9,986 matches
-
bărbat pe care îl întâlnisem vreodată? — Pentru vechi cunoștințe și noi începuturi, a spus Randall ridicându-și paharul. L-am ridicat și eu pe al meu și l-am apropiat de al lui. Viața chiar că începuse să capete culori vesele. Capitolul doitc "Capitolul doi" Marile speranțetc "Marile speranțe" — Ești mai veselă în dimineața asta! a observat Mara, prietena mea și editorul asociat cu care împart un zid de separare, la birou. — Am avut o noapte uluitoare. Eu și Mara Mendelson
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
începuturi, a spus Randall ridicându-și paharul. L-am ridicat și eu pe al meu și l-am apropiat de al lui. Viața chiar că începuse să capete culori vesele. Capitolul doitc "Capitolul doi" Marile speranțetc "Marile speranțe" — Ești mai veselă în dimineața asta! a observat Mara, prietena mea și editorul asociat cu care împart un zid de separare, la birou. — Am avut o noapte uluitoare. Eu și Mara Mendelson știm detaliile de bază ale vieților noastre amoroase, detalii care ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
că înainte căzusem de acord să plătim noi acești bani, a concluzionat femeia, evident mulțumită de ea. — Sigur că așa trebuie, Lulu, a mormăit Vivian cu o voce distrată. După care s-a focalizat asupra mea. — Claire! a izbucnit ea veselă. A făcut toată lumea cunoștință cu Claire? Capetele s-au ridicat, dar privirile au continuat să rămână în pământ. — Bună ziua, tuturor, am spus eu vioaie. Sunt foarte încântată să fiu... — A, Vivian, am uitat să menționez că Universal e interesată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
repede câteva dintre proiectele de care aveam să mă ocup, plus încă două cărți pe care voiam să licitez imediat. Vivian îmi zâmbea atât de larg de parcă tocmai aș fi reușit să împart atomul. — Felicitări, Claire! mi-a zis ea veselă. Sper că toți cei de la masa asta vor învăța, privindu-ți inițiativa. Nu a venit decât de câteva zile și deja ne pune pe masă niște cărți grozave! Asta caut eu, oameni buni... puțină energie și acțiune! și, cu asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
i-am explicat conceptele - mi-a zis să-i dau înainte și să licitez pentru toate! știi ce plăcut e să nu mai fii nevoit să treci o sută de teste până să obții ceea ce vrei? — Uluitor! a exclamat Bea veselă. Exact ceea ce ți-ai dorit întotdeauna! Acum poți să te concentrezi, să cauți materiale valoroase și să editezi, în loc să asiști... — Ei, sigur că momentan îmi petrec majoritatea timpului punând la punct cărțile pe care le-am moștenit. Unele dintre ele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
defensivă. Niciodată nu mă așteptasem ca ele să vadă în Luke un potențial romantic - nu când îl aveam pe Randall, prietenul meu perfect, cu care locuiam în aceeași casă. Eram totalmente ieșită de pe piață. — Ce drăguță e! a zis Beatrice veselă. Foarte frumos din partea lui. Mama a dat și ea din cap. — E superbă, Claire. — Chiar cred că Randall ar putea să fie, știți voi... alesul! mi-au scăpat mie vorbele. — Pe bune? Ei, în cazul ăsta, chiar că abia aștept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
și nu era nimic adevărat - dar asta n-a oprit-o pe Vivian. Phil s-a dus la bucătăria și a apărut la loc cu o tavă plină de pahare cu șampanie. — Ei, vă propun un toast! a zis el vesel, împărțind paharele. Pentru Vivian, care primește, în sfârșit, ceea ce-a meritat! — Ce vrei să spui? l-am întrebat când a ajuns cu tava la mine. — N-ai citit Daily News-ul de azi dimineață? Stai puțin, Linda a cumpărat zece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
care să nu cîntărească prea mult, ca să poată fi manipulate cu ușurință. Să camufleze bine obiectele metalice ca să nu se lovească între ele în timpul transportului, să nu zornăie, să nu facă zgomot. Să renunțe la tot ce este fragil, sticlărie, veselă, bibelouri, să nu le pară rău după nimic, în timp își vor face rost de altele. Și încă ceva foarte important, foile, carnețelele în care aveau notate adresele și numerele de telefon ale cunoștințelor și prietenilor să le arunce la
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
boli... Acesta e semnul progresului, doamnă. În țara noastră, după cum se știe, au fost eradicate foarte multe boli. Aproape toate. Cum să te pricepi prin urmare la ceva ce nu există? Raționamentul domnului cu Magazinul fu Întrerupt de un șuierat vesel de locomotivă, urmat imediat de urale și de o horă furtunoasă În jurul focului. Erau, după toate semnele, salvați. 8. Trenul Își reluă mersul său legănat de rață Îndopată, În timp ce pe culoare și În compartimente călătorii se Îmbrățișau și se sărutau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
pentru a preveni delirul. Ridică un braț și mulțimea amuți. Cuceu Începu să citească. Rar, apăsat, solemn. Se va Întări ordinea și disciplina după cum urmează: completarea la zi și ritmic a cărții de imobil. Propune domnul Brândușă. Mențin propunerea, interveni vesel Brândușă. Respectarea orelor de odihnă impune următoarele: covoarele se vor bate mai mult sâmbăta, conform unui grafic afișat la fiecare scară. Propune Moraru Ion. Vă mențineți propunerea? Da! Pentru a evita cazurile de injurii, maltratări și chiar bătăi de către unii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
tale sunt mai degrabă frivole. Dacă auzi În vis lătrat de câini, vei primi vești deprimante. Există riscuri foarte mari ca să urmeze o perioadă dificilă În viața ta. Dans. Dacă ai deja o familie și visezi o mulțime de copii veseli dansând, e semn că vei avea copii ascultători, inteligenți și iubitori. Celor tineri și necăsătoriți Încă, acest vis le indică faptul că vor avea o slujbă plăcută și o viață plina de plăceri.” A sângera: „Când visezi sânge curgând dintr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
puturoasă de șliboviță și bere de doi lei și ... Am fost Întreruptă de vocea caraghioasă a unui ventriloc care m-a Întrebat, plin de bunăvoință, aș zice: Donșoară, cum o serviți? Cu prezervativ sau natur? Lumea a Început sa râdă, veselă, destinsă, prietenoasă. Am râs și eu. Ne-am făcut apoi cu mâna, adică pe curând, și am intrat În casă: parcă aș fi intrat În congelatorul de la morgă. În clipa asta, nici aici nu e mai bine, zise Petru. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
el, și scăpăm de toate. Pe lumea ailaltă, Sebastiane, cu siguranță. Aici Însă, slabă nădejde. Plângea de-a binelea. Atunci el Începu să-i vorbească despre casă, ce casă? palat, despre domnu' profesor de la Universitate, despre tablouri, parchet, candelabre, mobilă, veselă, tacâmuri, statui, bibelouri, covoare, perdele. Când nu mai avu ce spune tăcu gâfâind cum i se Întâmpla tot mai rar deasupra Zorelei. Ea făcu ochii mari, și Îl Întrebă fără să tresară: Ai terminat? Da, zise el Încurcat. Bine, atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
și mama s-a văzut obligată să refacă vechi legături. Tata era un ceasornicar priceput și era foarte căutat. De fapt el se trăgea dintr-o familie veche de ceasornicari și orlogieri. Cât a trăit el, am fost un copil vesel. Râdeam tot timpul. Apoi, m-am schimbat. Bunica l-a iubit mult. Amândoi au murit fără regrete. 43. Nici un cuvânt despre Klaus, ușor de recunoscut: În fotografia mărită care veghea parcă planșeta de lucru a Iolandei. Părea un colaj reușit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
gata să Îți iei zborul când sună ceasul. Dacă așa stau lucrurile, Își spuse zâmbind domnul Húsvágó Tamás Húnór, eu ar trebui să Închiriez un avion sau aeroplan. Și voi décola de pe Ferihegy 2. 4. În vremea asta, la „Țoiu vesel”, poștașul era la a doua sută de rachiu. Din când În când, striga doar pentru sine: M-am săturat! Nu mă cheamă Macavei și nu Îmi plac dulciurile! Doamna Alieta nu are decât să plătească pe altcineva. Să mai cucerească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
sticla pictată de el. Un vin de a cărui culoare părea destul de mulțumit. Boldog új évet! La mulți ani! 5. După ce Își termină discursul solemn, cu rezonanțe funerare, În bună tradiție a epitafelor de pe crucile de lemn colorate din Cimitirul vesel de la Săpânța, Brândușă ceru un scaun pentru a putea admira În voie și În toată splendoarea lor cele patru picturi. I se făcu Îndată pe plac si Brândușă se așeză cu distincție Într-un fotoliu Biedermeier, adus fără poticneli de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
poate fi iertat păcatul. Ea stătea bine cu păcatele. Atâta doar că, spre norocul ei, precum soldatul, târfa nu are viață personală și nici memorie: e doar o urnă mobilă de spermă. Violența imaginii Îi Îndrepta gândurile spre lucruri mai vesele. Macavei a anunțat-o că a primit de la șogorul Gheo o beretă bordoșă cum se poartă În Legiunea străină unde Îl aștepta și pe el cu drag. Trebuia doar să coboare din tren la Sarrebourg și să se uite după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
ungurii Ungaria Mare. Întoarsă acasă după o scurtă spitalizare, Ilonka și-a Întrebat bărbatul: Când o să mai leșin o dată, édes faszom? 29. Imediat după intrarea În noul an, Începură să sune telefoanele. Nici al lor nu șoma. Răspundea Coriolan: solemn, vesel; cordial, familiar, condescendent, reținut, locvace, după caz. La ultimul apel a rămas fără replică. Un nume necunoscut Îl căuta pe Flavius-Tiberius. După schimbul obișnuit de replici, bătrânul cedă receptorul, Însoțindu-și gestul cu un scurt comentariu: are o voce plăcută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
seama În tinerețe. Îi priveam așa cum Îi prezenta tata lumii, pur și simplu ca pe o pasiune - la fel de obișnuită sau inevitabilă ca și nelipsitele griji financiare, disparițiile lui zilnice la Londra, ulcerul duodenal de care suferea sau lucrurile ceva mai vesele, cum erau golful de la sfârșitul săptămânii, tenisul și bucuria de a urmări partidele de crichet din comitat. Și totuși ei depășeau simpla noțiune de plante. Numele, comportamentul și caracterul lor se aflau pe picior de egalitate cu ale celor din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
mi-a șoptit: — Te iubesc, Dwight! O grăsană mă apucă și-mi suflă în față cu un cornet înainte să reușesc să-i răspund. Ne-am întors acasă pe autostrada Pacific Coast, într-o coloană de mașini lungă, cu șoferi veseli, care claxonau de zor. Când am ajuns acasă la ei, mașina mea n-a vrut să mai pornească, așa că mi-am încropit un culcuș pe canapea și am căzut lat. Băusem mult prea mult. La un moment dat, către zori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
viselor. Apoi am auzit „Hopa sus, colega!“și am răspuns. — Mda, Lee. — Știi ce zi e azi? — Cincisprezece ale lunii. Zi de leafă. M-ai sunat la șase dimineața ca să... M-am oprit, căci am surprins o nuanță de surescitare veselă în vocea lui Lee. — Te simți bine? Plesnesc de sănătate. Am gonit pe Mulholland cu o sută zece, iar ieri m-am giugiulit toată ziua cu Kay. Acum mă plictisesc. Te bagi la o treabă polițienească? — Zi mai departe! Tocmai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
e prins“. Agentul de pariuri era sergentul Shiner, iar până în momentul acela se paria la greu pe „Iubit(ți)“. Se înscriseseră vreo doisprezece polițiști și toți puseseră la bătaie câte zece verzișori ca să câștige douăzeci și cinci. Biroul detectivilor era și mai vesel. Cineva agățase de ușă o rochie neagră ieftină, tăiată în două. Harry Sears, pe jumătate abțiguit, valsa cu femeia de serviciu, o negresă, prezentând-o drept adevărata Dalie Neagră, cea mai bună pasăre cântătoare colorată de la Billie Holliday încoace. Trăgeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
de pe ea și mi-am dat seama că nu mi-ar mai fi păsat prea mult de asemănări și deosebiri. CAPITOLUL ZECE A doua zi de dimineață, când mă îndreptam spre secția University, am dat drumul la radio. Tocmai ascultam vesel cvartetul Dexter Gordon, când o voce febrilă curmă ritmul antrenant al lui Billie’s Bounce: „Întrerupem transmisiunea pentru o știre de ultimă oră: a fost reținut un suspect important în ancheta cu privire la uciderea lui Elizabeth Short, fata exuberantă cu părul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
mâna mea o strânge pe a lui Madeleine de parcă aș fi vârât-o într-o mănușă de box de 230 de grame. Fetița de bani gata îmi șopti: — Îmi pare rău, Bucky. Îmi pare rău. Apoi mă interpelă o voce veselă: — Domnule Bleichert. Mi-am ridicat privirea, fiindcă vocea aceea suna extrem de fericită și de normală. Era Martha McConville Sprague, care-mi întindea o foaie de hârtie. Am luat-o cu mâna liberă. Martha îmi zâmbi și plecă. Madeleine continua să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
cu tovarășa Smaranda. Felix S 23 scoase capul pe hublou și strigă în portavoce: — Salut, Stoenescule! Merge, merge? Merge, să trăiți! răspunse mogâldeață din gheretă. — Cât mai ai, mă? — Șase ani și nouă zile și-mi vin hainele civile! răspunse veselă mogâldeață. Apoi, după o pauză, întrebă: Nu știți ce-a făcut Dinamo sâmbătă? — Nu știm! răspunse Felix S 23. Hai noroc! — Să trăiți! zise mogâldeața. Urmări multă vreme cum se depărtează nava, apoi se uită prin periscop. Tăntălăii se liniștiseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]