10,419 matches
-
ACUM CAZUL NITE OWL! PARTEA A PATRA Destinație: morga CAPITOLUL 48 Telefonul sună: șanse de douăzeci la unu să fie presa. Ed ridică totuși receptorul: — Da? — Ed, Bill Parker la telefon. — Bună ziua, domnule. Ce mai faceți? Și vă mulțumesc pentru citatul din Times. — A fost din toată inima, fiule. Vom fi inflexibili În această probleme și totul va fi dat uitării. Cum suportă Inez Întreaga istorie? Vreau să spun publicitatea. — Tata spune că Inez stă În casa lui Ray Dieterling din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Patchett ca să contracarezi pentotalul. Englekling avea doi băieți, ambii asasinați luna trecută În nordul Californiei. Acești doi indivizi s-au prezentat la noi În timpul anchetei inițiale În cazul Nite Owl și au declarat că știu un, citez, pervers nebun, Încheiat citatul, care avea acces la o grămadă de, citez, fete de companie de mare clasă, Încheiat citatul. E clar că e vorba de Patchett, care e legat fără doar și poate de un aspirant la statutul de distribuitor de materiale pornografice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
doi indivizi s-au prezentat la noi În timpul anchetei inițiale În cazul Nite Owl și au declarat că știu un, citez, pervers nebun, Încheiat citatul, care avea acces la o grămadă de, citez, fete de companie de mare clasă, Încheiat citatul. E clar că e vorba de Patchett, care e legat fără doar și poate de un aspirant la statutul de distribuitor de materiale pornografice, pe nume Duke Cathcart. E evident că Patchett s-a Învîrtit pînă În gît În afacerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
vedea pentru prima oară pe Wendell „Bud“ White așa cum era el. Ed a Înțeles de ce Îl trimisese acolo și a dat urmare Îndemnului. A fost nevoie doar de o verificare la o companie telefonică și de un interogatoriu. Confirmarea, un citat demn de urmat: „Dreptate Absolută“. Știrile TV spuneau că Ray Dieterling se plimbă zilnic prin Dream-a-Dreamland, alinîndu-și durerea Într-un tărîm al fanteziei, acum pustiu. Îi va da lui Bud White satisfacția dreptății lui absolute. *** Vinerea Mare, 1958. Știrile de dimineață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
și ale libertății noastre, am intitulat totuși această carte Despre limită. Ce excepția Anexelor, care reprezintă formele pe rând abandonate ale discursului despre limită (istorică, hermeneutică și exegetică), paginile acestea alcătuiesc o carte fără bibliografie (nici un nume propriu și nici un citat nu există în ele), o carte inventată din gândurile, pasiunile și lecturile uitate ale autorului; și uneori chiar din mizeria vieților noastre și a istoriei petrecute în această parte a lumii. Acest discurs despre limită năzuiește de asemenea să fie
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
un sens micilor sfințenii răsărite în el. A băut un ceai cu Noica, au vorbit vreo oră și a plecat apoi la Oradea. Astăzi am în față scrisoarea lui cu gust de tămâie și de edificatio și mă izbește un citat care se află aci, din Simeon Evlaviosul. Mă recunosc în el cu acea deliberată și metodologică livrare de mine în mâna lui Noica, de cu ani în urmă, pe care am resimțit-o ca pe o nevoie adâncă cu mult
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
o mare bucurie și ca explicație și condiție a reușitei în lumea spiritului, unde emanciparea, când e, e cu atât mai puternică cu cât mai smerită a fost slujirea obedientă la curțile altuia. Această voită orbire am găsit-o în citatul din scrisoarea chitaristului Chelu: "În fiecare zi să vădești părintelui tău duhovnicesc tot gândul tău, și ceea ce-ți va spune el să primești ca din gură dumnezeiască, cu toată încredințarea, și să nu le spui acestea altcuiva, zicînd: întrebînd
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
întîmplă uneori la tenis, pe greșeala adversarului, și nu pe lovitura proprie. În articolul acesta se vorbește splendid "contra" și "despre", dar nici o clipă nu se vorbește "în". Și ar fi putut s-o facă dacă ar fi pornit de la citatul din Maiorescu, și nu dacă ar fi încheiat cu el fără să-l valorifice. Pentru că dacă în lupta dintre adevăr și o națiune rezistentă piere în cele din urmă națiunea și niciodată adevărul, atunci nu era de spus decât atît
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
gândesc la altfel de a scrie cartea despre limită, care nu-mi dădea pace, ca o promisiune neîmplinită. Mai târziu, când a apărut, purta în ea urma răzvrătirii mele de atunci: în nici o pagină a ei nu puteai afla un citat, un nume de autor sau de operă. Pe scurt, nici o referință culturală. Tonul continua să fie al unui discurs speculativ, dar "impuritatea filozofică" pândea la tot pasul. Erau acolo pagini despre nehotărâre, despre mângâiere, despre "atingerea mîinilor". Era peste tot
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
cum își împărțiseră rolurile: unul se mira că "tocmai eu" fusesem capabil de așa ceva și aștepta să mă căiesc. Altul, cu o dicție imposibilă, stătea la o masă ținând mâna pe un teanc de cărți ale lui Noica și dădea citate de ici și de colo, după care, ridicând ochii către sală, adăuga: "la fel și la Liiceanu". Altul înțelegea acum, în lumina plagiatului meu, multe alte fapte ale mele pe care până atunci nu și le putuse explica. Când am
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
taie respirația. Și totuși, aceste cuvinte rostite în beneficiul tuturor și care "ar face până și pietrele să plîngă" nu ajung decât la o infimă parte dintre noi și chiar și atunci cel mai adesea sub forma ornamentului cultural, a citatului, a paradei, a discuției de salon, a etalării unor "lecturi" etc. Mâna aceea de oameni care își dezbracă sufletul în fața semenilor lor, care sânt "patetici" până la Dumnezeu ― ceea ce înseamnă că suferă și suportă pentru toți ceilalți sau care îi ajută
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
liber și, urcîndu-mă iar pe bicicletă, transpun scena în limbaj bucureștean. "Ce faci, tăticu', te grăbești?" ― " Care-i problema ta, te dai mare că ești în mașină?" ― "Du-te, bă, în mă-ta cu trotineta ta!" 27 septembrie Apropo de citatul din Heidegger: este atât de limpede ce anume desparte filozofia de literatură: filozofia presupune codul, pe când literatura stilul. A gândi în varianta filozofiei înseamnă a elabora un Netz, o plasă cu ochiuri strânse pe care o arunci asupra lumii. Tradiția
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Critica rațiunii pure sau Ființă și timp ar fi avut în România exact soarta pe care o are astăzi Tratatul de ontologie al lui Noica: lumi apuse din chiar clipa nașterii lor. 28 septembrie Reiau, apropo de "cod și stil", citatul din Heidegger: "Pre-mergerea deschide existenței renunțarea la sine ca posibilitate extremă a existenței și zdrobește astfel orice încremenire în una sau alta din formele pe care existența le atinge. Prin pre-mergere, Dasein-ul este ferit să cadă înapoia lui însuși și
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
care alcătuiesc setul. În numai două propoziții apar șase termeni "tehnici" heideg-gerieni: Dasein, Existenz, erschliessen ("a deschide" cu sensul de "a dezvălui"), Vorlaufen ("pre-mergere"), Seinkonnen ("putință-de-a-fi"), äufierste Möglich-keit ("posibilitate extremă"). Prezența lor asigură, în aceste propoziții, perpetuarea codului. În schimb, citatul din Nietzsche, scris în registru stilistic, sparge pe neașteptate codul și te face să te gândești la deschiderea bruscă a ferestrei prin care pătrunde pentru o clipă o pală de aer proaspăt într-o cameră închisă: "să devină prea vârstnic
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Această tehnică de inserare a epistolelor în discursul deținătoarei lor punea la adăpost atât editura cât și pe autoarea și eroina volumului de un proces cu Gallimard. Acum aveam în față, pe ecran, coperta cărții, prezentarea ei, o selecție de citate incitante și câteva fotografii ale încîntătoarei Friedgard și ale lui Cioran la Paris. Din capul locului, coperta cărții m-a fascinat. Reproducea, pleine page, o fotografie color de o excelentă calitate, traversată de sus până jos de coapsa și pulpa
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
aveau să-l viziteze pentru a-i spune ce a făcut Iisus pentru el, În care Într-o bună zi avea, poate, să ia În mîinile lui pîinea și vinul dobîndind puterea de a reface Ieslea și Drumul Crucii“. Acest citat stabilește cu adevărat că e vorba despre mine, singurul băiat din familie, așadar singurul care ar fi putut „să ia În mîinile lui“ - penru a relua stilul tatei - pîinea și vinul. Așadar, i-ar fi plăcut ca eu să devin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
poezie, critici literari, directori de edituri, promotori ai reperelor incontestabile ale culturii naționale. Români de peste tot, din apropiere și mai de departe, din Cernăuți și Basarabia. O atmosferă proaspătă cu intervenții militante pentru prezervarea valorilor noastre culturale. Se pornea de la citate din Eminescu, se ajungea la ce spun românii de la Soroca despre idealul național și unire, se citeau versuri noi și vechi, se revenea la ce ne doare: politica statului român în domeniul culturii. “Nu e suficient ICR”-ul sau “cel
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
de el”, ci „să fie cât mai aproape de realitate”. Rubrica Rencontre (tr.: Întâlnire), cu interviul ce poartă titlul La population n’a pas d’influence sur les élus (tr.: Populația nu-și influențează aleșii) poate fi parcursă din semnificația unor citate având și rol de decupaj textual: tr.: „După mine [Ioan Stanomir, fost șef al Comisiei Prezidențiale de Revizuire a Constituției], cea mai bună soluție pentru țară este un regim cu un executiv unitar de tip american”; „E greu de imaginat
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
paratextualitate în raport cu dosarul tematic al numărului, anticipând subiecte, genuri publicistice, actori creați de presă. În À la une - Les médias mis au jour, toate tipurile de presă sunt puse sub lupa jurnalistului: presa scrisă, radiofonică și televizuală. Titlurile, subtitlurile, chapeau-urile, citatele de autoritate, elementele semantice de decupaj textual ne conduc către o concluzie evidentă a investigației, formând o aură tematică gris: funcționarea presei românești, cu privire la perioada de campanie electorală, într-un context al (dez)informării manipulatoare, al corupției generatoare de false
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
a căror forță și valoare orientează lectura. Trebuie de menționat că paratextul îți construiește sensul doar în raport cu textul, el fiind, conform lui Gerard Genette, o formă de relații transtextuale caracterizate prin: - intertextualitatea sau prezența unui text în alt text (interviurile, citatele - „Televiziunea română este ca o adolescentă”, „Părerea unui redactor șef”); - hipertextualitate sau relația dintre mai multe texte („Confesiunile unor jurnaliști”, „Publicul are cuvânt”); - arhitextualitate sau apartenența generică a unui text (textul - tip confesiune sau textul - tip cronică: „Cronica lui Mircea
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
I 14) și izolarea în natură (odele I 4, 17, II 11 ; epoda 2) la desfătările culinare (satira II 8) și elogiul vinului (odele I 37, III 28). Începutul și finalul piesei trimit la pasaje cunoscute din lirica autorului augustan citate aproape exact. În chip sugestiv, personajul Horațiu își face intrarea în scenă declamând ultima strofă a odei III 13 închinată izvorului inspirației sale poetice : „Fântână Blanduzie ! Vei deveni tu încă/ Celebră-ntre izvoare când voi cânta stejarul/ Ce nfige rădăcina
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
și sacadate aparține dramaturgului modern. În mai multe rânduri, Horia Lovinescu utilizează nu doar datele, dar și formularea istoricului latin, în traducerea lui Paul H. Popescu . Uneori, preluarea se limitează la câteva cuvinte, inserate în treacăt, alteori, este vorba de citate mai ample, semnificative. Amintind de căsătoria celor două fete ale lui Sevius Tullius cu frații Aruns și Lucius Tarquinus, deosebiți la fire, dramaturgul observă că așa cum se întâmplă de obicei, cine se aseamănă se adună și păcatul se însoțește cu
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
antic de către actorii moderni . Lucrările prezintă trăsături comune, de formă și de conținut. Organizarea este similară : după două capitole introductive menite să fixeze locul autorilor cercetați în literatura elină, partea cea mai consistentă a investigației vizează analiza minuțioasă, sprijinită pe citate, a tragediilor în cauză, pentru ca apoi concluziile ample să rețină aspectul cel mai semnificativ al exegezei. În deschiderea monografiei sale - contemporană cu tentativele unor dramaturgi ca Dan Botta, Mircea Eliade și Radu Stanca de a relua în spirit modern miturile
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
Nu există pe lume tată care să facă așa ceva. Orișicîtă dihonie ar exista Între ei. Moartea presupune lucrurile astea: toată omenia se deșteaptă din sensibilitatea exacerbată. Dinaintea unui coșciug, toți vedem numai partea bună și ceea ce vrem să vedem. Ce citat mare ați rostit, don Gustavo, interveni Fermín. Vă supărați dacă Îl adaug În repertoriul meu? — Pentru orice există și excepții, am obiectat eu. După cîte știm, domnul Fortuny era nițel deosebit. — Tot ce știm despre el sînt bîrfe la mîna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
foarte cumsecade“. O altă posibilă sursă, după părerea noastră, ar fi observația unei doamne din înalta societate, care, la apariția poemului Țiganii de Pușkin, a spus că în opera respectivă singurul om este ursul (această butadă era foarte cunoscută). 17. Citat inexact din poezia lui Mihail Lermontov Ziaristul, cititorul și poetul. 18. Episodul pare a fi relatarea propriilor trăiri ale scriitorului, din ziua de 22 decembrie 1849, când la vârsta de 28 de ani a fost condamnat la moarte împreună cu ceilalți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]