9,905 matches
-
Cred că pentru a putea fi considerat bun, un curs de epistemologie sau logică trebuie să înceapă cu o prezentare a tendințelor înnăscute (sau dobândite în diferite contexte sociale) ale minții de a efectua anumite raționamente. Abia conștientizarea limitelor noastre cotidiene poate atrage atenția asupra lipsurilor ce trebuie împlinite. * Logica și epistemologia dau conținutul a ceea ce am putea numi terapii cognitive. Rămâne deschisă problema celor care le-ar putea prescrie. Nu cred că pot fi aplicate în spitalele de psihiatrie. * Una
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
ci al anarhiei, omul fără de credință fiind lipsit de fundament. De aceea, modernitatea a avut nevoie de umanisme care denotă, toate, încercările omului de a-și fi propriul fundament. Heidegger consideră că un ustensil iese în evidență, rupând șirul trimiterilor cotidiane, abia când se strică. Motivul pentru care nu ne putem plictisi în România: e plină de oameni care sar în ochi, de existențe țipătoare, de strident. * Critica românilor și a românismului este în bună măsură autocritică; îmi contemplu cu tristețe
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
evenimentelor publice, în forma lor TV, dublate de eventuale întâmplări personale. * A citi un jurnal e ca și cum te-ai muta pentru o vreme cu autorul lui, în existența sa. În funcție de ceea ce reții drept esențial te poți situa în existența sa cotidiană sau în reflexia pe care existența o lasă în mintea sa. * Filosoful are funcția socială de a verifica sensurile cotidiene în care ne lăsăm captată existența printr-o interogare asiduă asupra validității și oportunității lor. Lipsit de utilitate practică într-
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
pentru o vreme cu autorul lui, în existența sa. În funcție de ceea ce reții drept esențial te poți situa în existența sa cotidiană sau în reflexia pe care existența o lasă în mintea sa. * Filosoful are funcția socială de a verifica sensurile cotidiene în care ne lăsăm captată existența printr-o interogare asiduă asupra validității și oportunității lor. Lipsit de utilitate practică într-o ordine a absolutismului consumului și producției, el își păstrează valoarea în ordinea umanului, peste care se suprapun (și pe
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
Occident fără partea de constrângeri. Vrem confort și siguranță, dar cu păstrarea tuturor "libertăților" noastre. Nu suntem îndeajuns de onești pentru a vedea că tocmai în modul nostru de-a fi ne sunt înrădăcinate toate nereușitele. Prinderea în tumultul vieții cotidiene mă golește de conținut prin distanța pe care mă obligă s-o iau față de mine însumi. Încerc pe cont propriu înstrăinarea specifică modului de viață contemporan. * Din perspectiva existenței contemporane tehnica, de care suntem înconjurați, este cronofagă. De aici și
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
meu și al lor. În definitiv orice jurnal ascunde o speranță de comuniune, de regăsire a altora (măcar ca potență) în modurile personale de-a fi, așteptând parcă de la cititori confirmarea apartenenței autorului la umanitate. O teamă de singurătate, transfigurată cotidian sub forma unui recul față de societate, a izolării într-o "lume proprie". A dori gloria de scriitor e o aspirație la una din iluziile nemuririi pe care modernitatea a plăsmuit-o, în efortul ei de a reclădi o lume fără
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
cunoscut pentru această dispunere afectivo-rațională. * Oricât de straniu ar părea, jurnalul, această mostră de egoism împărtășit, este un puternic element de întărire a comunității, el făcând posibile forme ale împăcării cu sine mediate de cunoașterea altuia. Echivalentul său în viața cotidiană este destăinuirea reciprocă, ce deschide cele mai puternice comuniuni. * Nu am talent la dans poate și pentru faptul că o întrebare mă bântuie continuu: "Pentru ce?" Obsesia unor răspunsuri fundamentale nu face casă bună cu lejeritatea existenței. Exagerarea în această
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
ambițiile sale și pentru modalitatea de punere a lor în practică, pleacă stimat tocmai pentru insistența de a-și împlini destinul. Semn că merită sacrificată popularitatea în beneficiul idealurilor, sensul unei vieți reușind să se împlinească și în condițiile mârâielilor cotidiene. Orice judecată morală ascunde un sâmbure de afirmare personală. Am preluat de la Heidegger tentația reformării cuvintelor înspre expresia gândirii. Doar că acest demers este deseori situat dincolo de limitele corectitudinii gramaticale. * A-ți observat ciudata omofonie dintre român și rămân? De parcă
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
încercări de ordonare a diversității umane după repere cvasi-fizice, generând conexiuni între diverșii indivizi pe baza datei lor de naștere, spre exemplu. Începutul oricărui totalitarism poate fi zărit în această primă încercare de uniformizare, ce intervine în donarea sensului existenței cotidiene chiar și în vremurile actuale. Poate că fără imensa doză de iraționalitate ce persistă în plin avânt al științei, politica n-ar mai fi posibilă, alegerile făcute pe baza rațiunii conducând la anularea oricărei tentative de a conduce. * Într-un
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
gândirii. Avem cuvinte prin intermediul cărora încercăm să camuflăm realitățile. Spre exemplu formula suflet nefericit, la care recurgem atunci când vorbim despre cineva care a murit în condiții tragice. Aceste formule rezumative înlătură situații dramatice ce ne-ar putea afecta, prin intermediul sensului cotidian, a impersonalului se ce mediază distanța, lipsa implicării personale. Încă un nefericit care a murit" este o formă de a lua distanță, constituie modul nostru de a refuza o empatie ce ne-ar aduce mult prea multă suferință. În definitiv
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
se conturează în jurul a ceva ce este propriu, a unui lucru util, frumos, necesar, deosebit pe care individul reușește să-l facă bine, fiind printre puținii oameni pricepuți în a realiza acel ceva. Ea nu se poate constitui în jurul activităților cotidiene, pe care toată lumea le execută, decât cu rare excepții, mai ales când vine cu o manieră personală de a le înfăptui imprimându-le o nouă ordine și un nou sens. Însă personalitatea presupune dorința de individualizare, curajul smulgerii din confortul
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
Ea înțelege semnele firii. Elementele naturii îndeplinesc o funcție simbolică. Mai ales vântul dă semne: “trecu susuind prin crengile subțiratice ale mestecenilor”. Vitoria este o sinteză de spiritualitate străveche românească, ea respectă neabătut datina moștenită din vechime, manifestată în viața cotidiană, sau la evenimente cruciale (nunti, botezuri, înmormantări). Toate acțiunile ei poartă pecetea ceremonialului, au un caracter solemn, sacru: Vitoria își lasă fata la mânăstire, se mărturisește preotului, ia sfânta împărtășanie, “sfințește” baltagul pentru feciorul ei. Înțelepciunea, inteligența și luciditatea îi
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
dorită (algofilieă. Pentru M. Scheler, orice suferință este corelată sacrificiului, acesta având două sensuri, și anume: aă pierderea bunurilor și a plăcerii fără nici o compensație, ca În cazul lui Iov; bă acceptarea definitivă a banalului, a nefericirii și a neplăcerilor cotidiene, pe care chiar dacă Încerci să le depășești nu vei reuși, totul sfârșind cu un eșec, și revenirea la starea inițială, ca soluție de consolare, așa cum putem vedea În cazul fiului rătăcitor. Suferința și durerea sunt solitare În planul existenței umane
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
forma de manifestare a unei stări de euforie psihotică, morbidă. c. Extazul În ordinea stărilor descrise, extazul este forma prin care se realizează, În totalitatea ei, starea de eliberare sufletească și moral-spirituală a persoanei, din limitele impuse acesteia de viața cotidiană. Extazul este definit ca reprezentând starea psihică complexă prin care individul se simte transportat dincolo de lumea realității sensibile și dincolo de propria sa persoană, unindu-se cu transcendentul (P. Foulquié și R. Saint-Jeană. Trăirea extatică este o experiență sufletească și morală
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
precare ale unor familii, diferitele conflicte spontane sau repetate între membrii familiei, multe potențate de consumul de alcool în familie, carențele culturale ale părinților, reproducerea modelelor culturale existente în familia de origine de către părinți, confruntarea cu realitățile dure ale vieții cotidiene, lipsa de afecțiune a părinților față de copii etc. Consumul de alcool în rândul adolescenților și tinerilor Conf. univ. dr. MARIAN PREDA, Universitatea București Spre deosebire de alte droguri, alcoolul este o substanță ce face parte din cultura multor popoare, fiind în cele mai multe
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
Aceste nevoi sunt: nevoia de a avea relații emoționale calde, apropiate, stabile; nevoia de a fi protejat fizic, de a avea siguranță și o viață „normală”; nevoia de experiențe adaptate nivelului de dezvoltare a copilului; nevoia de limite, de viață cotidiană structurată și de responsabilități adecvate nivelului de dezvoltare; nevoia de experiențe adecvate diferențelor individuale ale copilului, intereselor lui particulare; nevoia de a trăi într-o comunitate stabilă, de a beneficia de sprijinul și cultura acesteia; nevoia de a avea un
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
sărăcii”. Studiile în domeniul sărăciei arată că printre grupurile cele mai vulnerabile sunt familiile monoparentale și familiile cu mulți copii (Zamfir, 2000). „Noile probleme” sunt legate de supraîncărcarea și conflictul de rol trăite de femeia obligată să adauge la sarcinile cotidiene de îngrijire și educație a copilului și pe aceea de aducător principal de venituri și de exercitare a autorității. În consecință, copiii care trăiesc în familii de acest tip sunt considerați populație cu risc, condamnați, într-un fel, la îngroșarea
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
burghezul” e, de fapt, din perspectiva omului modern, adevăratul „monstru”, „preistoric animal”, retardat, purtat de instincte, fără conștiință, „hidos”. „Serenada muncitorului” ne pare azi, cînd ne-am cam înmuiat, un discurs agresiv, destabilizator, neverosimil la un autor care în viața cotidiană se comporta timid. El e însă în acord cu o parte a discursului epocii, existent nu numai în literatură, ci și în plastică. „Monstrul” din poemul lui Bacovia seamănă cu uriașul dintr-un desen văzut de Gala Galaction „în celebra
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
ceea ce vedea se „duce”, „cade”, „sfîrșește”. Ca și aceștia, avea oroare de „mediul cunoscut, uzat, deteriorat de obișnuință” (obișnuința care „lustruiește timpul”), însă n-a putut evada din el prin călătorii. Ca și Ionescu, îndeosebi, știa că „insolitul universului, banalitățile cotidiene sînt străbătute de ceva cumplit și fioros”. Ca și autorul Rinocerilor, autorul Plumbului a înțeles, în întregul lor dramatism, ce înseamnă „limită”, ce înseamnă „abis”, ce înseamnă „amețeală” existențială. Angoasele dramaturgului relevă că senzațiile poetului n-au fost eronate și
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
personalității. Studiul acestui fenomen contribuie la elucidarea numeroaselor probleme ridicate de diferitele ramuri ale științei despre om. Dintre aceste probleme, pe un prim plan se situează cea a adaptării sistemului personalității la exigențele realității, respectiv cea a rezistenței la stresurile cotidiene și învingerea privațiunilor și contradicțiilor pe care omul le întâmplină, în mod curent în cursul dezvoltării sale. Această, problemă este importantă, sub raport teoretic, deoarece cercetarea, comportării în timpul unei „blocări” sau a unui „conflict de interese” poate furniza date valoroase
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
și chiar și orice manifestare psihopatologică nu este decât o consecință a frustrației (French). Frustrația tinde a deveni o sursă de explicat: chiar a unor fenomene sociale, cum este războiul. Unii psihologi îi acordă un loc central în problematica fericirii cotidiene a omului; o persoană nefericită, sau deprimată este o persoană frustrată (N. Bull). Nu este de neglijat aspectul practic, terapeutic sau pedagogic al teoriilor, precum și deosebita importantă, ideologică, politică, a unor asemenea teorii. Iată de ce un examen atent al acestui
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
un „izvor energetic”, dar - așa cum arată C.I. Gulian - acest izvor energetic „poate fi modelat în sensul obiectivelor persoanei. Societatea reacționează ca model pentru că eul tinde și dorește puternic să capete sancțiunea socială, obiectivă, a acțiunilor lui”. „Penetrațiile” inconștientului în vața cotidiană normală sunt, după C.I. Gulian, „infime și insignifiante” pentru omul normal; ele capătă o expresie tulburătoare, dramatică și plină de consecințe grave doar la nevtopați: „Nu originea biologică a vieții sufletești a eului, nu existența instinctelor, a inconștientului, a subiectivității
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
Sayōnara, haiku, ediție bilingvă (română-engleză), Editura Sakura, Iași, 2000; When the present settles down, poezii în limba engleză, Editura Timpul, Iași, 2006; Simfonia-a singurmiljei/ Simfonijata na osamenosta, ediție bilingvă: aromână macedoneană, Vlasi od Makedonijam, Scopia, 2009; baladë përditshmërie (baladă cotidiană), volum în limba albaneză, Editura Fundației Culturale Poezia (în colaborare cu Uniunea Culturală a Albanezilor din România), Iași, 2009; despre iluzie și discrepanță. about illusion and discrepancy. sobre ilusión y discrepancia, Editura Fundației Culturale Poezia, Iași, 2009; 9 haiku prin
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
talpă de femeie uitată printre fructele fără înțeles pentru nimeni/ așteaptă bărbatul care să o privească (...)/ la un colț/ verbul a nu fi rânjește din toate literele". Starea funciară este dictată de o conștiință ardentă a camuflării sacrului în banalitatea cotidiană, căci pentru Marius Chelaru a exista presupune a căuta și a revela misterul imuabil, sensurile adânci ale lumii esențelor, încă ocultate în oglinzile înșelătoare ale lumii: În rest/ ard ca o flacără răstignită între două poezii nescrise,/ numai Dumnezeu există
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
special în La descălecatul prezentului și despre iluzie și discrepanță... convinge cu mult mai mult decât discursul nutrit din percepția hipertrofiată a unui cotidian detabuizat, decât desenul gros al mizeriei imediatului (pe care îl realizează, spre exemplu, în întreaga baladă cotidiană și în debutul din orașul), sau mecanismul metaforic prin care intenționează a da corporalitate refuzului unui patetism ridicol formule precum "supă de despărțiri" ori "sos de povești fără tați" nu cred îi exprimă adevărata a(l)titudine poetică. Care este
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]