10,662 matches
-
Da. Aici greșise. Reluă operațiunea, mai Încet. Sub cel de-al treilea cufăr se deschise o trapă. Amir Întinse mâna, simțind cu mirare că e cuprins de un tremur ușor. Degetele Îi atinseră sulul de hârtie. Îl scoase și Îl desfăcu, nerăbdător. Da. Totul era adevărat. Portretul lui Anda Îl privea cu aceeași intensitate. Potretul lui Anda așa cum i se spusese că va fi peste aproape douăzeci de ani. Nu douăzeci. Ci aproape. Trecuseră șaptesprezece. Era, oare, destul? Era, oare, el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
trebuia să afle și să părăsească pe dată Țara de Jos. Trebuia să fugă, sub protecția Apărătorilor lui Pietro, spre Cetatea Neamțului, unde se aflau corpurile de oaste ale vânătorilor domnești și ale călărimilor de munte. Ridică mâna și porunci: - Desfaceți zidul. Porniți imediat spre Cetatea Albă! Măria sa Ștefan va ști ce are de făcut! - Nu te lăsăm, căpitane! se auzi țipătul deznădăjduit al arcașului Simion. Nu te lăsăm aici de-ar fi să ne spintece de cinci ori pe fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
acoperiș și ajunseseră la o corabie. De pe acel acoperiș căzuse un sul de hârtie, pe care el Îl luase crezând că e vreun document important, pentru care ar fi putut cere o anumită sumă unuia dintre viziri. Dar, când Îl desfăcuse, descoperise că nu era decât un portret. Nu știuse ce să facă cu el, până când, cu o zi Înainte, Îl văzuse pe Marele Maestru pe străzile Istanbulului. Și se gândise să-i aducă lui acel portret, fiindcă Îi seamănă foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
până la urmă, Își spuseseră ceva. Dar văzu că Angelo Înclină capul, ca și cum ar Încuviința, iar Amir se apropie de căruța În care se afla căpitanul Oană. În fața lui, moldovenii făcură zid. Dar comandantul Apărătorilor făcu un semn, iar zidul se desfăcu. Lângă rănit nu se mai afla decât el, Alexandru, alături de Erina. Iar el se supuse unei porunci pe care n-o Înțelegea și se dădu În lături. Erina rămase, singură, În fața lui Amir. Dar Înțelese, și ea, că acel om
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ferestrei, privind, parcă trist, Într-o depărtare pe care n-o putea vedea. Spre mirarea slujitorului, căpitanul se ridicase În picioare și, după cum se vedea, reușise și să se Îmbrace singur cu pantalonii ușori din pânză de in, cămașa albă desfăcută la piept, centura de care atârna teaca spadei și pieptarul de piele. În picioare avea cizme ușoare, de călărie, din piele de căprioară. Deși păruse a nu lua În seamă intrarea lui Mitruț, căpitanul spuse deodată, cu un glas liniștit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
să-i Întârziem cât putem! Vești de la Oană? Pietro primi răvașul sosit În timpul luptei, trecu repede cu privirea peste el și Îl Înmână, fără un cuvânt, voievodului. Ștefan Își scoase coiful cu nazal și făcu semn unui scutier să-i desfacă platoșa stropită cu sânge. Era obosit și asudat, iar căldura lui iulie devenise greu de suportat. Dar mai erau doar trei sau patru ceasuri până când, la adăpostului codrului, aerul avea să devină mai răcoros. Se simțea mireasma frunzelor de fag
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
cu lancea de un ienicer, dar salvat de buzduganul lui Alexandru. Pietro. Răvașul avea și un post scriptum. Cosmin, așteptăm cu sufletul la gură o victorie a ta. Va urma un mesaj al voievodului către călărimile domnești. Supune-te. Căpitanul desfăcu al doilea răvaș, sosit la un ceas după primul, În timp ce Apărătorii provocau răsturnarea de forțe de la Ștefănești. Io Ștefan voievod, din mila lui Dumnezeu stăpânitor al ținuturilor Moldovei de la Dunăre până la Nistru și de la hotarele Țării Românești până la cele ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
palma peste buze. Femeia se trezi, dar nu spuse nimic. Lumina lunii, care pătrundea prin pânza cortului, făcea ca totul să se vadă ca printr-o mătase fină, Întunecată, dar mângâietoare. Erina observă că Oană are mâinile libere și că desface funia cu care erau legate Încheieturile ei. Înțelese că Începeau evadarea, dar nu Înțelegea cum. Cortul era păzit, tabăra la fel. Căpitanul privi În jurul lui, dar nu găsi nici un obiect care i-ar fi putut folosi ca armă. Deschise Încet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
soarta acestui război. Că eu sunt parte din această minune. Numai că nu știu cum. - Vei afla... murmură Erina, uluită. - Călărețul acela... spune-mi ce face... - A trecut printre spahii. Sfidează vântul. - Cum arată? - Nu știu. E departe. Uniformă, turban. Nu... Își desface turbanul... o mătase lungă, albă se ridică și zboară pe aripile vântului... - Ce frumos ai spus... - Mă rog, poate va fi cândva fi un titlu de carte. Părul Îi cade pe umeri... lung... castaniu... Își scoate tunica de achingiu... rămâne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
care se apucase să Închidă ușa și obloanele de la ferestre. Era o dimineață mohorâtă, cu burniță, iar pe mare ceața stăruia mai mult ca de obicei. — Ai să vezi, a răspuns Karl și a pus pachetul pe pat, lângă Adam. Desfă-l! A tras nerăbdător de hârtia pachetului și a scos la iveală o cutie șubredă de carton, folosită și ruptă pe la colțuri. Pe capac se vedea imaginea unei femei zâmbitoare, cu părul cârlionțat, care Își stropea subțiorile cu deodorant. Avea
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
un elastic. — Am adus ceva, era pentru Margaret, dar s-ar zice că nu-i acasă. Adam s-a ridicat și s-a dat ușor Înapoi. — Nu te speria! Mă cheamă Din, a zis bărbatul și s-a apucat să desfacă pachetul În care era un ciorchine de banane coapte. Sunt coleg cu Margaret, În sfârșit, de fapt Îi sunt student, dar nu sunt controlat de ea. A rupt o banană mare și i-a Întins-o. Ia una, te rog
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
O să-l găsim! Eu am plecat, a spus Din. Voiam doar să mă asigur că n-ai dat de vreun necaz. Mi-a făcut plăcere să te cunosc, Adam! și-a pus pantofii negri de pânză fără să le mai desfacă șireturile. Când a tras ușa, și-a Înclinat capul spre Adam și i-a zâmbit. Adam s a Întors cu spatele, nu voia să bage Margaret de seamă că fusese ceva Între el și Din, ceva care să poată fi
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
ocupați cu analiza tendințelor politice, care Încearcă să ne explice cum vor evolua lucrurile În următoarele luni, dar ce spun ei nu contează. E unul care cunoaște limba indoneziană standard și javaneza de modă veche, doctor În lingvistică, care a desfăcut În bucățele toate discursurile lui Sukarno din ultimii zece ani, căutând indicii despre felul În care gândește tipul ăsta și care o să-i fie mișcarea următoare. Dar știi ce? Tot nu pricepem nimic. Ți-amintești de izbucnirea de acum șase
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
numele lui. Părea foarte mândră de ea, cu tot soarele care o lovea peste ochii mijiți În spatele ochelarilor. Foile ieftine, aproape translucide, hârtia de scris obișnuită la Jakarta, fuseseră strânse Într-un ghemotoc pe care Cantik doar Începuse să-l desfacă. Margaret a desprins cu grijă foile mototolite. I s-au părut asemenea frunzelor uscate de toamnă, așa cum și le amintea din anii petrecuți În America. Primele erau nescrise, marcate doar de cutele care Începuseră să Îngălbenească. Doar pe o singură
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
la o simplă Întorsătură a capului, Îi simțea rosătura dureroasă. O clipă i-a trecut prin cap să deschidă geanta și să scoată ceva ca s-o mai ușureze. știa Însă că nu se poate. știa că nu poate să desfacă geanta În hol, nu trebuia nici măcar să se gândească la așa ceva. N-avea altceva de făcut decât să găsească toaletele și să lase geanta acolo. Apoi putea să plece și să-și continue Viața, orice fel de Viață ar fi
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
în care nu l-am auzit decât pe celălalt rănit gemând, pe sanitar înjurând din cauza bandajelor insuficiente și am fost uimit de propria mea stare lipsită de dureri, caporalul meu m-a rugat, ba nu, mi-a ordonat să-l desfac la pantaloni și la chiloți, să-l pipăi, să-l cercetez între picioare. Când i s-a putut confirma că totul era încă la locul lui, palpabil, a rânjit, a mai tras câteva fumuri, apoi însă a alunecat în somn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
Cu berete de mătase pe cap și înfășurate în niște pelerine negre, dirijau, ca niște apostoli întârziați ai lui Wagner, orchestre nevăzute și păreau să aibă în acest timp un numeros public în spate. Unora le era de ajutor partitura desfăcută pe portative, alții aveau totul în cap. În rest, din Bayreuth, cu fandoseala lui respingătoare de plebe proaspăt îmbogățită în preajma monstruosului hambar cultic, nu mi-a rămas decât o silă care-mi zgândărește nervul râsului. Cu piepții fracurilor umflați, împopoțonată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
se poate!"; zici: "Nu vreau!". Și de ce, mă rog, nu vrei? Ce nu-ți convine? Moașele astea de lux, când e vorba de spor în meseria lor, nu se uită la clientelă, nici la pungă. Copii să facă sau să desfacă! Cu toate că lucrăm solidar la opera de ocrotire a femeii, îmi sunt dușmane. Propagă cultul bărbatului. Ei! Buna Lina a moșit. Greg a blagoslovit și tu "nu vrei"! Putem afla motivele? Mini căută. - Altfel îmi închipuiam eu povestea lui Mika-Le în
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
ține o femeie ajungea un bărbat, acum e nevoie de o cooperativă. Mika-Le știe asta mai bine decât tine - și Nory râse băiețește și mulțumit. Economia socială și politică și bârfeala erau cele două pasiuni ale ei. Ușor, Mini își desfăcu brațul de al lui Nory. îi plăcea să apară între oameni singură, desprinsă de oricine i-ar sta chiar alături, singură, așa cum era în adevăr. Ii plăcea să fie totdeauna lângă ea un spațiu, un loc rezervat și orice încercare
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
mână. - Stai la mine la masă. Rim ia cafeaua la Schmidlini, pentru quartet. Abia scap de cafea cu lapte și singură nu am poftă de mâncare. Mini se gândi la plimbarea făcută în amurg pe străzile aproape goale. Afară lumina desfăcea muselina de culori blonde. Dar cum ceasul ei de mână nu arăta ora și locul care te cer, rămase. Singură acum cu buna Lina, putea trăi în gândurile ei fără de nici o turburare. Intră în birou, de unde Rim dispăruse, și dete
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
ecou în inima mea și vor avea veșnic. Asta e lumea pe care o țin ascunsă în oglindă ca să o pot privi doar eu... Lumea aceea pierdută și căreia azi, îi cânt o sfâșietoare melodie din flaut, așteptând să se desfacă cerul. Învățătorul A venit și vremea să merg la școală . Cu emoție și frică pășesc pe holurile școlii care mi se părea imensă, deși într-o vizită, după mulți ani am privit zidurile acelea albe care acum îmi păreau prea
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
un DELIR IMPOSIBIL. SUFLETUL CERULUI Prietene, privește-n noapte, cum iubirile răcnesc, Și-n jurul tău, doar muzica astrală dansează, precum o balerină în ritualuri de vis. Dragostea, prietene, e ceva sfânt ce vine din mrejele sufletului fericit, și-ți desface toate viziunile despre cum ar trebui să zbori, pentru a lăsa inima, să bată numai pentru o iubire. Dar, tu, vei ști să alegi semnul iubirii, ca un har dumnezeiesc pentru a fi o lumină în jocul de-a fi
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]
-
și nimeni nu va mai putea să-ți mai facă vre-un rău, deoarece toți vor fi îngropați într-o țărână a UNIVERSULUI, unde Sori te vor proteja pentru o EVADARE ASTRALĂ desprinsă din DUREREA EXTAZULUI RĂUTĂCIUNILE TIMPULUI Nu am desfăcut lumina să văd unde îmi este destinul. Știam despre întuneric că e un Hazard în care zac cei muritori și nelegiuiți ai infernului. Dar astăzi m-am decis pe ce fior de gând să-mi odihnesc tâmpla însetată de noapte
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]
-
Prin fața cititorilor mei va curge acea sintagmă dezvelită de dragoste și viețile lor vor căpăta rugăciunea invizibilă ce stă în răsărit de luceafăr. Poate aburul cuvintelor să le încălzească sufletele și să le spele inimile lor de durere, încercând să desfacă brațele aerului pentru a prinde din zbor gustul de sfere. Strigările gândurilor vor fi amestecate cu acea rugăciune dumnezeiască ce din când în când schimbă în trup amărăciunea întinsă pe o viață. Doamne, și cât de îndurător, să poți păși
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]
-
acea urmă invizibilă a dragostei. Nu voi putea muri, deși știu bine că viața mea a fost o contemplare de zări, având tot timpul trupul firav întins peste înnoptările sufletului. Brațele mele își vor căuta sărutul visului și vor fi desfăcute în acei ochi ai tăcerilor pentru a înțelege deznădăjduita viață. Iubirea mea nu va fi alături de acel tic-tac al furtunilor deoarece seceta aerului nu se va scufunda niciodată în mizeria lumescului. Clipele, oricât de reci vor fi, tot vor încerca
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]