10,662 matches
-
fii sănătos, vecine, și noroc pe ziua de azi! Trage un loz sau joacă la LOTO, poate câștigi ceva. Nu apuc să-i mulțumesc de urare și alte trei strănuturi țâșnesc automat, încât am simțit că oasele corpului s-au desfăcut din toate încheieturile. De abia la parter reușesc să-i mulțumesc vecinei de urare și ne despărțim. Ajung în stația de autobuz. Fiind la prima oră, lume multă așteaptă autobuzul. Simt iarăși acea furnicătură în nas și câteva strănuturi vin
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
putut face calul o asemenea nenorocire, nu mi-am dat seama atunci și nici mai târziu. Pălădoaia prindea pește cu spor, așa cum prindeau și alte femei din sat. Intrau în apă cu rochia sau fusta, se lăsau cu picioarele larg desfăcute pe unde era păpuriș, băteau apa cu mâinile ca să stârnească peștele ascuns și dacă era vreun pește acolo, era prins ca într-o capcană. Și femeile nu se rușinau să prindă pește în felul acesta, fiindcă nu purtau chiloți pe
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
rar. Când ați devenit director și apoi din clasa șasea m-ați avut elev la română. V-am spus că tatăl meu, odihnească-se în pace, mă lua la stână de pe la vreo doi ani, de primăvara până toamna când se desfăcea turma. Pășteam oile și le dădeam la strungă, apoi, când am crescut mai mare, am învățat să le mulg și să le tund. Când a venit vremea să merg la școală, mă lăsa și nu mă lasă decât rar. Eram
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
la școală, mă lăsa și nu mă lasă decât rar. Eram mâna lui dreaptă, căci eram singurul la părinți. N-am mai avut frați și nici surori. Și în loc de școală făceam ciobănie. Din când în când, mai ales după ce se desfăcea turma mai dădeam și eu prin clasă. Copiii strigau: A venit și Tălângă la școală!... Eram prin clasa a patra și nu știam să citesc, să scriu și să socotesc ca și colegii mei, ci doar știam să număr. Dar
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
înstelate încă nu și le-au scuturat, lalelele râd în soare, panseluțele în culorile curcubeului râd parcă în bătaia luminii, stânjeneii albi și grena își întind spre infinitatea cerului lujerii cu bobocii ca niște vârfuri de săgeți gata să-și desfacă buchetul alb imaculat sau grena cu ornamente discrete pe marginile petalelor, bujorii sunt gata să-și desfacă buchetul de petale roșii ca focul, iar trandafirii încep să îmbobocească. Ziua a început de dimineață cu un soare darnic. Niciun petec de
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
în bătaia luminii, stânjeneii albi și grena își întind spre infinitatea cerului lujerii cu bobocii ca niște vârfuri de săgeți gata să-și desfacă buchetul alb imaculat sau grena cu ornamente discrete pe marginile petalelor, bujorii sunt gata să-și desfacă buchetul de petale roșii ca focul, iar trandafirii încep să îmbobocească. Ziua a început de dimineață cu un soare darnic. Niciun petec de nor zdrențuit pe cupola de un albastru intens al cerului nu plutește. Dintr-un pom din grădina
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
de partid, s-a temut ca tata să nu-l demaște noilor organe ale regimului comunist că a fost șeful tineretului legionar din sat. Și voi vreți să-l iert? Mama mi-a smuls bățul din mână, în timp ce bunica îi desfăcea frânghia cu care-l legasem de pat. Urla și de-abia se ținea pe picioare. L-am luat de după cap și până la poartă i-am mai dat câțiva pumni în cap. În drum i-am mai dat câteva picioare în
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
am putea să încetam joacă și să reluăm interviul? — Ce-ați zice să luăm mai întâi un prânzuleț? — Prânzuleț? făcu Fanny, deloc încântată de propunere. — Da. Ellie ne-a lăsat în frigider niște friptură rece și salată. Și aș putea desface și o cutie de supă. — De obicei sar peste masă de pranz, însă dacă vă este foame, o să vă țin de urât și-o să ciugulesc și eu ceva în timp ce ne continuăm discuția. — Săriți peste masă de pranz? se minuna Adrian
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
pește, nu-i pasă de ce-i spun și-mi lasă biletele scrise. Bagă mâna în buzunarul capotului și scoase un pumn de hârtiuțe împăturite și mototolite, pe care le aruncă pe masă, în fața lui Șam. Acesta lua un ghemotoc, îl desfăcu și citi: „Voi solicită mașină mâine dimineață, între 11.30 și 1“. Șam o privi întrebător. — De ce-i suporți toanele astea? zise el. De ce n-o întinzi și nu-l lași să fiarbă-n suc propriu? — Fiindcă, probabil, mă simt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
tânăr și timid dintre ei și, după ce-l fixă câteva clipe, scoase din chipiu mâna cu pumnul strâns în jurul gajului. Deschide palma, femeie! Nu ne mai fierbe! Ce-i în mână nu-i minciună, spuse femeia râzând cu toată gura, desfăcându-și încet degetele, ca petalele unei flori rare, dând la iveală o cruciuliță cu lanț de argint. Amuțiră cu toții, așteptând răcnetul de bucurie al norocosului. Dar nu se auzi nici un sunet și marinarii se uitară mirați unul la altul. A
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
vase mari cu făină amestecată cu ipsos, pentru a găsi apoi prin tufișuri porci mistreți fără suflare, cu privirile sticloase și mațele împietrite. Folosea frecvent astfel de capcane culinare. Ascundea cu grijă în momeală bureți de mare comprimați, care se desfăceau apoi absorbind toate sucurile stomacului, arici de mare care perforau mațele jivinei sau câte o coastă tăioasă de delfin, meșteșugit arcuită cap la cap și legată cu vene de berbec, care exploda după o vreme, desfăcându-se fulgerător, aducând tăișul
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
mare comprimați, care se desfăceau apoi absorbind toate sucurile stomacului, arici de mare care perforau mațele jivinei sau câte o coastă tăioasă de delfin, meșteșugit arcuită cap la cap și legată cu vene de berbec, care exploda după o vreme, desfăcându-se fulgerător, aducând tăișul morții în hulpavele măruntaie. Când prindea de viu un pui de tigru și voia să scape de hăituiala tigroaicei, lăsa în urmă o oglindă sferică. Tigroaica se oglindea în ea micșorată și, crezând că-și vede
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
cuminte. În parc, batista Andreei deveni din ce în ce mai udă și mai murdară de pete de noroi asemenea ciorapilor pe care îi purtam. Fruntea lui Mircea se înroși când se aplecă asupra baretelor care nu voiau să stea închise și se tot desfăceau. Mă gândeam cât o să stăm în parc până se va face ora. Părea că toată lumea se uită stăruitor la noi și mai cu seamă la sandalele mele ce arătau la fel de umflate ca și gleznele. M-au pus pe o bancă
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
naviga și eu, în jurul meu, dincolo de mine nu pot însă ieși, acest punct arhimedic nul pot încă descoperi.“<ref id="185">Ibidem, p. 82.</ref> A naviga dincolo de sine înseamnă a ieși în întâm pinarea celor „absurde“, ce tind să desfacă orice identitate neutră cu sine. În fața lor devine posibilă alegerea însăși, înainte de toate alegerea de sine. Iar cel care navighează dincolo de sine nu trebuie să mai caute vreo îndrumare la unul sau altul dintre filozofi. Curajul său îl duce departe
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
locul indicat; Robo pregătește elicopterul. La drum! (ies). Aurora: Ela, cafea pentru toată lumea. Apoi scoate dintr-un sertar dosarul de care-i vorbise, cu o zi mai înainte profesorul. Profesorul mi-a spus să mă uit în acest dosar. îl desface; fotografii, și mai multe adnotări. Trec fotografiile din mănă în mănă cu Eva și Adam. Eva: Deci domnul profesor știa locul unde au aterizat musafirii cu nava?! Aurora: Nava?! Poate sunt niște turiști extravagantți și nu chiar niște extratereștri. Privește
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
băncuța de la intrare, Îmbrăcată În costum de rară sărbătoare, cu porțile curții lui larg deschise, Îl Întâmpină, nimeni alta, decât, Însăși vecina sa, din partea de către soare. Maricica Uzu. El parcă mașina. Închise porțilei mari. Veni, apoi, spre dânsa. Vecina Își desfăcu larg brațele și-l cuprinse, ca pe un enorm stejar, Înfierbântată. Și-l strânse. Și-l sărută Îndelung. El răspunse sărutului și strânsului În brațe. Îi mângâie, mai pe urmă, fața, părul cărunt, spatele, mâinile, strecurându-i-le, ademenitor, și
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
imagine, de stârv, a fermei zootehnice, pe care, o devoram, cu toții, mai rău decât niște hiene! N-am s-o uit. Nu trebuie uitată. Doar era munca noastră. Dar, așa a fost să fie: noi am făcut-o, noi am desfăcut-o. De unde să fi bănuit, eu, atunci, bietul fermier zootehnic, ce eram, din frumosul nostru Lohan, că, Întreaga țară, cu tot ce a fost În ea, o să ajungă un stârv imens, din care să se-nfrupte cine vrei și cine
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
mese, ori, și, pe ale unora care, la Început, crezând că și dansul acesta se dansează și de către ei, se ridicaseră În picioare și hălălăiau, năuci, de la rând de mese la rând de mese. Și, unde nu-cepură ei a-și desface portofelele, și andesa, la bani, cu ghiotura, pe după sutienele și pe sub țâțele și prin chiloții dansatoarelor - toate arătând a fi niște mult prea simpatice țigănușe, deși, În realitate, erau, cu toatele, eleve ale aceleiași școli: Școala tehnică de agricultură din Strehara
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
mulțișori, existenți, de la o vreme, Încoace. Și numărul acelor locuitori scădea drastic și cu o rapiditate uimitoare, pentru Împricinați, și, Îngrijorătoare, pentru diriguitori. Dar, așa-i! Când ți-o faci cu propria mână, apoi, nici dracul nu ți-o mai desface! Că nu are cum. Că nu se poate. Ba, pe o vară, cu o secetă și cu niște călduri, Încât, pământul și plantele și oamenii și păsările și animalele mureau, se topeau, pur și simplu, cu grămada, țara homosexualilor și
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
anecdota? ― N-a avut timp să-mi spună. ― De ce? ― Pentru că era ocupat cu bătaia! Crăcănel râse satisfăcut: ― Ahaha... Și ce-a scris în bilet? ― Nu știu, don' profesor, că nu l-am citit. ― Atâta îți mai trebuia! Stai jos! A desfăcut plicul ușor, cu o atenție deosebită, de parcă s-ar fi așteptat cine știe ce minunăție să iasă din el, a luat cartea de vizită delicat, cu două degete, a citit-o și a surâs, mormăind: "Foar-te bi-ne!" Apoi și-a îndreptat din
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
Și văzând că cei doi îl priveau neîncrezători, adăugă: Iată, ca să vă încredințați, mă descalț, să-mi vedeți degetele... și să le numărați! Și popa, la iuțeală, poate că dorea și el să mai răsufle și nu găsea prilejul, își desfăcu șiretul din copci și-și scoase gheata, și ciorapul de la dreptul. ― Iacă, fiilor, e așa după cum v-am spun: am numai cinci degete! ― Așa e! făcu cel cu cinci degete... Văzuși, mă, că taica părintele are numai cinci? ― Apoi, o
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
se opri din condescendență pentru mine. ― Din pod ai căzut dumneata! Aceste animale sânt cefalotorace, domnule, prin urmare nici urmă de gît! Cine ți-a spus dumitale chestia asta cu gâtul racului? ― Mama, când ne dădea rasol de raci, ne desfăcea gâtul racului și ni-l dădea să-l mâncăm, spunîndu-ne; Ia, măicuță, gâtul, că asta e partea cea mai bună, nu mai suge picioarele!" ― Nemaipomenit! se scandaliză el. Auzi gât la rac! Și-apoi brusc: Ia arată-mi și mie
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
cu 1, 2, 3 și 4 și ne-a scris pe tablă textul latin respectiv pentru fiecare grupă, Barosanul și-a luat scaunul de la catedră, l-a așezat în fața băncilor, și-a scos din buzunarul hainei ziarul "Universul", l-a desfăcut larg, și a început lectura, făcând o glumă: ― Băieți, în timp ce eu citesc, voi scrieți! Vorba lui Heliade Rădulescu: "Scrieți, băieți, numai scrieți!" Eu mi-aș permite să adaog: Numai scrieți bine!" Cine se simte în stare poate să și copieze
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
cu mult patos "Din prag"; iar eu l-am ironizat tot timpul din ochi, avînd-o complice pe Veturia, care, la un moment dat, fără nici o intenție, așa, ca să facă ceva, a luat unul din caietele mele de pe masă, l-a desfăcut și a înlemnit cu el în mână. În afară de mine, care-i urmăream mișcările, n-a mai observat-o nimeni. Vedeam că vrea neapărat să-mi vorbească, și asta cât mai curând. Am provocat prilejul și m-am adresat soră-mi
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
Îi arunca În fântână și abia după aceea, cu mișcări largi, Își arunca prosopul și halatul pe un gard și se apuca de muls. Dar, În loc de lapte, din mânecile albe ale halatului și din prosopul dungat curgeau cărți de joc, desfăcându-se Într-un evantai din ce În ce mai larg, ce se Împrăștia prin curte. Privindu-l, bătrâna spunea: „A și venit procletul să mă ia În lumea lui...“. La Început, Subotin apărea de două ori pe săptămână, când toaca bătea de vecernie, miercurea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]