8,765 matches
-
Împânzeau țara În primăvara anului 1981 arătau un Mitterrand imortalizat Într-o lumină blândă (fundalul era același peisaj rural bucolic care slujise cândva, pe aceleași panouri, propaganda petainistă), sub promisiunea „La Force Tranquille” - forța liniștită. Comuniștii, Între timp, erau slabi. Invazia sovietică a Afganistanului din 1979 era extrem de jenantă; la fel și propriul procent În sondaje, aflat În cădere liberă. În decursul anilor ’70, Partidul Comunist a Încetat să mai fie o stea fixă pe firmamentul ideologic: și-a pierdut simultan
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
a apărut În franceză, cotidianul comunist L’Humanité l-a expediat sumar, amintind cititorilor că, de vreme ce „toată lumea” știe deja despre Stalin, să reiei toată povestea era un semn clar de „antisovietism”. Dar acuzația de „antisovietism” Își pierduse din vigoare. După invazia sovietică, măsurile represive din Praga și zvonurile despre „revoluția culturală” din China, condamnarea fără apel a proiectului comunist de către Soljenițîn era verosimilă chiar și pentru foștii simpatizanți - sau mai ales pentru ei. Comunismul, era limpede, pângărise și spoliase moștenirea radicală
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Întâi hărțuit; apoi i s-a retras cetățenia, el stabilindu-se În 1973 În Marea Britanie. Însă Andrei Saharov, cel mai cunoscut specialist sovietic În fizică atomică și vechi critic al regimului, a rămas În libertate - până când opoziția sa publică față de invazia din Afganistan din 1979 a făcut ca prezența lui să devină de netolerat. Saharov era prea incomod pentru a fi ignorat (el primise Premiul Nobel pentru Pace În 1975), dar prea important pentru a fi expulzat. Împreună cu soția sa, Elena
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
violența se va arăta În toată goliciunea ei respingătoare și, căzută În decrepitudine, se va nărui”. Dar n-a fost chiar așa. Violența sovietică se arătase de mult În toată goliciunea ei - și a fost expusă din nou În cumplita invazie a Afganistanului din 1979 -, iar minciuna comunismului s-a dispersat progresiv În anii de după 1968. Dar sistemul tot nu se prăbușise. Aceasta a fost contribuția distinctivă a lui Lenin la istoria europeană - felul În care a confiscat moștenirea politică centrifugă
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
puteri: Statele Unite se comportau acum precum Rusia țaristă după Înfrângerea lui Napoleon În 1815 - erau „jandarmul” continentului, garantând prin prezența lor că statu-quo-ul nu va fi perturbat de o rebelă putere revoluționară. Cu toate acestea, relațiile Est-Vest se deteriorau vizibil. Invazia sovietică În Afganistan din decembrie 1979, Întreprinsă la instigarea ministrului de Externe Andrei Gromîko cu scopul de a instala un regim stabil și obedient la granițele sudice ale Uniunii Sovietice, a determinat Statele Unite să boicoteze Jocurile Olimpice de la Moscova din 1980
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de la Moscova din 1980 (compliment Întors În 1984, când blocul sovietic a boicotat Jocurile Olimpice de la Los Angeles) și l-a făcut pe președintele Jimmy Carter să-și revizuiască public „opinia personală despre țelurile finale ale sovieticilor” (The New York Times, 1 ianuarie 1980). Invazia confirma că liderii occidentali au avut dreptate când au decis, la o Întrunire NATO cu doar două săptămâni Înainte, să instaleze În Europa de Vest 108 rachete Pershing II și 464 de rachete de croazieră. Această decizie era, la rândul ei, o
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
o mulțime aprobatoare de 300.000 de oameni să solicite guvernului renunțarea unilaterală la amplasarea de noi rachete. Așa-numitul „Apel Krefeld” Împotriva desfășurării În RFG a rachetelor Pershing și de croazieră a adunat 2,7 milioane de semnături. Nici invazia din Afganistan, nici „starea de război” din Polonia nu au produs o Îngrijorare comparabilă În Europa de Vest, nici măcar În cercurile oficiale (ba mai mult, primul răspuns al cancelarului Helmut Schmidt la proclamarea legii marțiale de către Jaruzelski a fost să trimită la
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
mai puțin dispusă la compromis. Adevărata dilemă militară cu care se confruntau liderii sovietici nu se afla nici În Europa, nici la Washington, ci la Kabul. Cu tot respectul pentru revelația tardivă a lui Jimmy Carter privind ambițiile strategice sovietice, invazia din Afganistan din 1979 nu era un nou front În lupta strategică dintre comunism și Lumea Liberă. Ea s-a datorat mai degrabă unor temeri legate de probleme interne. Recensământul sovietic din 1979 indica o creștere fără precedent a populației
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
și În Ungaria, regimul comunist trona peste amintirea tăcută a unui trecut furat. Dar, În vreme ce Kádár și partidul său se distanțaseră Întru câtva de moștenirea stalinistă, liderii din Cehoslovacia nu au reușit o astfel de tranziție. Nici nu au Încercat. Invazia din 1968 și „normalizarea” ulterioară erau Întruchipate de Gustáv Husák, la putere din 1969. Iar În 1987, când Husák, În vârstă de 75 de ani, a demisionat din funcția de secretar general al partidului (rămânând Însă președinte al statului), el
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
retorica sa bombastică, oamenii erau lăsați să-și vadă de treabă. Regimul reprima strict și brutal orice diferență de opinie. Participanții la demonstrațiile organizate la Praga și În alte orașe În august 1988 pentru comemorarea a douăzeci de ani de la invazie au fost arestați, iar eforturile neoficiale de a organiza un seminar „Est-Vest” În Praga au fost zădărnicite. În ianuarie 1989, la a 20-a comemorare a sinuciderii lui Jan Palach În Piața Wenceslas, Havel și alți treisprezece activiști ai Cartei
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
civică și, de aici, Într-un guvern din umbră. Discuțiile din Forumul Cetățenesc reflectau obiective mai vechi ale principalilor membri, dar mai ales cursul accelerat și spectaculos al evenimentelor din stradă. Înainte de toate, Forumul a cerut demisia celor responsabili pentru invazia din ’68 și urmările ei. Pe 25 noiembrie, la o zi după ce conducătorii partidului demisionaseră În masă, o jumătate de milion de oameni s-au adunat pe stadionul Letná din Praga, nu atât pentru a cere anumite reforme, cât pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
acest moment, comuniștii nu puteau să nu țină cont de evenimentele externe: la 3 decembrie căzuse conducerea comunistă est-germană, Gorbaciov cina cu Bush În Malta, iar statele din Tratatul de la Varșovia se pregăteau public să se dezică de participarea la invazia din 1968. Discreditați și descalificați chiar de cei În solda cărora se aflaseră, ultimii membri ai grupului Husák, printre care și prim-ministrul Adamec, au demisionat. După o Întâlnire la „masa rotundă” de două zile (cea mai scurtă dintre mesele
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
opt luni după ce Îi aruncase În Închisoare pe greviștii din Valea Jiului (și Îi asasinase pe liderii lor), dictatorul român vizita Statele Unite ca oaspete al președintelui Jimmy Carter. Distanțându-se de Moscova - am văzut cum România s-a ținut deoparte de invazia Cehoslovaciei din 1968 -, Ceaușescu și-a câștigat libertatea de manevră și chiar laudele străinătății, mai ales În primele etape ale „noului” Război Rece din anii ’80. Cum liderul român nu se sfia să-i critice pe ruși (și să-și
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
ce cunoscuseră recent o independență reală. În 1919 Își câștigaseră libertatea În urma căderii imperiului țarist, pentru ca 20 de ani mai târziu să fie reintegrate cu forța În URSS de succesorii sovietici ai Romanovilor, prin clauzele secrete ale Pactului Ribbentrop-Molotov. Iar invazia din 1940 era Încă foarte vie În memoria colectivă. În țările baltice, glasnostul lui Gorbaciov, care În restul Uniunii Sovietice a dus la solicitări privind extinderea drepturilor economice și civile, a deschis În mod inevitabil chestiunea independenței. În această regiune
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de talente În străinătate. Este adevărat că gloriosul Real Madrid din anii ’50 se lăuda cu Ferenc Puskás, un jucător ungur inegalabil, Însă acesta era un caz aparte. Fost căpitan al echipei naționale a Ungariei, el fugise din Budapesta În urma invaziei sovietice și primise cetățenia spaniolă. Până atunci, ca orice alt fotbalist ungur, el fusese practic necunoscut În afara țării sale: când Puskás și-a condus echipa pe Wembley În noiembrie 1953, un jucător din echipa engleză a fost auzit spunând: „Ia
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Iar cu ocazia dezacordului atlantic din 2003 s-a dovedit că intelectualii angajați nu mai puteau juca acum, ca pe vremuri, rolul decisiv de lideri de opinie. Publicul european (spre deosebire de unii oameni de stat din Europa) se opunea cu Înverșunare invaziei irakiene din acel an, precum și liniei de ansamblu a politicii externe americane așa cum a fost ea formulată de președintele George W. Bush. Anxietatea și indignarea izvorâte din această opoziție, deși Împărtășite și exprimate de mulți intelectuali europeni, nu au fost
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
treia cale: o poveste optimistă care să plaseze Uniunea Europeană undeva la mijloc Între invizibilitatea instituțională și reglementarea În exces 11. Însă politica primenită a lui Blair a fost curând victima deciziei dezastruoase de a-și asocia țara și reputația cu invazia irakiană din 2003 - gest care le-a amintit observatorilor străini că a treia cale a noilor laburiști era strâns legată de incapacitatea Regatului Unit de a alege Între Europa și Statele Unite. Iar faptul că În Marea Britanie, ca și În SUA
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
viziuni perfect articulate. Așa cum s-a văzut cu ocazia votării Constituției UE, prea puțini cetățeni europeni sunt realmente dornici să renunțe la privilegii personale sau de grup În numele unei entități abstracte, pe care, pe deasupra, o percep doar prin efectele negative: invazia forței de muncă ieftine și criminalitatea sunt doar două dintre cele mai importante. Marele merit al cărții lui Tony Judt constă, În opinia mea, În faptul că autorul reușește să scrie, până la capăt, o istorie, alocând fiecărui eveniment și fiecărei
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
87, 94, 127, 153, 227, 246-247, 250, 255; despăgubirea evreilor 252; membru al Partidului Creștin-Democrat 145, 154; primul cancelar al Germaniei de Vest 145; tratatul cu Israelul privind plata reparațiilor 738 Adler, Jeremy 735 adolescenți 322-325 Adorno, Theodor 453 Afganistan, invazia sovietică - vezi Uniunea Sovietică Africa de Sud 276 Agenția Americană de Informații (USIA) 211 Agenția Națională pentru Hidrocarburi (ANH) 240 Agenția Națiunilor Unite pentru Refacere și Restabilire (UNRRA) 34; ajutorul acordat Iugoslaviei 138; alimente furnizate 41; asistență pentru repatriați și Întreținuți 41
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
atacul lui Tito Împotriva Î 58; autoritatea asupra relațiilor morale și personale 347-350; În Europa postbelică 214-215; În Polonia - vezi Polonia biserici protestante 215-216 BL - vezi British Leyland (BL) Blair, Tony 501-502, 643, 665, 679, 689, 701, 715, 722; efectul invaziei americane În Irak 722-723; modelul economic - „a treia cale” 722-723 Blanco, Luis Carrero 428 bloc al partidelor antifasciste 131 blocada Berlinului 144 Blocher, Christoph 680 Blum, Léon 87-88, 138, 207, 264, 714, 734 BMC - vezi British Motor Corporation (BMC) Bodnăraș
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
402; divizarea 583, 602-606; „divorțul de catifea” 602; drepturi și libertăți 522; ecologie 453; eliberarea 564-570; evenimentele de la Strahov 405; evenimentele reformatoare (din 1968) 405-407; excluderea din Planul Marshall 97; Forumul Cetățenesc 566-569, 604, 638; impunerea unei dictaturi militare 409; invazia sovietică 408; Înlăturarea reformiștilor 409-411, 565; Legea privind ilegalitatea regimului comunist și rezistența Împotriva acestuia 639; liberizare culturală 403; lovitura de la Praga - vezi lovitura de la Praga; lustrația 638; mișcarea disidentă 519-521, 565-566; mișcarea pentru reformă 405-410; mișcări pro-democratice 409; naționalizarea
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
écu - vezi unitatea valutară europeană (écu) Edelman, Marek 755 Eden, Anthony 151, 159, 228-230, 272-276, 279; demisia 295 edificii publice (anii ’50 și ’60) 359 educația terțiară 363-364 EFTA - vezi Asociația Europeană a Comerțului Liber (EFTA) Egipt; decolonizarea britanică 272-276; invazia militară 274-275, 296 Eichmann, Adolf 383, 738 Einaudi, Luigi 88, 206, 735 Eisenhower, Dwight D. 40, 107, 110, 149, 226, 228, 234, 252, 261, 269, 273-274; noua strategie 231-232; reacția la revoluția maghiară 296 Eliade, Mircea 193 Eliot, T.S. 195
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Frontul Popular Francez 505; ghetouri urbane 676; greva generală (din 1967) 378-379; greve 378-379; imigranți 679; includerea la deciziile postbelice 269; independența Vietnamului 262-263; industria oțelului 151; inițiative artistice și culturale 350-351; inițiatoare a noii Europe 150; intelectuali 199-205, 514-519; invazia militară a Egiptului 274-275, 296; În cadrul CEE 281-283; Îngrijorarea cu privire la Germania 116-117; legea avortului 449; mare putere europeană 115; Memorialul Holocaustului 752; Milices Patriotiques 52; Mișcarea Republicană Populară (MRP) 86-87; modelarea Europei 161-162; modernizarea 412-413; musulmani 676, 705-706; naționaliști corsicani
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Internaționala neagră” a catolicilor 154 Ioan al XXIII-lea (papă) 348, 536-537 Ioan Paul al II-lea (papă) 536-538 Ionesco, Eugène 687 IRA - vezi Armata Republicană Irlandeză (IRA) IRA Provizorie 428-432, 497, 645 Irak; efectul susținerii de către Tony Blair a invaziei americane În Î 723; independența față de Marea Britanie 272; invazia americană 715-716; reacția Europei la invazia americană În Î 715 IRI - vezi Institutul pentru Reconstrucție Industrială (IRI) Irlanda; Armata Republicană Irlandeză (IRA) - vezi Armata Republicană Irlandeză (IRA); „Duminica Însângerată” 431; mișcarea
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
papă) 348, 536-537 Ioan Paul al II-lea (papă) 536-538 Ionesco, Eugène 687 IRA - vezi Armata Republicană Irlandeză (IRA) IRA Provizorie 428-432, 497, 645 Irak; efectul susținerii de către Tony Blair a invaziei americane În Î 723; independența față de Marea Britanie 272; invazia americană 715-716; reacția Europei la invazia americană În Î 715 IRI - vezi Institutul pentru Reconstrucție Industrială (IRI) Irlanda; Armata Republicană Irlandeză (IRA) - vezi Armata Republicană Irlandeză (IRA); „Duminica Însângerată” 431; mișcarea naționalistă 644-645; Ulster 429-431 Irlanda de Nord 429-431 IRO - vezi Organizația
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]