10,567 matches
-
Marțianul ajunsese la final În Harper’s și fusese publicat În volum, atrăgând recenzii aproape fără excepție defavorabile (moartea prematură măcar Îl cruțase pe Du Maurier de neplăcuta sarcină de a le citi). Putea trece ușor peste el, plecând de la premisa că cititorii Îl cunoșteau și concentrându-se asupra subiectului care Îl interesa cu adevărat: faptul paradoxal că succesul uluitor al lui Trilby parcă Îi adusese lui Du Maurier mai multă supărare decât bucurie și ceea ce revela Întregul fenomen cu privire la cultura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
li se încurcau printre degete, bucurau medalioanele banale sau princiare și fîșneau în poșete. Și așa au trecut patru ani. În 1928, într-o deplinătate a anonimatului, Ulpiu Galopenția se apucă de foame. Până atunci își desăvârșise cu minuție numai premisele, acum totul era pregătit: Bătrânul, înainte de a muri, îl afurisise. Coana preoteasă, plină de bun simț, se stinge și ea. Patru frați și două surori nemăritate îl consideră principalul vinovat că viața e dură. Sportiv, Ulpiu își primește fără ostilitate
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
leneș un strop de mâncare uscată de pe masă. Iar noi i-am răpit-o. Julia a scos un sunet prelung, care se traducea printr-o formă de zeflemea. —Eu nu văd lucrurile așa, dar, de dragul discuției, hai să pornim de la premisa asta. Da, știu că tu te simți vinovat, dar cât mai ai de gând să cari vina asta după tine, de parc-ar fi o piatră de moară legată de gât? În fond, femeia e instruită, destul de atrăgătoare... Julia nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
am Îngădui o extensie a ideii care dă titlul unui mic capitol, Narcis, eroul vieții moderne. Am putea scrie cu Îndreptățire Dandy, eroul vieții moderne. Subiect tentant pentru un Întreg volum. Dacă ar fi să Îl compunem, am porni de la premisa că dandy-ul (real, biografic, dar și cel imaginat de artă) de la finele secolului al XIX-lea până după primul război mondial poate fi interpretat și ca „hieroglifă” a modernității, În toate ipostazele ei. Inclusiv În cea postmodernă, ale cărei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
teritoriu, locuire, vestimentație etc.), potențialitățile (putere economică, financiară, intelectuală), aparențele fizice (trăsături morfologice, semne distinctive etc.); referințele istorice: originile (acte de naștere, numire, filiație, mituri ale genezei proprii etc.), evenimentele marcante (influențe, transformări, rupturi, traumatisme etc.); referințele psihoculturale: sistemul cultural (premise, coduri, ideologie, valori structurate În sistem, expresii-produse artistice etc.) și, deopotrivă, repere psihosociale: sex, vârstă, statut, profesie, deținerea puterii, roluri sociale, motivație, strategie etc. Să luăm oricare dintre componentele respective și să o supunem modelului pe care Îl propune dandysmul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
cel al Întregii generații „decadente”, nu e decât jocul grațios, ușor iresponsabil, al artistului care se visează, pentru o clipă, sustras presiunii timpului și existenței. Respingând urâtul, Wilde respinge orice formă de artă incapabilă să-și ducă până la ultimele consecințe premisele: „Aversiunea secolului al nouăsprezecelea față de Realism este furia lui Caliban care Își vede chipul În oglindă”, pe de o parte, și „Aversiunea secolului al nouăsprezecelea față de Romantism este furia lui Caliban care nu-și vede chipul În oglindă”, pe de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Înainte, În concordanță cu timpul care, și el, are tendința de a se mișca În aceeași direcție. Există un firesc al acestei mișcări, care Își are corespondentul Într-o oarecare organicitate a proceselor istorice, derivând din conjugarea naturală a unor premise, cauze, condiții, factori adiacenți, elemente aleatorii etc. Un fenomen, odată declanșat, se Înscrie Într-o dinamică definibilă, cuantificabilă și, până la un punct, predictibilă În limitele unei marje de eroare, mai mare sau mai mică. Altfel spus, fenomenul evoluează, se mișcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Timpul Însuși n-are conștiința propriei prefigurări, existența lui Începe de la desfășurarea sulului, din clipa În care dobândește o formă lizibilă. Nimeni nu poate citi textul unui pergament nedesfășurat și, tot astfel, timpul, ascuns În sine-și, nu oferă nici o premisă pentru prezumții logice. Textul este necunoscut și va rămâne pururi astfel. Rolul lui Dumnezeu nu este decât al unui banal truditor la manivela roții care asigură eterna desfășurare a pergamentului, a Marelui Text. Biblia o spune limpede: La Început a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
la ale noastre, vă Întreb: se poate conta pe dumneavoastră? Sunteți dispus să vă puneți, integral și necondiționat, În slujba Centrului? - Am de ales? - Firește. Important este să faceți alegerea corectă: libertatea de opțiune nu e un scop, ci o premisă... - Am senzația că Îmi propuneți o Înțelegere și bănuiesc că doriți un răspuns sincer, nu unul formal. Pentru asta e nevoie să fiu În deplină cunoștință de cauză În privința termenilor Înțelegerii. Așadar, ce Îmi cereți și ce oferiți? Jucam tare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
care a devenit planeta noastră. Sau, mă rog, care a fost de la bun Început. Eva a intervenit insinuant-tolerantă : - Să admitem că acesta ar fi scopul. - Există Îndoieli În privința asta? am Întrebat puțin derutat. - Să spunem că nu există certitudini. Continuă... - Premisa ar fi aceea că, livrându-le Celorlalți spre monitorizare o imagine fabricată ad-hoc a evoluției noastre, i-am putea Împinge Într-o capcană letală. Adică, fiind ei mai fraieri, s-ar lăsa duși de nas de ingenioasa stratagemă a domnului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Ajunsese În Centru În urma unei revelații mistice, cum numea cu autoironie Întâmplarea care Îl determinase să spună da propunerii mai mult exotice decât incitante pe care i-o făcuse un necunoscut Într-un moment când activitatea lui profesională cumula toate premisele afirmării strălucite În elita fizicienilor lumii. Absolvise examenul de doctorat la Stanford, aureolat de calificativul maxim summa cum laudae, și fusese invitat să se alăture grupului de lucru americano-nipon căruia guvernele celor două țări tocmai Îi alocaseră o subvenție fabuloasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
poate că deja complicasem lucrurile mai mult decât se cuvenea, așezând astfel Între mine și ceea ce căutam pânza derutantă a unor silogisme umbroase. Rezolvarea se află sub nasul tău, Îmi repetam insistent În gând; de la această axiomă am pornit, iar premisa este, cu siguranță, corectă. Probabil că atunci nasul tău este problema, el nu se află unde trebuie, el bântuie fără rost pe poteci iluzorii, presărate cu litere Îmbârligate... Hopa! Ia stai puțin, m-a luminat subit o idee. Litere... De ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
mi-am dat seama singur ce e de făcut!”. La care poetul a surâs candid și a zis: „Așa mă gândisem și eu”. - Am Înțeles aluzia: repetiția e mama Învățăturii de minte, a acceptat fără entuziasm Eveline. Dacă ții neapărat... Premisa de la care am plecat a fost simplă și, cred, imbatabilă: fiind vorba despre conturi bancare, e clar că În spatele literelor se ascund, de fapt, cifre. Cuvinte de genul MMUNEALCDDNAXERUMLEDLA, ca să luăm un exemplu la Întâmplare, nu pot exista În nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
poate că doamna psiholog nu-și pierduse cu totul reflexele profesionale - fapt este că mi-a zâmbit Împăciuitoare: - Nu trebuie să-ți faci probleme, de la un punct Încolo, raționamentul tău a fost bun. Ceva mai prost ai stat la capitolul premise, dar consolează-te: nimeni nu-i perfect, nu-i așa? În afară de tine, pesemne, am mormăit, Înciudat, În gând. Noroc că ai dreptate atât de des; fără acest defect, riscai să devii femeia ideală de-a dreptul. - Să sperăm că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
nu-i așa? În afară de tine, pesemne, am mormăit, Înciudat, În gând. Noroc că ai dreptate atât de des; fără acest defect, riscai să devii femeia ideală de-a dreptul. - Să sperăm că nu s-a Întâmplat la fel și cu premisele, și cu deducțiile noastre, am schimbat vorba, arătând spre vraful de hârtii de pe masă. - Azi ne vom lămuri, a răspuns Eveline destul de absentă: căuta printre ele una anume și era prea absorbită de ce făcea ca să dea foarte multă atenție vorbelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
că nu pot să mi-o bag în cap. Se spune că le este imposibil copiilor să-și imagineze părinții făcând dragoste: ei bine, Ben și cu mine discutam despre asta și chiar dacă ne gândeam că e improbabil pornind de la premisa că încă o mai făceau mai mult decât ocazional, ne obișnuiserăm cu ideea în principiu. Dar gândul că tata o făcea cu altcineva - asta e pur și simplu atât de scârbos încât devine neverosimil. În orice caz, Holly zicea că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
convingere. Cristescu îl măsură lung apoi spuse: ― Aș dori din tot sufletul să mă înșel, domnule Popa. Nu-mi plac suspiciunile și, credeți-mă, de-a lungul anilor am evitat procedeul. Mai mult, în fiecare dosar încredințat, am plecat de la premisa că nu oricine e capabil să ucidă. În consecință, m-am străduit să întocmesc liste de inocenți. ― Nu s-ar zice, cel puțin în ceea ce ne privește. ― Vedeți, acest "ne" sau "noi", acest front comun pe care-l faceți mă
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
că aicea bateți, mă înșel? ― Nu. ― Așadar, într-o eventuală colaborare el ar fi capul. ― Cu alte cuvinte, îl vedeți în stare să ucidă. Adineauri... ― Concret n-ar putea s-o facă, domnule maior, asta am spus adineauri. Dar acceptând premisa dumneavoastră ― două crime, trei suspecți ― neapărat vecinii și nu altcineva... ― Categoric! ― ... Deci judecând în limitele acestor puncte cardinale, Grigore Popa se detașează, se impune ca autor moral în primul rând. ― Nu vă influențează cumva agenda lui? ― Fără îndoială și trebuie
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
fără un sfert, și putem merge împreună. N-o să fii dezamăgit, îți garantez. Și așa s-a făcut că ne-am întâlnit devreme, a doua zi, și am pornit pe strada preferată a lui Tom din tot Brooklynul. Plecasem de la premisa că exagera atunci când începea să vorbească despre „puterea hipnotică“ a Mamei Frumoase Perfecte, dar s-a dovedit că mă înșelasem. Femeia era într-adevăr perfectă, într-adevăr încarnarea sublimă a angelicului și a frumosului, iar vederea ei, așezată pe treptele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
trăiește, și trăiește... Să cînte deci muzica, viața nu este decît existența jovială întru moarte ! 5. Societatea post-țărănească Exerciții de perplexitate Domnilor, dumneavoastră nu cunoașteți românul actual ! și nici eu nu prea știu ce să spun... Cam aceasta ar fi premisa acestei „pilule”, rezumată în două parafraze. Să începem cu prima și, deoarece l-am parafrazat pe Rebreanu, să ne referim chiar la „țăranul român”. De cînd am ajuns să lucrez în muzeul cu acest nume, am repetat de atîtea ori
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
convins că o serie de universități nu au ce căuta pe harta educației din România și că e plin învățămîntul de cadre didactice care nici ele nu au ce căuta în universitățile respective. Absolut de acord pînă aici. De la această premisă corectă, amicul meu o lua însă pe o scurtătură care îl ducea direct la concluzia că, dacă o lege își propune, oficial, să schimbe această stare de fapt, înseamnă că e bună. E bună după logica minimalistă „mai bine ceva
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
am dat seama relativ repede că, în fața acestei reale neîndemînări istorice a gîndirii românești, faptul de a o denunța și a spune că regele e gol era considerat, implicit, ca suficient. Ceea ce ar fi trebuit să fie doar o bună premisă era trăit de noi toți ca o suficientă concluzie ; ceea ce constituia un început corect de reflecție era trăit de noi ca reflecția însăși : important devenea doar faptul că „le-am zis-o !”... Și am lăsat cu toții ochii în pămînt. Epistemologia
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
care este acum pe buzele atîtor români ? Să luăm deci cît se poate de în serios titlul : De ce este România altfel ? știm deja că este altfel. De unde știm ? Părerea aproape consensuală a publicului este luată practic ca atare și devine premisă a specialistului, legitimînd-o astfel ab initio. Pe de altă parte, a fi este un verb „tare” : dacă România este și nu a devenit, înseamnă că este astfel dintotdeauna, de cînd este : adică ab origine ? Care este această „origine” ? De ce este
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
nepotrivite, prin care pătrund de-a valma și interpretări pe care, de fapt, le repudiază. „Totul începe printr-o întîrziere impresionantă” - ne spune domnia sa chiar de la început. Dacă e să rămînem consecvenți acestei perspective coerente, va trebui să reformulăm însă premisa întregii cărți : ceilalți au devenit altfel, nu noi, care am rămas (în anumite privințe) cam la fel. Iar atunci și întrebarea se schimbă : nu de ce sîntem altfel ? și nici măcar de ce am devenit altfel ?, ci de ce - și prin ce - am rămas
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
citi realitatea, de care societatea română are atît de multă nevoie. Morala fabulei trece mult dincolo de anecdotică. Iată deci doi jurnaliști și două moduri de abordare a realității. Pe de o parte, analize realiste, operînd cu fapte sociale și constituind premise ale cunoașterii realității ; pe de altă parte, sinteze fictive, operînd cu credințe culturale și exprimînd concluzii despre sensul ultim al realității. Dominarea din ce în ce mai tiranică a celor din urmă învăluie realitatea, în loc să o dezvăluie, și o face să dispară, într-un
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]