11,725 matches
-
Zidul) urmărea să-i nimicească. Nemulțumirea lui Izz-ed-din Keikavus atinse apogeul când în 1264 mai află că Mihail al VIII-lea, își trimise pe o fiică naturală, Maria, ca soție lui Hulagu-han. Pierzând speranța de a mai fi reabilitat pe tronul de la Iconiu cu sprijinul împăratului (cu toate că Hulagu-han moare între timp și pe Maria avea să o ia în căsătorie fiul acestuia Apaga, abia în februarie 1265) organiză un complot pentru suprimarea lui Mihail al VIII-lea, în scopul urcării sale
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
Iconiu cu sprijinul împăratului (cu toate că Hulagu-han moare între timp și pe Maria avea să o ia în căsătorie fiul acestuia Apaga, abia în februarie 1265) organiză un complot pentru suprimarea lui Mihail al VIII-lea, în scopul urcării sale pe tronul Bizanțului. Descoperit, Izz-ed-din este arestat cu întreaga lui familie și închis în puternica cetate din Balcanii Orientali, Ainos; generalul său Ali-Behadir fu ucis și Augurlu-beg, șeful grajdurilor, fu orbit. Din închisoare, Izz-ed-din izbuti să ia legătura cu unchiul său, Saru-Saltuc
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
De frica unor noi năvăliri, același rege trimisese pe nobilul maghiar Ponieh sol la tătari, ca să obțină pacea. El era îngrijorat și de sănătatea sa. Și teama lui era îndreptățită, căci nici nu închisese bine ochii și urmașul său la tron, Ștefan, trimitea din nou sol pe nobilul Ponieh, în 10 decembrie 1270, ca să determine la pace tătarii aflați pe teritoriul dintre Carpați și Nistru și în Bulgaria. „Ațâțați de vecini și pregătiți și cu sufletul și cu fapta pentru război
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
încununate de succes, pentru ambele părți. Numai că Mangu-Timur a obținut doar satisfacția morală, Nogai s-a ales cu o soție Paleolog, sacrificând eforturile mongole și o victorie deplină asupra Constantinopolului, iar șiretul Mihail al VIII-lea a rămas cu tronul salvat, imperiul restabilit printr-o femeie, fără să piardă un ostaș. În adevăr, diplomația împăratului bizantin a atins prin acest succes material apogeul. Încheierea înțelegerii dintre Mangu-Timur și Nogai, cu Mihail al VIII-lea a avut repercusiuni și asupra Țărilor
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
tătarilor. Nu imediat, însă, căci frământările din sânul Hoardei de Aur și mai ales evenimentele din Balcani aveau să rețină în aceste momente, atenția lui Nogai. La curtea de pe Volga „murise” în 1280 Mangu-Timur și în locul lui se ridicase pe tron, Tuda-Mangu (1280-1287), unul dintre puținii hani păgâni, împotriva și în ciuda celor ce susțineau un musulman. În același an, 1280, Nogai pornise cu o puternică oaste alcătuită din tătari, cumani, români și alani în ajutorul socrului său, pentru răsturnarea țarului bulgar
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
încă multă vreme, nici după moartea lui Toctai, întâmplată în anul 1312. Noul han, Uzbek, s-a impus de la început ca stăpânitor cu o mare energie. Fiu al lui Togruldja și nepot al lui Mangu-Timur, Uzbek nu avea dreptul la tron. El s-a urcat, totuși, în scaunul Hoardei de Aur, după ce l-a ucis pe Ilbas-mîș, fiul lui Toctai, prin ajutorul emirului Kutlug-Timur. Credința lui era mahomedanismul și a dus, ca și Berke-han, o politică fermă și constantă de islamizare
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
a trezit doar speranțe în sânul rutenilor, care s-au răsculat sub conducerea principilor Andrei și Lew din dinastia Romanovilor de la Halici, pentru a ajunge la aceeași stare, în mai 1323, odată cu moartea ambilor eroi pe câmpul de luptă, cu toate că tronul a fost ocupat de Boleslav, numit apoi Gheorghe Troiden, căsătorit cu Eufrosina, fiica lui Ghedymin. În schimb, parte din bolohovenii, care nu sunt decât români, numiți adesea și volohi în cronicele de Pskov, Ipatievscaia și Lavrentievscaia, veniți în aceste regiuni
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
neputință, căci tătarii, după devastarea părții de sud a Poloniei, au revenit în Moldova. Aici se aflau ei în 7 aprilie 1340, când a murit la Liov principele Gheorghe Trojadenovic. Moartea principelui Haliciului ar fi rămas un fapt divers,dacă tronul lui ar fi fost asigurat printr-un fiu legitim. Dar fără așa ceva, deschiderea succesiunii princiare la scaunul halician de la Liov, în jurul căruia am văzut că se aflau, în anii 1334 și 1335, și doi boieri moldoveni, a avut o influență
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
stăpân pe scaunul halician în 1324, se căsătorise, în anul 1331, cu Eufrosina, fiica lui Ghedymin, marele duce al Lituaniei, soră cu soția lui Cazimir al III-lea al Poloniei și cu principele Lubart. Potrivit unui testament secret, el lăsase tronul său regelui polon, care încă din anul 1337 a început să se intituleze „haeres ac dominus totius terrae Russiae”. Descoperit fiind de către boierii ruteni ortodocși, care mai erau nemulțumiți și de favorizarea catolicilor în timpul domniei acestuia, Gheorghe Troiden a sfârșit
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
început să se intituleze „haeres ac dominus totius terrae Russiae”. Descoperit fiind de către boierii ruteni ortodocși, care mai erau nemulțumiți și de favorizarea catolicilor în timpul domniei acestuia, Gheorghe Troiden a sfârșit prin a fi otrăvit, pentru a fi chemat la tron Lubart. Acesta era socotit mai în drept să ocupe tronul, ca unul ce era fiul lui Gedymin, deci și el cumnat cu Gheorghe Troiden, dar, mai ales, fiindcă era căsătorit cu Eufrosina de Volânia, fiica lui Vladimir Mstislavici, nepoata lui
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
Descoperit fiind de către boierii ruteni ortodocși, care mai erau nemulțumiți și de favorizarea catolicilor în timpul domniei acestuia, Gheorghe Troiden a sfârșit prin a fi otrăvit, pentru a fi chemat la tron Lubart. Acesta era socotit mai în drept să ocupe tronul, ca unul ce era fiul lui Gedymin, deci și el cumnat cu Gheorghe Troiden, dar, mai ales, fiindcă era căsătorit cu Eufrosina de Volânia, fiica lui Vladimir Mstislavici, nepoata lui Daniil de Ostrog. Trecând peste voința boierilor ruteni, Cazimir al
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
Principele Lubart, de cealaltă parte, nu a stat cu mâinile încrucișate. Concentrând oștirile rutene și lituaniene și mai cerând și ajutorul hanului Uzbek, care se grăbi să-și apere drepturile de suzeran, el bătu oastea polonă ușor și-și ocupă tronul oferit după o intrare triumfală în Liov. Creștinat în ortodoxie și botezat sub numele Dimitrie, Lubart a cârmuit Haliciul până în anul 1349, ajutat fiind de către boierul rutean Detko, numit de regele Ungariei în anul 1344 „capitaneus ruthenorum”, dar cunoscut, în
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
-l ruga să ordone dregătorilor săi de margine să înceteze cu „năvălirile” în regatele Ungariei și Poloniei, care au drept urmare ucideri de oameni și pierderi de bunuri. Tot în acea zi, el trimitea scrisori primului născut și moștenitor legal al tronului, Tinybek, și împărătesei Taydolu să primească religia catolică. Nu avem informații documentare și nici narative despre felul cum au fost primite, la Curtea marelui han, îndemnurile Papei. E de bănuit însă, că moartea lui Uzbek, în toamna anului 1340 ori
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
han, îndemnurile Papei. E de bănuit însă, că moartea lui Uzbek, în toamna anului 1340 ori în primăvara celui următor, ca și evenimentele care au urmat după ea, să fi trezit o reacțiune spontană a islamismului. Urcarea lui Tinybek pe tronul Hoardei de Aur a creat mari speranțe pentru creștini. Știindu-l apropiat și sub influența călugărului minorit Ilie, Papa nădăjduia să obțină avantaje și mai mari pentru credincioșii săi din vastul Imperiu Mongol. Dese misiuni catolice au fost programate spre
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
idealizează pe Gianibek, atribuindu-i și lui aceleași însușiri pozitive, pe care le-a avut tatăl său. El este proslăvit mai cu seamă, privind activitatea sa energică în legătură cu întărirea mahomedanismului, prin încurajarea științelor teologice și ridicarea de moschei. Instalat pe tron de către partizanii fanatici ai islamismului, ca o reacție a păturii aristocratice mongole de la Curtea din Serai, împotriva lui Tinybek, tolerant față de creștini, Gianibek s-a îndepărtat mult de politica tatălui său. Lipsa unei chibzuieli în atitudinea neconciliantă față de creștinism a
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
Prejmer pune data incursiunii tătare chiar în anul 1342 și scriu că satul lor a fost ars de moldoveni. Alte cronici saxone scriu că năvala tătarilor în Transilvania s-a petrecut când Ludovic avea 17 ani și a urmat la tron tatălui său, ceea ce cade tot în anul 1342. Iosef Teutsch povestește că invadatorii au pătruns în Țara secuilor, deci pe valea Trotușului, prin strâmtoarea Ghimeș-Palanca, pe valea Bistriței în sus, prin trecătoarea Prisăcani-Tulgheș spre Maramureș, peste ambele fiind comite Andrei
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
care erau mulți, pentru o colaborare cu puținii unguri la număr, pentru o serie de expediții plănuite împotriva mongolilor. Era singura formulă sigură pentru supraviețuirea regatului de la Buda, la care se gândise și Carol Robert, chiar la urcarea sa pe tron. Luptele cu voievodul Transilvaniei de la începutul veacului al XIV-lea și experiența făcută la Posada, în anul 1330, de către Carol Robert i-au servit lui Ludovic, făcându-l conștient de forțele românilor și mai prevăzător. După voievodatele românești din Transilvania
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
a infidelului Coroanei ungare. Atitudinea binevoitoare a lui Ludovic față de familia lui Bogdan trebuie interpretată ca o măsură de a preveni un atac din partea acestuia, împreună cu tătarii spre Moldova dintre Carpați și Siret, unde în anul 1352 fusese înălțat pe tron, cum am văzut mai sus, ca voievod titular, Dragoș din Bedeu, probabil în aprilie, după căderea cetății Belz și pacea cu lituanii. Faptul se poate deduce și din analele moldovenești care, înainte de 1359, dau lui Dragoș doi ani de domnie
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
trebuia să devină stăpânul situației, între Siret și Nistru s-au întâmplat câteva evenimente, care au dat peste cap speranțele și așteptările lui Ludovic. Murind voievodul Ștefan la curtea sa din Hârlău, la sfârșitul anului 1358 sau începutul lui 1359, tronul a fost moștenit de fiul mai mare al acestuia, Ștefan. Cel de al doilea fiu, Petru, deși mai tânăr, adică mai mic, fiind mai mărinimos, era mai iubit de popor. Ajutat și de „provincialii unguri” veniți cu Bogdan din Maramureș
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
pe placul majestății sale. Dar, Petru, la spatele căruia stătea Bogdan, nici nu se gândi să închine țara Coroanei ungare și să presteze jurământul de supunere lui Ludovic. Victoriile sale din vara anului 1359, obținute pe calea armelor, îi consolidaseră tronul, îi măriseră autoritatea în interior și prestigiul în afară și făcuseră din Moldova reunită cu Valahia Minoră o țară independentă, denumită de acum înainte adesea și Moldovlahia. Mai mult decât atât, prin succesele sale armate, el a năruit toate eforturile
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
Reacția nu a întârziat însă să vină. Murind Lațcu, în 1374 și neavând urmaș de sex bărbătesc, ci numai două fiice, Anastasia și Maria, ambele înmormântate la Rădăuți, mama acestora, Ana, o lituaniană, a solicitat ajutorul lituanilor și a oferit tronul Moldovei lui Jurg Coriatovici. Izvoarele lituaniene scriu despre Coriat, fratele lui Ogerd, care a stăpânit Novgorodul, că a avut patru fii: cneazul Iurie, cneazul Alexandru, cneazul Constantin și cneazul Theodor. Pe cneazul Iurie, valahii l-au luat ca să le fie
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
a-l răzbuna, oștile lituane au năvălit în Moldova, în decembrie același an, și la Siret au ucis doi călugări franciscani, pe Luca și Valentin. Ele au fost însă înfrânte de moldovenii conduși de Petru, fiul lui Mușat, care ocupase tronul țării, ca urmaș legitim. Într-o luptă teribilă, Drag s-a ales cu enorme răni în față. Printr-un ultim efort, victoria a fost totuși obținută de românii maramureșeni. Ea a adus Coroanei ungare, tocmai în anul când Olgerd murea
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
când Olgerd murea, o frumoasă captură de război și prizonier pe însuși Prescoja, comandantul oștirii lituane. În schimb, distrugerea aproape până la unul a cavaleriei lui Iagello, în decembrie 1377 în Moldova, a consfințit pentru români integritatea țării și a asigurat tronul lui Petru, fiul lui Mușat, din dinastia autohtonă. Astfel, biruința câștigată de către Dimitrie Ivanovici Donscoi, cneazul Moscovei, pe câmpia Culicovo de pe Don, în septembrie 1380, nu a avut nici o influență asupra relațiilor românilor cu mongolii și lituanienii. Anul 1380 trebuie
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
a început pregătirile pentru o intervenție, alături de lituani, împotriva tătarilor, după înfrângerea catastrofală a lui Toktamâș pe valea râului Terek, între Marea Caspică și munții Elbruzi, în aprilie 1395, de către Timur Lenk (Tamerlan). În încercările lui de a reveni pe tronul Hoardei de Aur, marele han a căutat ajutoare la popoarele din regiunea Volgăi, dar și la bogatele orașe-porturi din Crimeea. Refuzul acestora, de a-i acorda sprijinul cerut, a dus la un conflict care a avut repercusiuni neprevăzute și pentru
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
de a se înjgheba o cruciadă împotriva lui Timur Kutlu, care, în urmărirea trupelor lui Toktamâș, își trimisese hoardele sale să prade în Lituania, Podolia, Rusia Roșie, supuse Coroanei polone, și Moldova, dar și de dorința de revanșă pentru recucerirea tronului lui Toktamâș. În acest scop, el a mobilizat o armată foarte puternică, alcătuită din lituani, tătarii lui Toktamâș, teutoni, ruși și moldoveni, cu care a înaintat până la râul Worskla. Acolo, și-a întărit tabăra cu „care ferecate cu lanțuri de
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]