9,879 matches
-
au drept corespondent, în numeroase tradiții, cataclismul care a nimicit "omenirea" ("societatea"), cu excepția unui singur om care va deveni Strămoșul mitic al unei noi omeniri. "Apele Morții" sânt un laitmotiv în mitologiile paleo-orientale, asiatice și oceaniene. Apa "ucide" prin excelență, dizolvă, abolește orice formă, și de aceea este bogată în "germeni", creatoare. Simbolismul goliciunii baptismale nu este nici el privilegiul tradiției iudeo-creștine. Goliciunea rituală înseamnă integritate și plenitudine: "Paradisul" implică lipsa "veșmintelor", adică lipsa "uzurii" (imagine arhetipală a Timpului). Orice goliciune
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
de pildă, cazul bolilor ințiatice ale viitorilor șamani, care au fost adesea socotite adevărate nebunii. Asistăm, într-adevăr, la o criză totală, care duce uneori la dezintegrarea personalității.24 "Haosul psihic" arată că omul profan este pe cale de a se "dizolva" și că o nouă personalitate este pe punctul de a se naște. Înțelegem de ce aceeași schemă inițiatică - suferințe, moarte și înviere (renaștere) - se regăsește în toate misterele, atât în riturile de pubertate, cât și în cele de intrare într-o
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
pentru tânăra Republică, nu izbutește să facă un guvern, după ce Guvernul provizoriu își depune mandatul. Șefii republicani nu se înțeleg între ei. Urmează întocmai jocul politicienilor monarhiști. Și într-o bună zi, la 17 octombrie 1911, vechiul partid republican se dizolvă dând naștere la trei fracțiuni: Afonso Costa devine șeful democraților, Jose Antonio de Almeida al evoluționiștilor, iar Brito Camacha al unioniștilor. Cu timpul, mai apare și o a patra, fracțiune: a independenților. Pentru că nici una din aceste fracțiuni nu izbutise să
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
Franței a umilit orgoliul armatei și a iscat noi și grave nemulțumiri. Garnizoana din Lisabona încearcă un pronunciamento militar, însă rebeliunea e repede stăpânită. Ofițerii sunt obligați să-și depună fără excepție săbiile la Președinția Consiliului. Guvernul cere Președintelui să dizolve regimentele care se răsculaseră, iar acestea se adresează decanului armatei, generalul Pimenta de Castro, ca să le apere. Cum Președintele refuză dizolvarea, Afonso Costa își dă demisia și Manuel de Arriaga îl cheamă pe Pimenta de Castro, oferindu-i să alcătuiască
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
Am mers chiar mai departe: i-am despărțit; am numit femeia și copiii valori mai mici, dar mai ieftine, de producție - unități singuratice, elemente egal de independente unele față de altele, fără legături, fără afecțiuni, fără viață în comun - și am dizolvat de fapt familia..." Într-o revoluție, ca în orice organism, totul se ține, totul se leagă. Salazar își dădea prea bine seama că nu poate dobândi excedente bugetare dacă nu organizează viața economică a țării, și că nu poate începe
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
străinătate și a murit la Narva, În 1939. Lui Îi datorez Într-un fel forța de a mai parcurge o etapă pe poteca mea personală care se desfășoară paralel cu drumul acelui deceniu frământat. Când În iulie 1906, țarul a dizolvat Parlamentul, procedând neconstituțional, câțiva membri, printre care și tata, au organizat o sesiune rebelă la Viborg și au scos un manifest care Îndemna oamenii să se opună Guvernului. Pentru asta au fost Întemnițați, după mai bine de un an și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
eroică, predominant liberală (dar pe care publiciștii ignoranți, infestați de propaganda sovietică, o confundă deseori cu străvechile „dume ale boierilor“!). Acolo a ținut câteva splendide discursuri cu repercusiuni la scară națională. Când după mai puțin de un an, țarul a dizolvat Duma, câțiva dintre membrii ei, inclusiv tata, (care, după cum arată o fotografie făcută la Gara Finlanda, Își vârâse biletul de tren sub panglica pălăriei), au ținut la Viborg o sesiune ilegală. În mai 1908, a Început să-și ispășească sentința
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
un rol activ - a ocupat În Consiliul de Miniștri funcția plină de răspundere, dar discretă, de secretar executiv. În iarna 1917-1918, a fost ales În Adunarea Constituantă, pentru a fi Însă arestat de energicii marinari bolșevici după ce aceasta a fost dizolvată. Revoluția din noiembrie intrase deja În etapa sa sângeroasă, poliția ei activa deja, dar În zilele acelea, haosul ordinelor și contraordinelor a fost uneori În avantajul nostru: tata a străbătut un coridor Întunecat, a văzut o ușă deschisă la capătul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
a lumii ca moment ideal al absurdului. Principiul moral pe care se întemeiază manifestarea spirituală a omului evocă necesitatea stării de existență fără lume, în prelungirea lumii, pe care omul transfigurat în energie subiectivă o înzestrează cu sens. Lumea se dizolvă astfel în simulacrul moral al stării de existență prin care i se manifestă temeiul, energia obiectivă. Morala nu are sens decât dacă alcătuirea lumii este perfectă. Factorul spiritual generat de punctul de perfecțiune absolută a lumii în care locuim instituie
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
deseneze rețeaua imprecisă a străzilor pustii doar iluminatul public slab pe care nimeni nu-și aminti să-l readucă la normalul din fiecare noapte. Vom afla până la ce punct trăia orașul când întunecimile intense ale cerului vor începe să se dizolve în mareea domoală de albastru profund pe care o vedere bună ar putea deja s-o distingă urcând de la orizont, atunci se va vedea dacă bărbații și femeile care locuiesc în apartamentele din aceste clădiri vor pleca la serviciul lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
poate că, majoritatea fiind acum alta, a venit la vânătoare de voturi, dacă asta a fost ideea, se înșală zdravăn, căci nu vor fi alegeri aici prea curând, dacă eu aș fi în locul guvernului, știu bine ce aș face, aș dizolva primăria asta și aș numi în locul ei o comisie administrativă decentă, de absolută încredere politică. Înainte de a continua această povestire, se cuvine să explicăm faptul că folosirea cuvântului albicios cu câteva rânduri mai înainte nu a fost ocazională sau fortuită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
sunteți mort, Niciodată nu mi-am imaginat că cineva ar putea fi atât. Telefonul a fost întrerupt de cealaltă parte. Omul care fusese primar se ridică și se duse la baie. Se dezbrăcă și se băgă sub duș. Apa caldă dizolvă rapid crusta care se formase deasupra rănii, sângele începu să curgă. Pompierii tocmai găsiseră primul trup carbonizat. Deja douăzeci și trei de morți și nu știm câți vor mai fi descoperiți sub dărâmături, douăzeci și trei cel puțin, domnule ministru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
bun. Și nici nu e cazul... Așa că privesc în zare către micul ecran. Din zările de soare pline ale Columbiei vine o știre cutremurătoare : a fost prins X, omul de încredere al șefului Cartelului drogurilor, a cărui sarcină era să dizolve cadavrele rău platnicilor, pentru a le face să dispară definitiv, fără a mai lăsa vreo urmă a crimelor șefilor săi. — Cîte cadavre ai dizolvat ? întreabă un mascat pentru presa care filmează înfrigurată. — Vreo trei sute..., răspunde omul, cuprins brusc de remușcări
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
a fost prins X, omul de încredere al șefului Cartelului drogurilor, a cărui sarcină era să dizolve cadavrele rău platnicilor, pentru a le face să dispară definitiv, fără a mai lăsa vreo urmă a crimelor șefilor săi. — Cîte cadavre ai dizolvat ? întreabă un mascat pentru presa care filmează înfrigurată. — Vreo trei sute..., răspunde omul, cuprins brusc de remușcări. Cine mai poate ști cîți au fost cu precizie ? Apoi își cere scuze familiilor celor dispăruți și promite să colaboreze cu poliția. Camera arată
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
nu votam deloc)... Cetățean bun... să fim educați. De asemenea, dacă nu (mai) este legată de apartenența la patrie și popor, cetățenia nu mai reușește nici să implice, ca atare, un set de drepturi și obligații. Ea pare să se dizolve în obli gații generice de a respecta legile și drepturi generale legate de domeniul și statutul profesional : — Ieșind în stradă pentru o grevă, pentru a cere niște drepturi, credeți că este o răspundere cetățenească ? — Nu cred că e vorba de
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
au fost făcute pentru a fi privite - și eventual împărtășite - de către cei care ne pot oferi și de la care așteptăm cu emoție recunoașterea de sine. Ostentatoriul comun ambelor cazuri încetează astfel să mai fie „irațional” sau „kitsch” pentru a se dizolva într-o „luptă pentru recunoaștere” mult mai general umană și în care casa este principala „armă”. Dar de ce casa ? De ce locuința mai degrabă decît hainele, diplomele, titlurile, banii sau alte valori simbolice, de ce aceasta este cu precădere „obiectul social total
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
poate fi materia primă a marilor sisteme filosofice. Uneori, misiunea savanților e să explice științific invențiile unor creatori autodidacți. Steaua Polară - acest felinar în capul de oiște al Cosmosului. Să fie, oare, Pământul o rezervație a Căii Lactee? Omul modern tinde să dizolve toate utopiile. Absolutul nu poate fi abordat cu idei infantile. Mai adânc înșurubați în absolut erau plugarii secolelor trecute decât actualii constructori de rachete interplanetare. Marile împliniri din știință și din artă sunt potențate de revelații. Am impresia că întreaga
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
Orientalii s-au împrietenit cu sărăcia. Și nu se stresează reciproc. Libertatea este o fereastră spre frumusețe. Murim toți. Câți o fac însă pentru un ideal? Există încă o relație cosmică între om și mister. Dar e pe cale să se dizolve. Jurnalul cinstit este un important act de identitate. În majoritate, idealurile umane sunt centrate pe plăceri. Trebuie să ceri foarte mult de la viață, ca să obții totuși ceva. Așteptăm să obosească veleitarii. Când vrei cu adevărat ceva, universul se concentrează și
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
un sens. Dar e foarte bine ascuns. De pe masa de lucru a artistului pot pleca în lume diamante ori moloz. Sărăcia nu-ți dă talent și nici bogăția nu ți-l ia, dacă din întâmplare îl ai. Iluziile ornează, nu dizolvă griul din noi. Sperăm că, până la urmă, șenilele adevărului vor veni totuși. Împing unii împlinirea speranțelor spre perimetrul pensiei. Stomacul face alergie la iluzii. În tranziția spre democrație, oamenii cred că libertatea înseamnă să traversezi strada pe unde vrei. Nu
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
fac bostănarii cu pepenii. Ca o panteră văduvă, istoria ne arată de mii de ani colții, iar noi nu reușim să-i confecționăm o cușcă pe măsură. România a fost deseori răstignită de Est cu aprobarea Vestului, ori viceversa. Exacerbarea dizolvă de multe ori conflictele. Fasciștii au fost groparii rasismului, sovieticii - ai comunismului. Persistența vitregiilor istorice i-a obligat pe români să găsească în suferință o voluptate de care nu se îndură să se mai despartă. Revoluțiile brăzdează întunericul cu aurore
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
câtorva tirani îngrijorează, ci faptul că devin modele pentru o imensitate de imbecili. Ne fascinează zelul minciunii, nu rechizitoriul tăcerii. Atât înțeleapta Grecie, cât și puternica Romă au fost surpate, nu de armatele vrăjmașe, ci de banale vicii... interioare. Succesul dizolvă prieteniile literare, așa cum mercurul atacă aurul. Miorița - lirismul unei filosofii a candorii sacrificate. Unii și - ar fi dorit doar un duel de bâte. Când o femeie o ia pe un drum greșit, mulți bărbați vor veni pe urmele ei. Cel
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
toată setea noastră cognitivă. Nimeni nu poate scăpa de moarte. Este singura echitate certă a lumii. Finalul vieții nu poate fi parcurs prin delegați. Există boli care se complac într-un concubinaj prelungit cu moartea. Până la urmă toate iluziile se dizolvă în moarte. Când ești ocupat, parcă nici moartea nu îndrăznește să te deranjeze. Sunt un sarcofag al morților mei. Moartea ține de teluric, dar are și rezonanțe cosmice. Sper să-i dau mult de furcă morții mele. Cu agoniseala suntem
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
visa că urca niște scări largi, cu trepte de marmură, spre altarul Domnului, Îmbrăcat În odăjdii, cu crosa de crichet sub braț și mănușa de joc atârnându-i la glezna mâinii. Dr. John, În sfârșit adormit, cu o pastilă amară dizolvându-i-se pe limbă, vorbi la un moment dat În nemțește. Nu avea cușetă și stătea sprijinit În picioare În colțul compartimentului său când auzi afară chemarea rară și cîntată Köln, Köln, Köln. Partea a doua Köln 1. — Dar, desigur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
să-și aranjeze sprîncenele c-o periuță. — Cine-i acolo? Myatt arătă cu degetul la o fotografie mare, Într-o ramă pliantă, Înfățișând fața pătrățoasă a unei femei. Părul Îi era ridicat În vârful capului și fotograful se străduise să dizolve Într-o ceață linia ca de piatră a maxilarului. — Aceea-i Mabel. M-a Însoțit pe tren până la Viena. — Nu-mi amintesc s-o fi văzut. — Acum are părul tuns scurt. Aia e o fotografie veche. Nu-i place să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
rămas în 1968 decât trei sute. Același lucru s-a întâmplat cu „Serviciul de Protecție a Indianului“... S-a demonstrat până la saturație că asasinii triburilor braziliene au fost conducătorii acestuia. Chestiunea a ajuns până la cele mai înalte sfere, au trebuit să dizolve „SPI“ și chiar să-i bage la pușcărie pe mulți dintre membrii acestuia, dar noua „Fundație Națională a Indianului“ nu pare mai bună... Aceiași oameni de la „SPI“ sunt acum în „FUNAI“, cu diferența că se străduiesc să acționeze pe tăcute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]