9,038 matches
-
săptămâni În urmă. A doua redecorare a biroului a fost primită cu urale, și nu cu huiduieli pentru că cei care s-au ocupat de efectuarea schimbărilor au fost implicați personal În Îndeplinirea acestei sarcini. Misterul schimbării Schimbarea este un lucru straniu. Unii o savurează pur și simplu. Dar, pentru cei mai mulți, o realitate imperfectă este mai comodă decât o posibilitate necunoscută. Implementarea și acceptarea cu succes a schimbării depind de măsura În care un manager Își pregătește angajații să devină „stăpâni ai
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
mută ce zace la desime, Ș-ades În mez de noapte s-aude prin tăcere O surdă lovitură, un vaiet de durere, Apoi un zbor de vulturi și urlete hidoase De lupi ce vin să-mparte a victimelor oase, Și straniu, lung, satanic, un hohot ce răsună Ca clocotul de codri cînd cerurile tună. Atunci păstorii sarbezi zăresc din depărtare Ivindu-se pe munte o naltă arătare Ce stă În dreptul lunei cu-o bardă groasă-n mînă... Și pînă-n ziuă urlă
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
formației, al varietății și vastității informației, dar rămâne în urma lor prin „îngustimea percepției estetice”: acceptă teoretic noutatea, dar în practică se manifestă ca adversar al ei (de exemplu, apără legitimitatea expresionismului, totuși teatrul lui Lucian Blaga i se pare „bizar, straniu, fantastic”, adjectivele având un sens minimizator); proclamă, în teorie, ca discipol maiorescian, primatul esteticului, însă nu distinge istoria literară de cea culturală, aproape toate monografiile sale ocupându-se de figuri istorice, tangențial (și) literare (Gheorghe Lazăr, Simion Bărnuțiu, Eftimie Murgu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288784_a_290113]
-
mari pagube materiale și umane: Panciu, Focșani, Bârlad, Petrești, Lopătari, Tg. Frumos, Alexandria, Câmpina, Buzău, București, Câmpulung Muscel etc.: “Cu câteva ore înainte de cutremur, vacile au început să mugească puternic, oile și caprele să behăie, câinii urlau îngrozitor, caii sforăiau straniu; pisicile păreau speriate, având părul zbârlit; iepurii și cârtițele au părăsit ascunzișurile, gâștele și celelalte păsări domestic au început să țipe alarmant; păsările sălbatice zburau speriate de la cuiburile lor.” Iar în alte localități rurale, “caii din ham se agitau speriați
Animalele prevestesc cutremurele! by Vasile Văsâi () [Corola-publishinghouse/Science/825_a_1572]
-
intr-o nuanță asemănătoare cu cea a mediului, sau chiar cu păcură. Astfel, va fi protejat de umezeală. Nu toate cuiburile artificiale vor fi ocupate imediat după ce vor fi puse în teren. Păsările se vor obișnui cu existența acestor cuiburi stranii, le vor ocupa, vor cuibări în ele. Unele vor fi folosite drept adăpost doar iarna. Procesul de acomodare a unor populații locale de păsări la cuibărit în cuiburi artificiale poate fi uneori de durată, dar de cele mai multe ori unele dintre
Aspecte ecologice ale avifaunei din unele parcuri ieşene : valorificarea instructiv-educativă a studiului avifaunistic by Magdalena Dorina Culbec () [Corola-publishinghouse/Science/335_a_652]
-
est, o vastă arie de badlands din nordul Arizonei încântă privirea și fascinează vizitatorii prin cromatica deosebită. Spaniolii au numit acest areal El Desierto Pintado (Deșertul Pictat). Succesiunea de benzi roșii, portocalii, galbene, gri dau peisajului un aspect unic și straniu. Explicația acestui colorit diferit al benzilor de roci stă în modalitatea în care s-a făcut sedimentarea: în condiții de sedimetare lentă, acumularea în sol a oxizilor de fier și aluminiu dă culorile roșu, portocaliu, roz, în timp ce în condiții de
CENTRE ȘI REGIUNI TURISTICE, PARTEA I AMERICA ȘI EUROPA by Daniela Larion () [Corola-publishinghouse/Science/552_a_1086]
-
creadă omul obișnuit. Există și daimoni buni, cei cu care colaborează deseori magicianul. Este adevărat că sunt aici și creaturi total malefice ce poartă nume celebre, printre ele situându-se însuși Satan. Tot în acest univers paralel ființează și acele stranii făpturi rezultate în urma raporturilor sexuale dintre demonii masculini (incubi) cu femeile sau dintre demonii feminini (sucubi) cu bărbații. Dincolo însă de această organigramă a faunei astrale, există o caracteristică importantă a relațiilor dintre magician și locuitorii lumii astrale. "Contactul omului
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
înfățișat, menționat în tradiție și cultură. Cel de-al doilea are în atenție doar fondul mental știut, reamintit, păstrat la nivel oral. Un subiect special analizat și interpretat de Adrian Poruciuc în cartea de față este dolf-ul, o creatură mitologică stranie ce apare într-un ciclu de colinde românești. Echivalarea dolf-ului cu delfinul i se pare nejustificată și neconvingătoare lui Adrian Poruciuc. Teza autorului ieșean este aceea că insolitele colinde ale dolfului ,,conțin elemente care au destul de clare corespondențe cu unele
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
legați cu funii nevă- zute, capetele strânse în pumnul lutului, dealul care ne lasă să ne paștem zilele, lunile, anii și viața". (Dealul, p. 110) Toate mitologiile străvechi ale umanității insită motivat asupra simbolismului teluric. Trimiterile sunt la varii și stranii divinități htoniene, mai toate cu diverse funcții cosmogonice. Așa cum demonstrează exemplar Mircea Eliade în Tratat de istorie a religiilor, matricea cosmogonică a fost cea dintâi hierogamie cosmică: nunta dintre Cer și Pământ. Acest fapt originar, de o ,,sacră gravitate" (Mircea
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
în pântecul matern. Paternitatea ulterioară dobândită era o simplă legitimare a adopțiunii copilului. Deci părinții săi naturali surveneau întotdeauna după, formându-ne conștiința apartenenței noastre la specia biologică. Or, prima noastră specie a fost una cosmică, mai precis telurică. Realmente straniu și fabulos este faptul că o parte din aceste fantasme mitologice străvechi sunt inconștient, original și (uneori) magistral reactivate de scriitorul Aurel Brumă în noul său roman, Dealul. Aurel Brumă ne propune o nouă enigmă, o ,,nucă încuiată" un Deal
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
Deal mitic, ancestral, unul ,,mai bătrân ca bătrânii uitați..." 57. Dealul lui Aurel Brumă este un ,,pântec al Pământului". Unul mare, diform, sterp și crăpat. Este excrescența maladivă, pe deplin vizibilă, a unui sterp și imens deal interior. Un relief straniu al pustiului spiritual în care rătăcim cu toții. Existența prenatală htonică ce ființa a priori de magică atingere invocată de Eliade este reactivată de scriitorul Aurel Brumă cel puțin într-un dublu sens. Mai întâi prin Copilul Arșiței 58, un arhetip
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
vremea ,,curcubeelor încălecate" (superbă expresie!). Pe acest Deal, ,,viii de deasupra sunt partea văzută a neviilor din adânc"59. Așadar, Dealul de aici este un camuflaj al lumii de dincolo. E hotarul unor lumi simetrice, dar răsturnate. Este un loc straniu și blestemat. Aici mor tineri de 8-14 ani de silicoză. În joc este o posibilă epifanie a Răului sub chipul ,,malului de lut" adică a Dealului din Guguete. Misterul acestei entități telurice aduce cu sine un adevărat lanț al morților
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
tradiție românească a ritualurilor divinatorii. Un fascinant personaj, Sara, este specialistul comunitar în ritualul magico-religios al divinației în cositor. (Cunosc identitatea reală a cetățenei Sara, dar refuz cu încăpățânare să o desconspir!). Femeia încă mai păstrează secretele ghicirii viitorului în straniile forme ce le ia cositorul topit și turnat. Folosește un instrumentar arhaic al practicilor divinatorii. Unul dintre esențialele instrumente ale divinației în cositor este potcoava. Evident, nu este vorba de o banală potcoavă, ci de una ,,aruncată din zburătură de
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
Iza dincolo de hotarele vieții, în ținuturile tenebroase ale morții, unde destinul își dezvăluie înțelesurile, ci aici, mai aproape de misterele Dealului din Guguete. Unul dintre misterele Dealului este chiar viața lui. Dealul este viu, trăiește. Ideea îmi amintește de o întâmplare stranie și semnificativă din Tratatul de istorie a religiilor al lui Mircea Eliade: un profet Indian interzicea discipolilor să sape pământul. De ce? Pentru că era viu. Prin urmare, era mare păcat să zgârii, să tai, să rănești Mama noastră, a tuturor. Ei
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
O pătimește, o transfigurează edificator prin minunata sa scriitură. Invocă, realmente curajos, o primă ipostază a Dealului din vis. Și-l asumă "aproape testamentar" (p. 115) ca un portal spre alte lumi. Prin simbolismul dealului din trecut intuiești realitatea unui straniu viitor. Trimiterile sunt la piramide, la simbolurile creștine și la ciudatele reprezentări paleoastronautice care le însoțesc. Unic și fabulos este și Dealul lui Iorgu. În universul lui pătrunzi aproape extatic, punându-ți "sub creștet perină din iarbă uscată și floare
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
pe "cocoașa lutului", unde " Bătrânul număra în fire de tutun mulțimea brazdelor trase" (p. 117). Bătrânul este Ingerul Morții; brazdele trase sunt viețile curmate de misterul Dealului lui Iorgu. Firele de tutun sunt simboluri ale războjului celest. Un alt deal straniu din mitologia personală a lui Aurel Brumă este Dealul Marconi. Este o apariție spectrală de entitate roș-argiloasă. Pe el apare cocoțat enigmaticul Marconi. Asemenea unei creaturi din altă dimensiune, Marconi își hrănește materializarea în această lume prin energie furată. Invită
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
arhipelagul polinezian își schimbă forma cu ajutorul oceanelor, războinicii din Amazon se transformă în anaconda, iar călugării tibetani pot traversa oricând munții"74. Aceste fabuloase performanțe spirituale se combină cu insolite invocări ale spiritelor, cu materializări ale viselor proprii și cu stranii ceremonii ale focului. Aceste secrete inițiatice sunt astăzi stăpânite (și) de marele guru John Perkins, urmând a fi predate discipolilor doritori de ,,revoluții spirituale" din întreaga lume. În final, ele vor avea un impact total la nivel celular (transformarea în
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
cu tematică ortodoxă (SITO). Ele duc la formarea comunităților electronice, fără angajament și implicare, cum le numește pe bună dreptate Mirel Bănică. În aceste inedite expresii sociale ale faptului religios, identitatea socială se construiește și reconstruiește permanent, uneori în forme stranii, laxe și permisive, alteori în ipostaza unui ciudat new age ortodox. Mirel Bănică asociază comunitățile electronice cu varii expresii ale secularizării și superficializării mesajului creștin. Subscriu ideii, fiind însă atent și sensibil (și) la modul în care autentica Tradiție va
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
ale istoriei din decembrie 1989. Totodată, putem fi reținuți doar de o singură regulă a fractalului numit Revoluție. De exemplu, putem privilegia pe cea care îi reprezintă pe teroriști. Scanând-o, observăm că ea însăși funcționează asemenea unui interesant și straniu fractal. Are multe dimensiuni practice, dar numărul celor virtuale continuă să rămână infinit. Dintre dimensiunile reale, mai cunoscute ar fi: teroriștii ar fi fost: "Armata", "KGB-ul", "Securitatea", "străinii", "românii unguri", "ungurii români", "forțele fidele lui Ceaușescu", "fanaticii izolați", "deținuții
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
vorbit despre teroriști"157. În schimb, Constantin Vasile nu a avut ghinionul unui context nefavorabil adevărului și dezinteresat de dezlegarea enigmei teroriștilor. Autorul invocat vede în artizanii complotului străin pe marii teroriști, dar mai prezintă în cartea sa și o stranie categorie, respectiv cea a "posibililor teroriști"158. Din rândul ei ar fi făcut parte "activiștii de mâna a doua", demnitarii îndepărtați de Ceaușescu și copios plătiți de agenturile străine, persoane care își exhibau umorile și frustrările la Televiziune, nepăsându-le
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
Camera copiilor propun o narațiune dificilă la lectură, care urmează, ca într-o mișcare filmică, mozaicul unui univers sui-generis prin aglutinarea unor percepții prezente, fantezii și frânturi de memorie, alunecând toate într-o metamorfoză lentă, marcată de absurdul generator de straniu, în notă onirică. Prin urmare, diversele relatări se pot comunica unei sensibilități „ca realitate complexă, integrală, nerezumabilă”, însă „ele nu se pot comprima într-un aspect logic: nu se pot povesti. Scriitorul vizează construirea sau amintirea acelor stări de grație
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289512_a_290841]
-
repetarea mirosului de putreziciune și a ororii de canibalism. Bazat pe absurd, comicul permite uneori trimiteri surprinzătoare. De altfel, orașul București, de care S. se dovedește atât de legat în scrierile sale, e transpus - cum remarca Adrian Marino - „absurd și straniu, grotesc și parodic, proiectat pe un fundal simbolic-kafkian, care deschide perspective imaginare total inedite”. SCRIERI: Camera copiilor, București, 1969; Manuscrisul de la Ciumați, Tel Aviv, 1989; Izidor Mânecuță: cioburi, Tel Aviv, 1990; ed. (Isidore), tr. Monica Costandache, Paris, 1994; David rege
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289512_a_290841]
-
de religia literaturii, să îi așeze într-o lumină transcendentă, de infailibilitate, de supremă înțelegere a vieții, până la a stârni o reacție de respingere. La Gogol descoperă mai mult decât la oricine fuziunea dintre sentimentul derizoriului și imboldul creator, adică strania fertilitate a stării de gol. Gogol apare ca un scriitor care își confruntă genialitatea cu propria mediocritate: el este un Cicikov înstrăinat de sine. Pornind de la acest nucleu, care face ca totul să ajungă posibil, prozatorul rus a destrămat - crede
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289117_a_290446]
-
tipărit În România, Timpuri Împlinite. L-am găsit pe colegul nostru tradus În câteva limbi de circulație internațională, la etajul cinci al unei modeste case, Într-un birou nu mai puțin modest; și limbajul scriitorului „occidental” semăna Într-un chip straniu, halucinant aproape cu cel al scriitorilor de la noi, din anii debuturilor mele, atunci când se dezbăteau la nesfârșit problemele „situației” scriitorului față de indiferența publicului, sau dezarmarea lui față de exploatarea editorului sau neputința lui față de nepăsarea Statului, sau problema anarhiei care domnea
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
s-apară și-aurora -/(viața naște pururi temelii!) După orice noapte vine-o zi,/care-nfrânge rugu, ’nalță ora. (Ă) Vom apare-n era viitoare/cum ne-apar copacii tineri nouă, când Încep să urce către soare/ Într-o horă stranie și nouă (Ă). Peste trupul vremii rupt În două,/De la Cernavodă-n Poarta Albă osământul fostelor ulcioare,/tresărindu-și hârbul, veche nalbă. (Ă) Și-or muri, cu lacrima alături,/sărăcia, rănile, oftatulă Doina cui va spune, când o-mpături,/c-au
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]