1,062 matches
-
Invidia-i fată bătrână mereu la pândă, încât pe ndelete ne strânge de gât cu propria noastră mână. Răul hălăduie și nu-i ajunge cu câte blesteme se ncarcă; vine un timp când răbdarea înțarcă și, ca un țap, remușcarea împunge. Pocăința, credința de mai apoi, cheamă noile ploi să spele ale slăbiciunilor noastre rele ce-au răvășit frumusețea din noi. Se poate reface orice tezaur când dragostea se ntoarce acasă; bogată-i această masă a nțelepciunii vârstei de aur! 1996
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
zis că nu mai contează nici dacă nu l-aș mai vedea niciodată, pentru că singura noapte cu el îmi va ajunge pentru tot restul vieții - știu acum la fel de bine că nu e adevărat, și știu că durerea care mă atacă împunge brusc ca un cuțit este ceva cu care va trebui să învăț să trăiesc, pentru că tot n-a sunat, și nici n-o să sune, și asta va fi, pentru tot restul vieții mele. O săptămână mai târziu, încă încerc să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
găseam în cea greșită, în cameră a intrat Clarence. Era roșu la față, părul rar îi era ud fleașcă, dar rânjea cu gura până la urechi. Unde-ai fost? l-a întrebat Peter cu un râs forțat, aproape lătrat care mă împungea parcă să-i torn o ceașcă de ceai clocotit în cap. Dincolo, la saună, a răspuns Clarence. La auzul cuvintelor astea, mi-a sărit inima din piept de bucurie. Și trebuie să recunosc că m-am simțit și foarte ușurată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Brigit stătuse la un metru de mine și cântase frenetic la o chitară imaginară. își rășchirase picioarele și își scuturase sălbatic pletele, dând din cap în sus și-n jos. Pe când refuzam cu stângăcie invitația lui Luke, Brigit m-a împuns de vreo câteva ori cu coapsele, agitându-și în același timp și limba. I-am întors spatele, dar Brigit și-a schimbat și ea poziția, proțăpindu-se din nou în fața mea. Ăăă, nu, nu cred, am bolborosit răspunzându-i lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de atrăgător ca să mă obosesc să mă cocoț lângă el. După care mi-am dat seama că era echipa „Hei, fetițo, cum merge?“. Ticăloșii, m-am gândit. Ce tupeu pe capul lor! Am încercat să-i împing și să-i împung ca să-i trezesc și să-i dau afară. Dar nimic n-a funcționat. Așa că m-am dus tiptil în camera lui Brigit. Unde mirosea a alcool și a fum de țigară. Lumina soarelui pătrundea înăuntru pe sub jaluzele, iar în cameră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
roi de fluturi ar fi ieșit din cocon, am reușit să-mi înclin capul către el, savurând parfumul curat, de detergent pe care-l degaja cămașa lui. Nu miroase ca Luke, mă gândeam leneș. Atunci am simțit cum durerea mă împunge, dar asta numai până când mi-am amintit că și Chris era la fel de delicios ca Luke. Amândoi am stat așa, în tăcere, cu brațul lui Chris încolăcit strâns în jurul meu. Am închis ochii și preț de câteva secunde mi-am permis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
din venitul oamenilor sărmani pentru totdeauna. Mor oameni de foame, mor oameni la porțile spitalelor sau în spitale fiindcă se dărâmă aceste lăcașuri peste bolnavi, mor copiii de foame sau că li se prăbușește școala în cap, iar medicii au împuns fuga peste hotare. Învățătoarea Anghel a stat atâta timp în greva foamei, până a ajuns și pe CNN, dar la noi nu s-a auzit nici măcar până la Palatul Victoria. Adrian Sobaru s-a aruncat deliberat de la balconul Parlamentului și televiziunea
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
a face cu discuțiile lor în contradictoriu, vreau să știu cu cine stau de vorbă. Adică cine vorbește pentru toată lumea. De acord? Bine, adăugă el fără să mai aștepte confirmarea lor, în regulă. Tu ești șeful, nu-i așa? îl împunse el cu degetul în piept pe staroste. Cu tine vorbesc. Te rog să te asiguri că restul șatrei te ascultă, ne-am înțeles? Bătrânul dădu afirmativ din cap, după care mai spuse ceva pe limba lor. Rămase apoi tăcut, încrucișându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
cei trei se fereau din calea lui. Simțea el că ceva nu era în regulă, așa încât pe bâjbâite și împiedicându-se se îndreptă spre muntele cu aur. Cei trei așteptară să treacă de dânșii și îl atacară din spate. Îl împungeau cu săbiile și imediat după aceea o rupeau la fugă. Negru încerca să se apere dar, neputându-i vedea, nu izbutea să-i atingă. În curând, uriașul era plin de răni și puterile îl lăsau pe măsură ce sângele ce i se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Toma să rămână în urmă ascuns. Se lipi și mai strâns de stejar încercând să se facă una cu trunchiul și să nu-i dea nici o șansă urmăritorului de a-l vedea. Prin pânza subțire a tricoului simțea scoarța zgrunțuroasă împungându-i pielea. Apoi zgomotul pașilor încetă. Cel ce venea în urma lor se oprise chiar lângă el. Probabil că, scăpându-i din priviri și, alarmat de absența oricărui sunet, acesta se oprise cumpănind situația. Inspectorul nu mai stătu pe gânduri, ieși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
și coșul pieptului. Îi vedea fața deformată într-o grimasă de durere și gura larg căscată în încercarea de a trage aer în piept. Nu mai era timp de pierdut, lovi cu sete de mai multe ori în același loc, împungând cu vârful ca și cum s-ar fi folosit de o suliță, după care se aruncă cu toiagul înainte peste bătrân. Trecu cu ușurință prin ceața subțire și se rostogoli lângă Calistrat. Îl cuprinse cu brațul și ridică toiagul deasupra lor. Erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
fiara pe care voia să o răpună. Era o namilă mare și fioroasă, pe care povestitorul anonim a numit-o urs. Prins în labele puternicului animal, bietul om nu mai știa ce să facă pentru a se desprinde și a împunge fuga. Nu a reușit, însă, decât să bage brațul stâng în gura fiarei, iar cu cel drept să care la pumni în capul mătăhălos. La un moment dat, din înaltul cerului s-a desprins o pasăre uriașă, care s-a
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92330]
-
încet să mă pricep mai bine la ele decât la ouăle moi. La prima lui criză am lipsit. Tocmai jucau cărți undeva. Apoi mi-l aduc dintr-odată acasă și Egon îmi dă toate explicațiile. Mă instruiește. Da, să-l împung fără nici o grijă, mâine o să-mi aducă un cap de cauciuc ca să mă antrenez. Pentru că eu pot să-i găsesc mai repede vena de la gât decât el, eventual vremea e cucoană mare. Am mâini delicate, are încredere în mine și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
ultimele puteri fără de care nu vei mai putea pleca vreodată. nouă în primul loc: deschide larg ochii, ai ațipit destul, e timpul să mergi mai departe, să îți continui călătoria neobosită către luo na, către prințesa inimii tale, simți pietrele împungându-ți spinarea bătătorită, ridică-te, cerul este plin de cuburi grele de aer, care atârnă deasupra șesului ca ramurile grele ale grădinii suspendate a prințesei tale, semn de succes se arată prin aer, iepuri-de-curcubeu aleargă dintr-un cub de aer
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
întors în șesul moabiților, cel care te va trece poarta de aur în brațe. vederea dublă a dragostei mele azi văd dalinian, cum viața își ia zborul și pantofii din strada pe care ai pășit tu, luo na. rinocerii îți împung palma dreaptă să îți atragă atenția de vată de zahăr că nu am fi ajuns aici fără discursul meu de cristal, luo na, și fără capacitatea ta de rachetă nucleară explodând în mine, adică de a fi a mea de
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
șanț. Cât ai clipi, o porțiune a șanțului se umplu cu luptători plini de noroi. Un războinic tânăr călcă peste masa de ființe omenești și sări spre baza zidului cu acoperiș. Altul îi urmă exemplul. — Trecem peste ei! Urlând și împungând cu lăncile, oamenii traversară și, în curând, ajunseră să se agațe de acoperișul zidului. Războinicii învălmășiți în fundul șanțului se zbăteau și se îmbrânceau ca peștii încercând să sară dintr-un iaz. Ostașii de deasupra călcau în picioare spinările, umerii și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
să lovească, într-un efort de a împiedica dușmanii să-și înceapă urcușul pe țărm. Apriga ciocnire se produse în mijlocul râului, lovindu-se lănci de lănci, lănci de săbii lungi și chiar lănci de cozi ale altor lănci. Oamenii îi împungeau pe ceilalți și erau înjunghiați la rândul lor. Soldații țipau și se luau la trântă, unii căzând morți în apă și stârnind cu stropi. Curentul mocirlos se învolbura în jur. Sângele înroșea suprafața apei și se scurgea mai departe. Între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
noastră forță se împrăștie, efectele ei vor fi slăbite. Rămâneți sub drapel, fie că înaintăm sau ne retragem. Primind acest sfat, se repeziră din nou. Răsucindu-se într-o parte, tăiară, cu furie, în rândurile inamicilor; întorcându-se în cealaltă, împunseră cu lăncile. Apoi, ca vântul, se retraseră spre fortificația lor. Astfel, ieșiră înainte la luptă de șase sau de șapte ori. Atacatorii pierduseră deja peste două sute de oameni. Era aproape ora amiezei și un soare arzător strălucea deasupra capetelor. Sângele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
din faruria ovală. — Să știi că au și furculițe aici, îi spusese Juniper. Încă nu-și dădea seama ce era mai rău - să se uite la el cum mănâncă sau să-și ferească privirile, știind însă ce face. — Furculițe pentru împuns. La asta te referi? Hă, hă, hă! Era normal ca sunetul hohotelor comediantului obscen să fie sugestiv pentru subiectul glumelor pe care le făcea. — Știi ce, Razza, am venit să-ți iau un interviu, așa că hai să vorbim despre numărul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
că nu gândeam, pentru că întârziasem în vestiar, nu găseam terenul. Ceilalți erau deja acolo. Cred că n-am fost suficient de atent când mi-am pus genunchiera... Făcuseră o grămadă. Bull simțise cum capul de berbec al lui Gillis îl împunge chiar în șold. Apoi auzise un icnet în clipa în care Masher Morton, numărul opt al celor de la Wanderers, își băgase capul între coapsele lor tari. Șaisprezece bărbați erau adunați la un loc, șaisprezece perechi de ochi cercetau gazonul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
ghicesc după sunet cât am aruncat cu zarurile, taică-tu a trișat cât a vrut, asta o știi și tu foarte bine, așa că dă-mi frumușel instrumentul înapoi, a spus, făcând un pas spre bancă, dar atunci Prodan l-a împuns cu bastonul în burtă, aveți grijă să nu vă împiedicați, că o să dați pe spate și o să vă loviți la cap și pe urmă cine știe ce-o mai fi, a zis, atunci bătrânul s-a întors spre mine, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
scăpat mingea de piele pe care i-o trimisese văru-su din Iugoslavia, și atunci Romulus Frunză s-a aplecat, a ridicat-o și a decretat că de-acum le aparține lor, iar Prodan să zică mulțam că nu l-au împuns în burtă, rana de la umăr e un fleac, se vindecă într-o săptămână, pentru că frate-su nu i l-a înfipt prea adânc, doar cât să-l adulmece, apoi a început să bată mingea, spunând că asta e, iar dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
zăpada, s-a ivit în luminiș. Sacripant i-a aruncat o privire fioroasă și, neașteptând ca acesta să se apropie, l-a provocat la luptă. Străinul, fără a răspunde acestor semne de dușmănie, s-a pus în gardă. Caii lor, împunși în aceeași clipă de pinteni se repeziră unul către celălalt ca niște vijelii. Scuturile lor fură străpunse de lăncii și numai oțelul călit al platoșelor le-a salvat viețile. Ambii cai au fost aruncați îndărăt de violența ciocnirii,dar acela
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
Street nu are nici un ban, absolut nici un ban. Imaginează-ți. De multe ori n-a avut bani pentru un bilet de autobuz sau un ceai. A forat Și-a amanetat hainele. S-a futut pe bani. Banii au dor, ei împung. Corect, absolut corect să-i dau și ei niște bani. Întotdeauna a spus că bărbații se folosesc de bani ca să domine femeile. Dar e corect, absolut corect să-i dau ceva, bani... M-am furișat până la geamul dormitorului și mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
reușit să dai cu adversarul tău de pământ, atunci e de așteptat să-o poți administra câteva lovituri bune în momentele tale de superioritate. Eram pe punctul să-i mai aplic vreo două lovituri, pentru siguranță, când m-am simțit împuns în umăr și tras de păr. O, nu, nu mai vreau încă o luptă, mi-am zis și m-am întors spre ea. — Oprește-te. Am privit în jos gâfâind, dar ferm pe picioare. Puștiul era terminat, un ghemotoc de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]