1,895 matches
-
tot ceea ce avea el nevoie. Și tot ceea ce doream eu a fost desființat și a trebuit să accept acest lucru. A trebuit să mă supun impozițiilor de moment.) Mi-am petrecut vara aceea încercând să înțeleg acest băiat trist, mereu îngrijorat și alert, care dădea răspunsuri evazive la întrebări care cereau claritate și precizie, și în același timp s-o înțeleg pe Sarah, care avea acum șase ani și mă informa mereu cât de plictisită era de toate cele. Cum contramandasem
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
încercat s-o înșfac în joacă pe Jayne, dar ea s-a ferit mult prea rapid. - Ce să zic, ești grozav, Bret - sunt foarte mândră de tine, spuse ea fără entuziasm în timp ce ieșea din încăpere. Câinele îmi aruncă o privire îngrijorată, apoi se săltă în patru labe și o urmă pe Jayne. Nu-i plăcea să rămână singur în nici o cameră doar cu mine. Câinele era total dezorientat de când apărusem aici în iulie. Și cum Jayne era fascinată de o carte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
mă înham la chitara pe care o țineam în birou (o rămășiță a zilelor de la Camden când m-am băgat în niște trupe și credeam că voi deveni următorul Paul Westerberg) pentru a masca frunza de marijuana, după ce remarcase privirile îngrijorate ale unor părinți, așa că n-a trecut mult și am început să mă-nvârt prin casă, salutând invitații în timp ce zdrăngăneam la chitară - ceea ce constituia și o stratagemă deșteaptă de a-i descuraja pe studenții mei să vorbească despre scrierile lor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
devenea tot mai urgent, din moment ce aveam nevoie disperată de o altă linie - garajul, am realizat subit, garajul - când am simțit cum cineva mă trage de chitară. M-am uitat în jos: era Sarah. - Tati? zise ea, cu o față încruntată, îngrijorată. Purta un tricou pe care scria BABE. - Și pe cine avem aici? întrebă Jay dulce, îngenunchind lângă ea. - Tati, zise Sarah din nou, ignorându-l. - Îți spune tati? întrebă Jay, cu un aer alarmat. - Ne ocupăm de asta, am zis
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
că ar fi bine să-ți spun. - O, Doamne, de ce o fi sunat-o Jayne pe nevastă-ta? Am încercat să arunc întrebarea doar în treacăt, dar m-am cutremurat cuprins de un acces de paranoia indus de cocaină. - E îngrijorată că iar te droghezi și bănuiesc... gesticulă Jay, că n-are dreptate...adevărat? - Oare n-am depășit toată ironia asta răsuflată? N-ar fi trebuit să renunțăm să jucăm teatru o dată pentru totdeauna după douăzeci și doi de ani? - Păi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
descumpănită, nu-i păsa. Studii încă nepublicate făceau referire la faptul că era vorba de un preț pe care toți trebuia să-l plătim. Oamenii de știință analizau datele la îndemână și trăgeau concluzia că ar trebui să fim extrem de îngrijorați. Nimeni nu mai știa ce înseamnă un comportament normal; unii erau de părere că această stare de lucruri constituia un soi de virtute și nimeni nu îi contrazicea. Nimeni nu contesta nimic. Anxietatea inunda zilele oamenilor. Eram cu toții preocupați de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
exista. Ceva trecu deasupra mea și zbură mai departe. Victor ieși repede din casă și acum stătea lângă mine, lătrând și scheunând. Privea în direcția pădurii. - Gura, am zis eu, obosit. Mai ține-ți gura. Mi-a aruncat o privire îngrijorată și s-a lungit, scoțând un fel de scâncet. Am încercat să mă destind, pielea mea înfiorându-se în bătaia brizei călduțe, însă atenția mi-a fost atrasă de ceva ce se afla lângă jacuzzi, care scotea bulbuci - cineva dăduse
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
miros? M-am decis să fiu și eu jucăuș. - E un examen ușor de trecut. Am suflat, apoi am sărutat-o. Lângă mine am simțit-o moale și mică. Zâmbetul i-a revenit când ne-am desprins, dar încă părea îngrijorată (va înceta vreodată?) întrebându-mă: - Și nimic altceva? - Iubito, ascultă, nu m-aș pune nici pe mine însumi în pericol, urcându-mă beat la volan, ca să nu mai vorbim de copiii noștri, bine? Fața i se relaxă și pentru prima
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
destul de detașați, înclinați spre glumă, deși nu-i cunoșteam foarte bine - fiecare se rezuma pentru mine la o superficială primă impresie. Mă uitam la o roză a vânturilor de pe acoperișul casei Allen, când Mitchell m-a întrebat cu un aer îngrijorat, și nu cu maliția la care mă așteptasem: - Și ce te-a mânat spre colțul ăsta de lume, Bret? Mă simțeam destul de amorțit și scrutam câmpul întunecat din spatele casei vecinilor. Am ales o notă verosimilă de detașare, glumind: - Păi, soția
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
a adăugat: - Știați că opt virgulă cinci la sută din copiii sub vârsta de zece ani au încercat să se sinucidă anul trecut?, ceea ce personal m-a amuțit pentru tot restul serii. Am auzit un alt profesor spunând unui cuplu îngrijorat: - Acesta ar putea fi motivul pentru care copilul dumneavoastră ar putea sfârși prin a avea dificultăți interpersonale, iar cuplului i s-a arătat un desen al fiului lor înfățișând un ornitorinc și li s-a spus că un ornitorinc obișnuit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
de simplu, el fusese cel care inițiase conversația și doream ca ea să continue. - Păi nu vrei să ... mori pentru țara ta, am zis încet, înțelept. Auzind cuvântul „mori“ Sarah încetă să se mai joace cu păpușa și mă privi îngrijorată. - Păi atunci ce-ar trebui să fac? întrebă el foarte normal. Dacă mă cheamă în armată? O pauză mai lungă ca să formulez un răspuns. Am încercat să dau un sfat simplu, practic, dar când am privit din nou la cutiile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
Robby. Uită-te cât de demn și de sexy ești, spuse scriitorul. Ce tată pe cinste ai devenit. Beat și speriat de știu eu ce monstru de pe coridor. Ce băiat de treabă. Polițiștii deveniseră tot mai distanți și mai puțin îngrijorați. - Ascultați-mă pe mine, indiferent ce-a fost, a venit din pădure, am insistat. Și nu era câinele nostru. Neajutorat, m-am întors spre fiul meu. Robby, spune-le ce-ai văzut. - Tată, nu știu ce-am văzut, zise el
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
și ne-am căcat pe noi de frică și credeți că a fost numai o halucinație de-a mea? Ați fost de mare ajutor. Acum puteți pleca. (Asta a fost doar pentru spectacol, mi-am dat seama. Jucam rolul părintelui îngrijorat. Teatru pentru copii și pentru Marta, care urma să-i relateze asta lui Jayne. Polițiștii n-aveau nici o vină. Luând în considerare cele întâmplate, n-aveau ce face. N-ar fi trebuit să sun la 911. Fusese o eroare tactică
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
pare rău că nu are și el copii. Dar nu am ce face, acum trăiesc cu dorul și gândul la el, să-i fie bine”. A trecut timp îndelungat și fiul ei n-a mai vizitat-o. Era tare supărată, îngrijorată chiar, dar suferea în tăcere, fără să mai zică o vorbă. Dacă a văzut că nu-i mai vine fiul de loc, Călina după ce lua pensia, o dădea unei doamne să i-o păstreze, pentru orice necaz. Când într-una
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
erau cu nemiluita. Se făceau reclame la fel și fel de articole, încât eu fascinată de ele mă rărăcisem într-un mare magazin în care intrasem cu fiică-mea. Aici erai, mamă? Nu știam unde ești, mi-a spus ea îngrijorată, după ce mă căutase prin magazin. Ce este și cu tehnica aceasta? Mă uitam la reclama pentru dispozitivul care taie în fel și fel de forme fructele și legumele. La noi în țară n-ai văzut așa ceva? Până acum nu. Stai
7 zile ?n Grecia by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84081_a_85406]
-
asediat de dușmani, pentru a fi cucerit împreună cu insula. Câtă liniște era acum pe mare! Câtă învălmășeală va fi fost atunci! Cu câtă seninătate stăteau oamenii acum pe băncile din jurul portului; cât de goale vor fi fost atunci, când oamenii îngrijorați nu știau pe unde să se ascundă. Acum se auzea muzica din port, atunci rafalele tunurilor. Înconjurând fortul, am ajuns într-un loc unde planta aloe crescuse cât un copac. Nu mai văzusem așa ceva până acolo. Turiștii se îmbulzeau
7 zile ?n Grecia by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84081_a_85406]
-
de dimineață ca să folosim tot timpul pentru plajă, ceea ce cam neglijasem. Am stat până la prânz. Ne cam prinsese soarele bine. Ne-am dus să mâncăm. Lasă totul pe plajă că ne întoarcem imediat. Dacă nu ne mai găsim lucrurile?eram îngrijorată eu. Aici nu se fură. ─ Sunt turiști din toate părțile. Nu contează. Luăm numai poșeta cu actele, banii și telefonul pentru că de acestea ai nevoie oriunde. Ajunsesem la aceeași convingere și la aceeași poveste cu Vlad Țepeș ca la Skiatos
7 zile ?n Grecia by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84081_a_85406]
-
prășit porumbul. Totul a fost bine până ce soarele a început să dogorească. A simțit niște junghiuri cu care nu era obisnuită, dar, deși n-a vrut să renunțe la prășit, după puțin timp a fost nevoită să întrerupă lucrul, și îngrijorată, și-a rugat soțul să o ducă acasă pentru că-i e rău. Pe drumul către casă zduncinăturile căruței i-au mărit durerile și i-au înmulțit junghiurile. Ajunsă acasă, a trebuit să se așeze la pat, iar soțul a chemat
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
Ce știm despre românii de peste hotare”. Cum doamna profesoară editează și o publicație pentru tineret, acțiunea educativă intreprinsă se va răspândi și dincolo de zidurile școlii. Scrisoarea Societății „Spiritualitatea românească din Republica Moldova” În condițiile evoluției spre o Europă Unită suntem profund Îngrijorați și preocupați de relațiile care orientează politica de Stat a României și Rep. Moldova. Este firesc ca aceste relații să aibă un caracter special față de românii din zonele românești tradiționale Basarabia, Nordul Bucovinei și Ținutul Herța răpite din trupul țării
ALBUM CONSEMNÃRI REPORTAJE 1989 - 2002 by Dr. Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/817_a_1725]
-
Mama Lucia din Cavaleria Rusticană de Piedro Mascagni (rol la care a ținut foarte mult, ca dovadă că păstrează cu pioșenie măgulitoare autografe acordate de regretații maeștri, după premieră). Cu căldura din glasul acelei mame iubitoare (Lucia), pășind agale părea îngrijorată mereu de soarta iubitului ei fiu (Turidu), pe care avea să-l piardă curând după o luptă a acestuia cu vecinul său (Alfio), iscată din gelozie. Maria cu glas duios de mezzosoprană, sublinia convingător dragostea și neliniștea maternă pentru viitorul
PANORAMIC ARTISTIC (consemnări de regizor) by MIHAI ZABORILĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91815_a_93193]
-
învățământului, îngrijorările și exigențele erau și mai mari. Fiecare profesor urmărea cele mai bune rezultate de la noi. Începuse prigoana de tot felul a intelectualilor și noi, în clasele mai mari de acum, îi înțelegeam, tacit. Eram nevoiți să fim silitori, îngrijorați să nu ne schimbe profesorii pe care îi îndrăgisem (îi cunoșteam deja), și să nu vină alții necunoscuți cu alte metode, despre care ne parveneau vești proaste, de la colegi din alte licee. Ne dăm seama astăzi, curios, că ne preocupa
PANORAMIC ARTISTIC (consemnări de regizor) by MIHAI ZABORILĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91815_a_93193]
-
neamul regelui Carol II, pe atât de mare trebuie să fie supărarea în cealaltă familie de prinți ă Margareta-Duda ă, că nu ne pot lăsa un urmaș care să moștenească tronul României, deși n-ar trebui să fie așa de îngrijorați, fiindcă și Carol Ferdinand este os domnesc. Nu este nevoie de nici un efort de gândire ca să se vadă că acest eveniment monden, botezul pretendentului la tronul României, în biserica Domnița Bălașa, a avut și neîndoielnicul rol de a uni aristocrația
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
și el toate acestea și are acces la lumea spiritelor.” Și tu, ce ești? Discuția despre șamani continuă după masa de seară, până în momentul culcării. Voi dormi din nou în cameră cu Sandra și Alfonso și încep să fiu ușor îngrijorată că dacă viața merge liniștit în continuare cazarea mea aici va fi permanentă. Lucrurile decurg lent în America Latină, nimeni nu are nici o grabă, timpul are valoare mai mult orientativă și conceptul de bază este că și mâine e o altă
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
de el a purtat multe bătălii, fără să piardă niciuna. De aceea, el a fost numit "generalul invincibil". Într-un an, suveranul statului Qin i-a poruncit lui Bai Qi să atace cu puternica sa armată statul Wei. Lumea era îngrijorată că, în cazul cuceririi regatului Wei, evenimentul va produce un șir de reacții în multe alte state. Sfetnicul Su Li a hotărât să-l convingă pe Bai să nu atace statul Wei. În timpul întâlnirii, Su i-a spus o poveste
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
fi rezultatul? Continuarea războiului în contra voinței Curții, împărătesei și a lui Rasputin, sau dezlănțuirea anarhiei la un popor incult și inconștient? Ziarele germane păreau furioase, fiindcă se așteptau la pacea separată a lui Witte și Stürmmer, dar noi eram foarte îngrijorați și ne gândeam la starea celor din Moldova, deși se vorbea de complicitatea englezilor în acea mișcare, mai ales după discursul lui Bernard Law(În ediția I, 1937, p. 118, este scris, în mod greșit, Bernard „Shaw“. ). Dar ce puteam
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]