1,237 matches
-
aud cu ochii și urechile proprii. Velleius Paterculus i se destăinuie brusc: — O minune presupune întotdeauna o greșeală. Grozavă descoperire! se strâmbă Tiberius. Zâmbește în silă: — Numai că vinovatul nu se cunoaște. Velleius îl privește reprobator. Se căznește să-l înveselească: — Stai liniștit! O să le oferim zeilor întruna sacrificii, până le va trece supărarea. Întrebarea îl macină însă și pe el. Unde e greșeala? Unde e greșeala? Inspiră și expiră adânc. Nimeni nu se ostenește să cerceteze care este voia zeilor
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
vociferează ea. — Ba da! se împotrivește cu încăpățânare bătrânul, dar fără prea multă vlagă. Bombăne ceva ursuz, însă nu îndrăznește să i se împotrivească pe față. O fi conștient că Marcia este de neam mai ales ca al său? se înveselește Tiberius. Unde mai pui că e și augustul ei unchi de față! — Frumoasă mai e la chip! se extaziază tainic Velleius Patercu lus, urmărind-o galeș pe flaminică. Până acum n-a văzut-o decât de departe, la ceremonii. Tiberius
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
petrecusem o jumătate de oră sporovăind cu Jonathan și Caro și Încercînd să-l ignor complet pe Charlie Dutton. M-a epuizat efortul de a ignora complet doi bărbați, deși din motive diferite, și m-am trezit că m-a Înveselit foarte mult flirtul cu Charlie și conștientizarea faptului că sînt Încă atrăgătoare! SÎnt sexy! Un alt bărbat decît soțul meu mă găsește... delicioasă! — SÎnt toți atît de drăguți! exclam. Atît de calzi și fermecători. Îmi plac foarte mult Jonathan și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
schimba, dar acum ne e imposibil. E atît de trist că amîndoi lăsați mîndria să stea În calea unei eventuale Împăcări. — Nu e mîndrie. E... nu știu. Mă rog, hai să nu vorbim despre asta. Credeam că vrei să mă Înveselești, nu să mă afunzi iarăși În despresie. Dar tu? Ție cum Îți mai merge? Cum de nu te mai vedem aproape deloc? Ah, nu-s cine știe ce noutăți, spune Lisa și roșește. — Roșești! exclam eu șocată. O, Doamne. Ai cunoscut pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
iar tu arăți ca dracu’... De fapt, numai astăzi arăt așa, pentru că sînt mahmură, o mint eu, sperînd că informația va ajunge la urechile lui Dan, iar el Își va Închipui că am ieșit În oraș să mă distrez. Mă Înveselește oarecum vestea că și Dan e foarte nefericit. — Ar fi trebuit să mă vezi azi-noapte. — Presupun că atunci arătai grozav. — Se Întîmplă ca exact ăsta să fie adevărul, răspund eu nonșalant, hotărîndu-mă să mă opresc din mințit pentru moment, căci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
după o cutiuță și o cheie, apoi după pastilele din rășină neagră lipicioasă, e a ei doar pe moment, așa cum i-ar aparține un șal sau o bijuterie. O smucitură. S-au oprit. De-afară se aud voci. Amrita se înveselește. La nouăsprezece ani, aceasta va fi ultima ei călătorie și fiecare amânare este motiv de sărbătoare. Înghite încă o pastilă de opiu, simțind gustul amar al rășinii pe limbă. Ca în fiecare an, vântul a bătut constant dinspre sud-vest, purtându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
se târască mai încet. — Femeia, îi spune maiorul unui tip în costum argintiu, poate să prindă porcul pe maidan, dar numai bărbatul îl poate ucide în jhow. — Fascinant! toarce Jean Loup. În interior, De Souza și femeile încearcă să-l înveselească pe prințul Firoz. Acesta este convins că totul s-a dus de râpă. Curaj, bătrâne! Ce-ai zice de puțină veselie obținută cu prafuri? Trage de câteva ori nemulțumit, ceea ce-l face mai hotărât ca oricând, da, hotărât, ca până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
fața lui Bridgeman sau brusca revenire la vechile sale haine ponosite. Spiritele se mai ridică la bordul vasului Loch Lomond, doar când se ivesc stâncile albe ale Doverului. Unul sau doi pasageri care au avut rău de mare se mai înveselesc (cu toate că se vede de ceva timp coasta engleză) și încep să discute despre frumusețile de acasă și despre primul lucru pe care-l vor face când vor pune piciorul pe uscat. Amanda Jellicoe stă lângă Jonathan la parapet și-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
se dezbrace mai repede. De când vine ea aici? Se luptă cu ceva, o suspiciune ascunsă, când un grup de albi bine îmbrăcați intră pe ușă. Imediat, Bricktop trece pe o melodie populară, iar cel de la pian ține ritmul. Atmosfera se înveselește. Jonathan urmărește grupul de albi. Par a fi conduși de un cuplu, femeia mică și blondă, iar soțul ceva mai în vârstă, radiind spre celelalte mese de parcă ar vrea să le spună: vedeți cum îi fac pe plac nevestei , atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
lui Jonathan, îl bate ușor pe spate. Cel puțin, zice el uitându-se la ginul cu tonic din mâna sa, aici ai gheață. Întotdeauna găsești gheață la IRC. Jonathan se uită la fișiere cu mare tristețe. Gittens încearcă să-l înveselească. — Am știut eu că era un individ suspect, zice el. Ai observat că avea uniformă de ofițer belgian de marină? Profesorul se lăsă în scaunul de trestie care scârțâia cumplit. Apropo, adaugă el, i-am invitat și pe ceilalți membri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
ale apelor, foșnetele pline ale frunzișurilor, precum și hohotirea despletită a vântului. Totul s-a reîntors la viață. Copiii aleargă afară, joacă jocuri vesele, se bucură cu toții de întoarcerea căldurii. Primăvara are darul de a schimba întreaga natură, de a o înveseli și de aceea toți așteptăm cu nerăbdare și bucurie în suflet sosirea ei. ,,Primăvară, ce din rai, Nemișcat de pământeni, Vii cu mândrul tău alai Peste crânguri și poieni?” Sorina Onceanu, clasa a V-a C Primăvara După îndelungata iarnă
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
creștet. Urmară apoi altele și altele, iar mirosul florilor dispăru parcă. Se ivi apoi iarăși soarele și frunza se bucura. Norii fugiseră de vânturile cele furioase. Câte o vrăbiuță venea uneori să se adăpostească la umbra ei și o mai înveselea cu ciripitul melodios. Noaptea o fermecau stelele, o încălzeau razele argintii ale Lunii și visa la florile înmiresmate care i se vor ivi curând la picioare. Ar fi vrut să le ocrotească cu aripa ei, să le mângâie ca pe
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
lor. Îmi place să stau alături de familia mea, căci lângă părinți mă simt iubită, mă simt în siguranță, mă simt bine. Câinele caută și el parcă să fie iubit, să facă parte din familie. Este un câine drăgălaș, care ne înveselește pe toți. Aceasta este familia mea, legată, unită. Când cineva din familie este bucuros de o realizare, își împărtășește veselia cu ceilalți. La un necaz, ne consolăm unii pe alții și astfel reușim să trecem mai ușor peste greutăți. Ce
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
-și clădească o imagine publică. Începea ultimul acord al simfoniei dragostei lor. Cu cat trecea timpul, cu atat despărțirea devenea și mai dureroasă. Cu ochii palizi, bolnavă parcă de dor, Lăură încerca zadarnic să-i mai sărute ochii, să-l înveselească puțin, pentru că și el presimțea acut povară despărțirii. -Cum te simți, Lăură? o întreba el. -Bine.Voi depăși cu siguranta momentul, desi să fiu sinceră, e groaznic... El simți plăcerea jucătorului de șah căruia i s-a indicat o miscare
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
mă cuibăresc în brațele ei ca și când ar fi mama mea, iar eu fiica ei, ea soarele, eu luna, pregătită să adorm și să nu mă mai trezesc niciodată, dar pași grăbiți se aud deodată colindând casa. S-a întors, mă înveselesc eu, mi-a auzit strigătele și s-a întors, nu ne poate părăsi, nici el nu poate trăi fără noi, cu toții suntem mădularele bolnave ale unui singur trup, însă în clipa aceea se apropie de noi silueta negricioasă a Zoharei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
Dinescu, Iliescu, așa că taică-meu a zis: ce atâta, hai să vedem ce-i pe ruși. Pe ruși era un grup de basarabeni care cântau la balalaice. Și ăștia ne-au scos dintr-ale noastre. Pe scurt: ne-au mai înveselit. Maică-mea, care preda rusa pe atunci, a-nceput să fredoneze kalinka. Tatei îi plăcea când îi citea nevasta din Dostoievski, în rusă, în Original. Dostoievski e altceva citit în Original. Pe mine taică-meu mă dezamăgește acum cel mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
până acum, concepția sa despre o emisiune cu mesaj fusese Baywatch. Nu era nimic altceva de făcut decât să petrec o seară singură, având drept companie două casete video, șase beri și o pizza la pachet. Acest gând m-a înveselit considerabil. După ce m-am gândit mai bine, am deconectat și telefonul. Dacă aveam de gând să stau doar cu mine, măcar să o fac cum trebuie. Capitolul 10tc " Capitolul 10" Petrecerea de logodnă a Belindei și a lui Charles a avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
am întrebat pe Tim, care era vărul ei. —Numele meu este Sam, da? Bineînțeles, dragă! Cum spui tu, a zis. Am văzut pozele la Tony. Au ieșit foarte bine. Arăți extraordinar. Probabil ești foarte entuziasmată. —Poftim? Ah, fotografiile, m-am înveselit. Nimic nu mă putea face să mă simt mai bine decât să aud că arăt bine în niște poze cu circulație publică. —Ți-ai scos cercelul din buric? i-am spus, observând că micul ei ombilic se putea lăuda cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
mai bună prietenă a mea? O să-l omor! De cum am auzit asta, am vrut să plec din bar, continuă Amy, întinzându-se după un șervețel. M-am simțit foarte prost, pentru că Mike nu voia deloc să plece. Nu? am întrebat, înveselindu-mă deodată. Amy dă din cap. Mi-a dat impresia că era destul de enervat că l-am târât de-acolo. — Da? Deodată îl văd pe Mike într-o nouă lumină. Nu că ar fi spus ceva, adaugă Amy repede. Desigur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
spune că s-a săturat de piscină. Propune să ne îndreptăm spre plaja Venice. Îmi surâde ideea. Să stai toată ziua pe marginea unei piscine mici poate deveni monoton, și plaja Venice e doldora de nebuni, cu siguranță mă va înveseli. O jumătate de oră mai târziu o aștept în holul hotelului. Nu ne ia mult să ajungem la Venice, cu toți oamenii ei ciudați și minunați și vânzătorii ambulanți. Culturiștii fac exerciții pe faleză, oameni pe role, cu piepturi enorme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
pe titluri și cam atât. Nu e nimic decât moarte și disperare în lume acum. Dacă nu e un afurisit de război, e un cutremur sau se aruncă vreunul în aer în numele religiei. Apoi dau la paginile mondene, ca să mă înveselesc. Îmi place să văd poze cu oameni care au ieșit în oraș și se distrează. Dar când dau pagina, îmi stă inima-n loc. Mă simt amețită. Iată-l. Adam. O poză imensă domină pagina. E în New York. Îmbrăcat mortal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
nu-i spune imediat, desigur, o sfătuiesc. Așteaptă până după ce ați terminat amândoi de mâncat. Lydia pare încântată că e înarmată cu această informație utilă. Și deși mă simt cam vinovată că am mințit, cel puțin am reușit să mă înveselesc. Capitolul 20tc " Capitolul 20" Sunt în drum spre casă. În mașina lui Mike. Dublinul se desfășoară în urma noastră în timp ce eu mă întind, închid ochii și mă relaxez. Da, știu la ce vă gândiți. Vă întrebați cum naiba am ajuns în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
de sub vatră, respect momentele de răscruce ale vieții omului (fie el și nou). Nunta este unul. Sau era, că de când cu moda mireselor televizuale de probă & PR, am văzut peste tot tămbălău poreclit nuntă. Spectacole ce zgârie retina sau o înveselesc, depinde de context și... facultăți! Se căsătoreau doi tineri la 24-25 de ani, cu studii superioare și joburi la firme. În postură de copil unic, fiecare dezvoltase o impertinență egoistă, datorită căreia au obținut ce-au vrut din partea părinților, născuți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
a plecat, pentru că i-ar fi plăcut să-i mai vorbesc despre el. Reiko a întrebat cine era Cavaleristul. I-am povestit și ei câte ceva și am făcut-o să râdă cu poftă. Poveștile despre Cavalerist smulgeau întotdeauna zâmbete și înveseleau lumea. La ora șase ne-am dus la cantina din clădirea principală ca să cinăm. Eu și Naoko am mâncat pește prăjit cu salată de crudități, legume fierte, orez și supă. Reiko s-a mulțumit cu o salată din paste și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
să demonstreze că scaunul de bucătărie mergea la trap. Lasă divagațiile pe altă dată. Mi-am mișcat maxilarul Într-un fel pe care ar fi trebuit să-l evit. — Au. — Ce ți-am zis? Un medic... Hei, uită-te aici! Înveselindu-se, Anton luă sticla de pe masă de parcă i-ar fi aparținut. Când l-am Întrebat a treia sau a patra oară dacă a găsit ce căuta, a scos dopul cu dinții și și-a scuipat În palme. Mândru de el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]