2,268 matches
-
la I. Negoițescu, ca la mult îndrăgiții de el romantici germani, o densitate magică, neguroasă, colcăitoare de viață. În fine, prin „docta intuiție creator deformatoare“, punctul de plecare al criticii sale pare călinescian, cu atât mai mult cu cât autorul Bietului Ioanide preconizează și ieșirea din contingent, scoaterea din temporalitate a întregii literaturi, actul critic fiind el însuși atemporal, fiindcă presupune existența unui fond spiritual etern-valabil („Pentru mine, Traian Demetrescu și Bacovia stau în aceeași zonă a rafturilor“ sau: „Un istoric
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
chiar pe un școlar dintre cei isteți, cum trebuie să fi fost Ion Codru Drăgușanu: după o iarnă întreagă de învățătură cu dascălul Nica Davistei „știam bucoavna de rost, însă a sloveni cu buche - az - ba nu putusem învăța, până ce bietul Comșuț, în bătrânețe, aduse sistema de a - be - ce de la Orlat, după care apoi, în trei zile, silabisii cu perfecțiune“. Practica școlară adopta astfel, cu o întârziere de patru decenii, metoda propusă de Ienăchiță Văcărescu: să numim vocalele prin propriul
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
erou revoluționar. Dar, decepție, trecuseră frumoasele zile de la St. -Germain-des-Prés, crescuse altă generație care nu mai avea nimic sfânt, ceea ce, nu-i așa? era foarte bine, dar uite că și Sartre li se părea acum cam răsuflat ! Pe urmă, disperat bietul de el, a ̀ ncercat să-și recapete aura de vedetă prin martiraj civic, urcându-se pe câte un butoi la o răspântie ca să încurce circulația interpelând trecătorii și distribuind tracturi, dar generalul de Gaulle, mai pișicher, dăduse ordin polițiștilor
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Transilvaniei au început la Craiova negocieri romano-bulgare, încheiate prin semnarea unui tratat (7 septembrie) care prevedea cedarea Cadrilaterului (județele Durostor și Caliacra), un schimb de populații și plata de către Bulgaria a unei despăgubiri pentru bunurile abandonate de familiile românești plecate. "Bietul Cadrilater - scrie Mihail Manoilescu - a fost o jertfă mai mult - și încă o jertfă inutilă pe altarul Transilvaniei". La începutul lui septembrie 1940, România Mare încetase, așadar, să existe. Clasa politica, intrată în panică, nu a înțeles că interesul Germaniei
PROBLEMA TRANSILVANIEI by CONSTANTIN FOCŞA () [Corola-publishinghouse/Science/91543_a_92846]
-
total nepaul bădesciană (hm !). Prin prezența ei, cartea devine un codex, o compilație din doi autori, și să găsești ceva comun lor devine o sarcină din Uqbar-ul lui Borges. Firește, n-aș vrea să se creadă că-l acuz pe bietul Cezar că a furat poves tirea de undeva. O explic mai curînd printr-un fel de transmisie ocultă, extra senzorială, sau printr-o subită iluminareț A doua axă importantă a cărții este ceea ce aș putea numi gombrowiczismul (sau ferdydurkismul) ei
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
bună. Mă tângui și mă jelui, în loc să-ți fiu sprijin. Sunt la o vârstă când Maica sta în vârful patului, Taica - Moșu B[ălăcioiu] - se plimba în halat gris-bleu pe drumul ce duce spre șoseaua mare, o vârstă la care bietul tata nu a ajuns. Și toți au trăit cu ai lor, între ai lor. Fie că băteau din palme sau sunau, sau strigau, răsuna casa de pași grăbiți, atenți. În jurul meu țiuie tăcerea. Acum un an, era casa plină de
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
Și toți au trăit cu ai lor, între ai lor. Fie că băteau din palme sau sunau, sau strigau, răsuna casa de pași grăbiți, atenți. În jurul meu țiuie tăcerea. Acum un an, era casa plină de bagaje, jos venise mașina bietului Romeo, acum în oraș. Tu erai aici, aici! Și iar îți spun că, oricât aș țipa de singurătate, tu nu trebuie să te întorci. Cei patru expulsați, sau câți sunt, sunt în oraș. Îți închipui ce vi s’ar întâmpla
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
septembrie 1947 a prevestit, inconștient, urmarea acestor evenimente - și le-a acceptat? Și încă tre buie să fim fericite că am avut acest minunat mijloc de a rămâne în le gă tură. Trebuie să ne socotim fericite. Gândește-te la bietul Șaga, despre care nici eu, nici altcineva, nu mai știm nimic; să prețuim bucuria de a putea primi vești. Mouette, te rog, de vreme ce e probabil să nu ne mai vedem, împacă-te cu gândul ăsta. Gândește-te la asta câte
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
an, ia 24 de lei dobândă. Opt, plus doisprezece, plus douăzeci și patru face 44 de lei și cu patru zeci și trei din vânzarea boilor face 87 de lei pentru o pălărie, pentru o nenorocită de pălărie, afară de dobânda pe care bietul Costache Dinu o va plăti de aici înnainte. Faptul e autentic. Dosarul afacerei se găsește la judecătoria comunală Cotnari. Frumusețea nu se tae pe talger. Curgeau pieile de pe dânsa. Omu-i tare ca fierul și slab ca oul. Se chinuește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Constantin cel nebun. Cum a aflat Mitiță povestea lui. XI La treer cu Ianoș. Cum se prind țipari și raci. Cum ies popândăii din tainițele lor și se duc la furat boabe. XII La mănăstire la Neamțu Anagnost. Eu sunt bietul Anagnost-cel sarac urât și prost. XIII Lupii iarna și isprăvi cu săniuța. Poveste cu lupi. XIV Primăvara când a cântat o privighetoare și au venit cocostârci și cucul, și ciocârlia. Cum îi povestesc lui Mitiță o istorie cu un flăcău
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
În Katmandu și În Tibet! Revoltându-se astfel, „poetic”, contra mizeriilor Europei și a prostiilor fenomenale ale adulților secolului XX, vrând să fie „liberi” și Încercând să scape nu de realitate, ci de „realitatea adulților”, de „realitatea celorlalți”. Apoi, frumoșii, bieții de ei, s-au Înecat În această revoltă, deoarece au avut doar curajul și „optimismul” negației fără să-l aibe pe acela al „afirmării”, „insolența, nebunia” unei afirmări, „aventura unei afirmări”! Înecându-se În acel fatalism colorat și fascinant al
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
de „arheologie a obrazelor”. între numeroasele meserii în care Bunul Dumnezeu, în excelența Sa, îi întrece pe toți maeștrii de pe pămînt e și cea de gravor. Ce uimitoare varietate de încrustații pe pielea fețelor odinioară „mai netezi decît oglinda”, cum zicea bietul Parpangel, eroul lui Budai Deleanu: linii drepte, curbe, scurte, continue, paralele, intersectate, subțiri, groase, superficiale, adînci etc. Deși tema mă frămîntă, n-am discutat cu nimeni încă dacă aceste măști, lucrate în timp, subtil, insesizabil, au legătură cu trecutul moral
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Lasă, domnule, astea-s fleacuri muierești: nu ți-am spus că eu nu sînt ranchiunos, nu țin la supărare” etc. *Carmen a interpretat din nou, cu variațiuni, tema odi et amo: „Eu sînt nevasta de protocol; cealaltă (Ortansa) e amanta. Bietul, e asediat de ea chiar și la Brăila! N-are puterea s-o rupă: e monogam de felul lui, în plus firea țărănească nu-i permite să fie brutal. Un altul, golan, i-ar fi spus: «A fost bine cît
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
redacție, a trecut pe lîngă mine Filioreanu, la volanul Daciei sale negre. Deși rula încet, s-a prefăcut că nu mă vede. Eram în întîrziere, dar nu i-am făcut semn să oprească. Mergînd, mi-am amintit, prin contrast, de bietul tata care, cînd se ducea sau venea de undeva cu căruța, poftea ba pe unul, ba pe altul să se urce într-însa. Pornea din Verești cu ea goală și ajungea în sat cu ea plină. De pe urma acestui bine pe
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
n-o ducea deloc bine, mai ales de când aproape că au dispărut mecanismele cu arc și au apărut ceasurile electronice atât de ieftine, ca să nu mai vorbim despre telefoanele mobile. În schimb, în același timp, chiriile au crescut exponențial. Așa că bietul Willy n-a mai avut cu ce să-și plătească chiria nici pentru atelier și nici măcar pentru cămăruța din spate. Însă, ținându-se cont că Sancez este singurul om din tot ținutul care se mai pricepea la reparat ceasuri cu
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
a fost întâmpinat doar cu zâmbete ironice. Pe măsură ce spiritele se încingeau acasă la Ștefan Scalar, acesta era tot mai convins că a dat lovitura, iar după mai multe pahare de vin, l-a apucat chiar un sentiment duios referitor la bietul Flink: Robert era cu zece ani mai bătrân decât el (de fapt, doar cu opt și jumătate), așa că aștepta de mult mai multă vreme avansarea, dar, pe lângă că e destul de antipatic (și, deci nimeni n-ar fi încântat să-l
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
altă adresă (6967) datată 10 august, când armata română era În plin război de neatârnare a națiunii. Față de tonul precedentei, aceasta fusese și mai dură, aproape ultimativă lucru care Îi va fi dat fiori și furnicături pe șira spinării bietului polițai hușean: „Vă repet Ordinul No. 6158 relativ la reserviștii care nu sau prezentat când au fost chemați pentru conducerea convoiului de 100 căruțe la București și vă invit (subl.ns.) ca să’mi dați urgent rezultatul, nemaidând locu la o nouă
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
fost Înlăturați fără fasoane, drumul lor oprindu-se, de cele mai multe ori, În cumplitele „colonii de muncă” sau În pușcăriile și lagărele de exterminare organizate după cel mai perfect model nazisto-sovietic. După ce s-a plâns de atmosfera incendiară În care el, bietul Naty Terdiman, trebuia să lucreze, acesta cerea ajutorul „regionalei” și „CC”-ului evreiesc ca să i se arate „...metodele de rezolvare a problemelor”. Dar, umblând cu fel de fel de tertipuri și băgând „strâmbe”-n dreapta și-n stânga, responsabilul uitase
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
instalații și utilaje pentru tehnologiile de prelucrare a cauciucului”. Cum occidentul era făcut praf aproape zilnic În mass media românească de atunci, nu se cuvenea ca să se arate prostimii colaborările de nevoie cu venalii capitaliști, puși numai pe supt sângele bieților exploatați din bătăturile lor. I. Cordoneanu, În emisiunea „Radiomagazin” din 27 ianuarie oprise de la difuzare informarea care preciza tratativele Întreprinderii „Arcom” „...În vederea Încheierii contractelor privind construirea În Irak a unor silozuri, a unei țesătorii de lînă și a unui spital
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
probabil tot În anul 1969, n.n.), fiind de serviciu la sediu (8-14) s-a prezentat la program, părăsind sediul după un scurt interval plecînd acasă (cam amalgamată exprimare, n.n.) și lăsînd astfel munca descoperită”. Pentru acest grav (?!) act de indisciplină bietul tov. cu probleme casnice urma a depune În mâinile nevestei un salariu diminuat cu 5%, spre cele legale. Cu toată subțirimea cazului evocat de document, diriguitorii cereau disciplină strictă iar motivul nu putea fi decât unul: teama ca, din cauza unei
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
mai căinase astfel: „Coloanele ziarului n-au cuprins nici un articol privind rolul, sarcinile și eficiența activităților desfășurate În unitățile culturale de la sate (În special În căminele culturale)”. Desigur, scormonitorul greșelilor de tot felul era complet aerian atunci când CHIAR CREDEA că bieții ceapiști mai erau interesați de oareșce activități politico-educative sau mai ales politice, după ce se speteau din greu la muncile câmpului sau la coada vacii dar, una Învățase el la școala de cadre și alta se Întâmpla pe teren. Profund nemulțumit
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
țării s-a cocoțat tot un om al vechii gărzi este demonstrat de reangajarea unor foști securiști În noua structură numită SRI, numai pe criteriul tinereții care, cică, ar fi fost un atu prin aceea că nu au avut timp, bieții de ei, să facă poliție politică! Nimic mai fals și mai neadevărat! Totuși, acestora li s-a pus În vedere că vor rămâne În noul serviciu de informații numai după ce vor completa o declarație pe proprie răspundere din care să
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
un magazin de produse farmaceutice. Vizionam caseta dintr-o cameră de luat vederi de lângă casele de marcat și observam un cumpărător care încerca să jongleze cu câteva sticluțe și cutii, fără să scape vreuna pe jos. Atunci m-am luminat: bietul om avea nevoie de un coș. De ce nu luase nici unul? Erau o mulțime în magazin, chiar la intrare. Poate că oamenii nu asociază farmaciile cu coșurile pentru cumpărături. Poate că intră cu gândul că au nevoie doar de un produs
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
îngeraș de țânc care înhățase cu strășnicie posteriorul lui Balzac. Apoi m-am uitat prin toată sala și am văzut că erau urme de mâini pe toate statuile, cam la aceeași înălțime de la care acest copil adorabil îl apucase pe bietul Honoré. Cu siguranță mititelul de care v-am povestit nu era singurul amator de artă care descoperă prin atingere. În momentul acela am descoperit câteva realități în privința copiilor. În primul rând, ei trăiesc entuziaști în lumea obiectelor. Dacă pot ajunge
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
dintre care unele erau în mall-uri, altele nu. Am descoperit că în mall-uri clienții erau mult mai puțin interesați să cumpere decât în alte locații. Era mai ales cazul bărbaților, iar motivul pare cât se poate de evident: bieții de ei pierdeau timpul pe acolo în timp ce soțiile, prietenele sau familiile lor făceau cumpărături în altă parte. Chiar și modul cum făceau shopping era diferit față de cel al altor clienți - în magazinele de pe stradă intrau și se duceau direct spre
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]