2,907 matches
-
pe Friedl cu barca, rareori cumpărau mai puțin de o duzină, Cinci Proprietăți cu bancnote, Vărul Hyman cu grămăjoare de monezi, dar cu pungile la fel de pline. Mereu găseai o mulțime de bani lăsați la vedere, în căni, în pahare, în borcane, înșirați pe biroul lui Coblin. Erau convinși că nu o să iau nimic și probabil pentru că totul se găsea din belșug nici nu s-a întâmplat s-o fac. Mă câștigau în felul ăsta, pentru că mi se acorda credit că înțeleg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
butoaie atât de enorme că ai fi putut încăpea lejer în ele; luam de pe jos paie putrede și le aruncam în furnal. Sau băgam hârtie în presa uriașă și o făceam teancuri. Mirosea îngrozitor acolo din cauza mâncării depreciate și a borcanelor cu muștar, a bomboanelor vechi, a paielor și a hârtiei. La prânz, suiam. Simon refuza să ia de-acasă sandvișuri; spunea că avem nevoie de mâncare caldă când munceam. Pentru douăzeci-și-cinci de cenți luam doi cremvuști, o halbă de bere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Kaiserului. Am vizitat Europa acum câțiva ani și am întâlnit-o pe baroneasa asta pe care o cunoșteam demult. Normal, oamenii de genul lor nu te pot accepta. I-am spus, „Sunt o adevărată americană.“ I-am făcut cadou un borcan din pepenele meu murat. Acolo n-au așa ceva, Augie. Iar ea m-a învățat cum să prepar rinichi de vițel înăbușiți în coniac. Una din cele mai deosebite rețete din lume. Avem acum un restaurant la New York care gătește felul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
să stea în vechiul apartament și să aibă grijă de Mama. Simon, știi bine că nu vreau să te las pe tine cu tot greul, i-am spus. O să încerc să fac tot ce pot. Beam cafea la Raklios, iar borcanul meu cu vopsea trona pe masă cu mănușile peste el. Mănușile arătau acum descusute și dovedeau că nu mai sunt demult prosper. Și începusem să arăt murdar pentru un comis voiajor, care trebuie să arate într-un anume fel dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
dobândite de experiență. De ce nu vrei să citești niște psihologie? Că mie mi-a făcut foarte bine. Atunci am să împrumut niște cărți de la tine, dacă tu crezi că-i așa de important. Numai că să știi că ai încurcat borcanele rău de tot. Am să îți explic cum văd eu lucrurile. Nu poate fi niciodată un lucru bun să te oferi să mori, și dacă asta îți spun ție datele experienței, atunci trebuie să mergi după ele. Și înțeleg de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Știu pe cineva de la serviciul Dezvoltare, care ne poate ajuta. Alo, strigă el în telefon cu domnul Virgil Muraru, vă rog! Ținînd telefonul la ureche, Mihai merge la cuptor, scoate ibricul în care apa fierbe deja, răstoarnă cafea dintr-un borcan de nes fără să mai măsoare, ia din sertar o linguriță cu care mestecă, mai pune ibricul în buza cuptorului cîteva secunde, apoi îl așază pe birou, lîngă două pahare de laborator. Umple un pahar, îl întinde lui Vlad, punîndu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
din sertar o linguriță cu care mestecă, mai pune ibricul în buza cuptorului cîteva secunde, apoi îl așază pe birou, lîngă două pahare de laborator. Umple un pahar, îl întinde lui Vlad, punîndu-i apoi în față lingurița și un alt borcan de nes, plin cu zahăr. Alo, dom' Muraru? strigă în telefon. Vlădeanu sînt. Vă salut! Vă deranjez ca să vă rog să mi-l împrumutați cîteva zile pe Bogdan, sudorul; un coleg are de căptușit un vas și... Ascultă un timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
o jumătate, însă, din obișnuință, privirea lui, rotindu-se peste întregul magazin, percepe o imagine care-l face să se încrunte, uitînd de pîine, preocupat să-și dea seama ce anume l-a neliniștit. Departe, în autoservire, peste rafturile cu borcane de dulceață, un crîmpei de cap blond se zărește cînd și cînd. Mihai ia un coș, în care pune revista scoasă din buzunar, ocolește rafturile și ajunge lîngă doamna blondă, uitîndu-se la aceleași borcane pe care, nepăsătoare la tot ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
Departe, în autoservire, peste rafturile cu borcane de dulceață, un crîmpei de cap blond se zărește cînd și cînd. Mihai ia un coș, în care pune revista scoasă din buzunar, ocolește rafturile și ajunge lîngă doamna blondă, uitîndu-se la aceleași borcane pe care, nepăsătoare la tot ce-i în jurul său, femeia le cercetează cu o privire indiferentă și un zîmbet superior, de o bănuită satisfacție interioară. "Ar fi putut fi revista Teatrul, în care să mi se fi publicat, în sfîrșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
schița vreun gest, Mihai ezită: "La naiba! Poate fi și o coincidență, sau..." Vrea să se retragă, dar o rafală de vînt izbește fereastra mare, din spatele lui, făcîndu-i pe cei prezenți să-și întoarcă privirile. Ochii femeii revin calmi la borcanele cu dulceață, dar în indiferența lor percep imaginea revistei din coșul bărbatului de alături și coboară brusc într-acolo. Poftiți, n-aveți loc să treceți?! se înfurie ea din senin, tocmai cînd Mihai face primul pas de retragere. Cîțiva cumpărători
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
cînd Mihai face primul pas de retragere. Cîțiva cumpărători întorc privirile lor mirate spre Mihai, apostrofîndu-l, făcîndu-l să înțeleagă că ei i-au ghicit intenția obraznică de-a o aborda pe doamna blondă, al cărei cap se întoarce înapoi spre borcane, secerîndu-l cu surîsu-i ascuțit. Mă iertați, spune Mihai în șoaptă, cînd simte că nu mai este în centrul atenției voiam să vă înapoiez revista cumpărată la ieșirea din lift. Ochii femeii se întorc brusc spre el, fixîndu-l. V-o fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ce pregăti spune Ovidiu. Bănuie ceva Mihaela? întreabă mai mult din priviri. Nu, nici vorbă. De ce? se interesează Pavel. O văd umflată. Așa-i ea rîde Pavel, pornind spre bucătărie, gîndindu-se că sus, în camera de lîngă dormitor, are un borcan de vreo trei chile cu brînză de oi și niște gogoșari, care n-au mai încăput în mașina de zilele trecute, cînd și-au dus la Iași găinile, porcul tăiat, o parte din lucrurile necesare peste vară și altele. Lazăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
se aude cu convorbirea mea? Taxă inversă, pe numele Lazăr. Cît?, că și răbdarea are o limită. Sultana, apărută și ea de o vreme, se agită printre mese, împărțind ultimele comenzi, făcînd notele de plată. În bucătărie, Pavel a adus borcanul cu brînză de oi și gogoșarii în oțet, făcînd porții, cîntărind din ochi brînza pusă în farfurii, mai luînd înapoi cu lingura acolo unde i se pare că-i prea mult. Nu vinde acum îi spune soția -, lasă pe la prînz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
mult. Nu vinde acum îi spune soția -, lasă pe la prînz, că-i crește prețul. Ce,-s prost!? Dacă sosesc plugurile? Pe vremea asta? rîde Mihaela. Uite ce-i afară. Că bine zici! încuviințează Pavel, începînd să răstoarne brînza înapoi în borcan. Vinde-o acum îi spune Ovidiu. Altfel, mai tîrziu, se prinde lumea. Și mai e și ăla cu blană, cred că-i adjunct la direcție. Mi l-am amintit: a fost în septembrie cu directorul general pe aici, i-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
aia mică, ai? O mînă de om, nici n-ai ce bate. Las' că te dresez eu! Ai noroc de copii nu vreau să-i știu fără tată -, altfel te-aș trimite urgent să bați pietrele pe bulevard. Să iei borcanul cu gogonele și să vii în bucătărie! ordonă femeia aruncînd cu silă într-o parte bucata de lemn. Putoarea ai știut s-o culci pe saltele, lîngă sobă, da' să dai saltelele măcar ălora cu doi copii nu ți-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
revine la gîndul de mai înainte: Cred că-i mai bine să cantonăm în alt teritoriu. Apropo de femeia cunoscută de mine, ai vreo obiecție? Care? Tăcut, hotărît să nu-și mai bată gura degeaba, Mihai caută cu privirea spre borcanele cu substanță din fața sa: Dacă mai continuu să-i spun, mi-l fac dușman, și ce interes am? Ca prieten, cum se declară, nu l-am simțit o dată măcar interesat de mine, să mă ajute, măcar să mă întrebe cum locuiesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
Asta-i ereditatea, karma lui! Este bucățică ruptă de hoitar! Plămadă de ghenonaut! În nici un caz nu renunță el, Zgârcilă, la așa bunătate de saltea, de la sinistrați, ia chiombește-te! și Dănuț lovește demonstrativ, cu piciorul, într-un maldăr de sticle, borcane și ambalaje goale din plastic, bașca o mie și una de alte catrafuse și nimicuri disparate, care încadrau sobița de tuci din colțul de la răsărit al hrubei, de sub copia înrămată a icoanei Maicii Domnului din Kazan, o piesă litografică realmente
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
soseau deja alte camionete cu oameni lopătând cereale pe banchetele din spate și oameni privindu-ne cu mormanele noastre de prea multe lucruri în vreme ce ne hotăram ce ne trebuie mai mult, cele zece mii de șireturi sau cele o mie de borcane de țelină. Cele cinci sute de curele de ventilator de aceeași mărime, care nu ne trebuiau, dar pe care le puteam vinde, sau bateriile de un volt jumate. Lada de margarină pentru prăjituri pe care n-o puteam consuma înainte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
la iarbă verde, printre furnici, decât să intrăm într-un restaurant arhiplin. Mâncară în tăcere. Gosseyn observă că alimentele erau ambalate cu grijă în cutii și recipiente de voiaj, din plastic. Aveau suc concentrat de portocale, cornflakes, smântână într-un borcan separat, bușeuri calde cu rinichi, cafea cu frișcă, ambalată de asemenea separat. Cinci dolari, aprecie el. Un adevărat lux pentru un cuplu care trebuia să reziste 30 de zile cu foarte puțini bani. Pe de altă parte, o fată care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
lucioasă și viu colorată, din care nu înțelegeam, evident, nimic. Îmi plăcea însă că undeva, la mijloc, exista o secțiune pentru cele două „mâini dibace“ care mie îmi lipseau din plin: decupai, pliai pe linia punctată, foloseai nițel lipici la borcan pentru marginile îndoite și, dacă urmai întocmai instrucțiunile, aveai dinaintea ochilor, într-un final, un autobuz de școală din carton. Cele mai cool jucării văzute vreodată Carlo Giovani (http://carlogiovani.com), artist și ilustrator brazilian, are un milion de idei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2200_a_3525]
-
meargă alături de el, dincolo de magazinul cu pantofi ieftini și coșuri de rafie pline cu papuci la preț redus în față; dincolo de Dee-Dar, restaurantul indian unde se țineau cinele cu profesorii de la St George; dincolo de poștă și de farmacia antică cu borcanele prăfuite de Radox în vitrină. Connolly a tăcut o vreme. Apoi, dintr-odată, de parcă și-ar fi ținut respirația, a zis: — Sunt nebun după tine, Miss. Ceva din vocea lui a făcut-o pe Sheba să creadă că o să plângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
la LoPrice, supermarketul din capătul străzii mele, să iau o cutie de lapte și niște pâine pentru dimineață. Bărbatul din fața mea la coada de la casă și-a pus cumpărăturile pe banda rulantă cu o precizie teribilă, plină de grijă: un borcan de nes; o singură bucată de Kaiser cu puțină murdărie pe crusta tare; o conservă de ton; un borcan mare de maioneză; două pachete de șervețele Kleenex. M-am gândit la cina neobișnuit de extravagantă pe care o luasem la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
din fața mea la coada de la casă și-a pus cumpărăturile pe banda rulantă cu o precizie teribilă, plină de grijă: un borcan de nes; o singură bucată de Kaiser cu puțină murdărie pe crusta tare; o conservă de ton; un borcan mare de maioneză; două pachete de șervețele Kleenex. M-am gândit la cina neobișnuit de extravagantă pe care o luasem la familia Hart. Ei cu siguranță nu se opreau niciodată la asemenea mici supermarketuri neigienice, în care plătești cât nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
beți bere și să mîncați pizza. Așa că restul după-amiezii stați la o coadă care geme de viață și de foame, Își trage pumni În spinare, flutură prosoapele de plajă scămoșate și uzate și emite grosolănii. Berea o beți din niște borcane clasice - restaurantele stațiunii au rămas În pană de halbe și improvizează soluții. Pizza e un fel de pîine mînjită cu ketchup, În care se poate Întîmpla să dai peste niște bucăți de parizer sau de crenvurșt (crezi, speri), dar, cum
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
și poți ajunge la un telefon public sau Îți poți cumpăra chestii pe care nu le găsești la chioșcul unității. Mă rog, teoretic, pentru că alimentarele, acolo e nevoia noastră cea mai mare, sînt pline cu conserve suple de mazăre și borcane grase cu pastă de roșii și oferta se oprește cam aici. Dar aceste drumuri și activități comune au folosul lor, leagă prietenii. În camion, trăncănim despre mărci de haine despre care doar am auzit, despre niște cizme gen George Michael
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]