2,496 matches
-
fum și zgomot de la magnetofonul reglat pe sonoritate exagerată. Mihai pleacă să aducă paharele cu băutură, oprindu-se o clipă lîngă standul de reviste și ziare, în speranța că ar putea găsi ceva. Aduce băutura, se așază alături de secretarul literar, ciocnesc și sorb în tăcere, învăluiți de întunericul colțului de hol unde s-au retras. Au ceva? întreabă secretarul literar, arătînd cu privirea în direcția standului. Actualités roumaines și altele străine. Sorb mai departe vodca, discutînd ultimele cărți apărute. În zona
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
vine? Dacă toți spun că da... strînge Mihai din umeri. Mai stai să mai iau una arată cu privirea spre paharul gol, apoi pleacă și se întoarce cu două pahare din care se ridică aburi de țuică fiartă, frumos mirositoare. Ciocnește paharele unul de altul și-i întinde lui Vlad: Noroc! Ce Dracu'! De la un timp, abstinența seamănă a boală, ori, mai degrabă, a viciu. Nu pot, zău! Ce-o să zică Sorina? O să zică bun găsit și ce mult te iubesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
și eu. Iei ceva? Mulțumesc, dar... la autogară am băut niște țuică fiartă... Stai arată Săteanu spre un fotoliu, aducînd o sticlă și două pahare, în timp ce Doina, ca de fiecare dată cînd se bea, își cere scuze și se retrage. Ciocnesc și beau. Ia zi-mi, surîde Săteanu, prăbușit în fotoliu tot așa bună și tare e țuica pe la noi? Da... Anul ăsta încă n-au dat drumul la cazan; abia după ce se termină de strîns totul de pe cîmp... Vreo schimbare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
strîmbat din nas cînd a primit solicitarea de la tovarășa Prisecan se pare că nu prea le-au plăcut piesele tale despre viața de uzină. "Ba-l trimiți!" i-am strigat în telefon. Ce faci?! Mă lași să beau singur? Noroc! ciocnește Săteanu paharul de-al lui Mihai, urmărindu-l cu privirea, să-l vadă cum bea. Auzi... se apleacă spre el, șoptindu-i vreau să-mi spui... dar dacă mă minți, nu mai calci în casa mea! Camelia... aude Mihai șoapta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
singure, ori însoțite de prietene; soți ocupați, soți în delegație, plecați pe șantierele țării... ce-ți trebuie complicație? Se umflă vreuna? Pa! Ai soț, spune-i! Noroc! Poftim?! tresare Mihai, dar își revine imediat ce vede paharul ridicat. A, da, noroc! ciocnește el și bea o înghițitură zdravănă, să împrăștie veninul urcat brusc în gît. Și totuși, oftează adînc Săteanu, sorbind încet, cu plăcere, cîte puțin din pahar degeaba umbli... O beție cu un vin tare și prost, asta-i. Te îmbeți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
pentru finalul piesei de la televizor spune apăsat Muraru. Eroul tău are curajul, ba chiar cinismul, să renunțe la o prietenă care, în loc să-l stimuleze, să-i fie alături, l-ar fi tras înapoi, la fund, în colcăiala spiritelor mercantile. Noroc! ciocnește paharul de-al lui Mihai. Bea-l și pe ăsta, însă mai încet, să ne tihnească. Nu de alta, dar aici mi se încheie suta. Larma unui grup ieșit din restaurant, pornit să ia cu asalt lifturile, îl face să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
așază mai bine ziarele pe colțul mesei, apoi se ridică: Mă duc la bar, poate mai sună telefonul. Arhitectul, de cînd a terminat gustarea comandată, s-a ridicat și, pocnind rar cu bastonul, se plimbă cercetînd cu privirea fiecare ungher, ciocnindu-se uneori de cîte vreunul mai grăbit. Cînd vrea să treacă spre bucătărie, chelnerul, furios de scena cu femeia și actorul, îi pune palma în piept: Ce tot vrei, domnule?! Să văd cum s-a executat acoperișul răspunde grav arhitectul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
scoate pe rînd, cu calm, toate cele douăsprezece sticle. O desface pe prima, toarnă vodcă umplînd jumătate din paharul Mariei, apoi, de parcă nimic nu s-ar fi întîmplat pînă acum, vine în fața femeii, oferindu-i paharul, după ce, în prealabil, le ciocnește scurt pe amîndouă: Bine-ai venit, Maria! șoptește cu drag, ridicînd paharul său la nivelul ochilor, apoi îl coboară, lipindu-l de buze, așteptînd. Maria, fără să-și iasă din calmul său, repetă întocmai gestul lui Mihai, aducînd buza paharului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
uită! rîde Lazăr pe sub mustață. "Una mică, în doi"... Eu te-am întrebat cine m-a turnat, iar dumneata..." Ce mustăcești, Lazăre? se uită atent profesorul spre el. Chestie de reflex: cît pe ce să-mi scot țigările. Noroc! Noroc! Ciocnesc și beau încet, cu plăcere. Ascultă, începe profesorul nu mi-aș fi închipuit că tu poți dezarma așa repede. N-am dezarmat; am fost scos din luptă. Conjunctură nefastă strînge din umeri profesorul. Trist, dar adevărat; cum, la fel de adevărat că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
luîndu-l pe Radu de braț. Profesorul îi ajută lui Lazăr să-l ducă pe doctor unde au stat ei mai înainte. Sultana și Mihaela adună farfuriile iar șoferul, cu canistra în mînă, mai toarnă un al treilea pahar tuturor. Nina ciocnește ușor paharul său de al lui Iulian, zîmbindu-i: Pentru viitoru-ți rol! Pentru tine! răspunde actorul, înfiorat de atingerea mîinii slobode a femeii, lăsată iarăși peste mîna sa, cuprinzîndu-i-o în timp ce vinul e băut cu sete. Studenta ia unul din băieți în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
unei cunoștințe, ce ?, nu știți cum e între prieteni în studenție? Parcă-l și văd cum îi curgeau balele în noaptea aceea cînd am adus whisky; îi dădeam să bea, cu țîrîita, și-l excitam povestindu-i. Noroc, tăticu', noroc! ciocnește Lazăr paharele, în care a mai turnat un deget de whisky. Abătut, deși amețit de băutură, conștient că a făcut o gafă divulgînd cine l-a turnat pe Lazăr, profesorul, rămas numai în chiloții tip sport, soarbe paharul fără nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
-mi solicita maximum de concentrare. M-am aplecat mult peste volan aproape atingând cu fruntea parbrizul pe care ștergătoarele împingeau încolo și încoace o mâzgă mizerabilă. Simțeam cu un soi de satisfacție că, mai curând sau mai târziu, o să ne ciocnim de ceva. Înviorat de acest gând, m-am adresat însoțitoarei mele: — Ei, și ce ziceți de ultima ispravă a lui Palmer, doamnă Klein? Ea s-a întors brusc spre mine și marginea paltonului ei a căzut peste mâna mea așezată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
privire. Am ridicat paharele și am spus: — Dați-mi voie să fiu eu cel care rostește urarea: un final fericit la o poveste stranie! De la Antonia și Martin, pentru Georgie și Alexander, numai dragoste, urări de bine și felicitări! Am ciocnit paharele, cam stingheri, și am băut. Am turnat din nou în pahare. Toți simțeam nevoia să bem ceva, așa că am băut cu nesaț. Pe parcursul acestui ritual, în timpul căruia ne priveam unii pe alții, se lăsă o tăcere stranie. M-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
dat seama că este păr omenesc. Mi-a mai trebuit un moment să înțeleg că șuvița lungă și groasă care umplea cutia era podoaba capilară a lui Georgie, tot părul ei negru presărat cu fire castanii. În ușă m-am ciocnit violent de Antonia. * — Georgie! am strigat. Georgie! și am bătut cu putere din nou în ușa încuiată a locuinței ei. Pe când scoteam mașina, i-am spus Antoniei că Georgie cu siguranță n-are nici o problemă deoarece este cu Alexander, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
lucrurile În dulap. Îmi pot petrece restul timpului gândindu-mă la niscai exerciții diabolice noi cu care să-mi torturez victimele. Oricând, cu plăcere, răspunse Lou. Fă-te iarăși Încoa’ dacă te plictisești. În capul scărilor, aproape că m-am ciocnit violent de Naomi, care urca. Părea furioasă, iar fața Îi era contractată Într-o expresie și mai Întunecată decât de obicei. A trecut cu stângăcie pe lângă mine, fără să-și ceară scuze și a trântit ușile de la intrare În urma ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
până să cobor eu. — Mmm, pe cine ați văzut la subsol, dnă Jones? I-am dat o bilă albă pentru curtoazie. — Pe Jeff, Jeff Roberts, care stătea și scria ceva În birou. Ah, da, iar În capul scărilor, m-am ciocnit de o tânără pe nume Naomi. E una dintre membre, dar nu-i știu numele de familie. — Domnul Roberts v-a văzut coborând? Întrebă el. L-am privit cu duritate. Vorbise deja cu Jeff și știa foarte bine că acesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
nici un cuvânt tot restul drumului, ca și când nu găsise sfatul meu din cale afară de amuzant. * * * Voiam să vorbesc cu Rachel, dar mai erau cincisprezece minute din ora ei, așa că am luat-o agale În sus pe scări, sperând că mă voi ciocni ca din Întâmplare cu Brian sau Naomi. Dar ea nu era prin preajmă, iar când am dat pe la vestiarele bărbaților, Brian, deși prezent În sensul fizic al cuvântului, exersa Împingeri din culcat cu asemenea concentrare, Încât chiar dacă m-aș fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
bei? am Întrebat. — Nu. O, la dracu’. În definitiv, de ce nu? — Așa, vezi?! Din cauza muzicii dată prea tare, practic urlam una la alta. Am comandat băuturile pentru amândouă. Eu am luat doar o bere și gata. — Noroc! ne-am urat, ciocnind paharele. — Ai dat lovitura cu el, am spus, gesticulând În direcția lui tipul cu pantaloni argintii, care tot mai era urcat pe estradă. Rachel chicoti. — Nu poate să aibă mai mult de optsprezece ani. — Drăguț și coruptibil. N-aș mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
fost nevoie să-i folosească. Dacă ar vrea să te facă una cu pământul, n-ar trebui decât să treacă peste tine ca un buldozer și să te lase lat. Eram așa de adâncită În gânduri, că aproape m-am ciocnit de Jeff care traversa strada. — Doamne, am spus, sala asta e ca Marie Celeste. Întregul personal pare a bântui prin piață. — Eu am ieșit doar o clipă, să-mi iau un sandviș, zise el, cu aerul cuiva care oferă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
tragica solitudine pe care o intuise în această dimineață când, fără știrea lui, îi privise capul brun, ud, care abia de spărgea oglinda apei când se răsucea. Asemenea gânduri și sentimente, doar pe jumătate conștiente și cumplit de amestecate se ciocneau în pieptul lui Gabriel în timp ce-și privea frumoasa, inteligenta și îndurerata cumnată, Firește, era conștientă de admirația pe care Brian i-o purta Stellei și acest fapt îi pricinuia o foarte ușoară durere, punctuală dar nu exista nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
spunea că are de gând să rămână... Undeva, afară, izbucniră lătrăturile lui Zet. Apoi ușa se deschise brusc de perete și în cameră năvăli Tom McCaffrey. Urmat de Zet, urmat la rândul lui de Adam. Gabriel strigă: „O, Tom!“. Tom, ciocnindu-se de Ruby, strigă: „Ruby!“ și o sărută. Gabriel îl sărută pe Tom. Brian îl bătu pe iumăr. Adam îl trase de haină. Tom strigă: „Hello, părinte!“ - apoi îl ridică într-o mână pe Zet și încercă să-l vâre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
din nou. Calculă că, atunci când băiatul ăsta va avea douăzeci de ani, el va fi mort de doisprezece ani. Curând după săritura lui, care stârnise reacții atât de puternice și de deosebite în inimile, celor doi observatori, Tom McCaffrey se ciocni în apă cu Diane Sedleigh. Înainte de această întâlnire, Tom înotase liniștit, exersându-și craulul lui degajat, în timp ce o puzderie de gânduri nefericite, încâlcite, se învârtejeau prin capul lui frumos, cu buclele ude care pluteau și se răsuceau. Trecuseră două zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
de aventuri erotice. Până atunci, se simțise perfect nepăsător. Acum era forțat să se gândească la fete. Foarte bine. Își spuse din nou: „Da, John Robert mi-a schimbat calitatea umană. M-a făcut mai rău“. În acea clipă se ciocni de Diane, care înota la fel de puternic, venind din direcția opusă. Reușind să se recunoască numai când se găsiră foarte aproape, din cauza vizibilității reduse, brațele lor întinse se împletiră, apoi intrară în acțiune călcâiele, împingându-se unul pe celălalt la o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
față. De ce nu acum? Pot fi măcar martorul primei ei băuturi alcoolice, dacă nu voi putea fi martorul...“ Spuse cu glas tare: — Cere-i lui Pearl să mai aducă un pahar. Hattie se repezi afară din cameră. În hol se ciocni de Pearl care își continua rolul de subretă ascultând la ușă, ba chiar aplecându-se ca să furișeze o privire pe gaura cheii. Mai vrea un pahar, spuse Hattie cu răsuflarea tăiată. Pearl zbură la bucătărie și se întoarse cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
acestea avuseseră loc într-o sâmbătă seara). Gabriel și Brian își luau micul dejun în bucătăria de la Como. Brian bodogănea furios pentru că era luni dimineața și pentru că, peste noapte, Gabriel, întinzând mâna ca să-și ia paharul cu apă de pe noptieră, ciocnise cu verigheta marginea de sticlă și-l deșteptase din somn, iar după aceea nu mai putuse adormi la loc. Așezat pe un scaun într-un colț, Adam îl ținea pe Zet pe genunchi și-i murmura ceva inaudibil. Era un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]