1,592 matches
-
criterioniștilor. Și încă mi se prefiră alene pe ecranul interior serile îndesat livrești cu Victoria Ana Tăușan și Marin Bucur, în cămăruța lor din blocul de pe Avrig, vodca Smirnoff, cu pai încorporat, de la George Muntean, vizavi de Liceul „Iulia Hasdeu“, coniacul franțuzesc sirotat la Emil Manu, într-un bloc vechi situat undeva între străzile Roma și Căderea Bastiliei, rafinamentul amețitor cu care ne-a primit întotdeauna Alexandru Paleologu în atemporalul, seducătorul său apartament de pe Armenească, divinele cafele drese de „Țumpi“, soțul
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
lei, Busuioacă de Bohotin - 7,80 lei, Il Cante Buzău - 5,60-5,90 lei, Martini - 8,30 lei, whisky Jack Daniel - 128 lei, sau varianta cu 2 pahare - 114 lei, Ballantine’s - 70 lei, Metaxa - 70 lei, Bacardi - 100 lei, coniac Alexandrion - 5,80-44 lei, votcă Stalinskaia - 1,75-40,40 lei, vin sec de Murfatlar - 10,60 lei, vin Rai de Murfatlar - 8,50 lei, Garrone Bianco - 14,90 lei, Garrone Rosso - 14,90 lei, lichior Atheneum - 8,20 lei, lichior
Agenda2005-52-05-comert servicii () [Corola-journal/Journalistic/284534_a_285863]
-
bătrîne doamne aveau întotdeauna grijă să așeze pe măsuța joasă băuturi reci și calde și un platou încărcat vîrf cu struguri, pere, prune și mere. Vara se apropia de sfîrșit. Pe parcursul serii, Yoel își turna vreo două, trei pahare de coniac de import, un dar din partea Patronului. Cîteodată, Netta, fiica lui, venea din camera ei și rămînea cîteva minute în prag, înainte de a se face iar nevăzută. Dar dacă la televizor se transmitea un documentar despre natură sau o dramă englezească
Amos Oz - Să poți cunoaște o femeie by Antoaneta Ralian () [Corola-journal/Journalistic/12765_a_14090]
-
puncte. Erau cavouri cumpărate sau obținute în felurite chipuri de Mișcare și care constituiau o adevărată tabără militară. În ele se depozitase arme de proveniență germană, grenade, chiar două mitraliere. Fuseseră găsite și lăzi cu pesmet și conserve, sticle cu coniac, pentru fortificarea fiziologică a unei eventuale trupe. Mausoleul lui Hagienuș-Saferian avea o poziție centrală în acest dispozitiv, înfățișa un adevărat post de comandă. Gavrilcea avea cheile tuturor cavourilor și supraveghea aprovizionarea lor cu armament, instruind elementele capabile să opereze în
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
interesa poate pe alții, care pot înțelege. . Ioanide se ridică și după el Tudorel. . . - Te las, zise arhitectul cu un aer concentrat. Îți spun la revedere pentru mine și pentru mamă-ta. Fii calm. Ți-am adus o sticlă de coniac, cu învoirea comandantului. Are să ți-l dea (arhitectul nu exprimă restul frazei: cu puțin înainte de execuție). Apoi Ioanide strânse încă o dată în brațe pe Tudorel și ieși repede din celulă. Când Panait Suflețel află de arestarea lui Hangerliu și de
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
instrucția trupei. Tudorel primi vestea pălind puțin, luând voluntar o ținută demnă și cât mai G. Călinescu firească posibil. Foile de hârtie pe care făcuse însemnări le înmînă ofițerului, rugîndu-l să le transmită tatălui său. l se aduse sticla de coniac lăsată de Ioanide și i se turnă într-un păhărel. La început Tudorel ezită, având sentimentul că nu e demn din partea lui să-și facă un curaj artificial. Pe urmă cugetă că bravada ar fi poate de prost-gust și un
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
nu se vedea nimic din el. — Unde ți-e paltonul? îl întrebă Rima. Tremuri. — Și tu. Te-aș invita la o cafea, dar nu știu unde ne aflăm. — Mai bine vino cu mine. Locuiesc în apropiere și am furat o sticlă de coniac de la petrecere. — N-ar fi trebuit să faci așa ceva. Rima își smulse brusc mîna și-i zise: — Tu, tu ești o murătură nesărată și searbădă! Lanark se simți ofensat. — Rima, spuse el, nu sînt inteligent și nici imaginație nu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
două căni mari de cafea neagră. Se așeză pe pat cu picioarele trase sub ea și-i întinse o cană lui Lanark spunînd: — Probabil că n-o să refuzi s-o bei. Aroma cafelei se pierdea în gustul de zahăr și coniac. Mai tîrziu, Lanark se întinse pe pat, simțindu-se relaxat și ușor beat. Rima, cu ochii închiși, își sprijini umerii de perete și începu să legene ursulețul în poală. — Ai fost bună cu mine, îi zise Lanark. Ea mîngîie capul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
o bucată mare de ciocolată învelită în foiță de staniol un pachet de curmale un salam lung de peste șaptezeci de centimetri o cutie de ravioli patru sticle negre și groase cu bere o cutie cu caise feliate o sticluță de coniac o cutie de lapte condensat o cutie de scoici afumate un săculeț din hîrtie cu smochine uscate tacîmuri farfurii un deschizător de conserve — Vai, ce drăguț sînteți! exclamă Rima și începu să mănînce smochine. Lanark întări, plin de fervoare: — Ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
nu le mai aducă mîncare. Lanark și Rima mîncară un sfert din salam, puțină brînză și cîteva smochine; apoi o ajută să meargă pînă la baie, unde se îmbăie iar el o spălă pe spate. Se întoarseră în pat, băură coniac și se sărutară aproape adormiți. Argintul începea să-i strălucească sub piele, cînd el se gîndi la ceva și-i zise: — Rima, în camera de ardere îmi spuneai Thaw uneori. Ea se gîndi o vreme și îi răspunse în cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
bine să-ți scoți și hrana, o să se strice din cauza umezelii. Nimic nu o putu convinge să se atingă de mîncare, așa că i-o scoase el, desfăcu ambalajul îmbibat de apă și o reîmpachetă în propriul rucsac, lîngă termosul cu coniac. Apoi se ridică în picioare, dădu ocol carului și observă prova unui alt car. Drumul era ascuns de un cîmp presărat cu care sfărîmate, care se pierdeau în ceață ca o flotă de corăbii îngropate, cu osiile, fusurile, marginile rupte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
început oprindu-se să-și golească încălțămintea de nisip, dar, curînd, de oboseală, trudindu-se să meargă înainte. Li se păru că trecuseră multe ore pînă cînd puseră, în sfîrșit, piciorul pe asfalt. Se așezară și traseră o dușcă de coniac înainte de a-și scutura pentru ultima dată pantofii, apoi se luară de mînă peste linia galbenă și-și reluară mersul. Simțeau o nouă vigoare. Brațele le erau foarte puțin încordate, ceața deveni mai caldă, ca și cum soarele era pe punctul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
final, îi spuse timid: — Ai mîncat mai mult de jumătate din mîncare. — Ei și? — Mai avem mult de mers. Scoase un sunet între urlet și rîset și continuă să mănînce pînă cînd nu mai rămase nimic, apoi deșurubă sticla de coniac și bău două guri, se sculă în picioare și merse clătinîndu-se în ceață. O zări cum îngenunchează în fața drumului și o auzi vomitînd. Se întoarse palidă, se întinse cu capul în poala lui, și adormi pe loc. La început, greutatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
titlu de experiment: — Te iubesc. — Taci. Furia îi veni la suprafață. — îmi place felul nesăbuit în care îți abandonezi curajul și inteligența ori decît ori apare o dificultate. — Taci! Taci! — Pentru că te-ai hotărît să te porți urît, dă-mi coniacul, te rog. — Nu, am eu nevoie de el. El se ridică în picioare și zise: — Ai de gînd să vii, atunci? Ea își încrucișă brațele. El spuse pe un ton răspicat: — Dacă ai nevoie de trusa de prim ajutor, o s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
obișnuită, așa că nu e cazul să fiți de față. Dacă doriți o fotografie, secretara domnului Gilchrist vă poate da una. Regret că soția mea nu e aici să vă ofere niște răcoritoare mai tari, dar veți găsi o sticlă de coniac și o jumătate de sticlă de whisky pe măsuța de la telefon, în hol. Consumați-le după cum doriți. Domnul Gilchrist vă va duce cu mașina în oraș. Toți se ridicară în picioare. Sludden îi conduse pe Gilchrist și pe jurnaliști. Doamna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
simțeau că turbează. Niciodată ei nu și-ar fi mânjit mâinile cu asemenea crime. În costume impecabile, mirosind a lavandă, ei cutreierau librăriile în căutarea cărților la modă, se vizitau, cu soțiile, servindu-se doar cu cîte-o cafeluță și un coniac (nu punîndu-și musafirii la masă și îndopîndu-i cu ciorbe), serile se mai adunau la "Select" sau la "Boema"... Cu toții visaseră întreaga adolescență să devină ceea ce acuma, iată, se împlinise. Toți citiseră cu pasiune "La miezul nopții va cădea o stea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
luminile arzând, șosele incendiate de rețele de becuri trandafirii, magazine cu ferestrele aprinse, turnuri bizare, foarte departe, punctate de luminițe multicolore, iar deasupra Bucureștiului ireal, mistic, înnebunitor de exact, un cer de purpură-ntunecată, limpezit într-o parte până la culoarea coniacului vechi, diluîndu-se și mai mult în jurul lunii: disc negru cu margine de unghie scânteietoare. Stau la fereastră, în camera mea, aceeași și parcă mult mai goală, mai șubredă, ca făcută din placaj subțire, și știu că visez, pentru că știu că
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ori veacul copiii, acolo stăteau și pălăvrăgeau, acolo hotărau de-a ce să se joace. Acum vorbeau despre defilare, Mimi mințea de îngheța apele. Zicea că găsise el un car alegoric în dreptul unei cârciumi (șoferul cică intrase să bea niște coniac), și pe carul ăla roșu, plin de flori, stăteau o grămadă de gagici cu ghirlande și panglici, care-l așteptau pe șofer. Ș-atunci Mimi, fără să-l vadă nimeni, cică intrase-n cabină și pornise carul ăla alegoric. Se
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sunt admiși în profesie. -Nici eu nu sunt beată. Doar amețită. Ai remarcat cât de încântătoare e fiecare înghițitură? -Într-adevăr. De obicei, vine un stadiu în care șampania încetează să mai placă și atunci se trece la vin roșu, whisky, coniac. Noi suportăm toate efectele plăcute ale șampaniei și nici un efect negativ. Am impresia că exercităm unul asupra altuia efectul ametistului. -Ce treabă au ametistele în tărășenia asta? -Ametistul are drept etimologie „care înlătură beția”. I se atribuia această virtute pietrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
și farfuriile au fost în sfârșit strânse, s-a comandat o casată - culorile ei pastelate și bucățile de fructe confiate te făceau să te gândești la tapetele și jaluzelele cu modele în triunghiuri sau cerculețe. Apoi s-a băut un coniac VSOP, fără să recunoască nimeni că, de fapt, aveau tot mai mult din ceva ce n-ar mai fi vrut să piardă nici în ruptul capului. Pe urmă s-a fumat o țigară de foi care trebuia să fie „foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
nicăieri, am răspuns. Și apoi, nu vrei să strici ospățul, nu? Am luat resturile de hârtie pe care Inge reușise să le strângă din sobă și am oprit un taxi ca să ne Întoarcem Înapoi la birou. Am turnat pentru amândoi coniac din belșug. Inge l-a băut recunoscătoare, ținând paharul cu ambele mâini ca un copil care bea cu lăcomie limonadă. M-am așezat pe o latură a scaunului ei și mi-am pus brațul pe după umerii ei care tremurau, trăgând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
nămeți, Înaintează spre casă, tatăl tău. E bucuros de montarea telefonului și cu această ocazie se pare că a băut o halbă În plus stând de vorbă cu prietenii la bufetul Orzari. Beau bărbații bere și iarna. Cu rom și coniac. Mănâncă mici, momițe și rinichi iar la vioară le zice un țigan că: „Pe lângă plopii fără soț / Adesea am trecut/ Mă cunoșteau vecinii toți / Tu nu m-ai cunsocut” și Țiganca de Ionel Fernic. Deci tatăl tău Înaintează. Dunga dreaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
bliga pe actorii ieșeni ca, Înainte de spectacol, să facă un tur al orașului, Îmbră cați elegant, și afișînd o prestanță acroșantă pentru virtualii spectatori. De asemenea, după spectacol, tot ei se opreau la o terasă și sorbeau, la fel de elegant, un coniac sau o bere, obligînd lumea din jur să-i comenteze admirativ. Minunată idee! Anacronică, din păcate! Căci azi, vezi actorii mer gînd pe bicicletă, cărînd plase cu zarzavat, Îmbrăcați cum se nimerește, frecventînd localuri ieftine...Păcat! Culmea! Visul lui Noica
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
s-a întors la masă cu un deget ce mirosea a zambilică, deget pe care l-am dus la nas, să-l adulmec, și pe care l-am sărutat în timp ce ni se servea felul doi - iar după câteva păhărele de coniac băute la Doney’s, am cules-o pe Lina din postul ei și am luat-o la hotel pentru repriza a doua. Numai că de data asta am despuiat-o personal pe Lina de desuuri și am încălecat-o până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
și-o lua de zor la frecat. Și în timp ce căcatul se întindea pe sticlă la cincisprezece centimetri de nasul iubitului ei, Maimuța, sărmana noastră Maimuță, trebuia să stea pe canapeaua de damasc roșu, îmbrăcată din cap până-n picioare, să soarbă coniac și să privească acest spectacol. La câțiva ani după întoarcerea ei la New York - la data aia trebuie să fi avut douăzeci și patru-douăzeci și cinci de ani, zic eu - Maimuța a încercat să-și pună nițel capăt zilelor, înfigându-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]