922 matches
-
de simțuri. Adică, folosind limbajul comun, noi, ca oameni, ne așteptăm ca ciclul producției sau reproducției să se întâmple cât mai repede, chiar instantaneu, în felul acesta ciclicitatea ținând de o cadență naturală, a nevoilor primare chiar. În această variantă contingentă regularitatea ne invită chiar să o acceptăm ca lege a necesității naturale. Dar distorsiunea înțelegerii intervine pentru faptul că unele consecințe economice apar neregulat și ca ritm și ca volum sau că altele necesită un orizont de așteptare dincolo de obișnuința
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
care nu are nicio șansă să fie experimentată. Oricum, nu putem să excludem orice limită nedemonstrabilă doar pentru că am ajuns să credem în nelimitarea cognitivă a gândirii bazate pe experiment. Jocul încă nenormat dintre faptul că cineva concepe efectiv (faza contingentă a cogniției) la faptul că cineva materializează conceperea (realul ca rezultat al experimentului) sfidează logica stagiristă, dar mai ales pe cea a viului. Ruptura intervine pe traseul contingență experiment în situația în care se vrea mai mult de la experiment decât
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
perpetuă mișcare. Mașina deleuzo-guattariană este, în cele din urmă, un flux al dorinței productive, conective și multiplicative și nu este un simplu organism biologic, un simplu mecanism tehnologic sau un simplu construct social. Dorința caracteristică mașinilor dezirante este procesuală, aleatorie, contingentă și materială, producând combinarea mașinilor ca trupuri dezirante: o mașină care mănâncă, o mașină care vorbește, o mașină care respiră etc. Corpurile dorinței sunt permanent supuse recombinării interne și contestării externe: întotdeauna corpul dezirant este în proces sau în devenire
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
analizează cyborgul în dimensiunea unui corp organizat - ca organism (structuri, granițe, organe și ierarhii precis definite, universal stabilite și obiectiv formulateă, ci ca flux și dorință corporală. Astfel, aveam de-a face cu fluiditatea dezorganizată a afectelor, turbulența emoției, flexibilitatea contingentă a simțurilor, transgresarea limitelor și a dihotomiilor, fragmentarea subiectivă a corpului. Plecând de la premisa faptului că, în cadrul organismului, organul are o funcție particulară, o structură definită și o activitate sistematică, prin care se organizează, putem discuta intruziunea protezei în organismul
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
conexiuni, deși își poartă cu sine finitudinea și mortalitatea trupului și perisabilitatea sentimentului. Avatarul nu crede în ideile de absolut și de eternitate. Încă o dată, virtualitatea nu își dovedește evanescența și imaterialitatea, ci intensitatea și variabilitatea fluxurilor identitare și dinamica contingentă a forțelor și a vibrațiilor corporale care compun ființa umană. În contextul avataric online, rețeaua de conexiuni și de metisaje a identităților umane este o dovadă a devenirii și a multiplicității, o tulburare a unității sau a dualității ființei, o
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
a concepe ceea ce este uman și critica anumitor viziuni umaniste (antropocentriste, patriarhale, naționalisteă care întrețin aroganța și iluzia superiorității umane asupra naturii, a altor specii sau a tehnologiei. Postumanul este un construct discursiv în cultura digitală, dar și o realitate contingentă, o identitate mediată tehnologic și o corporalitate concretă. Ne ocupăm de ambele accepții ale postumanului întrucât problematicile ontologiei virtuale devin cu atât mai acute la începutul mileniului al treilea cu cât, prin intermediul noilor tehnologii, nu doar se teoretizează sau imaginează
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
de semne sau schimbului lor, ori chiar partajării sensului rezultat. Comunicarea umană presupune existența altui om cu care se inaugurează o relație, a cărei finalitate politică va depinde de o formă cuprinsă între cooperare și conflict, și de o substanță contingentă, în conformitate cu miza situației. De altfel, constatăm lesne că ar fi imposibilă politica în absența comunicării, pentru că însăși societatea nu poate fi concepută în absența comunicării. Acceptînd definițiile concurente ale comunicării, trăsăturile comunicării politice se modifică. Dacă comunicarea desemnează orice interacțiune
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
așa cum ne avertizează cercetările existente: diferențele neurofiziologice care caracterizează Homo sapiens n-au provocat, la drept vorbind, crearea gîndirii simbolice. Aceasta nu era deloc necesară: ajunsă posibilă prin schimbarea modului de organizare a creierului, e vorba totuși de o capacitate contingentă. Apariția ei este rezultatul unui proces emergent, al unei "potriviri" pe care știința nu reușește să o explice. Există moduri și moduri de a fi un hominid, apariția lui Homo sapiens și a gîndirii simbolice la acesta nu erau sub
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
liberi în interiorul unei arii "arie de posibilități" delimitată de constrîngerile realității. Lumea nu este o constrîngere exterioară, este viziunea noastră asupra lumii. Lumea nu răspunde nici unei necesități, nici unui determinism, nici unei constrîngeri exterioare. Produsă de imaginația omenească, lumea este efemeră și contingentă. Noi înșine suntem constrîngerea: sunt poveștile pe care le istorisim și care devin temnița noastră atunci cînd le luăm drept realitate. Libertatea noastră? Putem oricînd inventa, istorisi alte povești, schimba, prin urmare, lumea. Libertatea de care vorbim este finită și
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
afirmă existența unei logici transformative produsă de procese culturale adânc fixate în tendințele generale din sistemul internațional. Considerarea colapsului sovietic în acești termeni permite înțelegerea lui ca simptom al forțelor ce funcționează în politica mondială, și nu ca o apariție contingentă ce reflectă o anumită combinație de forțe, unică pentru un anumit stat la un moment dat. Prin urmare, această perspectivă simplifică includerea unuia dintre cele mai importante evenimente din raporturile internaționale din a doua jumătate a secolului al XX-lea
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
cognitiv. Alții, printre care Friedland și Alford (1991), Meyer și Jepperson (2001) consideră că instituțiile sunt imersate În sisteme instituționale integrante și nu se explică În primul rând sau mai ales prin acțiuni, ci prin integrarea Într-o logică, istoric contingentă, a credințelor și semnificațiilor. Participând la viața socială, indivizii urmăresc nu doar (și nu În primul rând) interese materiale, ci evocarea unor simboluri care constituie logica instituțiilor. Instituții diferite (sau câmpuri diferite, În accepțiunea lui Bourdieu care delimitează Între câmpul
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
cred că suntem în eroare; este dreptul lor. Dar ei ar trebui cel puțin să se întristeze, căci eroarea noastră, dacă este demonstrată, implică urgența de a înlocui naturalul cu artificialul, libertatea cu arbitrariul, concepția eternă și divină cu invenția contingentă și umană. Să presupunem că un profesor de chimie vine și spune: Lumea este amenințată de o mare catastrofă; Dumnezeu nu și-a luat toate precauțiile necesare. Am analizat aerul care iese din plămânii umani și mi-am dat seama
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
de contextul enunțării format din enunțiator, destinatar, loc și moment, cu alte cuvinte de factorii psihosociologici și istorici ce țin de pragmatică. Rațiunea fiind, deci, abordarea integrală, sintactic, semantic și pragmatic. Surprinzându-se astfel faptul că enunțul este o entitate contingentă produsă prin enunțare de un locutor, într-un loc și moment anume, și propus unui interlocutor. Enunțarea este, prin urmare, condiția esențială pentru nașterea și ființarea enunțului, este „procreerea” enunțului, prin extensie a discursului. Actul locuținar este „actul de naștere
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
fel idiosincratice și care alcătuiesc fundalul acțiunilor din această sferă. Dacă îngrădirea și analizele aferente acestui concept nu ar fi fost luate ca un model general pentru amenințarea comunismului, perspectiva lui Kennan ar trebui calificată ca o astfel de abordare contingentă; într-adevăr, ea a fost concepută ca o pledoarie contra aplicării standardelor americane de raționalitate în interpretarea politicii externe sovietice. De asemenea, unii analiști mai recenți ai politicii externe iau ca punct de plecare analiza discursului securității naționale pen-tru a
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
a apăra realismul, Morgenthau a fost silit să urmeze a doua cale, cu toate că el credea în prima. Ambiguitatea aceasta iese la iveală în felul în care el tratează balanța puterii: pe de o parte, balanța puterii este considerată o instituire contingentă - ea se realizează numai dacă regulile sale sînt împărtășite și respectate; pe de altă parte, această balanță este inevitabilă, chiar și atunci cînd regulile nu sînt respectate. De la această contradicție, cele două ramuri ale realismului se despart. În momentul în
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
evitarea considerării "în absolut" a caracteristicilor sale, chiar dacă le întâlnim în alte contexte, drept obligatoriu moderne. O problemă amplu discutată în legătură cu modernitatea este aceea a experienței spațiului și a timpului 103. După cum subliniază David Harvey, "reducerea spațiului la o categorie contingentă este implicită în însăși noțiunea de progres. Din moment ce sensul modernității este dat de experimentarea progresului prin intermediul modernizării, scrierile pe această temă au prezentat tendința de a supraevalua temporalitatea, procesul devenirii, mai degrabă decât existența în spațiu și timp"104 (s. a
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
și înfrumusețate și care, după multă utilizare, par să fie fixe, canonice și obligatorii"228. În această perspectivă nu retorica este aceea care nu se mai ocupă de căutarea adevărului, ci însuși adevărul este o construcție de tip retoric, relativ contingentă, dar încetățenită printr-o solidară utilizare a comunității. Un alt tip de explicație posibilă pentru locul ocupat de retorică în postmodernism provine din înseși caracteristicile postmodernismului, care agrează un discurs mixt, interdisciplinar, ce nu mai respectă granițele clare, trasate anterior
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
apariția unor noi reguli și principii de organizare. În al doilea sens, pornind de la utilizarea franceză a cuvântului modernité, modernitatea este concepută drept o calitate a vieții moderne, ce introduce sentimentul discontinuității timpului, al noutății și sensibilității față de efemera și contingenta natură a prezentului (sens asociat concepției baudelairene asupra modernului), în timp ce postmodernitatea trimite la experimentarea actualelor practici ale vieții cotidiene (sensibilitatea postmodernă construindu-se în special în jurul mass-media). 104 David Harvey, op. cit., p. 210. 105 Daniel Bell, The Coming of Post-Industrial
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
Statului, contrar așteptărilor lui Ovidiu și a celor din opoziție, rămânea aproape neschimbată: nu s-ar fi întors la Republica. Ovidiu ezită între ideile și idealurile sale de a căror inactualitate începe, în sfârșit, să-și dea seama și realitatea contingentă și pare mai hotărât ca niciodată să ajungă la un acord. Și totuși ceva și mai profund decât amărăciunea și disprețul său față de o soartă atât de tenax și insidiosa se ivește din nou în descrierea asprelor condiții de viață
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
atât de vorbăreț, precum Ovidiu. Analizate din această perspectivă, ni se pare că scrisorile adresate Fabiei și lui Fabius relevă ostilitatea surdă, profundă a poetului față de împărat și instituția imperială. După cum am spus deja, nu este vorba de o ostilitate contingentă, ocazională, datorată exilului la care a fost constrâns poetul de către Augustus, ci de o ostilitate, aș spune, de principii, care-și afundă rădăcinile în convingerile politico-metafizice ale lui Ovidiu și, prin urmare există chiar dacă în stare latentă, din perioada anterioară
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
față de o autoritate totalitară și tirană. Chiar cu ocazia unor asemenea exemple de virtute din partea eroinelor care și-au urmat fidele soții în nenorocire, Ovidiu inventează diverse aforisme de morală stoică (în maniera lui Augustus însuși), care trec dincolo de semnificația contingentă a fiecărui caz concret în parte mai ales feminin pentru a îmbrățișa toate cazurile similare (bărbați și femei) din toate timpurile și locurile (deci și pe cel actual al lui Ovidiu și al Fabiei). "Gloriei râvnite îi place să urce
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
aplică: ... a) instrumentelor financiare nederivate deținute până la scadență; ... b) împrumuturilor și creanțelor generate de entitate și nedeținute în scopul tranzacționării; și ... c) intereselor în filiale, întreprinderi asociate și asocieri în participație, instrumentelor de capital emise de entitate, contractelor cu plata contingenta într-o combinare de întreprinderi, precum și altor instrumente financiare cu astfel de caracteristici speciale și care, în concordanță cu ceea ce este general acceptat, se contabilizează diferit față de alte instrumente financiare. ... În înțelesul prezentelor reglementări, prin combinarea de întreprinderi se înțelege
EUR-Lex () [Corola-website/Law/174758_a_176087]
-
intrarea de beneficii economice devine certă, activul și venitul corespunzător vor fi recunoscute în situațiile financiare aferente perioadei în care au survenit modificările. Dacă a devenit probabilă o creștere a beneficiilor economice, entitatea va prezenta activul contingent. (4) O datorie contingenta este: ... a) o obligație potențială, apărută ca urmare a unor evenimente trecute anterior datei bilanțului și a cărei existența va fi confirmată numai de apariția sau neaparitia unuia sau mai multor evenimente viitoare incerte, care nu pot fi în totalitate
EUR-Lex () [Corola-website/Law/174758_a_176087]
-
nu este recunoscută deoarece: ... - nu este sigur că vor fi necesare resurse care să incorporeze beneficii economice pentru stingerea acestei datorii; sau - valoarea datoriei nu poate fi evaluată suficient de credibil. O entitate nu va recunoaște în bilanț o datorie contingenta, aceasta fiind prezentată în notele explicative. În situația în care o entitate are o obligație angajată în comun cu alte părți, partea asumată de celelalte părți este prezentată ca o datorie contingenta. Datoriile contingențe sunt continuu evaluate pentru a determina
EUR-Lex () [Corola-website/Law/174758_a_176087]
-
entitate nu va recunoaște în bilanț o datorie contingenta, aceasta fiind prezentată în notele explicative. În situația în care o entitate are o obligație angajată în comun cu alte părți, partea asumată de celelalte părți este prezentată ca o datorie contingenta. Datoriile contingențe sunt continuu evaluate pentru a determina dacă a devenit probabilă o ieșire de resurse care încorporează beneficiile economice. Dacă se considera că este necesară ieșirea de resurse, generată de un element considerat anterior datorie contingenta, se va recunoaște
EUR-Lex () [Corola-website/Law/174758_a_176087]