4,784 matches
-
lamuri Sfântul Zarzăr! pâlpâie lumini de raiuri zeiești graiuri în Grădină! păsări mii se așezară se-nchinară pe-al Lui Umăr! din toți porii-asudă Lumea Vin de Floare Sărbătoare! vin serafii toți în iureș vestesc gureș Mântuire! El zâmbește peste creste și din rane face strane! la Ospățul Lui s-așază ca pe-o rază Omenire! NOAPTEA SĂRBĂTORII din șopotiri se-aprind - în nopți - copacii și florile fecioare ard sub văluri: cât de bogați mai pot fi toți săracii când doar
PAŞTELE ORBILOR ŞI AL PĂRTĂŞIRII de ADRIAN BOTEZ în ediţia nr. 109 din 19 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Pastele_orbilor_si_al_partasirii.html [Corola-blog/BlogPost/359798_a_361127]
-
colinde cerul peste casă Ziua alunecă pe sănii spre apus Dintr-o clipă de lumină în noi rămasă Se naște în suflete, în fiecare, Iisus. Bate visul cu degetul în ferestre Vântul cioplește fluiere în alun, Când timpul coboară pe creste Sărbătoarea în case de Crăciun. Copii ne colindă în prag, Cântecele urcă spre stele, mai sus, Constelații vin să vadă Cum din suflet se naște iisus. Alunecă sănii pe serile albastre Inelând cu doruri pământul străbun Copii aprind neliniști în
MINUNEA DIN SEARA DE CRĂCIUN de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 711 din 11 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Minunea_din_seara_de_craciun_al_florin_tene_1355211852.html [Corola-blog/BlogPost/359848_a_361177]
-
teme, Căci patria înseamnă năzuință, Să fie pasul tău făgăduință Atunci când glasu-i blând o să te cheme. Noi ne-am născut ca munții din furtună, Ne-au legănat pădurile la sân, Nici cerul nu ne sperie când tună, Cad fulgere, dar crestele rămân. Doar glia ne aduce împreună, Purtând în piept eternul crez român. SONET POETULUI Poetul este însăși veșnicia Ce-a sărutat cuvintele cu jale Și-a tremurat în doine abisale Zidind din trupul vieții poezia. Atâtea lacrimi varsă în pocale
POEZII DE ACASĂ de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1669 din 27 iulie 2015 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1438005219.html [Corola-blog/BlogPost/369747_a_371076]
-
nori , Verbele de bine îmi erau drog Când adjectivele se-așternuseră covor în zori. Cineva Sus m-a trimis în cuvinte, în înalturi ca un zmeu din poveste. De atunci rătăcesc și caut un Părinte, așezat pe-un fotoliu dincolo de creste. Încă aștept fulgerul să-mi dea de veste... Clipele pasc liniștea Nimeni nu m-a întrebat de vreau să mă nasc în familia mea cu lumină de-nțărcat unde clipele liniștea o pasc, încât m-am pus și eu pe luminat
CONŞTIENTIZARE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 267 din 24 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Desenul_de_sare.html [Corola-blog/BlogPost/355796_a_357125]
-
Uitat-am timp trecut și dorul nost-de glie. Anii s-au scurs, dar dorul greu m-apasă Hrănindu-mi amintiri ce răscolesc, Un dor flămând îmi cheamă trup acasă Acel meleag, un colț de rai lumesc. Cu turme behăind pe creste nalte, Cirezi întinse-n lung de văi cu ropot, Clopotnița ce veșnic vrea să salte Frumoase cânturi strânse-n vechiul clopot. Mi-e dor de simplitatea mea bogată Închisă în cătunul fără școală, Iubirea de răzeșii mei mă poartă Scornindu
MI-E DOR... de CIPRIAN ANTOCHE în ediţia nr. 2224 din 01 februarie 2017 by http://confluente.ro/Redactia--Autori/Ciprian_Antoche.html [Corola-blog/BlogPost/359022_a_360351]
-
Acasa > Stihuri > Anotimp > SE APROPIE CRĂCIUNUL Autor: Gheorghe Vicol Publicat în: Ediția nr. 1437 din 07 decembrie 2014 Toate Articolele Autorului SE APROPIE CRĂCIUNUL Se apropie Crăciunul, Satu-i filă de poveste, Fulgii, unul câte unul, Vin din ascuțite creste. Tata scapără amnarul Sub ninsoarea ca o salbă Și-n ogradă, felinarul Pâlpâie, în noaptea albă. Săniile-ntârziate Lasă zurgălăi să cânte, Vântu-ncepe lin a bate, Fulguiala să frământe. Într-un geam, un țânc în noapte, Somnoros cată spre munte; Bea
SE APROPIE CRĂCIUNUL de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1437 din 07 decembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1417939023.html [Corola-blog/BlogPost/376757_a_378086]
-
dat poate o nouă șansă la viață prin gestul său de samaritean, mereu pregătit să întindă o mână de ajutor. Tot nu mai aveau altceva de făcut în Poiană, actele fiind semnate, în afară de a se odihni pur și simplu, admirând crestele munților. - Ce spuneți dacă v-aș propune să-i facem atât soțului cât mai ales fiicei o vizită neanunțată la spital? - Da? Se poate așa ceva? Mai întâi să-mi sun soțul să văd dacă mai este la spital. Ce frumos
FRAGENT 3 de STAN VIRGIL în ediţia nr. 459 din 03 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Zbor_spre_stele_fragent_3_stan_virgil_1333466767.html [Corola-blog/BlogPost/345301_a_346630]
-
uscate de carte, ci din destăinuirea pământului, a tradiției și a graiului Moților. Chipurile lor au călătorit și prin alte țări. Sub ele lămuririle sunt date în limba germană. În munții cu aur și fier în adâncuri, cu brazi pe creste, se trezia din când în când energia celor care trăiseră atâtea veacuri pe aci. Dintre aceștia au fost Horia și Cloșca. Sunt 150 de ani. Au fost uciși pe roata, pentru că voiau o mână de pământ liber. Îl știau al
SCRISOARE DIN STRĂINĂTATE (1935) de ION CHIŢIMIA în ediţia nr. 1035 din 31 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Chitimia_ion_scrisoare_din_ion_chitimia_1383202725.html [Corola-blog/BlogPost/344553_a_345882]
-
credință Chiar în ziua Învierii, Când Lumina-i umple casa Și-n ferestră-i râd toți merii! După ploaie și furtună Vine ea și vremea bună, Cu cerneala bucuriei Vă scriu cerul poeziei. Muguri de cuvânt în soare, Căprioare sus pe creste, Fă din zi o sărbătoare Și te rog ne dă de veste! 30 aprilie 2015 Camelia Cristea Referință Bibliografică: Răsplata / Camelia Cristea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1581, Anul V, 30 aprilie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Camelia
RĂSPLATA de CAMELIA CRISTEA în ediţia nr. 1581 din 30 aprilie 2015 by http://confluente.ro/camelia_cristea_1430398392.html [Corola-blog/BlogPost/384541_a_385870]
-
din țintirim, Spre stele ce tăifăsuiesc Și-ngână glasu-ți îngeresc. *** Rășinarii după Goga (II) Pășteau deasupra casei tale Turme de nori și-n urma lor, Luceafărul doinea agale Rășinărenilor, de dor. Tăcute licăriri de astre Țeseau marame peste sat, Pe creste se-mpleteau albastre, Umbre la ceas de înnoptat. Din turmă norii se răsfiră Purtați de vânt pe-a bolții cale. în urmă, zori de zi respiră, Lumini deasupra casei tale. *** Rășinarii după Cioran și Goga Lumină ați primit prin nașteri
RĂŞINARI de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1692 din 19 august 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1439966732.html [Corola-blog/BlogPost/373536_a_374865]
-
singură contemplu muntele sfântului semn Arunașalla încă păstrează culoarea purpurie acesta este fundalul limpede și luminos al existenței sau ne-existenței punctul de reper imposibil să rezist farmecului său orice aș face oriunde m-aș afla conturul blând rotunjit al crestei sale desenează căderea-n gol albastru adânc strălucitor de stele fără număr se boltește licuricii transformă grădina într-un covor de lumină plutitoare o ultimă privire o figură subțire și dragă întrezărită pentru ultima oară la ultima pâlpâire a felinarului
CEA MAI FRUMOASĂ ATINGERE A DARULUI de MARIA ILEANA BELEAN în ediţia nr. 718 din 18 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Cea_mai_frumoasa_atingere_a_darului_maria_ileana_belean_1355839289.html [Corola-blog/BlogPost/341431_a_342760]
-
ce străluminează, odihnește și bucură iubitorii frumosului și armoniei. Această televiziune așterne în fața pașilor banchize de flori de câmp, văpăi albastre de râuri, larga și melancolica deltă cu pajiști acvatice de nuferi, vasta, frământata pânză bleumarin a Mării Negre, răcoarea umbrei crestelor de munți și crepuscule de lampadare astrale...! Toate acestea, în smaragde de cântece folclorice pe care TVH le retrezește într-o nouă stare de spirit, într-o viață de spectacol și emisie estetizată în armonia cântecului, în chipul cel mai
MARIUS BRUTARU de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1252 din 05 iunie 2014 by http://confluente.ro/Aurel_v_zgheran_1401980173.html [Corola-blog/BlogPost/360955_a_362284]
-
vedere că România actuală este în mare parte produsul ei. În același timp, partea activă a populației resimte și va resimți din ce în ce mai acut o presiune crescândă în a susține cheltuielile publice necesare administrării statului, în condițiile în care acestea vor creste și vor fi orientate nu către investiții productive, ci către cheltuieli de consum. Crucială, în aceste condiții, devine modalitatea prin care se realizează distribuirea bogăției în România de către guvernanță. Cu o categorie de populație inactivă, dar votantă și care reprezintă
cele două probleme ale României de azi. Țara restructurată ca o companie privată by https://republica.ro/da-zinactivii-marea-problema-a-romaniei-de-astazi-tara-restructurata-ca-o-companie-privata [Corola-blog/BlogPost/337927_a_339256]
-
Poeme > Dorinte > CÂND POMII-ȘI CERNEAU FLOAREA Autor: Valeria Iacob Tamaș Publicat în: Ediția nr. 221 din 09 august 2011 Toate Articolele Autorului Când pomii-și cerneau floarea... Ce clipe de poveste! Mi se părea iubito Că am ajuns pe creste Și că deasupra lumii Eram numai noi doi, Plutea parfumu-n aer, Cânta iubirea-n noi... Și vrajă era totul Și-n jur era iubire Îți mângâiam obrajii Și plin de nesimțire Mușcam din sânu-ți alb Ca graurul din mere... Cu
CÂND POMII-ŞI CERNEAU FLOAREA de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 221 din 09 august 2011 by http://confluente.ro/Cand_pomii_si_cerneau_floarea.html [Corola-blog/BlogPost/348262_a_349591]
-
binecuvântat mă îmbracă în lumina harului cu o haină aleasă și prea înfrumusețată. Șoaptă cu șoaptă sufletul îmi scrie pe cașmirul inimii cuvintele unei frumoase dedicații, așa cum florile de salcâm ne înmiresmează viața, primăvara. Cu harul scrisului am urcat pe crestele Carpatine ca să-mi văd gătite-n sărbătoare simbolurile Țării mele sfinte. Am văzut un vechi descânt, cum la-nceput s-a-nfiorat în sine și-a pus surâsuri-muguri de creație în barba Moșului din Vetrele serafice ale Carpaților. Am găsit bătrânii stropi
VOCAŢIA SCRISULUI – POEMUL LIMBII ROMÂNE de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1338 din 30 august 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1409409600.html [Corola-blog/BlogPost/370274_a_371603]
-
să-ajungă. Vino să ne-ascundem sub zăpadă Pașii noștri nimeni să nu-i vadă! Să fugim de lume amândoi Într-un teleferic plin de sloi, Să ne-ascundem poate la cabană Unde cerul blând ozon emană. Să trăim pe-o creasta suspendată Ca niște călugări de-altădată Lumea să nu știe despre noi, Să ne creadă în zăpadă sloi! Referință Bibliografica: Vino / Gigi Stanciu : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1380, Anul IV, 11 octombrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014
VINO de GIGI STANCIU în ediţia nr. 1380 din 11 octombrie 2014 by http://confluente.ro/gigi_stanciu_1413001335.html [Corola-blog/BlogPost/383539_a_384868]
-
mângâind poza copilului plecat - mâinile mamei 29. o ciocârlie - sărbătoarea grâului poate începe 30 vară fără ploi - de vrejii uscați atârnă stele 31. bradul de Crăciun- pe scaunul bunicii doar un măr roșu 32. aburi de ceață - aproape sau departe creasta muntelui? 33 34. liniște-n cuiburi - printre frunze licărind primele stele 35 oglinda veche - zadarnic aștept luna ploaie de toamnă 36. anii lumii în frunzele nucului - și anii mei 37 urc muntele și astăzi umbra mea mult mai sprintenă 38
HAIKU,2010 de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 269 din 26 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Haiku_2010.html [Corola-blog/BlogPost/361440_a_362769]
-
Fascinat de măreția muntelui pătrunse între niște cheiuri strâmte, printre ierburi și arini, pe lângă șuvoiul de apă ce se rostogolea învolburat și zgomotos, dar limpede ca lacrima și rece ca gheața. Poposi doar să-și potolească setea și să admire crestele de piatră. Cu calul de căpăstru se strecură pe lângă firul apei. De secole această zonă nu mai fusese umblată și era firesc ca sălbăticia naturii să se fi reinstalat. În cele din urmă descoperi o potecuță pe care pășeși atent
VI. ZONA DUHURILOR RELE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1392 din 23 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1414058825.html [Corola-blog/BlogPost/383931_a_385260]
-
său plutea o atmosferă apăsătoare. De după un abrupt stâncos îi apăru în fața ochilor masivul sterp, rece și amenințător. Câțiva fiori îl cutremurară, întrebându-se ce caută pe aceste meleaguri lipsite de orice urmă de viață. Privirea îi coborî lent de pe crestele amețitoare care se adunau în jurul său ca o uriașă căldare. Undeva, sub povârniș, observă o stâncă cu o pată neagră. - Vai de mine! - exclamă surprins. Asta-i zona neclară care îmi apărea în vis și de aici începea coșmarul cu
VI. ZONA DUHURILOR RELE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1392 din 23 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1414058825.html [Corola-blog/BlogPost/383931_a_385260]
-
Cristos” (D.C.). Un „dăștept” local de pe meleagurili canguriene a încercat să mă lumineze că „A.C.” înseamnă „Alternating Current” (curent alternativ), iar prin „D.C.” se înțelege „Direct Current” (curent continuu)! Ba s-a găsit unul mai cu moț, pardon, cu o creastă cocoșească pe cutia craniană, care îmi demonstra cu coperta unui compact disc că AC/DC (numele unei formații australiene hard rock - heavy metal) ar fi o abreviere a... „Înainte sau după Era Noastră”! (Sic!) Adică „îndumnezeirea” acestui flăcăiaș începea în
MEMORIA PENIŢEI (1) – CÂND ÎNCEPE NOUL MILENIU de GEORGE ROCA în ediţia nr. 727 din 27 decembrie 2012 by http://confluente.ro/George_roca_memoria_penitei_1_c_george_roca_1356608670.html [Corola-blog/BlogPost/341536_a_342865]
-
Piatra Craiului cu prelungirea lui australă, Cheile Dâmboviței, partea cealaltă revenind versantului nordic al acestuia ( arealului Zărnești,-Brașov). Neîndoielnic, dimensiunea turistică este una fațetele amplasamentului și se află în deplină derulare, atracțiile turistice sunt multiple și felurite, predominând relieful spectacular: creasta calcaroasă a Pietrei Craiului fiind cea mai lungă din România (25 km), cu elemente geologice deosebite (carstice-peșterile Dâmbovicioara și Urșilor, cea din urma „prinsă” în peretele din dreapta al Cheilor Mari ale Dâmboviței), chei grandioase, floră și faună bogată, trasee turistice
CHEILE DÂMBOVIŢEI ! de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 236 din 24 august 2011 by http://confluente.ro/Cheile_dambovitei_.html [Corola-blog/BlogPost/354082_a_355411]
-
lumină-n cuvântul scris, Pe a iubirii speranță Să-mi urc dorul în Paradis. LUCEAFĂRUL DIN ,,GENIU PUSTIU" În glas de bucium trist răsună zarea, Iar doinele îngână o poveste, La judecată să cheme uitarea, Că a lăsat ,,Luceafărul..." pe creste. Să-l readucă în ,,Vatra Românească", Cu ecou de trâmbițe și cavale, „Timpul" din tipar va ști să grăiască Eternitatea gândurilor sale. De doru-i doinește lira în cuvânt, Iar iubirea îl cheamă din vecie, Când flori lăcrimează pe mormânt, Cu
OMAGIERE EMINESCIANĂ de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1993 din 15 iunie 2016 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1465942690.html [Corola-blog/BlogPost/370065_a_371394]
-
poveri, / Dincolo de cer, lumina frunții, / Să-ncovoaie culmile de ieri - // Și-am privit în clipele-mi crăpate, / Și în măcinarea-mi os pe os, / Și le-am spus: “drum bun și sănătate, / Eu rămân, cu muntele meu, jos ... Seamănă nuntașii, alte creste, / Altă-ncovoiere de frumos, / Eu demult, de-am fost, rămân poveste / De nisip, cu muntele meu, jos ... 12 februarie 2010 ( zi de salariu )”. Lumina este, pentru acest autor, elementul esențial de construcție lirică. Lumina, Infinitul, Crucea, minunea, orizontul, Mitul lui Sisif
CALIGRAFII PE SUFLETUL INIMII de JIANU LIVIU în ediţia nr. 326 din 22 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Caligrafii_pe_sufletul_inimii.html [Corola-blog/BlogPost/357403_a_358732]
-
S-au prins în hora asta mare românească. Noi prin căluș, gimnastică și nai, în astă mare lume, Ca nație română, vor toți să ne cunoască ! * Legende se pot însinua oricând și de la sine, Dar azi, când zorile spânzură pe crestele de stânci, Din a Paștelui Insulă sosește Soarele-Mire, Pătimaș de iubire și-n suflet cu răni prea adânci. * El blestemat a fost de Mamă, Dumnezeu și alții, Că Luna-soră, creație celestă, soție și-a dorit-o Dintotdeauna. Doreau s-o
JOCURI DE NOAPTE de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1680 din 07 august 2015 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1438969908.html [Corola-blog/BlogPost/368142_a_369471]
-
Pare-mi-se de-arsenic, Și atâți în iad văpaia, Și de asta, și de aia, Și de una, și de alta, Dar la mine-nchisă-i poarta, Căci sculpez iubiri feline, Din cuvinte alcaline... Nu Ce luna !... zăpada pe creste îmi face cu ochiul perdeaua de umbre încinge iar jocul pe vârfuri în cercuri largi strig nu mai vreau virtual! Referință Bibliografică: Iubiri feline / Elena Spiridon : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1050, Anul III, 15 noiembrie 2013. Drepturi de
IUBIRI FELINE de ELENA SPIRIDON în ediţia nr. 1050 din 15 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Iubiri_feline_elena_spiridon_1384547800.html [Corola-blog/BlogPost/363093_a_364422]