2,374 matches
-
l-am povestit așa cum s-a întâmplat. În logica lumii pe care o străbate, un detectiv ar risca să ascundă poliției amănunte de o asemenea importanță doar dacă ar urmări el însuși un scop precis. Or, Marlowe mărturisește că a decupat acele fragmente de realitate din motive care-i rămân obscure lui însuși. Ceea ce înseamnă că etica profesată cu asemenea ardoare a fost înfrântă de o cauză de al cărei sens nu e conștient. Iraționalul pare să pândească din tenebre, acolo
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
intrigi dinamice, truculente, e posibil ca The High Window să fie o carte lipsită de spectaculozitatea scrierilor anterioare și ulterioare ale lui Chandler. Nu e de neglijat, însă, că autorul a creat una dintre cele mai spectaculoase galerii de personaje decupate din fauna infracțională californiană a anilor ’30-’40. Morbiditatea acestei lumi e cu atât mai înspăimântătoare cu cât este vorba de un comportament criminal diseminat la baza societății. Pentru a descoperi adevărul, Marlowe intră în contact direct cu personaje care
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
diseminat la baza societății. Pentru a descoperi adevărul, Marlowe intră în contact direct cu personaje care au motivații puternice și forța de a-și argumenta opțiunile. De data aceasta, personajele nu mai sunt stafidele din cozonac, ci chiar autorii cozonacului: decupați din realitatea unei lumi dominate de instincte primare, ei au o forță de acțiune și o consistență a motivațiilor care lipsesc, de regulă, personajelor pur ficționale. Farewell, My Lovely a pus în circulație o seamă de „eroi” a căror expresivitate
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
din aventurile lui Philip Marlowe, am păstrat un atașament tandru volumelor care mă cuceriseră în adolescență, The Big Sleep și The Little Sister. Aveam toate argumentele: ele reprezintă două ipostaze complementare ale seducătorului detectiv, ipostaze în care trăsăturile bitter-sweet se decupează irezistibil. The Long Goodbye (Rămas-bun pentru vecie) mi se părea, pe de o parte, insuficient de „antrenantă”, iar pe de altă parte, dezamăgitor de săracă în cadavre. O lectură „profesionistă” ce exclude - din păcate! - aproape automat ideea de delectare, o
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
de maximă îndepărtare a lui Chandler de formula romanului detectivistic. El ne propune, în contrapartidă, o excelentă proză de idei, în linia romanului intelectualist și psihologic al modernității la ora triumfului. Fiecare frază rostită de cei doi parteneri poate fi decupată și transplantată în cartea oricăruia dintre scriitorii de anvergură ai momentului. Sub privirile cititorului evoluează nu doar două voci și două sensibilități, ci părțile complementare ale unei lumi ajunse în pragul dislocării finale. Sunt două ipostaze ale scriitorului, firește, dar
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
fără să aibă licență, fără nici o urmă în registrul medical, fără să-l deranjeze sticleții. Sarcasmul moralistului și ochiul nemilos al clinicianului social fixează în pagină o serie de tușe puternice. Înțelegem mai mult dintr-un astfel de scurt fragment decupat din realitatea banală a orașului decât din descrierile amănunțite ale conversațiilor lui Marlowe cu jurnalista Pauline Snow, din discuțiile cu căpitanul Gregory, din confruntările pe viață și pe moarte cu doctorul Bonsentir sau chiar din parteneriatul lipsit de entuziasm cu
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
care are ca strategii educative ludoterapia, terapia cognitivă, terapia ocupațională, terapia psihomotrică. Exemple: ludoterapia: joc didactic: Pe cine invit la ziua mea?”; terapia cognitivă: “ce meserii avem În familie?”; terapia ocupațională: “Colorăm imagini”, desenăm “familia mea”; terapia psihomotrică: “Activități gospodărești”, ” Decupăm după contur”. Dată fiind sfera restrânsă a psihomotricității și a limbajului, activitățile au vizat, În general, acțiuni de joc, recunoaștere, identificare, marcare prin Încercuire și excludere prin tăiere cu o linie. Evaluarea rezultatelor obținute după aplicarea acestui subprogram a evidențiat
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Amalia PĂTRAŞCU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2142]
-
ca o invazie a inesteticului în estetic (să ne amintim ce spune însuși Arghezi: limba e a noastră doar în piață; de acolo înainte, fiecare cu limba lui; de aici începe stilul). Cum tot la concluzii esențiale ajung analizele când decupează din discursul moralistului Arghezi o estetică a polemistului (expresia "estetică" este a Monicăi Lovinescu) sau când glosează inteligent în marginile estetizării violenței la Arghezi, pentru a nu mai vorbi de subtila poetică a violenței în pamfletul arghezian sau de strategiile
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
folosit la ambii autori), au rolul de a accesibiliza demonstrația, transpunând-o în registrul comun al limbii. 2.6.3. Discursul narativ. E limpede că polemica de presă se sprijină pe existența unei povestiri factuale ca matrice a unui eveniment decupat din realitatea imediată. Intervenția regimului ficțional ține de disponibilitatea autorului concret (A) de a se detașa de narator (N) și de personaj (P). Adoptând schema genettiană, observăm că, în articolul polemic, semnul de egalitate între A și N "simbolizează angajarea
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
în sine: "Pamfletul lui Iorga se desfășoară numai la cald", dublând la nevoie "violența interioară", și arghezian materializarea (pre)dispoziției polemice într-un demers ludic gratuit a cărui miză fundamentală e arta99. Distincția criticului este întemeiată, însă insuficient exploatată, de vreme ce decupează doar piesele care, în virtutea unei optici comune, întrunesc condițiile literarității: ficțiunea alegorică și poeticitatea. De altfel, propensiunea lirică apare ca o dominantă a literaturii noastre interbelice, alături de pamflet, fapt semnalat foarte de timpuriu de Lovinescu, el însuși polemist de vocație
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
titlu schimbat semnificativ (Dumitru Micu, Arghezi, Editura Institutului Cultural Român, 2005), care, în contextul actual, devine foarte valoroasă, demonstrând o cunoaștere în detaliu (cum ar putea fi altfel rodul unei munci de decenii?) a operei argheziene. Dacă, în ceea ce privește poezia, autorul decupează aceleași "motive lirice fundamentale", uzând de mijloacele unei cercetări critice de dată mai recentă, gazetăria poetului este receptată tot din perspectiva conținutului ideatic și a valorii strict stilistice a limbajului. Același critic și istoric literar privește astăzi, eliberat de constrângerea
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
și fumând havană, el cere capete și procente din împrumutul popoarelor mai mici." Pentru că vom analiza, mai pe îndelete, ficțiunea iconică în secțiunea dedicată poeticii violenței, aici vom adăuga câteva observații cu caracter general și anticipativ. Observăm că imaginarul violenței, decupat în "cadre descriptive" care interferează cu diferite alte secvențe la nivel textual, captează elemente escatologice pe care le expune cu o detașare grotescă. Pathosul e suprimat în favoarea descrierii "la rece", semn al unui spirit anesteziat, abulic, incapabil să-și exprime
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
că era un plop, se legăna din nou fără nume și trebuie să-l numiți "Noe, pe vremea când era beat"623. Limbajul amenință să se dizolve în hârtie"624. Existența însuși amenință atunci să fie redusă la "niște siluete decupate în hârtie de mătase galbenă".625 Kafka îl cunoștea pe Ba'al Schem Tov, fondatorul chassidism-ului din Europa Orientală a secolului al XVIII-lea și ideile sale, conform cărora numele nu este doar denumirea, dar lucrul însuși (iar lucrul vizibil
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
din / carne, se dezlipește din arcade; golit de orice gând greoi de lut, / singur, plin de el însuși, / atotcuprinzător, / sorbind materia lumii ca un burete sau / trecând printre lucruri ca o rază invizibilă". Planctoanele Ochiului Orb (poemul din care am decupat definiția) propun un fin discurs inițiatic; singurul ochi, metaforă personificatoare, pare a fi ceva comparabil cu Ochiul mistic (Delta mistică înscrisă într-un triunghi) din învățătura creștină; însă la George Vulturescu orb nu e totuna cu nevăzător: "Ochiul Orb / nu
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
Cel mai închegat și stabil portret șablonizat al “maicii bătrîne” s-a fixat în balada “de curte feudală”; probabil pentru că această categorie folclorică, așa cum se recunoaște de altfel, dispune de anume soluții tehnice de elaborare. Iată portretul pe care-l decupez din balada Joi dă dimineață, colecția lui Gr. Tocilescu: Joi dă dimineață Pă rouă, pă ceață, Vreme turburată Piște lumea toată. Plimbă-mi-se, poartă D-o babă bătrînă, Cu iia dă sîrmă, Cu brăul dă lînă, Cu păr dă
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
proporții, ca și la greci, de altfel, ca și la germanii de mai tîrziu. Egiptenii lui Osiris se purtau mai cu prudență în privința consumului de vin. De altfel, Plutarh își delimitează observațiile la categoria preoților. Două segmente ilustrative pot fi decupate în această privință: „La Heliopolis, preoții Soarelui, la vremea cînd își fac îndeletnicire, nu duc vin deloc în temple, pentru că ei cred că nu se cuvine să bea în timpul zilei, cînd pot fi văzuți de domnul și regele lor. Alți
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
bărbăție, moare „frumos”. C. De ce n-a plîns Vitoria Lipan ? Iată o întrebare al cărei răspuns ar putea aduce unele lămuriri în problema mioritismului, în ce privește „moartea ca așteptare”. Condiția ar fi ca protagoniștii, Nechifor și Vitoria Lipan să nu fie decupați din spațiul originar și formativ al oieritului, cu habitudinile și prejudecățile (mai ales prejudecățile) specifice. Îi era mai familiară Vitoriei îndepărtata Crimee decît Galațiul, pentru că, în acea direcție, spre răsărit, porneau turmele pe lungile drumuri ale transhumanței, zona fiind intens
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
baladă. Revenind la „zidul plîngerii”, Ion Filipciuc pledează în studiul introductiv pentru intensificarea comparatismului în abordarea textelor mioritice. Pe această cale se deschid mari perspective, depășindu-se cadrul strîmt al autohtonismului. De regulă, valoarea textului se pune pe seama unui motiv decupat din ansamblul compozițional, cum ar fi „testamentul ciobanului” sau frica de strigoi sau unde și cînd se produce asasinatul, determinat de conflicte obișnuite. Alegoria „moartea-nuntă” trece drept o contrafacere, un viciu de improvizație datorat poetului Vasile Alecsandri. În viziunea comparatistă
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
această dată, în multiple aspecte ale discursului: paralelismul acordurilor minore cu cvartă perfectă adăugată (cu unica excepție a acordului de re# micșorat); evoluția paralelă a acordurilor celor două planuri superioare; secvențarea descendentă prin același interval de cvartă perfectă (unitate intervalică decupată din linia melodică a temei - măsura 3); sensul evoluției, precum și linia sinuoasă a secvențării constituie metafora sonoră a fluctuațiilor și mișcărilor circulare ale frunzelor în cădere; pedala armonică a sunetului la; menținerea aceluiași nivel de dinamică redusă (pp). Pedala de
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
și că abstractul este într-adevăr la sursa expresiei grafice"57. Cu largile și calmele lui regularități, specialistul în preistorie vine în mod util în ajutorul miopiilor noastre. Rezumând traiectoria artei paleolitice, care ține între -30000 și -8000, Leroi-Gourhan, o decupează în patru stiluri sau perioade. Stilul 1 (30-25000), simbolicul sau pre-figurativul (incizii, cupule sau serii ritmice). Stilul 2 (circa 20000), trecerea de la semn la primele figuri. Stilul 3 (15000), punct de echilibru între geometric și reprezentativ. Stilul 4 (după 12000
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
nevăzut, de splendori și curiozități. Ignobilul a fost înnobilat fiind socotit demn să fie pictat, "pitoresc". Nou dreptunghi de vizibilitate izolat ici printr-o fereastră (în fereastra care era deja tabloul albertian), dincolo printr-o "istorie a artei", altă fereastră decupată în istoria generală a oamenilor. În ambianța iudeo-creștină, a califica drept "frumoase" ori "sublime" un țărm de mare sau un munte era la fel de nepotrivit, și tardiv, ca a numi "opere de artă" o ofrandă sau un ex-voto dintr-o capelă
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
ca semn al Fugii în Egipt. Acte votive, mai apropiate de rugăciune decât de percepție. Profanarea lumii Pentru ca natura să fie considerată ca atare, și nu ca suport al unui legământ sau al unei evlavii, tratată ca spectacol în sine, decupat cu bună știință printr-un efect de cadru, purtătoare a unei grații proprii, nu împrumutate din registrul religios, a fost nevoie de o educare morală a ochiului și de o deprindere tehnică a mâinii. De o întoarcere a privirii spre
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
multe amănunte, în trei părți deosebite din pricina fățișei deosebiri care există între ele de la renașterea acestor arte și până în secolul nostru."* Vasari, Le Vite de' più eccelenti pittori, scultori ed architettori Cele trei cezuri mediologice ale umanității scrisul, tiparul, audiovizualul decupează în timpul imaginilor trei continente distincte: idolul, arta, vizualul. Fiecare cu legile lui. Confuzia între ele este cauza unor inutile neplăceri. Prima reperare Ne vom ocupa aici doar de cronologie: cel mai sumar, dar și cel mai necesar dintre procedeele de
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
sacrilegiu introducând un automatism material în centrul impalpabil al vitalului. Ceea ce era repetabil era disprețuit, însă așa începe întotdeauna o democratizare. O anumită mecanizare a portretului se prefigurase deja la începutul secolului al XVIII-lea prin pantograf, apoi prin silueta decupată cu fizionotrasorul, aparat de gravat profiluri care făcea furori sub Revoluție, apoi portretul-miniatură, artizanal, expeditiv, care rămâne în vogă până pe la 1850. Dar încă era vorba de manufactură, nu de mașinism. Imaginea argintică, apare odată cu calea ferată, autorizarea camerelor sindicale
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
mărci de produse. Fără a uita limitele practicii efective: infograficienii pornesc de la imagini reale ale unor materiale preexistente, schelete din fir de fier, mulaje de ipsos, machete sau fotografii clasice, care sunt fie scanate, fie transformate în suprafață plană și decupate în patches (unități de suprafață), apoi analizate numeric, pentru procesare pe ecran. Nu există așadar cu adevărat, sau nu încă, inventarea lucrurilor ex nihilo. Proiectul unui Bauhaus electronic ridică probleme mai radicale, în primul rând pe cea a universalului rău
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]