2,100 matches
-
negocieri cu PPE: Nu are niciun mandat să negocieze d-l Frunzăverde. Nu cred că a purtat vreo negociere, poate ar fi deschis vreo intenție. PNL este din 2003 în analiza acestei posibilități. Are o dilemă. Din punct de vedere doctrinar, e limpede că e mai aproape de dreapta europeană clasică, dar există motive serioase care ne-au făcut să rămânem în grupul liberal european. Pentru a schimba filiera internațională e nevoie de un congres, nu se discută de pe o zi pe
[Corola-publishinghouse/Science/84981_a_85766]
-
staul vecin.Studiul în cauză vine să identifice tema cea mai vulnerabilă și mai mobilizatoare pentru electoratul din această zonă , în timpul alegerilor prezidențiale. Tradiținal deja, acesasta este subiectul unirii dintre cele două țării. Eșectoratul din R votează nu după principii doctrinare, ci în funcție de poziționarea actorulor politice față de subiectul unirii. - синонимы Acest articol reflectă dinamică de integrare a elelctoratulyi din republică Moldova în procesiul electoral din România. |Permisiunea legală de a deține două cetățenii, în acest sens, a avut un impact sensibil
[Corola-publishinghouse/Science/84981_a_85766]
-
staul vecin.Studiul în cauză vine să identifice tema cea mai vulnerabilă și mai mobilizatoare pentru electoratul din această zonă , în timpul alegerilor prezidențiale. Tradiținal deja, acesasta este subiectul unirii dintre cele două țării. Eșectoratul din R votează nu după principii doctrinare, ci în funcție de poziționarea actorulor politice față de subiectul unirii. - примеры Похожие слова Acest articol reflectă dinamică de integrare a elelctoratulyi din republică Moldova în procesiul electoral din România. |Permisiunea legală de a deține două cetățenii, în acest sens, a avut un
[Corola-publishinghouse/Science/84981_a_85766]
-
staul vecin.Studiul în cauză vine să identifice tema cea mai vulnerabilă și mai mobilizatoare pentru electoratul din această zonă , în timpul alegerilor prezidențiale. Tradiținal deja, acesasta este subiectul unirii dintre cele două țării. Eșectoratul din R votează nu după principii doctrinare, ci în funcție de poziționarea actorulor politice față de subiectul unirii.: варианты перевода După revoluția din decembrie 1989, în România s-au desfășurat șapte scrutine prezidențiale: 1990, 1992, 1996, 2000, 2004, 2009 și cel din 2014. Potrivit noii Constituții, care a intrat în
[Corola-publishinghouse/Science/84981_a_85766]
-
ideologie în sfera teoriei politice a fost realizată, de regulă, într-un registru marginal. Pentru teoreticienii politici preocupați de dimensiunea normativă a politicului, ideologia prezintă interes în măsura în care analiza se îndreaptă spre studierea unor tradiții de gândire ce își găsesc fundamentarea doctrinară atât în modernitate (sub forma liberalismului, conservatorismului sau socialismului), cât și în contemporaneitate (sub forma comunismului, nazismului, fascismului, naționalismului etc). Reprezentate ideologic, aceste tradiții de gândire coboară de pe "piedestalul" fundamentării lor filosofice pentru a fi "translate" pe înțelesul maselor, odată cu
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
aceste tradiții de gândire coboară de pe "piedestalul" fundamentării lor filosofice pentru a fi "translate" pe înțelesul maselor, odată cu democratizarea politică specifică modernității occidentale și mai cu seamă din momentul accelerării accesului la tehnologiile de comunicare. "Rudă săracă" a unei tradiții doctrinare cu veleități aristocratice în ierarhia produselor gândirii, ideologia a fost multă vreme definită, din această perspectivă, într-o manieră "sincretică", una ce combină reminiscențe ale semnificațiilor marxiste și ale celor proprii teoriei critice. Pe de altă parte, din unghiul rezervat
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
remarcăm, urmărindu-i activitatea de teoretician al „poeziei noi” - el pune În susținerea ideilor mișcării și a propriului program un patos particular, o frenezie care Îl individualizează ca pe unul dintre cei mai pasionați promotori ai poeziei. Încît pe scheletul doctrinar crește repede abundenta vegetație imagistică, manifestul e deviat spre confesiunea lirică, atrage În spațiul său elemente de memorialistică, devine elogiu sau invectivă. „Radiografia” limbajului liric (unul din eseurile sale poartă acest titlu) este În egală măsură demers introspectiv, pretext pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
Temerar pentru un debut este fundalul spațio-temporal abordat, Germania și Austria anilor '30-'40, epicentrul istoriei contemporane, al marii conflagrații mondiale cu întregul său cortegiu de nelegiuiri, aberante vânători de oameni sau exterminări în masă pe criterii rasiste. O obsesie doctrinară a intelighenției din toată lumea, un motiv recurent în cărțile scriitorilor de origine ebraică, dar și o piatră de încercare a talentului autorului Variantei Lüneburg. Variantă ce vrea să însemne o mutare de șah, deschidere atac surpriză, într-o partidă a
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
modificat parțial la sinodul de la Constantinopol)? Fără îmbinarea discernământului vizionar cu inspirația Duhului, recunoașterea adevăratului chip al lui Hristos, prin lectura Scripturilor și interpretarea tradiției apostolice, n-ar fi cu putință. Dacă este eronat să ne fixăm momentul nașterii ortodoxiei doctrinare la sinodul de la Niceea, trebuie să observăm că gramatica limbajului teologic folosit în mărturisirea lui Hristos a avut, cel puțin în primele patru secole creștine, o uimitoare flexibilitate 1. Pentru Irineu al Lyonului sau Atanasie cel Mare, Ortodoxia nu era
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
târziu. Or, în mod evident, limbajul în care a fost exprimată unitatea Scripturilor n-a avut întotdeauna aceeași formă. Dacă lexicul Ortodoxiei continuă să varieze, gramatica teologică a dogmelor Bisericii a rămas aceeași. Putem vorbi, de aceea, despre o dezvoltare doctrinară de-a lungul istoriei Bisericii? O încercare de a răspunde acestei vaste întrebări ar depăși cu mult nu doar spațiul aici alocat, ci mai ales competențele noastre 1. O chestiune de principiu însă trebuie reamintită. Definiția, nu însă și criteriile
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
lipsi de lumea morții și a-i izbăvi de moartea lumii. Pentru că, așa cum am putut vedea, autoafectarea nu se poate petrece aici decât în intimitatea unui trup; „nașterea de Sus” nu se consumă printr-o adeziune intelectuală la un corp doctrinar, ci implică pătimirea celor întru care Fiul S-a înrudit cu Tatăl. Autoafectarea situată la nivel uman nu realizează decât asimptotic, deci heterogen, autoafectarea trinitară, dar ea implică cu necesitate un parcurs de factură pascală. Renașterea coincide cu Învierea - singurul
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
spera că „pacea va fi lucrul dreptății, iar roada dreptății va fi liniștea și nădejdea în veci de veci”. (Is. 32,17) Ignorând biografia ideilor politice ale unui Konrad Adenauer, a doua jumătate a secolului XX european avea, în plan doctrinar, o minimă apreciere față de valorile evanghelice. Clubul gândirii liberale fermenta pragmatismul. Imanența devenise deja orizontul ultim de validare a politicului. Critica fanatismelor nu mai căpăta - precum în Tratatul de la Westphalia (1648) - o justificare teologică, fiind mai degrabă reflexul unei prosperități
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
în viață?", foarte apreciat în această perioadă în România 159. Pornind de la utilizarea lor într-un domeniu sau altul al vieții sociale sau în raport de tipul de decizii la baza cărora stau, valorile se împart în etice sau morale, doctrinare sau ideologice (religioase, politice), sociale și estetice și sunt studiate cu precădere de către sociologie, antropologie, psihologie socială, filosofie și etică 160. Valorile culturale sunt acele concepții colective despre ceea ce este considerat a fi bun, dezirabil și corect sau rău, indezirabil
by Constantin Crăiţoiu [Corola-publishinghouse/Science/1063_a_2571]
-
Adept al unui autohtonism creator și activ, el își exprimă dorința ca publicația să devină „o nouă tribună de presă, unde atâtea din problemele zilei pe care ziarele le dezbat fugitiv să poată fi în acest loc tratate în mod doctrinar și științific”. Cei ce scriu aici „nu sunt adepți ai democrației”, ci ai „selecției valorilor”. Periodicul are o pagină literară, cu versuri, proză, articole, recenzii, cronici, semnalări de cărți și reviste. Este publicat și un interviu cu Nichifor Crainic despre
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288362_a_289691]
-
mai ridicată însuși faptul transplantării și reacția nostalgică pe care a provocat-o. Zarifopol punea toate aceste noi scrieri sub semnul categoriei pitorescului, lucru care împingea scrisul lui Caragiale ,,dincolo de granițele strictului clasicism’’ existent până atunci. Și dacă, prin încăpățânare doctrinară, Caragiale era totdeauna gata a tăgădui, în principiu, valoarea pitorescului, tot el îți evoca, în cuvinte și mimică, pe Kir Ianulea, pe baba din Calul Dracului, ca și pe Jerôme Coignard sau pe Mosaide, cu un relief și o culoare
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
implicații teoretice și practice venite dinspre celelalte științe umaniste înspre teme clasice ale științei politice. La nivel practic, se constată o corespondență tot mai diminuată între modul cum se identifică un guvern la nivelul discursului, din punct de vedere ideologicși doctrinar, și tipurile de intervenție în care se lansează. Problema apare în special în ceea ce privește guvernele de dreapta, în cazul cărora, conform discursului, ar trebui să avem de-a face cu un stat restrâns. Peters (1995, p. 17) afirmă că tendința sectorului
[Corola-publishinghouse/Science/2056_a_3381]
-
de tranziție la economia de piață strategii de dezvoltare, Ed. Economică, București, 2002 101. Teulon Fr., Comerțul internațional, Ed. Institutului European, Iași, 1997 102. Todaro M., Economic Development, Addison Wesley Reading, Massachusetts, 1997 103. Todosia M. ș.a., John Maynard Keynes doctrinar al capitalismului monopolist de stat, Ed. Universității "Al. I. Cuza", Iași,1987 104. Toffler A., Puterea în mișcare, Ed. Antet, București, 1995 105. Toye J. ș.a., Trade and Development, Edward Elgar Publishing Inc., Northampton, 2003 106. Trebici V., Populația României
[Corola-publishinghouse/Science/1480_a_2778]
-
întrucât sporea această eficiență. De aici, prețuirea unor autori cu totul modești, ca Vasile Pop, Ion Gorun, Constanța Hodoș, George Vâlsan, Teodor Cercel, Ioan Adam ș.a., și respingerea lui Calistrat Hogaș, Tudor Arghezi, Gala Galaction, Liviu Rebreanu ș. a. Toate raționamentele doctrinarului purced de la ideea priorității factorului moral. Prin transformarea conștiințelor avea să se transforme societatea. Factorul schimbării nu putea fi decât cultura. Regenerarea morală avea să se producă prin asimilarea a ceea ce istoricul numea „cultura națională”, înțelegând prin aceasta totalitatea realizărilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289451_a_290780]
-
de țeranii noștri, veniturile cu care caută a speria Apusul”. Adversar neînduplecat al celor care concepeau arta în afara determinărilor morale și naționale, N. Iorga s-a ridicat totodată și împotriva literaturii patriotarde, demagogice. În articolul Cultura națională și surogatele ei, doctrinarul s. pecetluiește sarcastic concepțiile potrivit cărora „literatura națională e în legătură cu tot patriotismul de irozi, care se stânge sub ochii noștri în zdrențele-i pestrițe, de șarlatan, scoțând blestemuri de melodramă” . Însă, pe cât e de precisă adresa criticii conținute în acest
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289451_a_290780]
-
Sămănătoriștii se voiau continuatorii acelei direcții literare, dominantă în jumătatea a doua a secolului al XIX-lea, care se bizuia pe cronici, pe folclor, pe datini și căreia îi dăduse impuls „Dacia literară”. Spre a demonstra valabilitatea unei asemenea orientări, doctrinarii s. nu aveau nevoie să caute argumente noi, pentru că acestea se aflau în articolele lui Mihail Kogălniceanu, Alecu Russo, V. Alecsandri, B. P. Hasdeu, Mihai Eminescu, ale altor scriitori din același secol. Reluând idei ale precursorilor, declanșatorii mișcării sămănătoriste le-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289451_a_290780]
-
paseiste, care au dus la idealizarea satului medieval, a trecutului, a economiei patriarhale, la o imagine idilică, decorativă a țăranului, la demonizarea orașului, prezentat ca Sodomă și Gomoră. Talentul scriitorilor autentici a biruit însă, ca întotdeauna, mărginirile maniheiste și fanatismele doctrinare. Din paginile revistelor „Sămănătorul”, „Ramuri” și ale altor periodice înrudite se înalță - peste ideologia s. - o seamă de povestiri semnate de Mihail Sadoveanu, un număr de poezii ale lui St. O. Iosif, D. Anghel, O. Goga și ale altora, iar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289451_a_290780]
-
În lucrarea să Speranța Irlandei din 1897, el scria că "cele două curente de gîndire din Irlanda, socialismul și naționalismul, nu sînt antagonice, ci complementare, iar socialismul irlandez este în realitate un socialism patriotic". Cele două curente aveau multe elemente doctrinare comune: ambele doreau independența Irlandei, ambele prevedeau folosirea mijloacelor violente (revoluția) pentru înfăptuirea acestui deziderat și ambele doreau o dezvoltare industrială accentuată, separată de Marea Britanie. Partidul lui Connolly a avut un rol minor la începutul secolului. Connolly a plecat în
Studii irlandeze by Codruţ Constantinescu [Corola-publishinghouse/Science/909_a_2417]
-
Fianna Fail a avut drept partener Partidul Progresiv-Democrat, un partid relativ nou apărut pe scena politică irlandeză, în anul 1985, format dintr-un grup de disidenți din Fianna Fail, nemulțumit de stilul de conducere al liderului Fianna Fail, Charles Haughey. Doctrinar, progresiv-democrații erau de centru dreapta, adepți ai liberalismului economic. Coaliția dintre cele două partide de la începutul anilor 1990 nu a funcționat, deoarece Fianna Fail era mult prea obișnuită să nu împartă puterea cu nimeni.183 Surprinzătoare a fost coaliția dintre
Studii irlandeze by Codruţ Constantinescu [Corola-publishinghouse/Science/909_a_2417]
-
și relaționa elementele concrete și abstracte ale limbii. Creștinarea a produs astfel o schimbare sub mai multe aspecte a lumii europene, în primul rînd o nouă viziune asupra cosmosului și o nouă ierarhizare a valorilor etice. Din punct de vedere doctrinar, creștinismul se bazează pe concepția iudaică monoteistă și pe preluarea logosului din filozofia grecească care se întruchipează în Fiul lui Dumnezeu, care înfruntă oprimarea și nedreptatea și are rolul de mijlocitor între Divinitate și lume. Iudeul Philon din Alexandria, ajuns
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
poporului, încreștinându-l pe el, uneltele și vitele cu care lucrează, pământul pe care trăiește”. Expresia în folclor a pătrunderii duhului creștin în toate componentele lumii de la țară e, după Crainic, autohtonizarea sacrului. Asemenea slavofililor ruși, care propuneau un „Hristos rusesc”, doctrinarul român al ortodoxismului consideră, într-un eseu anterior articolului din 1929, Iisus în țara mea (1923), că viziunea specific românească a lumii implică valorificarea artistică și literară a acelor situații din biografia cristică în care Mântuitorul apare ca un Hristos
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290235_a_291564]