1,502 matches
-
10 aprilie, și dezastrul din zilele următoare, când oastea adunată de Bela al IV-lea, concentrată la poalele unui deal și între apa smârcoasă, provenită din dezgheț, a pârâului Sayo, a fost înconjurată ca o turmă de berbeci de o haită de lupi și aproape în întregime nimicită. Au pierit aici de săgețile tătarilor aproape 50.000 de ostași, printre care banderiile alcătuite în majoritate din români, în frunte cu episcopul Raynaldus de la Alba Iulia, cele de la Sibiu conduse de Nicolae
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
rămân necunoscute pentru ceilalți. Și așa don Calabria a descoperit, cu tristețe, o altă lume stranie marginalizată: micii coșari care coborau din munții Trentino pentru o muncă respingătoare și prost plătită. În puținele momente de pauză de la muncă, uniți în haite asemenea câinilor, acești copii rătăceau prin oraș, unsuroși și murdari de funingine. Don Calabria a încercat să și-i apropie și să-i invite să-și petreacă timpul lor liber la oratoriu, unde ar fi fost bine primiți. Ei îl
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
nici sfială, Că-ntr-o zi, poate, urmașii le vor cere socoteală De-a lor fapte. Ce le pasă? Lopătari la cârma țării Sunt stăpâni pe vas, pe vânturi, și pe valurile mării! Și când cugeți c-acești trântori, astă haită de samsari Prin tertipuri și prin intrigi au ajuns puternici, mari, Și când vezi pe-a vieții scară unde-au fost și unde sunt, Când îi vezi cu ce mândrie, cu ce ochi semeți și crunt Privesc azi din înălțime
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
act de generozitate din partea lor, pentru că s-ar fi dăruit unei cauze generale, și-ar fi risipit pumnul lor de metafore sau smocul de povești pentru binele unui popor. Oricum, nu s-ar fi confundat pînă la identificare (cred) cu haita de hiene (hienele, ca specie, să mă ierte!) care a ocupat prim-planul politicii. Ar fi fost niște modele mai credibile și mai ușor de digerat pentru generațiile tinere. Sau am fi spus ca Einstein: Nu cred în educație. Singurul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
traduceri făcute de buni traducători, la edituri de primă mână, nu avem nici o șansă de a ieși în lume. Când un autor ca Mircea Cărtărescu a fost sprijinit de Fundația Culturală Română, condusă pe atunci de Horia Roman Patapievici, o haită de invidioși s-a repezit asupra lui. Când însă partidele subtilizează miliarde pentru tolba lor, hienele tac. Cartea e și ea o marfă, iar promovarea mărfurilor costă. Fără să conștientizăm acest lucru vom continua să ne lamentăm că Academia Suedeză
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
hârtie”, erau cei mai în măsură să preîntâmpine niște situații devenite hazlii. Auzi, D-ta, să nu mai stresezi porcul. De unde să știe țăranul nostru despre drepturile porcului stabilite de UE? Trebuia informat și învățat că mai trebuie plătită o haită de hămesiți care, în preajma Crăciunului, să dea cu „odicolon” la râtul porcilor. Doamne, pe vremuri, Marin Preda își tăia porcul între blocuri, în București, și nici Ceaușeșcu cât era el de ce era, nu îndrăznea să-i zică ceva. Însă trebuie
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
fabrică de textile și, ca s-o instaleze undeva, o cameră mizerabilă într-un cartier mărginaș, unde venea s-o vadă regulat. Vizitele lui nu treceau neobservate. Venea cu un taxi, care îl aștepta la colțul străzii, împresurat de o haită de copii, goi pe jumătate, cu ochii zgâiți. Vara, mașina, hurducându-se pe strada neasfaltată, ridica un nor de praf, în timp ce gâgâielile gâștelor alarmau vecinii; pe vreme rea, împroșca noroiul până pe pereții caselor, spre marea pagubă a locuitorilor, care începeau
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
fără să fie retribuiți, unii având și vile cu senzori la intrări, cu ștranduri proprii și mașini de lux, cu șoferi plătiți de stat și se numesc "analiști" politici. Ziceam că vin în bucătărie, noaptea când este liniște mormâtală, doar haitele de câini se aud lătrând, care-și păzesc posesiile, respectiv străzile și piețele, primite în custodie de la Primărie, datorită buneivoințe a domnului primar și a consilierilor lui, care asigură securitatea municipiului de faptele răufăcătorilor care fură, distrug, jefuiesc, mai și
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
scoate mușuroaie. Pagube provoacă în livezi iepurele de câmp, în păsările de curte vulpea și dihorul, în oi și turme, lupul. Cu vreo 50 de ani în urmă, lupii erau numeroși, atacau oile din gospodării, intrau în sat, umblau în haite pe dealuri, erau un pericol și pentru oameni. Acum sunt puțini, la fel și vulpile, și din cauza dispariției mediului lor de viață, dar și ca urmare a vânătorilor organizate. Mai bine reprezentate sunt păsările: ciocănitoarea, huhurezul, pițigoiul, cinteza, privighetoarea, ciocârlia
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
prăpastie. După câteva ore stihiile încep să se liniștească, câteva vite sunt totuși pierdute, iar bătrânul baci este aproape înghețat. Ritmul alert al narațiunii sugerează disperarea încleștării cu natura impasibilă în sălbăticia ei și grandoarea rezistenței umane. În altă nuvelă, Haitele, o țărancă bătrână, Maria Corbiceanca, este surprinsă în coliba sa din mijlocul pădurii de o iarnă cumplită. Curând haite de lupi înfometați dau târcoale, apoi atacă coliba unde Corbiceanca se închisese cu cele câteva vite pe care nu apucase să
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288591_a_289920]
-
înghețat. Ritmul alert al narațiunii sugerează disperarea încleștării cu natura impasibilă în sălbăticia ei și grandoarea rezistenței umane. În altă nuvelă, Haitele, o țărancă bătrână, Maria Corbiceanca, este surprinsă în coliba sa din mijlocul pădurii de o iarnă cumplită. Curând haite de lupi înfometați dau târcoale, apoi atacă coliba unde Corbiceanca se închisese cu cele câteva vite pe care nu apucase să le ducă în sat. În timp ce sătenii nu pot ajunge la ea din cauza troienelor, bătrâna se apără cu înverșunare, reușind
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288591_a_289920]
-
galbenă!...”. VITALIE CIOBANU: Orașul țarilor, capitala nordică a Rusiei de pe țărmul Golfului Finnik ne-a întâmpinat cu o grimasă ursuză: Gara Varșovia în care am intrat, oamenii de pe peron, cu aerul lor pierdut, accentuând pustietatea garniturilor de pe liniile paralele, o haită răzlețită de câini, traversând fără chef peroanele intermediare, o debarcare sub un cer... de plumb (nu știu ce cuvânt mai potrivit să găsesc - în fața acestor priveliști dezolante, intră în șomaj imaginația cea mai exuberantă). O stare de tristețe, ca un abur otrăvit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
sora lui, căsătorită cu un conte spaniol, avuseseră partea cea mare. A lui, cu toate acestea, era încă impunătoare, dar cum îi putea ajunge cu gusturile de maniac castelan vânător, devenit proprietarul unuia din cele mai faimoase équipages din Franța, haită de câini celebri, cai nenumărați și tot ce decurge din acest fel de viață, fără a mai vorbi de soția obișnuită a delapida nu una, ci mai multe averi? Ba, la începutul războiului mondial, acest om, născut și trăit în
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
lancea intră în carne, după ce străpunge platoșa. Acum este soare, amice, însă un pic mai târziu - o să vezi că am dreptate, nu dau greș atunci când este vorba despre chestii de-astea, am căpătat experiență își va trimite moartea norii cenușii, haite întregi. Miza este batista frumoasei domnițe, presupun... Aș zice că miza este chiar viața, dar încă nu te-ai dumirit pe de-a-ntregul, așa că îți las timp pentru revizuirea acestei atitudini sceptice. Uită-te în jur, plimbă-te prin cetate
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
ca o fată părăsită. Toți vor aplauda, vor suferi alături de învinși, se vor bucura atunci când moartea își va lua porția. Una consistentă, de altfel. Vrei să vezi sânge? Vrei să simți mirosul fricii? Deasupra cetății se buluceau câțiva nori cenușii. Haitele morții? Îl privi pe pictor drept în ochi. Sânge sau vopsea, amice? Frică sau emoția spectatorului care reușește să intre în scenariul scris de niște meseriași plătiți foarte bine pentru asta? Încă îți păstrezi scepticismul, amice... Hai să mergem, atunci
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
că are vedenii și-a rămas nemișcat. Apoi a văzut că imaginea nu dispare. I se părea că o față, fața lui Pampu, ieșise din neant deasupra patului său. Pentru că apariția îl privea drept în ochi, i-a trecut o haită de câini prin beregată, însă imediat și-a zis că trebuie să fie un semn de la Elvira, și a-nceput să zâmbească. Zogru, îngrozit de presimțirea că Achile vrea să intre în dormitor, a plutit încet spre tavan și s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
să mă mut dar nu vreau eu. Aici în mijlocul pădurii mă simt eu bine. E liniște tot anul și doar iarna mai vin lupii mei să mă salute urlând sub fereastră. Nu te mira, așa le spun eu, e o haită nu prea mare, doar de vreo șapte lupi care poposesc adesea aici și dorm chiar sub fereastra asta de la dormitor. Acum cine știe pe unde or fi, pot să fie și la zeci de kilometri după hrană, dar se întorc
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
ea reînvia, oamenii reluându-și pozițiile amicale inițiale. Doamna asistent manager se "bucura" de interesul lui într-o perioadă încâlcită, ce-o făcea mai irascibilă ca niciodată. Întârziase într-o seară nepermis de mult. Ajunsese în raza blocului când o haită de câini se repezi la ea, lătrând și arătându-și colții înspăimântători. Luana paraliză de spaimă. Începu să țipe isteric. Din umbra copacilor, un bărbat se grăbi s-o apere. Ridică ochii spre chipul protector și întâlni privirea caldă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
agitat spre mine toiagul, mânios. - Și nu mă mai tot domni! Aici domnește egalitatea celor morți. De-aici până la primul han sunt cel puțin șase mile, și-acum, uită-te acolo! A arătat spre locul unde erau îngropați morții. O haită de câini scormoneau grămezile de pământ, mârâind, atacându-se și mușcându-se. - Nu mai e mult și se-ntunecă, și câinilor li se vor adăuga lupii. Ei știu că, din când în când, câte unul de-aici se aruncă între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
o scrisoare prin care Gisulf ne ruga pe mine și pe Rotari să venim la Cividale cât de curând. Rotari mi-a zis să răspund că acest fapt urma să aibă loc doar odată cu venirea primăverii. Iarna a fost îngrozitoare: haite de lupi hămesiți au coborât din munți și nimeni, decât punându-și viața în primejdie, nu mai ieșea din casă după apusul soarelui. Primăvara se lăsă așteptată și a trebuit să punem pe fugă doi urși înfometați, care, la căderea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
fost treziți de strigătele lui Gumbert. Un lup mare și negru îl înșfăcase cu colții de braț. Am reușit să-l eliberăm și să punem animalul pe fugă; spre norocul nostru, bătrân și bolnav, era de unul singur, gonit de haită. Caii însă i-am pierdut. Speriați, au rupt hățurile cu care erau legați și au luat-o la fugă. A doua zi dimineața am găsit scheletul lupului. Probabil că el ne salvase de ceilalți lupi, potolindu-le foamea. A doua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
greoi, iar eu mă nelinișteam văzând cum cerul se întuneca. El a simțit nevoia să mă asigure: - Nu-ți face griji că se înnoptează, Stiliano. Soarele nu asfințește niciodată pe strada Mesè. Dar să nu te abați de la ea, căci haite de păcătoși abia așteaptă să te prindă-n gheare. Am crezut că mă ironiza. La mănăstirea în care trăia am fost primit cu prietenie. Am putut să-mi fac nevoile și mi s-a oferit o băutură dulce și tare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
vorbit cu tine despre maică-mea? - Nu, niciodată. - Stiliano, știi ce-mi chinuie cel mai mult nopțile? Faptul de a nu știi unde se odihnește ea. Am un vis rău din care mă trezesc cu inima-n gât: văd o haită de câini sfârtecând leșul mamei mele, după care pleacă, făcându-și nevoile. Dar nu fecale, ci bucăți din corpul ei, care pe urmă se-adună la loc; și din nou îl înhață, înfruptându-se și dându-l afară neîncetat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
lângă bolovan. După aceea a urmat Tribunalul, unde am adăugat deasupra bolovanului și o rugăciune spre liniștirea Împricinaților care Își mâncau nervii pe-acolo. În final ne-am Îndreptat spre Casa Scânteii, unde n-am zăbovit prea mult, pentru că o haită de maidanezi a sărit pe noi, drept care am aruncat bolovanul cât colo și am rupt-o la fugă spre furgonetă. — Ce mai fac bolovanii noștri, roberto ? l-am Întrebat după ce André ne-a abandonat la o cafenea În Cartierul latin
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
cu bustul dezgolit și cu doi câini husky pe umeri ca două statuete maiestuoase. — Fugi ! strigă angalok‑ul. Trebuie să pleci chiar acum ! — Nu mă lăsa surioară ! se tângui cel care nu apucase să-mi fie frate. Afară e o haită de câini asmuțiți, care n-au mai mân- cat de două zile. Abia așteaptă o bucată fragedă de carne de om, spuse el târându-se pe zăpadă la picioarele mele. Nu-l asculta ! strigă angalok-ul. Nu-l lăsa să te
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]