963 matches
-
fără focul fanteziei și flacăra pasiunii? N-au decât să se hrănească atunci cu pâine făcută din acel aur treierat. Și adaugă apoi că Góngora și-a propus nu atât să repete o poveste frumoasă, cât să inventeze un frumos idiom. Există însă idiom fără poveste, sau frumusețe a idiomului fără frumusețe a povestirii? Tot acel omagiu lui Góngora, în circumstanțele în care i-a fost adus, în starea actuală a sărmanei mele patrii, mi se pare un omagiu tacit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
și flacăra pasiunii? N-au decât să se hrănească atunci cu pâine făcută din acel aur treierat. Și adaugă apoi că Góngora și-a propus nu atât să repete o poveste frumoasă, cât să inventeze un frumos idiom. Există însă idiom fără poveste, sau frumusețe a idiomului fără frumusețe a povestirii? Tot acel omagiu lui Góngora, în circumstanțele în care i-a fost adus, în starea actuală a sărmanei mele patrii, mi se pare un omagiu tacit de slugărnicie față de tiranie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
să se hrănească atunci cu pâine făcută din acel aur treierat. Și adaugă apoi că Góngora și-a propus nu atât să repete o poveste frumoasă, cât să inventeze un frumos idiom. Există însă idiom fără poveste, sau frumusețe a idiomului fără frumusețe a povestirii? Tot acel omagiu lui Góngora, în circumstanțele în care i-a fost adus, în starea actuală a sărmanei mele patrii, mi se pare un omagiu tacit de slugărnicie față de tiranie, un act servil, și la unii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
scandal la masa de biliard, s-a luat de niște tineri și a tulburat ordinea publicè, recitè el sintagma binecunoscutè a bibliei-regulament, Scandalagiul, un bèrbat înalt și uscèțiv, care abia se ține pe picioare de beat ce e, utilizând un idiom babilonic aproape incomprehensibil, dè replici vehemențe unei persoane care, apreciind dupè direcția întâmplètoare a gesticulèrilor sale, nu se aflè printre cei de fațè, dar pe care, acesta, stimulat de aburii alcoolului, o vede aievea, în carne și oase, dându-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
Timișoara, unde am copilărit și studiat, unde trăiesc mama și sora mea, unde mai am câțiva foarte buni prieteni și un cufăr de amintiri... Acum locuiesc la Köln și lucrez la Bonn, la Deutsche Welle, între mai multe lumi și idiomuri. După terminarea Facultății de Filologie, secția franceză-română, am fost asistentă la Catedra de Limbi Romanice a Universității timișorene. M-am specializat în teorie literară, poetică, semiotică, mi-am susținut teza de doctorat în 1983 cu titlul „Ion Barbu și Paul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
greoi dialogul, ca și cum și-ar scormoni creierii spre a produce un răspuns bine alcătuit, dar cu o sintaxă bizară. Apoi, dintr-odată, vorbirea devenea din ce în ce mai fluentă, repezită, gângăvită, bâlbâită și precipitată. Cu fiecare interviu se mai adăuga câte un nou idiom patrimoniului lingvistic maimuțesc. Concluzia unei comisii de specialiști a fost că Maimuța Makonde este capabilă să converseze în absolut orice limbă, doar dacă ea este limba maternă a interlocutorului sau măcar învățată de acesta în fragedă pruncie. Dacă încercai să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
păstreze scrierile pentru o noapte la sediul poporului, ca să poată citi Grimorio (Cartea Umbrelor), Învățând, astfel, tot ce se putea despre diabolicul meșteșug al vrăjitorului. Cartea era scrisă Într-o limbă necunoscută, alcătuită din semne indescifrabile și din numere, probabil idiomul tainic vorbit de demoni. Nu dedusese mare lucru În afară de senzația unei totale confuzii mentale, a unei răsturnări perverse a rânduielii firești În expunerea fiecărui subiect. Doar câteva lucruri apăreau de Înțeles: imagini de stele și constelații, și figuri geometrice, dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
monoton, puternic ritmat, un ansamblu de cuvinte aspre și de neînțeles. Apoi tonul cântecului urcă, o melodie tristă care ajunse până la bolta tavernei. Dante o asculta fascinat. Nu era nici una dintre limbile creștine pe care le cunoștea; nici ebraica sau idiomul barbar al maurilor. În efortul cântării, femeia Își mișcase un umăr, iar marginea mantiei coborâse, descoperindu-i gâtul. I se păru că o flacără Îi țâșnește din piept, urcându-i pe gâtlej Într-o vâlvătaie sinuoasă. Era un tatuaj, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
Și-au plecat prin Paradis Până ce-au ajuns la pomul Cel cu Rodul interzis. Pacea era... nedescrisă; Șarpele era în pom Distribuit ca să joace Rolul perfidului om. Eva a-nțeles mesajul, Cum stătea șarpele-n pom; Pantonima e limbaj, Dincolo de idiOM! Adam privea când la șarpe, Când privea la... ireal, Și când vru să se infrupte, I se-nfipse-un gând în minte Ca un junghi intercostal. Inima-ncepu să-i bată, Gândul sprijinea un țel, Când stelele s-au roit
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
slăbiciunile lor intelectuale cele mai rele, ci i-a convins că ele reprezentau o superioritate vrednică de a fi păstrată și chiar sporită. El declară aici că stilul decadenței, „limba Împestrițată cu putreziciunea verde a descompunerii și fezandată parcă” este „idiomul necesar și fatal al popoarelor și al civilizațiilor a căror viață factice a Înlocuit viața naturală, dezvoltând la om necesități necunoscute”. Această viață factice și chiar depravarea ce rezultă din ea sunt superioare vieții intelectuale și morale din perioadele clasice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Și dacă tot nu te duce capul, au apărut și servicii specializate de transpunere din româna veche în corpoă rate Romanian. Casta vorbitorilor de lingua franca manageriensis va decide apoi asupra sorții tale de neo-barbar ce se bîlbîie într-un idiom de neînțeles. Noroc că există însă internetul și noile tehnolimbaje aducătoare de power to the people. Aici vorbim cum vrem noi, în afara - și în ciuda - tiraniei cumulate a statului și a pieței. De la mailuri și sms-uri la chat și webboard, interlocutorii
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
nu este o simplă poveste de genul îmi place/nu-mi place ! Se poate vorbi însă, la modul serios, de o cultură a auditului ? Se pare că da. Iată și principalele argumente : - Are un limbaj sau, poate mai corect, un idiom instituționalizat de origine anglo saxonă, pus în evidență și prin „serviciile de traducere” ale „consultanților” care, de la Bruxelles la București, sînt plătiți pentru a traduce gîndurile beneficiarilor în limbajul finanțatorilor. - Are un set de norme de „good practice”, cu reguli
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
menire de a ne (re)prezenta. Dar la noi locuința pare să concentreze în mai mare măsură această putere simbolică. Povestea este mai veche și se înscrie într-o longue durée semnificativă. Fiecare societate sau tip de societăți are un idiom preferențial în care exprimă și traduce principalele sale probleme. Dacă e să-i credem pe antropologi, societățile „primitive” de care s-au ocupat folosesc rudenia ca lingua franca, mai totul se leagă și se explică prin relațiile complicate de rudenie
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
credem pe antropologi, societățile „primitive” de care s-au ocupat folosesc rudenia ca lingua franca, mai totul se leagă și se explică prin relațiile complicate de rudenie. La extrema cealaltă, societățile moderne par a fi acordat economicului acest rol de idiom comprehensiv : totul este resursă, redistribuire, capital etc. În cazul societății țărănești din țara noastră însă, gospodăria a fost, s-ar zice, principala referință în care se înnoadă cele mai multe fire ale vieții sociale. Simptomatic, aproape că nu există studii despre rudenia
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
din latina dunăreană, care ar fi evoluat de sine stătător într-un spațiu limitat, la sud de Dunăre, în apropierea zonei ilirice, până în secolul a XV-lea, când începe să capete aspect neolatin unitar; (2) în secolele V-VII acest idiom primește, din substratul daco moesian înrudit cu albaneza, o sumă de cuvint e, c are imediat s au latinizat complet; (3) în secolul al IX lea sl avii mai cu seamă sparg unitatea teritorială din Moesia Superio r a limbii
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
acord? Ighen. Da pote să fie una moghiară vorbitor romanește sau romanește vorbitor moghior? La cerea colegilor conaționali vom face o capră bilingvă. Nu estem capra bilimb! Ba este, dacă e intelectuală! Ne poate confirma domnul senator Farcaș, specialist în idiomuri sud est, nord vest europene. Vă rog, fără insinuări. Bilingvitatea mea, dacă la asta faceți referire, este una de sorginte intimă, și indiferent de ce insinuați dumneavoastră vă spun clar și răspicat că indiferent de jocurile politice crapa, carpa, asta, animalul
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
al pantalonului, ceea ce, nu i așa, i-a accentuat sentimentul de insecuritate. Aș propune ca solicitantul petent să se pregătească riguros în domeniul lingvistic. Asimilând impecabil, patru, cinci limbi de circulație regională, europeană și chiar câte un dialect sau un idiom mort care, chiar dacă nu folosește la nimic, dă bine ca impresie sau expresie intelectuală, cu asemenea labilități va accede, aflui, concor..., mă rog, vă scutesc de trimiterile la maximele hitiților, va putea ajunge corespondent indigen al unei gazete de peste hotare
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
de populație după năvălirile barbare din secolul al III-lea. Însăși unitatea limbii române, care se remarcă până și în dialectele îndepărtate, ca cel macedo-român din sud, nu se poate explica decât printr-o despărțire relativ recentă a celor două idiomuri, "poate prin secolul al X-lea". Prin urmare, conchide Lot, au avut loc două migrații: una determinată de părăsirea Daciei și retragerea ultimilor coloniști romani la sud de Dunăre, în cele două Dacii, constituite de Aurelian, în Moesia, după 275
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
pentru noi".9 Păstrându-și rezervele, istoricul francez conchidea fără echivoc: Argumentele de reținut împotriva continuității daco-romane la nordul Dunării sunt următoarele: 1. Dispariția oricărei urme de civilizație sub formă de orașe, drumuri, medalii sau monede, ceramică. 2. Identitatea dintre idiomul (dialectul) aromân și cel daco-român nord-dunărean. 3. Liturghia slavă. 4. Toponimia". Apoi Lot le analizează pe rând: "Să examinăm aceste patru puncte. 1. Dispariția monedelor este o dovadă că a încetat orice fel de comerț între nordul și sudul Dunării
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
din nord-vestul Peninsulei Balcanice. Stabilirea elementelor fonetice, morfologice și lexicale neromane este rezultatul comparării limbii române cu limbile romanice din apus și cu albaneza, în care se găsesc forme și cuvinte românești prelatine asemănătoare, uneori identice. Prin confruntarea românei cu idiomurile balcanice, în primul rând cu albaneza, deducem că există importante elemente "albaneze", considerate împrumuturi sau moșteniri din epoca de formare a limbii. Prin unele trăsături caracteristice, româna a fost considerată de unii erudiți ca "limbă balcanică". Noțiunilor "balcanic" și "caracter
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
românii fiind traci romanizați, iar bulgarii traci slavizați. Însă, deși limbile balcanice prezintă concordanțe, acestea nu merg până la identitate completă. În același timp, este incontestabil că un număr relativ ridicat de cuvinte, mai ales în albaneză și română, provin din idiomurile populațiilor preromane și anterioare slavilor. Astfel, româna este parțial o limbă balcanică prin dialectele ei sudice: aromâna, meglenita și istroromâna, dar majoritatea românilor și a limbii lor este dunăreană și carpatică numărul și valoarea cuvintelor autohtone în dialectul "daco-român" confirmă
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
cuvintele indo-europene comune prezintă aspecte de mare vechime în limba română, pătrunse într-o perioadă anterioară începuturilor influenței slave (secolul VI). Concluzia fermă este că elementele comune din lexicul albanez și românesc, cei 70 de termeni, provin în cele două idiomuri dintr-o sursă comună, substratul carpato-balcanic. Un alt aspect important se referă la prezența în limba română a unui număr de cuvinte preromane (100), străvechi, care nu sunt de origine latină, slavă ori greacă și care sunt inexistente în limba
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
preromane (100), străvechi, care nu sunt de origine latină, slavă ori greacă și care sunt inexistente în limba albaneză. Aceste elemente "obscure" din limba noastră au o însemnătate lingvistică și istorică deosebită și ele provin din fondul autohton carpato-balcanic, un idiom indo-european specific. Ele trebuie considerate ca străvechi și indigene, fiind cuvinte autohtone românești. Pentru identificarea lor, s-a pornit de la cele 100 de cuvinte autentic și exclusiv românești, necunoscute în altă limbă. S-a ajuns la concluzia indubitabilă că elementele
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
identificarea lor, s-a pornit de la cele 100 de cuvinte autentic și exclusiv românești, necunoscute în altă limbă. S-a ajuns la concluzia indubitabilă că elementele autohtone moștenite, neromanice, în mod firesc și necesar, trebuie să admitem că provin din idiomul "barbar", vorbit în zonele unde a fost transplantată și adoptată limba latină și unde, în mod obligatoriu, a luat ființă limba romanică răsăriteană. Prin urmare, pe lângă fondul romanic, componentă esențială a limbii noastre, este necesar să subliniem și cealaltă realitate
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
în sud, în Macedonia, Thesalia, Epir și Grecia de către aromâni nu există o diferență profundă. Este vorba, pur și simplu, de două aspecte ale uneia și aceleiași limbi".45 Lot presupune o separare de dată relativ recentă a celor două idiomuri ale limbii române și consideră că unitatea lingvistică a poporului român se datorează imigrării "daco-ilirilor" din sud în nordul Dunării. În sfârșit, Gustave Weigand s-a pronunțat împotriva continuității, în nordul Dunării, pe baza elementelor albaneze din limba română, ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]