1,309 matches
-
România aparțineau celor două organizații sovietice binecunoscute, NKVD și GRU (spionajul militar sovietic). Cu specificarea că, din 1929, activitățile externe ale NKVD au fost supervizate de GRU, în urma ordinului lui Stalin din 1928 de a transforma conflictele sociale (grevele) în insurecții populare, care să aducă la putere, în statele vecine U.R.S.S., regimuri comuniste. Cum însă insurecțiile populare, regizate de Komintern și NKVD, necesitau strategii de tip militar, rolul GRU și al ofițerilor sovietici de informații militare devenea imperios necesar, mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/85070_a_85857]
-
din 1929, activitățile externe ale NKVD au fost supervizate de GRU, în urma ordinului lui Stalin din 1928 de a transforma conflictele sociale (grevele) în insurecții populare, care să aducă la putere, în statele vecine U.R.S.S., regimuri comuniste. Cum însă insurecțiile populare, regizate de Komintern și NKVD, necesitau strategii de tip militar, rolul GRU și al ofițerilor sovietici de informații militare devenea imperios necesar, mai ales în faza metamorfozării conflictului social în conflict armat (insurecțional). România interbelică a cunoscut două asemenea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/85070_a_85857]
-
al ofițerilor sovietici de informații militare devenea imperios necesar, mai ales în faza metamorfozării conflictului social în conflict armat (insurecțional). România interbelică a cunoscut două asemenea tentative, regizate de NKVD și GRU, de manipulare a unui conflict social într-o insurecție: prima dată, la Lupeni, în 1929; a doua oară la Grivița, în 1933. Secția pentru spionaj, terorism și insurecții a NKVD-ului și GRU-ului din Balcani, intitulată Zacordat, era dublată în România de alte două organizații de spionaj, subordonate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/85070_a_85857]
-
insurecțional). România interbelică a cunoscut două asemenea tentative, regizate de NKVD și GRU, de manipulare a unui conflict social într-o insurecție: prima dată, la Lupeni, în 1929; a doua oară la Grivița, în 1933. Secția pentru spionaj, terorism și insurecții a NKVD-ului și GRU-ului din Balcani, intitulată Zacordat, era dublată în România de alte două organizații de spionaj, subordonate F.C.B.-ului și Komintern-ului. Prima dintre acestea, DRO Organizația Revoluționară Dobrogeana, conform denumini în limba bulgară) apăruse imediat după
[Corola-publishinghouse/Memoirs/85070_a_85857]
-
Mai mult, ca o dovadă a încrederii depline a Moscovei și a lui Boris Stefanov, Alexandru Iliescu "Ignat" este trimis în România, în 1935, cu misiunea expresă de a pune în aplicare planurile Komintern-ului în chestiunea națională: dezmembrarea României prin insurecție, conform schemei lui Kolarov. Este însă arestat și condamnat pentru trei ani dar, potrivit vecinilor, Alexandru Iliescu își făcea închisoarea cu intermitențe. În realitate, Alexandru Iliescu se pare ca devenise unul dintre informatorii recrutați de SSI din interiorul P.C.d.R., în urma
[Corola-publishinghouse/Memoirs/85070_a_85857]
-
il regăsim apoi la Praga, în cadrul UIS, după numai un an. În 1956, UIS avea serios de lucru în două direcții: demascarea revoluției maghiare (implicit, cauționarea pe plan internațional a intervenției sovietice în Ungaria și a înecării în sânge a insurecției anticomuniste de la Budapesta): precum și organizarea de manifestații ale tineretului universitar democrat, împotriva intervenției imperialiste a Mării Britanii, Franței și Israelului la Suez. Două obiective, de fapt, ale politicii externe sovietice în acel moment: o dezinformare masivă asupra evenimentelor tragice din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/85070_a_85857]
-
de mizerie și instabilitate socială, care va pune în mișcare peste un miliard de locuitori, cu urmări nefaste pentru echilibrul general al planetei. În cazul unei asemenea evoluții negative, întreaga zonă Asia-Pacific va fi destabilizată prin apariția unor focare de insurecție și războaie locale. Țările lumii dezvoltate industrial vor fi amenințate de un flux migrator de mari proporții. În legătură cu acest aspect trebuie amintit că, în prezent, o emigrație de 1% ar însemna deplasarea a 12 milioane de chinezi. IV. 1.3
Percepții asupra configurației relațiilor internaționale În anii '90 by Spÿridon G. HANTJISSALATAS, Carmen T. ȚUGUI () [Corola-publishinghouse/Administrative/91812_a_92859]
-
lui Salvador Allende și a guvernului său devenise pentru ei esențială. Nu există nicio cale ușoară de a distinge între crize latente și crize bruște. Așa cum notează Michael Burton și John Higley 4, Columbia a fost agitată timp îndelungat de insurecții de gherilă și mulți observatori externi ar spune că țara s-a aflat în criză continuă de-a lungul ultimei jumătăți de secol 5. Însă de la sfârșitul anilor 1950 și până la recenta implicare a președintelui Ernesto Samper în afaceri cu
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
sau de puternică care să reconfigureze elitele sau să schimbe regimul; dimpotrivă, așa cum arată Burton și Higley, criza din Columbia care a reușit să producă o schimbare de regim și de elite în 1957-1958 nu a prea avut legătură cu insurecțiile de gherilă. Pentru a face acest puzzle și mai complex, adăugăm că frecvent crizele antrenează mai multe aspecte decât confruntările dintre elite. Protestele de masă, revoltele, grevele, insurecțiile și acțiunile teroriste sunt adesea aspecte proeminente ale crizelor determinându-le gravitatea
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
regim și de elite în 1957-1958 nu a prea avut legătură cu insurecțiile de gherilă. Pentru a face acest puzzle și mai complex, adăugăm că frecvent crizele antrenează mai multe aspecte decât confruntările dintre elite. Protestele de masă, revoltele, grevele, insurecțiile și acțiunile teroriste sunt adesea aspecte proeminente ale crizelor determinându-le gravitatea și traiectoriile. Numeroși cercetători ai fenomenelor politice susțin că nemulțumirile și presiunile de masă limitează în mod semnificativ autonomia elitelor, și niciodată atât de mult ca în timpul crizelor
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
cele douăzeci și două noi regimuri democratice (Finlanda și Irlanda) mai funcționau la începutul celui de-al Doilea Război Mondial în 1939. Dintre democrațiile mai vechi, așa cum am mai precizat, Italia a sucombat regimului fascist atunci când succesiunea de crize antrenând insurecțiile postbelice și "marșul spre Roma" al lui Mussolini în 1922 a atins punctul culminant în criza provocată de uciderea liderului socialist Giacomo Matteotti în iunie 1924 de către fasciști. În 1939, Europa era cimitirul celor douăzeci și unu de democrații prăbușite, fiecare dintre
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
valoarea instituțiilor politice și sunt angrenate în lupte fără rețineri și adeseori violente pentru putere. Atunci când o elită politică nu este unită, preluarea dezordonată a puterii în timpul unei crize este probabilă, fie printr-o lovitură de stat, fie printr-o insurecție condusă de elite. Consecințele sunt, de obicei, un regim autoritar condus de grupul sau de grupurile care preiau puterea. Chiar dacă crizele și aceste conflicte dintre elite pot uneori deschide calea către regimuri mai democratice, o nouă ordine democratică riscă să
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
Gürses, lector la Institutul de Filosofie al Universității din Viena, susține că timpul este un factor important în evaluarea criticii, supusă potențialului schimbării 190. În aceste împrejurări fațeta agonistică a semnificației termenului de critică a căpătat în zilele noastre conotația insurecției, refuzului și respingerii în raport cu diferitele forțe care apar în joc. În una dintre cele mai citate discuții cu privire la condițiile prezente ale criticii de artă, organizată de revista October 191 și desfășurată la New York în decembrie 2001, cu participarea lui George
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
atmosferei antiprusace generate la noi în țară de războiul franco-prusian început la 19 iulie 1870. Mișcarea antidinastică, după unele mărturii mai târzii, ar fi trebuit să izbucnească simultan în șapte localități, printre care București, Ploiești, Craiova, Focșani și Buzău; data insurecției amânându-se, Candiano-Popescu, neinformat la timp sau dorind să se afirme, a proclamat la Ploiești detronarea lui Carol și instaurarea republicii. „Revoluția“ a fost înăbușită ușor, a doua zi, de un batalion sosit de la București, comandat de maiorul August Gorjan
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
ci or ganizația de tineret a partidului liberal, condusă de Eugeniu Stătescu, pe atunci în vârstă de 38 de ani, unul dintre fruntașii liberali-radicali devotați lui I.C. Brătianu. Printre În timpul acesta, atmosfera se întunecă în Orient. În Bosnia și Herțegovina insurecție, în Balcani bande bulgărești, în Serbia și Muntenegru pregătiri de război. Răuvoitorii guvernului răspândesc în străinătate și în presa străină zvonul că România a încheiat un tratat de alianță cu Serbia, spre a ataca Turcia.61 Mihail Kogălniceanu, în calitate de ministru de Externe
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
Bosnia și Herțegovina. În București este neliniște din cauza știrilor din afară. Telegrame din Cetinge 62 anunță că prințul Nikita a ordonat să se cheme sub drapel toți supușii din străinătate. Insurgenții bosniaci au respins amnistia și războiul cu Turcia urmează. Insurecția este încurajată, se zice, nu numai de Rusia, dar chiar de Austria. Un om cu mare vază, un om la ordinea zilei este I.D. Ionescu, cântărețul bucureștean. Canțonetele lui politice sunt foarte gustate, mai ales în timpul cât era Lascăr Catargiu
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
la bază ofensiva ideologică a comunismului. În scopul de a preveni și neutraliza propaganda agenților inamici în rândul militarilor Marele Stat Major a emis Ordinul nr. 219.594/5 decembrie 1940, care a recomandat „stăruitor” câteva măsuri contrainformative. După înfrângerea insurecției legionare, Marele Stat Major a revenit, prin Ordinul nr. 224.049/30 ianuarie 1941, cu noi directive de apărare contra propagandei subversive. Pericolul a continuat și după începerea ostilităților militare, atunci când toate elementele scoase în afara legii - „comuniști, teroriști, iredentiști, spioni
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
nu ne putem Înțelege. Nu știu din ce pricină, pizma sau doară superbia Își Învârte sabia Între noi și voi, ca nici În agonie să putem vorbi de-aproape. Folosind aceeași retorică a fraternității națiunilor (legitimantă pentru orice candidat la insurecție, care contesta autoritatea politică tradițională), scrisoarea afirma că românii nu doresc „a dezonesta caracterul Întregii națiuni maghiare, nu, de aceasta ferească Dumnezeul popoarelor”. În pofida acestei asigurări, se recunoaște, cu franchețe, existența imaginilor etnice negative cu privire la maghiari, Împărtășite, după părerea semnatarului
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
ridicare Împotriva ordinii constituite”, ci, În general, pe acela de „ridicare”, „sculare”. Or, o asemenea „ridicare” poate dobândi și un sens pozitiv, În funcție de felul În care valorizăm entitatea Împotriva căreia se Îndreaptă „răscoala”. „Ridicarea” nobilimii În arme pentru apărarea patriei, „insurecția nobiliară” (inclusiv cea de la 1784!), poartă tot denumirea de felkelés (nemesi felkelés). Din acest punct de vedere, este interesantă denumirea (jobbágyfelkelés) folosită de Rettegi György, la 1785, prin care răscoala țăranilor este contrapusă „insurecției nobiliare” (nemesi felkelés). În fine, există
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
nobilimii În arme pentru apărarea patriei, „insurecția nobiliară” (inclusiv cea de la 1784!), poartă tot denumirea de felkelés (nemesi felkelés). Din acest punct de vedere, este interesantă denumirea (jobbágyfelkelés) folosită de Rettegi György, la 1785, prin care răscoala țăranilor este contrapusă „insurecției nobiliare” (nemesi felkelés). În fine, există o a treia categorie de termeni care denumesc răscoala, prin care se pune un accent suplimentar pe dimensiunile și semnificațiile mai ample pe care i le atribuie, pe contestarea globală pe care răscoala ar
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
al Premiului Nobel pentru literatură, declara la 9 iunie 2003, În Libération, Într-o conversație cu Jean Paul Tiboda: „Există un lucru care nu e Înțeles de Europa de Vest: frica tradițională de expansiunea rusă. Eu vin dintr-o regiune, Lituania, unde insurecția din 1863 Împotriva Rusiei a fost mai puternică decât În Polonia Însăși. Au fost deportate sate Întregi. Când am revenit aproape de locul meu de naștere, am văzut o mare câmpie goală pe care populația o numea Kazahstan. Existaseră acolo trei
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
mai târziu, în noiembrie 1987, cauzele grevei și revoltei sunt la început de natură economico-financiară și socială (este o revoltă pro-gorbacioviană), dar, treptat, revolta primește o coloratură politică. Majoritatea protestatarilor se vor referi la mișcarea lor ca la o „revoluție”, „insurecție”, „demonstrație”, „grevă”, „manifestare populară”, „revoltă muncitorească”; alte voci consideră că ecourile revoltei de la Brașov au depășit situația reală, au exagerat-o. Unii dintre mărturisitorii și participanții activi la revoltă, anchetați și deportați ulterior, vor declara, după 1989, că nu sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
ales (punct nodal în turnura pe care avea să o ia revolta timișoreană), Tökes a dorit să se delimiteze de protestul împotriva regimului Ceaușescu (el fiind angajat doar în protestul religios), dar a fost luat de valul revoltei și al insurecției care deja nu mai depindea nici de persoana sa și nici de protestul său religios. Protestul din fața casei parohiale a constituit pentru timișoreni un fel de „ucenicie revoluționară”, declară Ioan Savu (Timișoara 16-22 decembrie 1989, p. 88), una dintre figurile
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
ideea prezenței teroriștilor considerați a fi omniscienți, omnipotenți, putându-se travesti în fel și chip și păcălind populația, la Timișoara s-a speculat obsedant pe ideea că membri ai forțelor de represiune, care au interogat răniții din primele zile ale insurecției, ar fi fost cei care i-ar fi lichidat pe câțiva dintre aceștia, moartea lor în afara oricărui pericol fiind altfel inexplicabilă. Ceea ce s-a întâmplat la Timișoara în perioada 16-20 decembrie (când orașul de pe Bega a rezistat singur împotriva presiunilor
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
-și rolul catalizator al unei posibile revoluții a întregii țări împotriva regimului Ceaușescu și, implicit, împotriva comunismului) a fost catalogat prin termeni precum manifestație, incidente, demonstrații, moment istoric, mișcare, explozie de mânie populară, tulburări, incidente, evenimente, protest, revoltă, răscoală, răzmeriță, insurecție (comună insurecțională), fenomen revoluționar, revoluție. Consider însă că important nu este unul sau altul dintre acești termeni, ci sensul insurecției timișorene (în ce mă privește, prefer această categorisire), care, dacă nu a fost foarte clar la început, s-a limpezit
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]