2,203 matches
-
în cazul noțiunii de denumește „atitudinea unui ipocrit, prefăcătorie, fățărnicie, falsitate“, înseamnă „pretinderea de a fi ce nu este, nesinceritate”; „defect care constă în disimularea personalității adevărate și atribuirea de sentimente, opinii și virtuți care nu există”. Ca și duplicitatea, ipocrizia semnifică prefăcătorie, falsitate, a părea ceea ce nu ești. simulare Prin simulare o persoană reproduce voluntar un comportament de rol, cu efecte în planul avantajelor obținute. Este formulată ideea nu există suficiente diferențe specifice față de termenii de ipocrizie și duplicitate. Simularea
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
Ca și duplicitatea, ipocrizia semnifică prefăcătorie, falsitate, a părea ceea ce nu ești. simulare Prin simulare o persoană reproduce voluntar un comportament de rol, cu efecte în planul avantajelor obținute. Este formulată ideea nu există suficiente diferențe specifice față de termenii de ipocrizie și duplicitate. Simularea înseamnă „prefăcătorie, înșelătorie, falsitate“, iar a simula semnifică „a face să pară adevărat ceva ireal, a da în mod intenționat o impresie falsă pentru a obține un avantaj sau a evita o sancțiune“. simulantului actor. Numai că
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
avantaje de ordin moral, psihologic, juridic sau chiar material. Disimularea este „acțiunea de a disimula și rezultatele ei, camuflare, mascare“. A disimula înseamnă a as-cun-de adevărata față a unui lucru, a unei situații, a camufla, Disimularea înseamnă „ascundere, prefăcătorie, fățărnicie, ipocrizie, o activitate îo situațieă care are aparența unui lucru real deși aceasta nu există. Deși asemănătoare, noțiunile „simulare” și „disimulare” a masca. nu sunt identice din punct de vedere semantic. Ele au un element comun: obținerea unui avantaj pentru subiect
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
cât și sensibilă și-și cunoaște slăbiciunile și așteptările celorlalți față de sine, încearcă, și de multe ori de-ran-jea-ză mai mult decât minciuna, vor alege minciuna. Cei care nu procedează așa au „verticalitate” morală, dar și capacitatea de ași asuma riscuri. IPOCRIZIA - O NEVOIE UMANĂ? UN RĂU NECESAR? Ipocrizia sau duplicitatea semnifică acea caracteristică a persoanei care prezintă intenționat un comportament (o aparență) diferit de aceea ce este în mod real. Se manifestă fie ca simulare, fie ca disimulare, dedublare a personalității
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
și așteptările celorlalți față de sine, încearcă, și de multe ori de-ran-jea-ză mai mult decât minciuna, vor alege minciuna. Cei care nu procedează așa au „verticalitate” morală, dar și capacitatea de ași asuma riscuri. IPOCRIZIA - O NEVOIE UMANĂ? UN RĂU NECESAR? Ipocrizia sau duplicitatea semnifică acea caracteristică a persoanei care prezintă intenționat un comportament (o aparență) diferit de aceea ce este în mod real. Se manifestă fie ca simulare, fie ca disimulare, dedublare a personalității. Ca trăsătură negativă de caracter Ipocritul nu
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
Ea este, ca dedublare, o disociere a unității personalității morale asociată cu grija permanentă de a nu se observa acest lucru”. pară moral, să fie recunoscut de ceilalți ca fiind moral. Individul duplicitar își ascunde intențiile, convingerile, trăirile prin mimarea Ipocrizia are atât temeiuri subiective (interesul, teama, frustrarea etc.) cât și obiective. Problema duplicității merită o atenție specială? Ar merita atenția noastră și numai pentru simplul fapt că ipocrizia, în proporții îngrijorătoare, există. Ea este o problemă „spinoasă”: întrebările vor fi
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
ca fiind moral. Individul duplicitar își ascunde intențiile, convingerile, trăirile prin mimarea Ipocrizia are atât temeiuri subiective (interesul, teama, frustrarea etc.) cât și obiective. Problema duplicității merită o atenție specială? Ar merita atenția noastră și numai pentru simplul fapt că ipocrizia, în proporții îngrijorătoare, există. Ea este o problemă „spinoasă”: întrebările vor fi întotdeauna mai numeroase decât răspunsurile. Duplicitatea nu va dispărea atâta timp cât comunitatea moralității. nu va sancționa un astfel de comportament, pentru că oamenii etalează un anumit comportament și în funcție de ceea ce
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
comportament, pentru că oamenii etalează un anumit comportament și în funcție de ceea ce știu că așteaptă ceilalți de la ei. și atâta timp cât percepția lor și experiența îi învață că în multe împrejurări sinceritatea reușește, să-și „camufleze” trăirile lăuntrice, dând o aparență Nevoia de ipocrizie se poate naște și din de moralitate pornirilor sale emoționale. Prin aceasta devine, de fapt, ipocrit. teama Ipocrizia poate fi și o modalitate de omului de a fi izolat de către ceilalți, de a fi blamat pentru că „încalcă” anumite convenții sociale
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
percepția lor și experiența îi învață că în multe împrejurări sinceritatea reușește, să-și „camufleze” trăirile lăuntrice, dând o aparență Nevoia de ipocrizie se poate naște și din de moralitate pornirilor sale emoționale. Prin aceasta devine, de fapt, ipocrit. teama Ipocrizia poate fi și o modalitate de omului de a fi izolat de către ceilalți, de a fi blamat pentru că „încalcă” anumite convenții sociale nescrise, ca modalitate de a rezista presiunii sociale. autoprotecție. Atunci când intimitatea cuiva este „agresată” de insistențele, câteodată greu
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
Comportamentul îcu grijă, cu inteligențăă sentimente, credințe, convingeri care, scoase la iveală, nu ar face decât să alimenteze curiozitatea, de multe ori bolnavă, a celorlalți, fără să sporească cu nimic cunoașterea existențială. duplicitar aduce avantaje, după formula „scopul scuză mijloacele”. IPOCRIZIA POLITICĂ Într-o societate democratică, accederea la putere și schimbarea puterii politice are loc în mod pașnic, pe calea alegerilor, cu acordul celor conduși. Reprezentanții poporului sunt aleși, prin vot, ca membri ai autorităților centrale sau locale, pentru o anumită
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
din fabulele lui La Fontaine că „din punga celor ce-i ascultă trăiesc lingușitorii”. Minciunii îi priește de minune terenul secetos. Dar „Nimic în lume nu se împacă mai prost cu intenția de a susține o cauză dreaptă decât viclenia, ipocrizia și minciuna” îImm. Kantă. „Perfidul spune în față numai ceea ce este întors pe dos”. Fățarnicul își dă „arama pe față”, adică năravurile și intențiile rele ce stăteau până atunci ascunse sub un zâmbet prefăcut sau sub vorbe poleite. „Există un
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
spune în față numai ceea ce este întors pe dos”. Fățarnicul își dă „arama pe față”, adică năravurile și intențiile rele ce stăteau până atunci ascunse sub un zâmbet prefăcut sau sub vorbe poleite. „Există un lucru infinit mai odios decât ipocrizia, și anume, cinismul Limbajul politicianului este parfumat cu sofisme. „Atâția cred că a răspunde ”(P. Claude). Cinismul omului politic după ce a ajuns la putere! altceva Are simțul înseamnă a răspunde” (N. Iorga). „Ia seama la cel ce vorbește în interesul
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
pe undeva prin București, prin Piața Charles de Gaule. izvorâtă din nesiguranța de-acasă și atractivitatea comodității occidentale. Motivația marilor mișcări de oameni este strict conjuncturală, materială și nu izvorâtă dintr-un consens al valorilor... În politică este de dorit ipocrizia sau sinceritatea? „Constat - scria Octavian Paler - că de câte ori cineva vrea să scuze grosolăniile unuia zice: „Cel puțin, e sincer”. De parcă sinceritatea ar fi o calitate în sine. S-ar putea vorbi chiar de „un tupeu al sincerității ” care te face
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
care te face să regreți că nu sunt mai mulți ipocriți capabili să nu confunde sinceritatea cu lipsa celor șapte ani de acasă. V-ați gândit vreodată cum ar arăta o societate în care n-ar funcționa nici un fel de ipocrizie? Să ne ferească Dumnezeu de o ură prea sinceră.
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93254]
-
că sentințele Tribunalului Sacru m-au scandalizat. Dar să fie clar: nu din cauza aberației lor morale și politice, a servilismului lor lingușitor față de aliații tradiționali (oameni de putere creștini-democrați și fasciști) și nu pentru senzația de înșelăciune, de tertip, de ipocrizie, de rea-credință, de insinuare, de privilegiu, care nu apar niciodată mai evidente ca în aceste sentințe. Ele m-au scandalizat din două motive, ce ar putea fi considerate mai degrabă de ordin cultural decât moral. În primul rând, absența totală
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
eu o citez din discursul altcuiva (și anume al lui Pannella, care vorbea în mod paradoxal, la nivel teoretic). Linșezi un om atunci când preiei un concept de-al său, îl reduci cum îți pică mai bine și îl transformi cu ipocrizie într-o țintă ușoară a disprețului și a hilarității publice: lucru pe care îl face Ferrara cu ideile mele - care sigur că nu sunt noi, dar sunt fără tăgadă dramatice - referitoare la ceea ce reprezintă astăzi fascismul și antifascismul comparate cu
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
cazul de față, „destinul” lui Paul al VI-lea și „istoria” Bisericii. În aceleași zile în care lui Paul al VI-lea i s-a făcut fotografia aceea despre care e mai bine să se păstreze tăcerea (dar nu din ipocrizie, ci din respect), el a pronunțat un discurs pe care eu, cu solemnitatea cuvenită, n-aș ezita să-l numesc istoric. Și nu mă refer la istoria recentă sau cu atât mai puțin la actualitate. De altfel, este adevărat că
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
reală, situație care, revăzută apoi „din interior”, a rezultat că era tragică. Acesta a fost momentul în care a izbucnit în mod serios sinceritatea lui Paul al VI-lea: în loc să arunce vorbe mari despre compromis, despre rațiunea de stat, despre ipocrizie - chiar și după apostolatul lui Ioan al XXIII-lea -, cuvintele „sincere” ale Papei au urmat logica realității. Mărturisirile istorice care au urmat pot fi numite astfel cu solemnitatea pe care o aminteam mai sus: aceste mărturisiri stabilesc sfârșitul Bisericii sau
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
și Putere. M-a surprins dintotdeauna - ca să fiu sincer, chiar m-a indignat - interpretarea dată de prelați frazei lui Hristos: „Dați Cezarului ce este al Cezarului și lui Dumnezeu ce este al lui Dumnezeu”, interpretare în care se concentraseră întreaga ipocrizie și aberație ce au caracterizat Biserica în perioada Contrareformei. A fost lăsată să treacă - pe cât de monstruos poate să pară acest lucru - drept moderată, cinică și realistă o frază a lui Hristos ce era în mod evident radicală, extremistă, perfect
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
mai rău, de orice vitalitate în a face răul (sau ne-binele). Fiind cunoscuți dintotdeauna cu slăbiciunile lor, nu mai au noutăți. Disperata lor dorință de a lua de la viață puținul pe care îl pot obține, fie și prin minciuni, ipocrizii, calcule, condiționări mentale etc. (întreaga muniție care, pe scurt, îi face pe oameni să fie frați), în ochii judecătorilor Tribunalului Sacru nu pare un subiect nici de meditație, nici de emoționare, nici de indignare. Singurele accente de indignare în toate
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
al permisivității. În marile orașe și la țară, în centru și în sud, încă mai era în vigoare un anumit tip de morală populară, mai curând liberă, desigur, dar cu tabuuri ce erau ale sale, și nu ale burgheziei; nu ipocrizie, de exemplu, ci pur și simplu un fel de cod pe care întregul popor îl respecta. La un moment dat, puterea a avut nevoie de un altfel de supus, unul care să fie înainte de toate un consumator, și nu era
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
și cu noua eschatologie populară prin care se anunță forme insolite ale "sfârșitului lumii". Este vorba, într-o altă privință, de capacitatea de sacrificiu a generației tinere (Chișinău, 12 aprilie 2009), o generație socotită uneori în grabă sau cu destulă ipocrizie ca lipsită de repere istorice și morale. Nicu Gavriluță observă totodată cum în peisajul comun și aparent insignifiant al vieții cotidiene irump forme derivate (ca să nu spun decăzute) ale sacrului. Se impun fantasme și simbolisme noi, unele chiar stranii, legate
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
Țările europene au reacționat imediat după votul elvețian. În Franța, țară cu 6 milioane de musulmani, partidul lui Nicolas Sarkozy a lansat dezbateri despre identitatea națională franceză. S-a pus accent pe componenta creștină a identității naționale și europene culmea ipocriziei chiar de cei ce respingeau cu voioșie menționarea în Constituția UE a rădăcinilor creștine ale Europei. Președintele francez s-a declarat în favoarea construirii de minarete în Franța, dar fără provocări și manifestări ostentative ale religiei. Olanda și-a reactivat și
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
mai târziu, într-un deceniu în care Statele Unite nu au reușit să prevină colapsul economiei argentiniene, puterea blândă americană s-a erodat semnificativ. Politica guvernamentală poate consolida sau diminua puterea blândă a unei țări. Politica internă sau externă care manifestă ipocrizie, aroganță, nepăsare față de opiniile celorlați sau care se bazează pe o abordare îngustă a intereselor naționale poate submina puterea blândă. De pildă în contextul declinului abrupt pe care l-a înregistrat puterea de atracție a Statelor Unite în sondajele realizate în
by Joseph S. Nye, jr. [Corola-publishinghouse/Science/1027_a_2535]
-
Toate țările vor să promoveze valorile în care credem noi. Cred că aspectul cel mai criticat al "ambalajului" puterii blânde americane (și poate a majorității țărilor bogate) îl reprezintă dubla măsură și inconsecvența."73 Mai ales ceea ce este perceput ca ipocrizie duce la o erodare a puterii fundamentate pe valori declarate. Este puțin probabil că cei care ne disprețuiesc sau ne detestă din cauza ipocriziei vor fi dispuși să ne sprijine în atingerea obiectivelor noastre politice. Chiar și când sunt onest aplicate
by Joseph S. Nye, jr. [Corola-publishinghouse/Science/1027_a_2535]