1,303 matches
-
dau ajutor la treburile ce trebuie de făcut. Mă gândeam eu că vine culesul și am făcut o inspecție a vaselor; chiar mi-am adus aminte că butoiul cel mare în care matale pui vinul alb, are un fund ce lăcrima pe la gardină, cu toate că l-am păpurit bine. Trebuie văzut și cel de vin roșu și cada care pierde pe la gardina de jos ; − Ei lasă, că le scoatem din beci pe toate afară, iar Maricica are să pregătească niște opăreală ca să scoatem
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
Bineînțeles că ziua morții lui Nichita era sfîntă. Ne strîngeam cu toții și beam și vărsam un strop în cinstea marelui dispărut, și iar beam, și iar văr sam un strop și tot așa. În cele din urmă, ne pupam și lăcrimam discret. În camera mea strîmtă din Grozăvești, cu două paturi de-o parte și de alta și un culoar între ele ca într-un compartiment de tren, cu gîndacii care mișunau peste tot, cu chiuveta picurînd neîncetat, noi făceam, în
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
că la] no. 20, a treia sau a patra casă pe dreapta, din rue des Ecoles? Eu am stat în Boul’ Mich, cred [că la numărul] 48. Prin rue Pasquier ai trecut vreodată? Azi m’am ținut bine, n’am lăcrimat prea mult; nici baie de optimism nu-ți voi fi transmis; nu crede că din pricina lui Mihai numai, ci și pentru că trăesc din puterea celor 13 scrisori din urmă; mai ales cea din 30 octombrie, după primirea celor trei scrisori
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
Versuri, tipărit în 1925. Poezie mai trimit Perpessicius (Pastelul neoclasic), Mihail Celarianu (Chemare în amurg, Cântecul orelor, Înnoptare), V. Demetrius (Psalmistul, Iarnă, Adolescentul), Ion Minulescu (Echinox de toamnă, Toamna), Eugeniu Ștefănescu-Est (Poemă de argint de lună, Oglinda lacului albastru, Seara lăcrimează parcul), Eugeniu Sperantia (Lumină ce cobori pe mine), Marcel Romanescu, George Dumitrescu ș.a. O inițiativă a revistei constă în inserarea în sumar a unor tălmăciri în franțuzește din lirica română, ca și în transpunerea unor poeți străini în românește. Astfel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289450_a_290779]
-
adevărat memorabil. *La intrarea în expoziția lui Gheorghe Velea, m-a șocat reîntîlnirea cu Gr.V. Coban. Stătea pe un scaun lîngă eterna vitrină cu pliante. Avea fața galben pămîntie. A mai pleșuvit, i s-au clăpăugit urechile, îi tremură pleoapele, lăcrimează. Umilit de boală, cerea cu privirea o vorbă de încurajare, obișnuita minciună că arată bine sau barem că s-a mai îndreptat față de cum era cu o lună-două înainte. Cred că e mîhnit și derutat de golul din jurul său. Ingrați
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Borak cel Bătrân, plagiat de care s-ar fi folosit Ludovic L. (sub alte douăzeci și opt nume), ar fi fost o copiere a operei lui Mauriciu Galabeczky, bunicul dinspre tată al lui Jochann. Cu actele notariale în mână, acesta a arătat, lăcrimând vârtos, că bunicul Galabeczky a trebuit să-și schimbe numele în Smithson, în urma amenințărilor banditului John Smith al Treilea. Fiul său, Horst Galabeczky a fost și el, la rândul său, amenințat de același bandit John Smith al Treilea, așa că a
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
mișcare condusă de un anume Pascu), dar imediat a venit în zonă fratele Caraivan și i-a modelat pe drumul cel bun, incluzându-i în Biserica Adventistă. Personal am fost atras de cântecele lor și rămâneam uimit când aproape toți lăcrimau la acele imnuri ce au rămas în comunitatea din Movila Banului până în prezent. Îmi amintesc și chiar fredonez unele dintre ele, cu toate că au trecut aproape 50 de ani. Îmi amintesc de exemplu, de această melodie (Partitura este la Anexe, la
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]
-
cânta cu toții cântarea Mielului, din piepturi binecuvântate și fericite că în sfârșit păcatul s-a terminat. A urmat corul comunității ce a intonat imnul “Tu, popor ales de Domnul”, o cântare pe care nu o voi putea uita niciodată. Mereu lăcrimam la intonarea ei! O zi superbă care s-a încheiat, în prima parte, cu o masă cum doar la Filadelfia se poate gusta, dar pe săturate, cu bucate alese, gustoase și sănătoase. Sigur că după-amiază ne-am reîntâlnit la o
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]
-
a vorbi câte a îndurat Domnul pentru noi. L-au bătut, a fost tras de barbă și multe cuvinte josnice I sau spus. Toate parcă șoptesc tainic de câte a îndurat pe nedrept. Privim cu ochii sufletului în trecut și lăcrimam de durerea Lui. Câte a făcut El pentru noi, iar noi ce-I dăm în schimb? Păcate și răutate. Aprindem fiecare pelerin câte o lumânare și ieșim din acea închisoare, acea peșteră. Aproape nu mai putem respiră. Ne oprim în
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
și legat de cele cerești care nu se prea văd, ci doar cu ochii sufletului poți vedea. Să ne dea Bunul Dumnezeu acea dragoste și credința de care avem mare nevoie toți. De multe ori mi se frânge inima și lăcrimez cu durere când văd cât rău există între noi toti și nu ne afectează deloc suferință celui de lângă noi. Dragii mei frați și surori în Domnul, nu-i nimic mai presus că milă, că dragostea. Se spune ca milă e
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
cu pietre. Se află acolo și locul unde a stat Pilat. Ne gândim la curtea cu lume de tot felul și la răzvrătirea ei. Acolo s-a dat sentința: „Ia-L, ia-L! Răstignește-L!” O, ce cruzime, ce durere! Lăcrimam și noi și ieșim din curte pe Drumul Crucii sau Via Dolorosa, cum se mai numește el. O străduța îngustă și pietruita. Pe ambele părți ale străduței sunt mici magazine cu tot felul de obiecte de cult religios. Zidurile clădirilor
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
ascultat, Fulgerele ne-au certat, Căci în zilele din urmă Va fi foamete și ciumă, Oameni răi, pizma și ura Și n-auzi o vorbă bună, Crime, omoruri și-ntâmplări, Boale fără vindecări, Și zilele se scurtează, Nimeni nu mai lăcrimează, Și trăiesc fără de rost Fiindcă nu-L au pe Hristos. Să așteptați a Lui venire, Să ne scape de pieire, Dar mult foarte nu va fi Până Domnul va veni, Si pe cei ce-au făcut bine îi va lua
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
întrucât el l-a mințit pe Bâgu în privința familiei sale, încercând să cosmetizeze unele lucruri. Totuși, el era foarte afectat de arestarea care îl ținea departe de soție și copil, ale căror poze le avea ascunse în haină. Țurcanu a lăcrimat atunci când i-a arătat lui Bâgu cele două poze și îi învinovățea pe legionari pentru situația sa. Bâgu susține că s-a pus problema 'reeducării' în cameră, iar majoritatea deținuților au fost de acord, dar au cerut să cunoască noua
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
Senzația persistentă de obstrucție nazală unilaterală („nas înfundat”); Scăderea simțului mirosului; Sângerări nazale (epistaxis); Scurgeri mucoase în spatele nasului spre gât; Frecvente „dureri de cap” sau senzația de presiune sinusală; O „bombare” (protruzie) a unui glob ocular sau simptomul de ochi „lăcrimând”; Pierderea parțială sau completă a vederii; Vedere dublă; Pierderea unor dinți sau dureri dentare (pe arcada superioară); Presiune sau durere la nivelul unei urechi; O tumefiere la nivelul feței, cavității nazale sau în cavitatea orală; FACTORI DE RISC Mai mulți
CANCERUL CAVITĂŢII ORALE GHID PENTRU PACIENŢI by DANIELA TRANDAFIR , VIOLETA TRANDAFIR () [Corola-publishinghouse/Science/414_a_861]
-
ostilităților împotriva Poloniei, oferea un spectacol impresionant. Pe drumurile de acces spre Katowice, regimentele poloneze de artilerie erau masate în adîncime, fiecare om așteptînd cu frîul în mînă ordinul decisiv, în timp ce sub cupola de sticlă a gării viermuiau, văitîndu-se și lăcrimînd, familiile ce părăseau orașul printre îmbrățișările celor care mergeau la luptă și cei care plecau îngrămădindu-se în trenuri ce trebuiau să-i ducă spre un loc ce părea de o securitate provizorie, spre Rusia... La cîteva zile, resturile armatei
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
poetic capacitatea demiurgică a muzicii create de fecioară. Și Cântecul de Lioară, în care recluziunea dezvăluie „instituția” feminină a șezătorii, revelează un plâns asociat torsului. „Șed în șir și joc/ Și fetele torc./ Numai fica me/ Firu-și firuie/ Sta și lăcrima” (Valea-de-Jos - Bihor). Opoziția neofit - grupul fetelor integrate social augmentează drama inițiatică, în care forțele născătoare de lumi se conjugă cu energiile fecunde ale viitoarei mirese, printr-o montare antifonică a jelirii cu muzica. Cuvintele fetei au ca receptor potopul însuși
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
merg cu tine? Vreau și eu să fac o baie. — Te rog, nu mă deranjează. Al doilea metrou a venit dinspre Aoyama 1-chōme. Am plecat privirile și am închis ochii. Lumina a fost la fel de puternică, dar nu mi-au mai lăcrimat ochii. — Nu cred că-i nevoie să te tunzi, zise ea ridicând lanterna spre capul meu. Îți stă mai bine așa. Dar m-am săturat de păr lung. — Oricum, nu-i nevoie să te duci la frizer. Când te-ai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
cu zece minute mai devreme? Mă implorase să omor arătarea cu zece minute mai devreme - cum de era în stare să dea telefoane, când eu de-abia dacă mă puteam mișca? Ce-mi ascundea? De ce revenise actorul? Nu ne împăcasem lăcrimând reciproc doar cu câteva ore în urmă? Mă uitam la Robby, când brusc, ofițerul Boyle a apărut în câmpul meu vizual. Se oprise lângă Robby și îl întreba ceva. Robby se uită imediat spre mine și dădu din cap. Robby
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
mama, dar îi plac și astăzi. Este un cântec, după cât îmi aduc aminte, ieșit astăzi din repertorii, dar pe care îl cântau și mama mea cu surorile mele în nopțile de iarnă ale anilor 1939-1944, la clăcile care se organizau, lăcrimând după cei plecați pe frontul de răsărit și nu se mai întorceau - fratele meu mai mare, unul din cumnați etc. Cântecul marinarului Stam sus pe coasta mării Priveam pe apă-n jos Cum valurile-albastre Se legănau frumos. Și-o barc
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
la munca câmpului cu toții. Era o armonie plăcută, că ne Întreceam la prășit. Tata mereu cânta cântece duioase. Ele se numeau: Iisuse călător, Cruce sfântă, părăsită, Pasăre măiastră, Pe drum cu spini Încununat, Blândul Păstor și altele. El cânta și lăcrima de duioșia cuvintelor care-L Înfățișau pe Domnul Iisus și Golgota. Apoi cântam cu toții. Era frumos și plăcut. Și Dumnezeu parcă le sporea pe toate. Tata, fiind bun gospodar, ne Învăța de toate. Iarna și vara. În zile de sărbătoare
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
vorbi câte a Îndurat Domnul pentru noi. L-au bătut, a fost tras de barbă și multe cuvinte josnice I s-au spus. Toate parcă șoptesc tainic de câte a Îndurat pe nedrept. Privim cu ochii sufletului În trecut și lăcrimăm de durerea Lui. Câte a făcut El pentru noi, iar noi ce-I dăm În schimb? Păcate și răutate. Aprindem fiecare pelerin câte o lumânare și ieșim din acea Închisoare, acea peșteră. Aproape nu mai putem respira. Ne oprim În
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
și legat de cele cerești care nu se prea văd, ci doar cu ochii sufletului poți vedea. Să ne dea Bunul Dumnezeu acea dragoste și credință de care avem mare nevoie toți. De multe ori mi se frânge inima și lăcrimez cu durere când văd cât rău există Între noi toți și nu ne afectează deloc suferința celui de lângă noi. Dragii mei frați și surori În Domnul, nu-i nimic mai presus ca mila, ca dragostea. Se spune că mila e
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
cu pietre. Se află acolo și locul unde a stat Pilat. Ne gândim la curtea cu lume de tot felul și la răzvrătirea ei. Acolo s-a dat sentința: „Ia-L, ia-L! Răstignește-L!” O, ce cruzime, ce durere! Lăcrimăm și noi și ieșim din curte pe Drumul Crucii sau Via Dolorosa, cum se mai numește el. O străduță Îngustă și pietruită. Pe ambele părți ale străduței sunt mici magazine cu tot felul de obiecte de cult religios. Zidurile clădirilor
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
mă vedea Citește-mi te rog Cartea Ca să-mi simți Durerea mea Să o spun N-am avut cui Să m-asculte N-are cine... Numai coala de hârtie M-a primit pe ea o scrie, Și cu mine a lăcrimat Ca auzit al meu oftat. Mai știe și Dumnezeu Dorul și necazul meu Iar În clipele mai grele M-a Întărit Mi-a dat putere Ca să-mi duc zilele mele Greu mi-a fost De la Început Căci noroc, Eu n-
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
a urcat-o greu Și Fiul Lui Dumnezeu. Greu urca, se poticnea Și popasuri mari făcea. Multă lume Îl urma: Unii Îl loveau cu ură Peste Sfânta Lui Făptură Alții mâna ridicau Și cu bici de plumb izbeau Însă alții lăcrimau... Iisus cu carnea arsă Dar cu inima duioasă Privea lumea-npătimită Și la rău dezlănțuită Când a fost l-a judecat, Judecata lui Pilat El, zadarnic le-a vorbit Că tot nu s-au potolit Și văzând că nu-nțeleg S-
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]