1,036 matches
-
pentru toate nelegiuirile voastre. 3. Merg oare doi oameni împreună fără să fie învoiți? 4. Răcnește leul în pădure, dacă n-are pradă? Zbiară puiul de leu din fundul vizuinei lui, dacă n-a prins nimic? 5. Cade pasărea în lațul de pe pămînt dacă nu i s-a întins o cursă? Se ridică lațul de la pămînt, fără să se fi prins ceva în el? 6. Sau sună cineva cu trîmbița într-o cetate, fără să se înspăimînte poporul? Sau se întîmplă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
învoiți? 4. Răcnește leul în pădure, dacă n-are pradă? Zbiară puiul de leu din fundul vizuinei lui, dacă n-a prins nimic? 5. Cade pasărea în lațul de pe pămînt dacă nu i s-a întins o cursă? Se ridică lațul de la pămînt, fără să se fi prins ceva în el? 6. Sau sună cineva cu trîmbița într-o cetate, fără să se înspăimînte poporul? Sau se întîmplă o nenorocire într-o cetate, fără s-o fi făcut Domnul? 7. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
în urmă toate-s umbre Cu contururi tot mai sumbre, Iar în față o-ntrebare: Când ajung la capăt, oare? Și la asta se cuvine, Căci așa e foarte bine, Să adaug încă una: Mi-a șters timpul și arvuna? Lațul se tot strânge-n taină Șifonînd a vietii haină; Nici urmă de mirare - Viața fost-a grea cărare. Timpul meu cu noapte densă Cere-n rugă recompensă; Vrea acum ca altădată O făclie-mbălsămată. 19 iunie 2004 DINCOLO DE TIMP ȘI SPAȚIU
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
pace, fugi departe - O, de luceafărul din cer M-a prins un dor de moarte". - " Dacă nu știi, ți-aș arăta Din bob în bob amorul, Ci numai nu te mânia, Ci stai cu binișorul. Cum vînătoru-ntinde-n crâng La păsărele lațul, Când ți-oiu întinde brațul stâng Să mă cuprinzi cu brațul; Și ochii tăi nemișcători Sub ochii mei rămâie... De te înalț de subsuori Te-nalță din călcâie; Când fața mea se pleacă-n jos, În sus rămâi cu fața
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
oricâte încercări de bunăvoință ai face, vor să-ți strivească chiar aripa pe care le-ai împumutat-o. Pentru adăpost și-au construit colivii din poleieli amăgitoare; firele sunt împletite din orgolii bătute cu pietre de trufie ... Dacă teau prins în lațul pe care îl țin întotdeauna la îndemână, libertatea ta va fi pusă în pericol: te vor ține în colivie fără apă și pâine, iubindu-te în felul lor bolnăvicios. Poveste de toamnă Simt de la un timp un gând care nu
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
ea îl golește. O strategie nu prea subtilă, dar adesea eficientă. Ce faci, drăguțo? o întreb eu, luând-o de talie. Unde ți-e prietenul? Ea face o grimasă și se răsucește puțin spre mine. —L-a prins Vanessa în laț, zice. Voia „să discute“. Nesimțita! Și, mai încet, numai pentru mine, adaugă: — Dacă aș fi fost cu Finn pe bune, ceea ce face ea s-ar chema sfidare pe față. —I-am văzut ducându-se să discute între patru ochi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
să mă relaxez încă. (Îmi face cu ochiul.) Am un suc nou de la magazinul cu produse dietetice - e plin de electroliți... — Apoi, zic eu, dacă are electroliți, nu pot să te refuz... M-am gândit eu că te prind în laț cu asta, zice Finn vesel. Tuturor fetelor le plac electroliții. Apartamentul lui Finn e în Notting Hill, în centru, și este de fapt parterul unei case cu etaj, cu o grădină enormă față de media londoneză. Știu că firma merge foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
tunelurile le ocoleau și pe cât de neașteptate erau locurile răspândirii lor, pe atât de neprevăzute erau curbele, când ziceai că urci, coborai, nordul era la vest, în loc de bazalt găseam izvoare, noi și chipurile șobolanii; spun chipurile, pentru că se prindeau în laț, călcam pe burțile lor, doi dintre noi făceau curățenie în urmă, felinarele spărgeau bezna grasă, cu toții însă așteptam momentul crucial, prinderea Regelui încât, fără să vrem, ajunserăm în visurile materiei. T oată lumea e călare pe toată lumea îi zise Cargobot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
cu toții din Brăila, repetenți cu toții în clasa a V-a, la același nemernic de Căpcăunu, fiecare având în mână o undiță? Nu! O lance? Nici pomeneală! La naiba, e un șobolanoid! strigă Grasu. Le arătă cum se telescopează, devenind un laț cu unicul scop de prindere a Regelui Șobolanilor, ai cărui supuși invadaseră orașul și îi rodeau cu hămeseala lor cosmică rădăcinile uitării, semnalele S.O.S din Iad, senzația de apucat a ciungilor, fantoma de picior a șchiopilor, lacrimile morților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
se întunece din ce în ce mai mult la orizont, căci norii începeau să se îndrepte amenințător spre soare. Se apropiau de el ca un iris, în cercuri, din ce în mai strâmte, din ce în ce mai sufocante, ca un cerc de rechini ce se strâng precum lațul în jurul victimei lor. Intrând în sala de clasă, am putut observa că băncile nu mai erau la locul lor. O parte erau date la perete, cu niște plăci deasupra. Erau paturi improvizate, căci nu erau îndeajuns de multe la subsol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
direcția ei. Capitolul 78 Alex Burnet dormise pe scaunul din față al mașinii, iar când deschise ochii, văzu că era înconjurată de oameni. Trei dintre ei se uitau în mașină. Purtau pălării de cowboy și aveau bețe ascuțite mari, cu lațuri la capăt. Se ridică repede. Unul dintre ei îi făcu semn să stea nemișcată. — Doar o clipă, doamnă. Alex se uită la fiul ei, Jamie, care dormea liniștit pe scaunul de lângă ea. Nu se trezise. Nimic nu-l trezea pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
aia am venit pe lume în ’89, de dragul libertății, că noi luptăm pentru ea... Luptați punându-vă brățările alea?, cum luptați și cum liberi?, adică, ce vreți?, ce vrei tu, victoria mea din ’89?... Mami, pe mine mă ții în laț ca pe un câine cu zgardă, mă ții legată și tu, și societatea, în loc să vă luați viața în mâini, să vă gândiți la sufletul vostru, voi sunteți stăpâniți de obiecte, de case, de mașini, de bani, depinde cum e cazul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
Îndrăgosti de tine ... Adonisul meu drag! Victor Olaru pășea cu mare grijă pe frunzele uscate pentru a nu face zgomote inutile și nedorite, se ferea de ramuri cu mâna stângă ridicată ca un scut În dreptul ochilor și Înainta către următorul laț pentru prins iepuri. Se Înoptase și deja trecuse un pic peste prima oră din noaptea neagră și liniștită. Olarul fixa În locuri numai de el știute cele zece lațuri fermecate pentru prins iepuri. Din timp În timp scruta pădurea care
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
stângă ridicată ca un scut În dreptul ochilor și Înainta către următorul laț pentru prins iepuri. Se Înoptase și deja trecuse un pic peste prima oră din noaptea neagră și liniștită. Olarul fixa În locuri numai de el știute cele zece lațuri fermecate pentru prins iepuri. Din timp În timp scruta pădurea care la ora aceea era liniștită și primitoare, tăcută și prietenoasă. Nu făcea zgomot, cerceta cu lanterna sa chioară fiecare laț și mulțumit de rezultat se deplasa către un nou
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
fixa În locuri numai de el știute cele zece lațuri fermecate pentru prins iepuri. Din timp În timp scruta pădurea care la ora aceea era liniștită și primitoare, tăcută și prietenoasă. Nu făcea zgomot, cerceta cu lanterna sa chioară fiecare laț și mulțumit de rezultat se deplasa către un nou loc, timp În care era atent ca Vizanti să nu se abată de la reguli. De data aceasta, Vizanti era un câine mare și docil care purta același nume, dat de Victor
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
liniștiră și după alte câteva minute de siguranță, așteptarea lor luă sfârșit. Ieșiră cu mare grijă din ascunziș, Victor privi cu mare atenție În toate părțile, comandă „liber” pentru Vizanti și ușor-ușor se Îndreptă către următoarea capcană. Victor Olaru privea lațurile fără a le vedea, nu și putea lua gândul de la Întâmplarea nemaiîntâlnită. Ce-a fost asta? Oare au plecat de tot, se mai Întorc? Din Întrebări și gânduri nu tocmai ușoare Îl trezi Vizanti care Înnebunise de tot; sărea pe
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
Psalmi și Începe să citească: ,, Cel care locuiește În locul În locul ascuns al Celui Preaânalt va rămâne la umbra Celui Atotputernic. Spun despre Domnul: Adăpostul meu și fortăreața mea: Dumnezeul meu În care mă Încred,,. Pentru că El te va salva din lațul păsărarului, de ciuma distrugătoare. El te va acoperi cu penele Sale și sub aripile Sale te vei adăposti; adevărul Său este scut și pavăză. Nu te vei teme de groaza nopții, nici de săgeata care zboară ziua, nici de ciuma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
din ochi, s-a spânzurat Într-o noapte, chiar În clopotniță. S-a urcat pe o buturugă subțire de salcâm, ca să poată ajunge la o grindă de lemn și să Înnoade funia. După ce-și va fi pus gâtul În laț, a răsturnat buturuga subțire cu picioarele... Trupul atârna, legănat sinistru, de vântul care intra și ieșea prin cele două deschizături ale clopotniței. Cum biserica era gard În gard cu casa bătrânilor, dimineața, ieșind În curte și privind cerul, cum făceam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
străpunsese osul. Era prea mult, a fost momentul În care noroiul greu, În loc să-l Înghită, l-a ajutat să se ridice. A scos un strigăt de animal Înjunghiat, și, cu o mână pe care reușise să și-o elibereze din lațul făcut de brațele brutei, a tras cu o mișcare rapidă spre el scaunul, după care l-a ridicat, izbindu-l În moalele capului pe criminal. Știa că acest lucru Îl poate costa sfârșitul, dar n-a avut Încotro. S-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
cucuvelei. E-adevărat că nu te mai vizitează șobolanii, În schimb dârdâi de frig Orice lucru are prețul lui Antoniu. ........................................... ,,M-au Înconjurat legăturile morții și m-au Înspăimântat șuvoaiele nelegiuirii. M-au Înfășurat legăturile Locuinței morților, m-au prins lațurile morții. ............................................... Ă Psalm 18ă Epilog Ă1ă La Început a fost un cuvânt, ca oricare altul, fără o semnificație deosebită. Era transparent și vulnerabil, nu te puteai baza pe el, era ca o Încăpere șubredă În care intri și ai sentimentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
ai puțină. Cam puțină, e drept <vic47>: ce ai făcut cu banii? <sabina>: i-am băgat în afacere, ți-am spus. <sabina>: am facut avocatură <sabina>: am trăit cu un judecător batrin, pînă am terminat <vic47>: de ce îmi spui toate lațurile? <sabina>: ca să știi! <vic47>: la ce mi- ar folosi? <sabina>: tu esti singurul bărbat curat întîlnit de mine de foarte, fooooarte mult timp <sabina>: restul toți niște javre <sabina>: mi-e o scirba... că i-aș împușca pe toți, si
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
mai rău decât credeam. Să nu te mai văd! Iese, trântind ușa. Stau pe un taburet, fără putere. Ce blestem e asta? Pe Maia nu am iubit-o - dar am crezut-o. De ce a avut nevoie să vină cu toate lațurile, cu bâlbâitul, cu violul... Pentru un sutar? Pentru o viață în Canada? Da, poate... Nu ar fi prima. Poate ca si Sidonia e la fel. Ei i-am dat 500... Mai deșteaptă, hahaha. Cremene. Avocat... Adorm. Somn fără vise. Tresar
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
căsătorit. îProbabil chiar și când vorbea cu nevastă-sa.) Era genul de bărbat care îți servea o scuză complicată fiindcă nu te invita în apartamentul lui. Genul de bărbat pe care aș ajunge să fiu recunoscătoare să-l prind în laț dacă nu luam măsuri grabnice, m-am gândit cuprinsă, dintr-odată, de amărăciune. Chaquie mi-a întors spatele și a început să discute cu Dermot cu voce scăzută. Nu că ar fi avut vreo neînțelegere sau ceva de genul ăsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
imaginându-și fața lui Burcilă când va apare el din întuneric și îl va bate pe umăr. Pășea neauzit printre copaci, ca o umbră în întunericul din jur. Era priceput să se strecoare pe nesimțite prin pădure. Știa să pună lațuri și capcane și tot el era cel ce prindea iepurii și veverițele pe care le puneau țigăncile în ceaun. Se lăuda că poate să se apropie de o căprioară fără ca aceasta să-l simtă decât atunci când îi înfigea cuțitul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Se lăuda că poate să se apropie de o căprioară fără ca aceasta să-l simtă decât atunci când îi înfigea cuțitul în gâtlej. Bineînțeles că aceasta nu era decât o exagerare, nu reușise niciodată să prindă o căprioară altfel decât în laț, dar asta nu o mai știa nimeni în afară de el. Oricum, animalul avea gâtul tăiat, doar nu era să-l aducă viu! Acum, deja ajunsese acolo unde credea că se ascunde vărul său. Tabăra scăldată în lumină se vedea foarte bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]