1,998 matches
-
însoțesc strigătul meu către tine, chemarea mea. Dumnezeu mi-i martor că nu vreau să bravez. Tu, sanctuarul vieții mele, tu cea mai sfântă ființă din viața mea, tu, bunătatea, blândețea, tu lacrima și sudoarea, tu jertfa care te ai mistuit din iubire pentru mine, tu mămică dragă, îmi îngădui să scriu despre tine ? îmi îngădui să descopăr, să prezint lumii comoara sfântă a sufletului tău ? Mă tem că cei ce vor citi aceste rânduri, nu-și vor da seama că
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
nu aveam la îndemâmă astfel de concordanț e. La vremea când munceam și ziua și noaptea, eu nu aveam cărți și reviste de teologie la parohia la care lucram. Credeam, eram convins că prin ceea ce scriu apăr credința strămoșească, mă mistuiam pentru apărarea credinței strămoșești. Când am scris problemele tratate în cele patru volume de „Pentru Credința Strămoșească” nu aveam reviste care să trateze astfel de probleme. Astăzi când se tipăresc cele scrise de mine, conțiutul lor nu mai este proaspăt
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
că port niște sarcini pe care trebuia să le duc la îndeplinire cu seriozitate, și acest simțământ îmi dădea demnitate; simțeam că am o misiune de îndeplinit. Treptat mi s-a conturat un ideal în care eram chemat să mă mistui cu întreaga-mi ființă. În aceste ședințe, elevi de seminar numai cu doi trei ani mai în vârstă decât noi cei mai mici, ne făceau educație religioasă foarte serioasă. Se punea mare accent pe post și rugăciune, pe lucrarea faptelor
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
În orice caz se topește și aurul curat Împreună cu materia cea obișnuită, În mod abso‑ lut necesar și sufletul, care este unit cu materia, ajunge În foc, până ce va fi Înlăturat toată acea materie de rând și falsă care este mistuită În foc. Și mai amintesc și altă pildă : dacă ar unge cineva o funie cu lut gros pe toată lungimea ei și apoi i‑ar băga capătul printr‑o gaură mică și ar trage la sine cu o forță mare
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
noi Întotdeauna, mai ales În cuptorul suferințelor vieții. „Dacă tu vei trece prin ape, Eu sunt cu tine și În valuri tu nu vei fi Înecat. Dacă vei trece prin foc, nu vei fi ars și flăcările nu te vor mistui. Că Eu sunt Domnul Dumnezeul tău ...” (Isaia 43, 2‑3). Așa cum notează unii comentatori 79 ai textului biblic de mai sus Compasiunea lui Dumnezeu față de omul suferind 73 (Daniel 3, 24‑25), este o mângâiere să observăm că numai trei
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
Dumnezeu să‑i scutească de dureri și de suferințe, căci răbdarea lor este aducătoare de cununi cerești, ci să nu fie lăsați pradă durerii fără Întărirea și mângâierea Duhului Sfânt. Deci, acei eminenți iubitori de Dumnezeu ale căror suflete sunt mistuite de tânjirea pentru transformarea și transfi‑ gurarea lor după asemănarea divină, primesc impactul tera‑ peutic al suferinței. Fac aceasta fie ca martiri, dăruindu‑și viețile, fie ca asceți, negându‑și confortul și satisfacerea celor mai elementare dorințe. Este posibil ca
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
amintește celor copleșiți de tristețea de pe urma durerii bolii și de prohibiția impusă de Pitagora, care interzice celor inițiați „să‑și mănânce inima”, prin aceste cuvinte el Învățându‑i că nu trebuie nicicând să li se piște și să li se mistuie sufletul, dacă se Întâmplă să vină peste ei greutăți și necazuri nedorite. Nenorocit este cu adevărat acela despre care Homer spune În Iliada (VI, 201‑202) că rătăcește singur și‑i mistuit de tristețe 199. Cum se raportează sfinții și
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
să li se piște și să li se mistuie sufletul, dacă se Întâmplă să vină peste ei greutăți și necazuri nedorite. Nenorocit este cu adevărat acela despre care Homer spune În Iliada (VI, 201‑202) că rătăcește singur și‑i mistuit de tristețe 199. Cum se raportează sfinții și părinții duhovnicești la boală 163 Lipsa de suportare a oricărei dureri În persecuțiile feroce din primele secole ale creștinismului o analizează deosebit de subtil scriitorul bisericesc Tertulian care consemnează : „Să luăm În considerare
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
127. A venit apoi rândul profetului. Acesta și-a construit altarul, folosind douăsprezece pietre care simbolizau triburile lui Israel, și-a stropit ofranda cu apă, l-a invocat pe Dumnezeu și s-a dat înapoi. În câteva secunde focul a mistuit jertfa. Privitorii s-au aruncat la pământ și au strigat: "Domnul este Dumnezeu; Domnul este singurul Dumnezeu". Cu 2 800 de ani mai târziu, relația dintre oameni și Divinitate nu s-a schimbat prea mult. Căutăm încă semne și evenimente
by Madeleine Albright [Corola-publishinghouse/Science/1028_a_2536]
-
s-a schimbat prea mult. Căutăm încă semne și evenimente aici pe pământ care ar putea să ne ofere indicii despre natura și intențiile lui Dumnezeu. La 11 septembrie 2001, cele două turnuri gemene ale World Trade Center au fost mistuite de flăcări. A fost acest eveniment un semn? "Dumnezeu continuă să se dezvăluie și să permită dușmanilor Americii să ne dea probabil ceea ce merităm", a spus Jerry Falwell într-o emisiune televizată la două zile după tragedie 128. El a
by Madeleine Albright [Corola-publishinghouse/Science/1028_a_2536]
-
atingi partea tragică a lucrurilor, trebuie să te pregătești, să-ți faci lecțiile. Și Nașu’ și le-a făcut. A venit cu un braț de hîrtii pe care scria că România stă foarte prost cu infrastructura, mirificul fotbal feminin se mistuie în chinuri, iar în 13 000 de sate avem doar o mie și ceva de terenuri de fotbal. Dramatic, domnilor! Dra ma-tic! Baza materială e șubredă și n-are cum să fie altfel, fiindcă însăși economia e șubredă. Ce
Raport de cornere. C`t se `ntinde plapuma Sportului? by Alin Buz\rin () [Corola-publishinghouse/Science/856_a_1764]
-
nu ruginesc la prima picătură consumată după lăsarea serii. Timpul nu e, însă, pierdut. Fotbalul e universal și se joacă peste tot, nu numai în cartierul aristocratic al lui Stamford Bridge. Londra toacă fotbaliștii veniți din patru zări, așa cum Bucureștiul mistuie fătucile îmbujorate sosite cu rata din fundul Moldovei. Verona și Parma au fost laboratoare ale evoluției, capitala Regatului Unit e un malaxor unde se fărîmițează inclusiv bolovanii de aur tip Beckham. Adrian a intrat între valțuri ca o speranță și
Raport de cornere. C`t se `ntinde plapuma Sportului? by Alin Buz\rin () [Corola-publishinghouse/Science/856_a_1764]
-
omul peșterilor se deșteptase în el"), căci blândul Andrei își zărește iubita (tot în oglindă!) răspunzând amantului la scrisoarea primită în cealaltă cameră, fără să știe că e privită. Doar "firea lui slabă", de moldovean sfios, îl determină să "se mistuie în el" și să nu reacționeze pe loc, sub impulsul mâniei ("era sorocit să sufere mai mult ca alții, nu fiindcă simțea mai adânc, ci pentru că nu-și putea revărsa simțirea printr-o izbucnire"). În cele din urmă sângele țâșnește
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
ocară, Îndrăznesc ca să rostească pân’și numele tău, țară.” (M. Eminescu) Circumstanțialul de mod are o componentă semantică negativă, mascată de prepoziția fără (de): „Cât e întinsul și-naltul luminii, / Dumnezeu singur arde suav câteodată prin tufe / fără de-a mistui.” (L. Blaga) Construcția maschează adesea o relație sintactică de coordonare adversativă: Citește fără a reține nimic. = Citește dar nu reține nimic. În același mod, în anumite enunțuri, structurile cu infinitiv precedat de prepoziția spre sau pentru nu exprimă finalitatea unei
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
gramaticale fundamentale predicației: • de timp-mod: „Tu din tânăr precum ești Tot mereu întinerești.” (M. Eminescu) „Ce-ți lipsește să fii înger - aripi lungi și constelate.” (M. Eminescu) „Eram un copilandru. Din codri vechi de brad Flămânzii ochi rotindu-i, eu mistuiam pământul.” (M. Eminescu) „O oră să fi fost amici Să ne iubim cu dor.” (M. Eminescu) „Ci eu voi fi pământ În singurătate-mi.” (M. Eminescu) „Te-or întrece nătărăii De ai fi cu stea în frunte.” (M. Eminescu) • de
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
argint, acoperit cu o țesătură de mătase roșie și împrejmuit de îngeri" ... "văzând aceasta Lancelot se ridică în picioare și vru să treacă pragul, dar de îndată îl întâmpină o pleasnă de vânt, dogoritoare ca niște cărbuni aprinși: totul se mistui din ochii lui și căzu jos ca mort". Nu credeam poveștile sau nu le înțelegeam. Și unele particule sub-atomice demonstrate în existența lor efemeră n-au fost încă puse pe de-a-ntregul în evidență. De ce să ne mirăm de minunile
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
selectă, creatoare, de nebuni, trece în spirală să surprindă poarta, porul spre fântână, ca Iona în pântecele balenei, căruța e o matrice în care nu se întâmplă nimic, e un punct care acaparează totul, în care se elaborează și se mistuie ciclurile din labirint, un principiu al morții și al învierii. Ajunsă la capătul clopotului, ființele renăscute trec într-o nouă lume, ca și cum ar fi fost conduse de Noe în ciclul următor, într-un alt clopot. Imaginea se suprapune semantic talismanului
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
forțele topite în Dumnezeu. În Zohar întâlnim simbolismul celor două coline în legătură cu deplasarea luminilor și ce e jos va fi la fel cu cea de sus, aparent recuperarea colinei superioare va ridica pe cea inferioară, ceea ce este aparent se va mistui și ceea ce este ascuns se va manifesta. La steaua care-a răsărit/ e-o cale-atât de lungă/ că mii de ani i-au trebuit/ luminii să ne-ajungă... // Era pe când nu s-a zărit/ Azi o vedem, și nu
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
să redescopere înțelesul universului, secret și totodată la îndemâna oricui. Iată de ce nașterea poate fi considerată ca fiind o geneză spirituală a trupului printre aceste elemente. Trupul prin el străbate gândul și în trup nu se domolește în el dragostea se mistuie 1047. Să ne amintim că primăvara, caldă și umedă e aerul, simbol al volatilității, un principiu care destinde și transformă sămânța, răspândind-o în univers. Un om ca oricare altul,/ jumătate-n umbră, jumătate-n soare,/ spune că primăvara e
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
mai mult decât puteau grecii concepe, ceea ce întâlnim în artă, expresie a sufletului nostru, e doar o parte ce animă viața, având în extensia a ceea ce este și în alții. Și-atunci acest foc primordial, care ne arde și ne mistuie, cum poate fi el definit? Și cum îl putem descrie? A spune suflet înseamnă tot ce idealizăm în totalitatea ființării, dar statusul suprem, specific ca parte în sine din întreg e Sufletul. Prezența lui în opera literară îl poate defini
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
succesiune rapidă, reflectând încercarea febrilă a scriitorilor de a găsi modalități prin care să exprime trăiri, stări, situații fără precedent în viziunea lor. Al Doilea Război Mondial a fost un conflict armat generalizat, la mijlocul secolului al XX-lea, care a mistuit cea mai mare parte a globului, fiind considerat cel mai mare și mai ucigător război neîntrerupt din istoria omenirii. A fost prima oară când un număr de descoperiri tehnice noi, incluzând bomba atomică, au fost folosite la scară largă împotriva
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
fac o aureolă peste cap”. Flacăra iubirii devine măsura a trecerii timpului: „flacăra (...)/oricărei făpturi pământene,/și drumul i-aține, și ceasul.” Antiteza dintre iubirea pământească și cea divina este evidențiată în versurile: „Dumnezeu singur arde suav (...)/ fără de-a mistui” „altfel noi ardem, iubito (...) mistuindu-ne unul pe altul”; „el cruță” „noi nu ne iertăm/ ardem (...) cu cruzime în văpăi”. Blaga consideră că omul este un Dumnezeu pe pământ, dar Dumnezeu nu e om în cer. Singură, divinitatea poate controla
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
Flacăra iubirii devine măsura a trecerii timpului: „flacăra (...)/oricărei făpturi pământene,/și drumul i-aține, și ceasul.” Antiteza dintre iubirea pământească și cea divina este evidențiată în versurile: „Dumnezeu singur arde suav (...)/ fără de-a mistui” „altfel noi ardem, iubito (...) mistuindu-ne unul pe altul”; „el cruță” „noi nu ne iertăm/ ardem (...) cu cruzime în văpăi”. Blaga consideră că omul este un Dumnezeu pe pământ, dar Dumnezeu nu e om în cer. Singură, divinitatea poate controla focuri fără ca să se mistuie
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
mistuindu-ne unul pe altul”; „el cruță” „noi nu ne iertăm/ ardem (...) cu cruzime în văpăi”. Blaga consideră că omul este un Dumnezeu pe pământ, dar Dumnezeu nu e om în cer. Singură, divinitatea poate controla focuri fără ca să se mistuie, dar oamenii trăiesc o iubire mistuitoare, unul prin celălalt, și ard cu „o altfel de ardoare”. Agape, iubirea lui Dumnezeu și iubirea de Dumnezeu nu este mistuitoare, ci ea este adevărata cale de potențare a misterului, de coborâre în mister
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
treptele iubirii adevărate care are în vârful primadei prietenia - cea mai reprezentativă pentru adevărata iubire. Iubirea umană este supusă, astfel, efemerității, unei pasiuni ucigătoare, o implicare intensă, fără de care adevăratul lumesc nu ar exista. Blaga surpinde materialitatea lumii care este mistuită de accederea la Eros. Erosul este o altă ipostază a cunoașterii luciferice, căci presupune risc, zdruncinare, dizolvare a cuplului; provoacă o criză „de foc”, răpind echilibrul, susținând integrarea în mister. Agape păstrează ataraxia primordială, reprezentând aspectul relațional-valoric al cunoașterii paradisiace
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]