8,241 matches
-
și, într-adevăr, majoritatea solidelor care compus crusta, mantaua și nucleul Pământului sunt elemente chimice fără grupare moleculară. Aceste tipuri de substanțe, precum compușii ionici și solide în rețea, sunt organizate în așa manieră încât nu este necesară existența unor molecule identificabile. În shcimb, aceste substanțe sunt discutate an termeni de unitate celulară că și cea mai mica structura repetitivă din interiorul substanțeo. Exemple de asemenea substanțe sunt sărurile minerale (precum sarea de masă), solidele precum carbonul și diamantul, metalele, siliciul
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
că și cea mai mica structura repetitivă din interiorul substanțeo. Exemple de asemenea substanțe sunt sărurile minerale (precum sarea de masă), solidele precum carbonul și diamantul, metalele, siliciul și minerale silicate, precum cuarțul și granitul. Una din principalele caracteristici ale moleculei este geometria să, numită structura moleculară. În timp ce structura moleculară diatomica, triatomica sau tetraatomica poate fi triviala (lineara, piramidal angulara, etc), structura moleculelor poliatomice, constituite din mai mult de 6 atomi poate fi crucială pentru natură să chimică. O substanță chimică
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
precum carbonul și diamantul, metalele, siliciul și minerale silicate, precum cuarțul și granitul. Una din principalele caracteristici ale moleculei este geometria să, numită structura moleculară. În timp ce structura moleculară diatomica, triatomica sau tetraatomica poate fi triviala (lineara, piramidal angulara, etc), structura moleculelor poliatomice, constituite din mai mult de 6 atomi poate fi crucială pentru natură să chimică. O substanță chimică reprezintă compoziția materiei care este definită și posedă anumite proprietăți fizico-chimice. În momentul când mai multe substanțe sunt prezente, rezultatul este numit
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
gust, etc). Totodată, sunt considerate a fi proprietăți fizice acele caracteristici care nu implică schimbarea substanțe la nivel chimic. Solubilitatea indică gradul în care o substanță pură se poate dizolva într-un dizolvant, alcătuind o soluție omogena unde repartizarea atomilor, moleculelor și ionilor este uniformă. Pentru lichide parțial miscibile reciproc, care formează o soluție eterogena cu cel puțin 2 faze lichide (lichid multifazic) solubilitatea se denumește miscibilitate. Dizolvantul în modul cel mai frecvent este un lichid, dar sunt și unele excepții
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
în care atomii își formează configurația completă a ultimului strat, interacțiunile dintre ei (legăturile chimice) sunt diferite. Legăturile chimice cunoscute astăzi se clasifică astfel: Conceptul de "legătură chimică" se referă la modul în care atomii se unesc pentru a forma molecule, fiind starea de echilibru între particulele încărcate pozitiv din nucleu și particulele negative care oscilează printre acestea. Fiind mai mult decât niște simple stări de atracție și respingere, energiile și modul de distribuire caracterizează disponibilitatea unui electron de a se
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
disponibilitatea unui electron de a se uni cu un alt atom. Legăturile chimice pot fi covalente, ionice, de hidrogen sau de forță Van der Waals. Fiecare legătură are un anumit potențial atribuit, care crează interacțiunea chimică ce unește atomii în molecule sau cristale. În cazul multor compuși, teoria legăturii valente, modelul Perechilor de Electroni din Stratul de Valentă (în engleză "Vălence Shell Electron Pair Repulsion model" - "VSEPR") și conceptul de număr de oxidare sunt folosite pentru explicarea structurii și compoziției moleculare
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
Ionii sunt uniți datorită atracției electrostatice, iar compusul clorura de sodiu (sarea de bucătărie) este formată. Într-o legătură covalenta, unul sau mai mulți electroni de valentă sunt împărțiți de 2 atomi: rezultatul atomic care este încărcat negativ este denumit moleculă. Atomii vor împărți electronii de valentă în așa manieră încât configurația unui gaz nobil va fi formată pentru fiecare atom. Atomii care tind să se combine în această manieră (având nevoie de 8 electroni în stratul de valentă) urmează regulă
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
anumită formă de energie sau ambele. Transformările care sunt studiate în cadrul chimiei implică studiile interacțiunilor dintre substanțe într-un laborator specializat folosind diverse vase de laborator.Reactiile chimice pot conduce la formarea sau disocierea moleculară, adică rearanjarea atomică sau dezintegrarea moleculelor în scopul formării a 2 sau mai multe molecule mici. Reacțiile redox, disocierea, neutralizarea acid-baza și rearanjarea moleculară sunt unele dintre cele mai comune reacții chimice. O reacție chimică este transformarea unor substanțe în una sau mai multe alte substanțe
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
studiate în cadrul chimiei implică studiile interacțiunilor dintre substanțe într-un laborator specializat folosind diverse vase de laborator.Reactiile chimice pot conduce la formarea sau disocierea moleculară, adică rearanjarea atomică sau dezintegrarea moleculelor în scopul formării a 2 sau mai multe molecule mici. Reacțiile redox, disocierea, neutralizarea acid-baza și rearanjarea moleculară sunt unele dintre cele mai comune reacții chimice. O reacție chimică este transformarea unor substanțe în una sau mai multe alte substanțe. Aceasta poate fi ilustrata în mod simbolic printr-o
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
cea care absoarbe căldură din mediu. Reacțiile chimice sunt condiționate în mod invariabile de energia de activare; viteza de reacție la o anumită temperatura Ț este corelata cu energia de activare E, conform factorului lui Boltzmann formulă 1 - probabilitatea că o moleculă să aibă o energie mai mare sau egală cu E la o anumită temperatura Ț. Dependența exponențială a vitezei de reacție pe baza termică este numită "ecuația Arrhenius". Energia de activare necesară unei reacții chimice poate fi întâlnită sub forma
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
cu zero, reacția chimică atunci se află în stare de echilibru. Există anumite stări de energie pentru electroni, atomi și moleule, însă acestea sunt limitate; acestea sunt determinate de reguli ale mecanicii cuantice, care necesită cuantificarea energiei unui sistem. Atomii/moleculele aflate într-un stadiu energetic mai înalt sunt considerați a fi excitați. Atomii/moleculele unei substanțe, aflați în stare excitata, sunt mulți mai reactivi. Starea de agregare a unei substanțe este în mod invariabil determinată de energia ei și energia
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
de energie pentru electroni, atomi și moleule, însă acestea sunt limitate; acestea sunt determinate de reguli ale mecanicii cuantice, care necesită cuantificarea energiei unui sistem. Atomii/moleculele aflate într-un stadiu energetic mai înalt sunt considerați a fi excitați. Atomii/moleculele unei substanțe, aflați în stare excitata, sunt mulți mai reactivi. Starea de agregare a unei substanțe este în mod invariabil determinată de energia ei și energia prezenta în mediu. Când forțele intermoleculare sunt atat de puternice încât energia din mediu
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
sunt atat de puternice încât energia din mediu nu poate să depășească acele forțe, o substanță poate fi întâlnită într-o stare de agregare mult mai stabilă, precum cea de lichid sau solid (exemplul apei, lichid la temperatura camerei datorită moleculelor stabilizate prin legături de hidrogen. Acidul sulfhidric este un gaz la temperatura camerei și condiții standard de presiune, datorită moleculelor stabilizate prin interacțiuni mult mai slabe, de tip dipol-dipol. Transferul de energie de la o substanță chimică la alta depinde de
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
o stare de agregare mult mai stabilă, precum cea de lichid sau solid (exemplul apei, lichid la temperatura camerei datorită moleculelor stabilizate prin legături de hidrogen. Acidul sulfhidric este un gaz la temperatura camerei și condiții standard de presiune, datorită moleculelor stabilizate prin interacțiuni mult mai slabe, de tip dipol-dipol. Transferul de energie de la o substanță chimică la alta depinde de "cantitatea" de energie cuanta emisă de aceasta. Totuși, energia termică este de regulă transferată mai usor deoarece fononii responsabilă pentru
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
de compuși chimici ce pot reacționa unii cu altii sau atunci când o substanță poate fi prezentă în mai mult de o stare de agregare). Un sistem de substanțe chimice aflate la echilibru, cu toate că prezintă o compoziție neschimbătoare, nu este static; moleculele substanțelor continuă să reacționeze unele cu celelalte, dând naștere astfel unui echilibru dinamic. Prin această, conceptul descrie starea în care parametrii precum compoziția chimică rămâne neschimbată în decursul timpului. Reacțiile chimice sunt determinate de anumite legi, care au devenit concepte
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
constituie adiția cetonei, reacție ce are loc la o temperatură de -78 C, formîndu-se ionul sulfoniu 3. Pasul 3 îl constituie adiția unei baze (trietilamina). La temperatura camerei aceasta va deprotona ionul sulfoniu transformîndu-l înntr-un compus numit sulfon ilidă (o moleculă neutră din punct de vedere electric , dar care are sarcini electrice opuse la 2 atomi alăturați); sulfon ilida suferă o rearanjare de tip sigmatropic pentru a forma cetona 5.Aceasta formează prin deshidratare 3tiometilindol, compus care prin tratare cu Ni
Indol () [Corola-website/Science/304582_a_305911]
-
uterul nu este pregătit pentru nidație și sarcina eșuează. Androgenii și estrogenii, în particular estradiolul (E2) care se găsește în urina masculilor, sunt și ei semnale chimice importante pentru desfășurarea efectului Bruce, dar care activează reacții diferite de cea neuroendocrină. Molecule mici de steroizi, ca E2, pot pătrunde în sistemul circulator direct prin ingestie nazală, după care nimeresc în uter, unde sunt întâlnite de o serie de receptori compatibili. În cantități normale, E2 asigură pregătirea blastocistului și uterului pentru nidație. Însă
Efectul Bruce () [Corola-website/Science/334398_a_335727]
-
Efectul Szilard-Chalmers este un efect din radiochimie, utilizat pentru separarea izotopilor radioactivi (Szilard și Chalmers, 1934), ce constă în ruperea legăturii chimice dintre un atom radioactiv format într-o reacție nucleară și moleculă de care era legat inițial. Pentru o reacție nucleară, un nucleu atomic absoarbe un neutron lent. Nucleul izotopului nou-format este într-o stare excitata și emite atunci o rază gamma când revine la starea de bază. Atomul este rupt din
Efectul Szilárd-Chalmers () [Corola-website/Science/323559_a_324888]
-
inițial. Pentru o reacție nucleară, un nucleu atomic absoarbe un neutron lent. Nucleul izotopului nou-format este într-o stare excitata și emite atunci o rază gamma când revine la starea de bază. Atomul este rupt din legătură să anterioară din moleculă originală și introduce o legatura chimică nouă și diferită, astfel încât izotopul rezultat, deși are proprietăți chimice identice cu izotopul original, poate fi izolat chimic. După iradierea iodoetanului (iodura de etil), cu I natural cu neutroni termici, Szilard și Chalmers au
Efectul Szilárd-Chalmers () [Corola-website/Science/323559_a_324888]
-
de un corp este însoțită de un consum de energie. În emisia radiațiilor electromagnetice, de exemplu a luminii în procesele de chemiluminescență, energia radiaței se dobândește din reacțiile chimice; în procesele de electroluminnescență, ea provine din energia electronilor care excită moleculele și atomii; în catodoluminiscență, din energia razelor catodice care ciocnesc substanța luminescentă. Prin încălzirea lor, corpurile emit radiație: energia este luată de la corpurile înconjurătoare, sau în cazul încălzirii metalelor datorită trecerii curentului electric din energia electrică care se transformă în
Corp absolut negru () [Corola-website/Science/314142_a_315471]
-
constantă T. În acest caz radiația termică se mai numește și "radiație de temperatură" sau "de echilibru". Mecanismul producerii și absorbției radiațiilor termice se poate explica pe baza teoriei câmpului electromagnetic al lui Maxwell. Materia este formată din atomi și molecule, aranjate într-o structură spațială caracteristică fiecărui material și stare de agregare. Din punct de vedere dinamic, particulele constituente ale materiei (atomi, molecule, electroni, protoni) se află într-o perpetuă stare de agitație termică, constând în mișcări de translație, rotație
Corp absolut negru () [Corola-website/Science/314142_a_315471]
-
se poate explica pe baza teoriei câmpului electromagnetic al lui Maxwell. Materia este formată din atomi și molecule, aranjate într-o structură spațială caracteristică fiecărui material și stare de agregare. Din punct de vedere dinamic, particulele constituente ale materiei (atomi, molecule, electroni, protoni) se află într-o perpetuă stare de agitație termică, constând în mișcări de translație, rotație și de vibrație. Intensitatea agitației termice este direct proporțională cu temperatura absolută a sistemului, anulându-se la zero absolut (temperatură la care încetează
Corp absolut negru () [Corola-website/Science/314142_a_315471]
-
e compus în principal din hidrogen molecular obișnuit și heliu ce e lichid în interior și gazos la exterior. Atmosfera pe care o vedem noi este doar partea superioară a acestui strat adânc. Apa, dioxidul de carbon, metanul precum și alte molecule simple sunt de asemenea prezente în cantități mici. Jupiter este în jur de 86% hidrogen și 14% heliu (după numărul de atomi, cca 75/25% după masă) cu urme de metan, apă, amoniac și „piatră”. Asta este foarte aproape de compoziția
Jupiter () [Corola-website/Science/297912_a_299241]
-
formula 3 Ansamblul funcțiilor generate prin acest procedeu constituie o bază în spațiul Hilbert al sistemului de N particule. Această descriere este utilizată pentru a calcula proprietățile sistemelor cu un număr redus de particule identice, cum sunt atomul de heliu sau molecula de hidrogen, care conțin fiecare câte doi electroni. Odată cu creșterea lui N, dimensiunea spațiului Hilbert și numărul termenilor care rezultă din simetrizarea sau antisimetrizarea funcției de stare explodează exponențial, respectiv factorial; pentru electronii conținuți într-un volum macroscopic, cum este
Reprezentarea numerelor de ocupare () [Corola-website/Science/334402_a_335731]
-
nu este riguros științifică deoarece glucide cu masă mare(celuloză, amidon) nu au gust dulce. Are la bază comportarea glucidelor la reacția de hidroliză: Cunoscute și sub denumirea de monoglucide sunt glucidele care prin hidroliză nu pot fi descompuse în molecule mai simple care să posede proprietăți fizico - chimice caracteristice glucidelor;De asemenea constituie substanțe de rezervă utilizate de către celule și țesuturi. Biosinteza lor se realizează prin fotosinteză. substanțe formate prin unirea mai multor molecule de monozaharide : Monozaharide: Polizaharide:
Glucidă () [Corola-website/Science/304362_a_305691]