1,204 matches
-
mulți , între care și eu (mă gândisem chiar la Petruța și îmi ieșise "îi placi, dar nu te iubește"), oracolul ajunse la Lili. Zâmbea cu gura ei minunată, cu buze foarte pline, roșii-lucioase. Ochii îi erau enormi, negri cu scânteieri mov, imposibil de suportat. O iubeam de doi ani. Cunoșteam fiecare amănunt al siluetei ei, părul strâns pe tâmple, sânii foarte rotunzi și picioarele cu glezne puternice. Lili răspundea râzând la întrebări. M-am înfiorat de o primă bănuială când a
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
de flori și-am ajuns la pădurea înmugurită. Pe jos, oriunde te uiți, prin crâng, nu vezi decât flori ofilite de portocal. Fiecare creangă din boschetele încîlcite are sute de țepi otrăviți. Printre ei, fructe de pădure, boabe roșii și mov cu coajă extrem de fină, se ghemuiesc pe ramuri, ciugulite de păsări mărunte și fistichii. Noroc că eu sânt numai duh, numai psihic, fiindcă pe-aici carnea nu poate trece. Chiar și psihicul iese de aici, dacă mai are puterea să
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
însă până la frumusețe de dinții albi și de ochii mari, cafenii. Puia, tot cu umbra ei hipotiroidiană după ea, mă lăsa acum rece, în ciuda focurilor curcubeene care se aprindeau din tot ce era pe ea, agrafe cu bucățele de sticlă mov, cercei de aur cu smaralde, cruciuliță cu strasuri la gât. În schimb când, târziu, a apărut și Ester, pe-o bicicletă mică, roșu-strălucitoare, de damă, cum abia apăruseră pe atunci, am simțit o durere în piept și, în loc să fug și
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
ca bețele de chibrit, iar peste oase aveau doar piele, pe care fluturau lent haine prea scurte. Fiecare pală de vânt le ștergea contururile. Fețele lor, pierdute parcă în nori, erau identice, bolnave, albăstrii. Femeia avea părul vopsit într-un mov bătrânesc, iar tânărul, fiul ei probabil, era blond-alburiu. Era și mai subțire decât maică-sa și șchiopăta de un picior. Gambele și coapsele lui trebuie să fi fost lungi, tari și subțiri ca picioarele langustelor și la fel de lente. Era din ce în ce mai
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Femeia cea nesfârșită croncănea și ea câte ceva din când în când, pe un ton stins. Am înțeles că veniseră la tanti Aura ca să facă ultima probă unei rochii pe care mătușa, croitoreasă la domiciliu, i-o terminase femeii cu părul mov. Când îmi simțeam o ureche prea rece, mă întorceam și-o lipeam pe cealaltă de geam. Știam că în partea cealaltă, spre sufragerie, gemulețul are perdea de pânză mată, creață, așa că nu puteam fi văzută. După un timp, conversația a
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
se ridică de pe tron și ținând mâinile întinse înainte, de parcă ar fi vrut să țintească ceva, se lăsă în voia iadeșului. Acesta o târa ca un câine pe care l-ai purta în lesă. Noi ne țineam după grasa în mov, înzorzonată ca o paparudă. Era aproape de ora unu și în lume era o tăcere scânteietoare, sub cerul calm care avea să fie toată săptămâna bun cu noi. Iadeșul trăgea spre poartă, așa că am ieșit în strada pustie. Am cotit-o
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
umflată, cu coroana pe-o ureche, de mai mare mila. Părea o bucătăreasă travestită în regină. Ne-am împrăștiat până la urmă pe la casele noastre, după ce-am însemnat locul cu o cracă în care am agățat o fâșie de satin mov. Am intrat în curte și m-am așezat pe tronul gol; părăsit în mijlocul cercurilor colorate. Eram goală de orice gând. De fapt, aș fi preferat ca Ester să-mi spună măcar un cuvânt decât să găsim acolo cine știe ce piatră scumpă
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
un sfert de oră eram din nou în formație completă și o priveam cu alți ochi decât de obicei pe Ada, care urma să ne fie regină. Ea se și îmbrăcase într-o fustiță indigo și o bluză de-un mov mai întunecat. Urma s-o împodobim cu toate atributele regalității. Mai întîi însă, din pumnii Carminei, Ada și-a tras biletul cu locul unde avea să domnească. I-a căzut locul cel mai râvnit, curtea casei noastre. Când a citit
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
dispăruse, cu noi cu tot, sub zecile de globuri curcubeene, luate de vânt și împinse spre straturile de legume. Pe pielița fină a baloanelor se întindeau moale priveliști convexe și scânteieri. Predomina în amestecul bălțat de culori un fel de mov bătând spre cărămiziu și nărămiziu. Aceeași culoare o poți vedea dimineața, în bobul de rouă care arde în soare. Balena, care muiase tubul creionului cu bilă în castronaș, umflîndu-și obrajii ca o trompetistă, ivi deodată la capătul celălalt un balon
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
reiei firul istorisirii. Povestea ta are temperatura corpului meu, mă cufund în ea izolîndu-mi simțurile, lăsîndu-le pradă iluziei. Mă îndrept spre gura peșterii din insula de smarald, în jurul deschiderii aceleia strâmte crește un mărăciniș osos, tare ca sârma, cu scânteierile mov ale florilor pitite după ghimpi. Intru în coridorul de piatră care duce-n adâncul său. Larve translucide fug pe pereți. Mii de ochi privesc din tavanul jos. În pârâiaș trăiește proteul orb, cu mânuțe de om. Iar acolo, în centru
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
de studiu în Argentina. I’m in Heaven Autobahn. Și uite-așa ajung în Bremen, cu ochii umezi de atâta relaxare și ațipit meditativ, trecând pe lângă punkerii din gară care cer cică mărunțiș pentru bilet. Trec însă peste crestele lor mov și mă pun la adăpost. Das Leben der Anderen. De aici mai am un pas și-s luată cu lopata de ghidul meu Interstelar. Sunt student mondial revoluționar Ajuns în Oldenburg, ești cot la cot cu tinerimea care atârnă cam
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
nu-ți mai amintești ! O zi de doliu național, o țară întreagă o ține minte ! — Eee, că nici nu prea înțeleg ce spui... Doliu ? Doliu știu c-a pus când a murit Regele Ferdinand... P-ormă știu când a pus mov în loc de negru, pentru Regina Maria... Ce zurlie și-asta, Dumnezeu s-o ierte, că toată viața ei a fost rea de muscă... Astea e care-am apucat io zile de doliu... p ormă când a murit Stalin și Gheorghiu-Dej. Cel
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
-i raiu pe pământ, nu alta ! — Bine, haide... E strâmtă curtea, dar uite, Vica a găsit loc unde să pună flori ! Printre cărămizile strâmbe, cu colțurile tocite, ale curții, ies tulpinile, ca niște vrejuri alburii, ale florilor de piatră. Flori mov roz, galbene - frunze înspicate. Florile colorate se întind ca o ciudată iederă pe treptele plesnite de la ușa Vicăi. Ce mândră e Vica de ele și de zmeura pe care a pus-o lângă gardul unsuros și maro ! Și de copacul
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
am luat o haină pe umeri, te-aș fi condus o bucată de drum... Îți mulțumesc pentru ghiocei! Deși personajele tale preferă brîndușele... Nu erau, îmi pare rău! Trebuia să furi. Prietena mea are cîteva rînduri cu brîndușc în fața vilei: mov și galbene. Mi-a dat și mie niște rădăcini, arată Liliana cîteva brîndușe între doi brazi argintii, micuți. Mihai stă cu privirea ațintită îndelung pe cupele mov, ce tremură în adierea unui fir de vînt. Chiar de-ar fi văzut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
rău! Trebuia să furi. Prietena mea are cîteva rînduri cu brîndușc în fața vilei: mov și galbene. Mi-a dat și mie niște rădăcini, arată Liliana cîteva brîndușe între doi brazi argintii, micuți. Mihai stă cu privirea ațintită îndelung pe cupele mov, ce tremură în adierea unui fir de vînt. Chiar de-ar fi văzut în oraș, nu i-ar fi cumpărat Lilianei brîndușe. Florile astea rămîn ale unei singure vîrste, aceea de demult, și-ale unei singure femei: Teona. Pînă acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
s-a părut, sau e adevărat? întreabă ea cînd îl ajunge. Da, ai ochii umezi... Vîntul. Depinde ce amintiri o fi purtat pe aripi, surîde trist Liliana și se întoarce. Mihai își continuă drumul. Din mers, privirea lui reține culori mov sau galbene în multe alte curți. La vila admirată data trecută, geamurile de la parter sînt deschise larg. Oglinzi mari, cu margini late, tot de oglindă, șlefuite după modele anume. În majoritatea curților alăturate, mașini mari, frumoase. Chiar și un Mercedes
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
urca? Bineînțeles. Te rog! O așteaptă la lift. Liliana se bucură. Altfel, ar fi trebuit să caute numărul camerei prin semiîntunericul de pe hol. În loc de bun găsit, intră în baie și se întoarce cu un pahar, în care stau cîteva brîndușe mov. Pentru tine! Mulțumesc! șoptește Mihai cu voce sugrumată. Liliana își pune singură pardesiul pe umeraș, apoi aprinde luminile din cameră și stinge televizorul. Suporți o cafea bună și fierbinte? întreabă rîzînd. Scoate imediat din poșetă un fierbător electric și o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
-o. Apoi pornește la vale. După un timp, din cauza pantofilor cu toc, e nevoită să apeleze iar la brațul lui Mihai. Ajung într-o poiană plină cu brîndușe. Dincolo de un gard vechi, din scîndură, care împrejmuiește o vilă, mulțimea florilor mov pare să incendieze ținutul. Pentru o clipă, gîndul lui Mihai este invadat de amintirea altor brîndușe, din altă toamnă, cînd i-a dus Teonei, la spital, un buchet. Dar simte acum brațul Lilianei, parcă o aude iar rîzînd, ca acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
infracțiune repetată de cîteva ori În ultimele două săptămîni - a fost văzută o mașină plină cu tineri de culoare, care au tras În aer cu arme de foc, În zona dealurilor din Griffith Park. Puștii mergeau Într-un Mercury coupé mov din anii ’48-’50, și nu au fost identificați. 11-13 aprilie 1953: cinci jafuri În plină zi la case particulare din partea de nord a Bulevardului. S-au furat bijuterii. Cazul nu a fost Încă distribuit. Ed făcu o Însemnare: să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
tineri de culoare care au tras cu puștile În aer la Griffith Park. Erau În total trei, iar puștile erau exact cu repetiție. Jigodiile nu au fost prinse, dar martorii oculari i-au văzut Într-un Mercury coupé de culoare mov, model 1948 sau 1950. Și cu doar o oră În urmă echipa de investigație a locotenentului Smith a găsit un martor: un vînzător de ziare a văzut un Merc purpuriu, coupé, din ’48-’50, parcat vizavi de Nite Owl noaptea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
purpuriu, coupé, din ’48-’50, parcat vizavi de Nite Owl noaptea trecută, pe la orele 3. Camera se umplu de zgomote: un huruit puternic. Green făcu semn că vrea liniște. — E din ce În ce mai bine, așa că fiți atenți aici. Nu avem nici un Mercury mov din ’48-’50 pe lista neagră, așa că e puțin probabil să avem de-a face cu o mașină furată. Iar colegii de la Circulație ne-au dat o listă cu toate mașinile Mercury model ’48-’50 Înmatriculate În Întreg statul. Modelele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
probabil să avem de-a face cu o mașină furată. Iar colegii de la Circulație ne-au dat o listă cu toate mașinile Mercury model ’48-’50 Înmatriculate În Întreg statul. Modelele coupé ’48-’50 au fost făcute În culoarea standard mov și exact ele au fost preferatele negrilor. În California peste o mie șase sute de negri au asemenea mașini, iar În California de Sud sînt doar cîteva Înregistrate pe numele unor albi. În comitatul L.A. există o sută cincizeci și șase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Toată lumea are secrete“. Mai Întîi, apelurile telefonice de la informatori: ai lui și ai lui Denton. Lustragerii, săli de biliard, saloane de coafură, biserici orășenești - informatori stimulați, strînși cu ușa, luați la Întrebări. Drumul lent spre Darktown... agitația legată de mașina mov și cioroii cu pușcoace, totul cețos și distorsionat... lepădături date la reșapat cu vin de Tokay și loțiune pentru păr. După patru ore nici o pistă serioasă, așa că Înapoi la numele de pe listă. Beach, numărul 9781 - o dărăpănătură acoperită cu carton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
distorsionat... lepădături date la reșapat cu vin de Tokay și loțiune pentru păr. După patru ore nici o pistă serioasă, așa că Înapoi la numele de pe listă. Beach, numărul 9781 - o dărăpănătură acoperită cu carton și izolată cu catran. Un Merc ’48 mov pe pajiște. Mașina rămăsese fără roți, iar o osie ruginită era pe jumătate Îngropată În iarbă. Denton trase mașina pe dreapta. — Așa și-or fi făcînd ăștia alibiul. Poate că au meșterit mașina după ce au fost la Nite Owl, ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
de frînă au crescut buruieni. Nimeni nu a condus rabla asta pînă În Hollywood noaptea trecută. — Crezi? — Cred. — Ești sigur? — Da, sînt sigur. Denton conduse mașina pînă la adresa de pe South Duquesne - alt coteț acoperit cu carton și catran. Un Mercury mov trona pe alee - o hardughie tipică de cioroi, dotată cu ornamente pentru aripi și apărătoare de noroi. Pe o plăcuță montată pe capotă scria „Păgînii mov“. De tavanul verandei atîrna o combinație de sac de box cu minge de antrenament
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]