1,113 matches
-
probabil că n-o să mai ajung la ședință.» Imediat au venit salvările și a fost oprită circulația pe drumul din față. Au început să care victimele una după alta la ambulanțele mari. Locul s-a umplut de trecători și pe pasarelă nu mai puteai să arunci nici un ac, așa că eu, care eram în plus, m-am retras. De la Ginza am mers până la Shibuya pe linia Ginza, iar de acolo aveam de gând să ajung până la Hiro-o cu autobuzul care merge spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Huangpu. Siajul elicei navei e un arc de alb care taie apa întunecată. Când fata se întoarce cu fața spre prova navei, Shanghaiul se află acolo, cu profilul atingând norii. Vaporul alunecă lipsit de grație în dana sa. E coborâtă pasarela. Mulțimea se năpustește, se înghesuie. Ea a coborât doar până la jumătatea pasarelei, când în urechi o izbește un dialect străin. Totul va fi diferit aici, se gândește în sinea ei. Deasupra ei, reclamele de neon clipesc precum ochii unui dragon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
întunecată. Când fata se întoarce cu fața spre prova navei, Shanghaiul se află acolo, cu profilul atingând norii. Vaporul alunecă lipsit de grație în dana sa. E coborâtă pasarela. Mulțimea se năpustește, se înghesuie. Ea a coborât doar până la jumătatea pasarelei, când în urechi o izbește un dialect străin. Totul va fi diferit aici, se gândește în sinea ei. Deasupra ei, reclamele de neon clipesc precum ochii unui dragon. SĂPUNURI ENGLEZEȘTI, PERIUȚE DE DINȚI JOHNSON, RUJ FRANȚUZESC TRANDAFIR DE CATIFEA. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
care nu bombardase niciodată nimic. De aia zbura acum, ca să se defuleze. Se Întâmpla uneori să-l ia și pe el. Era vară. Căldura mare usca dudele care se storceau pe asfalt și el plecă singur spre ștrandul Obor. Urcă pasarelele peste calea ferată și privește către ștrand, e lume multă și toți fac baie și ar intra și el, dar nu are bani și, pentru că i se face frică de sărăcie și de tot ceea ce l-ar putea face nefericit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
țigările cu filtru, primele țigări românești cu filtru, Favorit; cică făceai cancer de la ele, așa că succesul lor a fost trecător. La Donca Simo, filmul „Un condamnat la moarte a evadat”. Bucuria lui când personajul trece prin zidurile Închisorii, fugind peste pasarela căii ferate, și se pierde În fumul locomotivei cu abur. Apoi, cuvântul SFÂRȘIT, ENDE, KONEȚ, KRAJ, THE END... de zece ori, de o sută de ori, el, evadatul, va izbuti cu migală să scape din fortăreață și va trece prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
se pierde În fumul locomotivei cu abur. Apoi, cuvântul SFÂRȘIT, ENDE, KONEȚ, KRAJ, THE END... de zece ori, de o sută de ori, el, evadatul, va izbuti cu migală să scape din fortăreață și va trece prin fumul locomotivei peste pasarelă, de zece ori, de o mie de ori, pentru eternitate, cuvântul SFÂRȘIT. Prima dată În viața lui, singur, la circ. Un urlet Îngrozitor. Zgomotul Înfundat de sac plin cu tărâțe căzut din pod și firișoarele de sânge supte de rumegușul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
le Împingi cu sârmă Îndoită. Ți-ai făcut la atelier la Munca Orbilor o sârmă excepțională. Astăzi este foarte cald și te-ai gândit să mergi la ștrandul Obor de lângă gara de Est. Pleci de acasă numai În chiloți. Urci pasarela de peste calea ferată și inspectezi cu privirea ștrandul. E ceva lume. Zăbovești puțin și te mai uiți la șine, la macaze, la trenuri, la motorul de tăiat lemne care șuieră despicând butucii din depozitul Întreprinderii Combustibilul, la locomotiva cu aburi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
de ulei, ce frumoase sunt vagoanele cisternă, ce gros e fumul negru al locomotivei, care devine el din ce În ce mai alb, când ca o respirație sacadată lovește aerul și când trenul de persoane care merge la Oltenița se pierde În zare cobori pasarela privind cu grijă dar și cu spaimă deschizăturile dintre trepte prin care zărești În jos abisul șinelor de unde urcă spre tine mirosul iute de gudron și cărbune, mirosul acela al tuturor gărilor, mirosul acela care Înseamnă plecarea În lume, mirosul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
centimetri. Răsuflare de om peste răsuflare de animal, urlet disperat de iubire. Precum odinioară, Rodrigo de Triana, urcat pe catarg, zărind țărmul, descoperind America. Iepurele, și el un iepure acolo, Într-o țară a Făgăduinței. Iubit de un copil. „La pasarelă scândurile e putrede”. Toate acestea se Întâmplă la Casa Scriitorilor. Unde scriitorii se odihnesc și, după ce se odihnesc, scriu. Unul din ei scrie că: „Moartea-și plimbă iar trăsura / prin turcitul București / care și-a-ntrecut măsura / În fasoane hărăpești /... Visita Interioram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
mic copil se lovise de greutățile vieții. Maică-sa murise de holeră, iar taică-său, docher în portul Brăilei, un om blând și muncitor, cu frica lui Dumnezeu, se prăpădise câțiva ani mai târziu în timp ce descărca saci cu zahăr. O pasarelă prost montată cedase, iar el s-a prăbușit în apă unde a fost strivit între peretele cheiului și chila vasului. Dărnicia financiară a importatorului a făcut ca ancheta autorităților să concluzioneze simplu că accidentul s-a datorat exclusiv neatenției mortului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
avea documente falsificate. Pe pașaportul ei, pe care guvernul grec Îl eliberase cu condiția ca ea să părăsească imediat țara, era trecut numele de fată al mamei sale, Aristos, În loc de Stephanides. Prezentase acest pașaport Împreună cu tichetul de Îmbarcare la capătul pasarelei Giuliei. Apoi se dusese la pupa, după cum era planul, ca să-și ia rămas-bun. În șenal, sirena de ceață se auzi din nou, iar vasul coti spre vest și prinse și mai multă viteză. Fuste tiroleze, basmale și sacouri fluturau În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
era grătarul; utilajul nostru greu - dozatorul de sifon. Totuși cele douăzeci și cinci de săptămâni ne-au creat o legătură personală cu acel complex masiv, respingător și Înfricoșător pe care Îl vedeam de pe autostradă, acel Vezuviu ordonat de benzi rulante, conducte, scări, pasarele, foc și fum denumit, ca o ciumă sau un monarh, doar cu o culoare: „Rouge“. În prima lui zi de muncă, Lefty intră În bucătărie, defilând În noua lui salopetă. Își deschise larg brațele Îmbrăcate În flanelă și pocni din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
douăzeci sau cincizeci de trunchiuri mai mici răsăreau din solul sterp din jurul uzinei. Lefty vedea acum șinele de cale ferată, silozurile uriașe de pe malul râului, cărbunele, cocsul și minereul de fier așezate ca Într-o cutie de condimente uriașă și pasarelele care se Întindeau deasupra capului său ca niște păianjeni giganți. Înainte să fie absorbit pe poartă, zări un cargobot și o bucată din râul pe care exploratorii francezi Îl numiseră după culoarea lui roșiatică, asta cu mult Înainte ca apa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
țin de mână, unite de un liant misterios. Cortina se ridică, stârnind suspine și câteva aplauze. Pe fundalul de carton erau desenate un vas cu aburi, două coșuri de fum imense și un fragment de punte, cu balustrada aferentă. O pasarelă se Întinde spre celălalt centru de interes al scenei: un cazan gri imens, cu un blazon pe care scrie: CREUZETUL ȘCOLII DE ENGLEZĂ FORD. Începe o melodie din folclorul european. Deodată pe pasarelă apare o siluetă. Îmbrăcat cu un costum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
fragment de punte, cu balustrada aferentă. O pasarelă se Întinde spre celălalt centru de interes al scenei: un cazan gri imens, cu un blazon pe care scrie: CREUZETUL ȘCOLII DE ENGLEZĂ FORD. Începe o melodie din folclorul european. Deodată pe pasarelă apare o siluetă. Îmbrăcat cu un costum balcanic format din vestă, pantaloni bufanți și cizme Înalte de piele, emigrantul Își duce avutul Într-o bocceluță, la capătul unui toiag. Se uită În jur cu teamă, apoi coboară În creuzet. ― Ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Îl șușuie. Acum În creuzet coboară SIRIA. Apoi ITALIA. POLONIA. NORVEGIA. PALESTINA. Și, În cele din urmă, GRECIA. ― Uite, e Lefty! Cu o vestă palikari brodată, cu o poukamiso cu mânecile bufante și cu o fustanelă plisată, bunicul meu străbate pasarela. Se oprește o clipă ca să se uite În public, dar luminile puternice Îl orbesc. N-o vede pe bunica mea, care Îl privește la rândul ei, gata să-și trădeze secretul. GERMANIA Îl bate pe umăr. ― Macht schnell. Scuze. Mergi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ce se Întâmplă În orașul de afară. În 1935 clienții lui sărbătoriseră Înființarea Sindicatului Muncitorilor din Industria de Automobile. Doi ani mai târziu, Îi blestemau pe gardienii Înarmați de la Ford, care Îl bătuseră pe liderul lor, Walter Reuther, În „Bătălia Pasarelei“. Bunicul meu nu lua partea nimănui În nici una dintre discuții. Treaba lui era să asculte, să dea din cap, să umple paharele și să zâmbească. N-a spus nimic nici În 1943, când conversația de la bar a luat o Întorsătură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ce era mult mai important pentru un copil) Middlesex avea o grămadă de borduri de mărimea unui pantof, pe care puteai să pășești. Avea alveole adânci, de beton, În dreptul geamurilor, perfecte pentru a fi transformate În fortărețe. Avea terase și pasarele. Capitolul Unsprezece și cu mine ne cățăram peste tot pe Middlesex. Lefty spăla geamurile și, cinci minute mai târziu, apăream eu și fratele meu, sprijinindu-ne de geamuri și lăsând amprente. Și, văzându-le, bunicul nostru Înalt și mut, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
fac: comandam două, uneori chiar trei deserturi, și nu mâncam niciodată salate. Eram liber acum să fac carii sau să-mi pun picioarele pe spătarul scaunului din față. Uneori, când făceam autostopul, vedeam alți fugari. Se adunau și fumau sub pasarele sau prin canale, cu glugile hanoracelor ridicate pe cap. Erau mai duri și mai jerpeliți decât mine. Mă feream de găștile lor. Veneau din familii dezbinate, fuseseră abuzați fizic, iar acum Îi agresau pe alții. N-aveam nimic În comun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
cărbuni și mormane de țevi, profile și pompe ruginite, șpan și magneți. Cu gări cu ceasuri rotunde și locomotive cu aburi, gări mirosind mereu a cocs, usturoi și păcură, gări din care se preling șine încălecate, dispărând pe sub viaducte și pasarele și, inevitabil, "pe sub podul Gram". Bucureștiul cu depozite de lemne și fabrici de bobine și abatoare și puturoasa fabrică de săpunuri Stela, cu țesătoriile Donca Simo, cu străzile Julius Fucik, Olga Bancic, Ilie Pintilie, cu uzinele Vasile Roaită. Bucureștiul cu
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
între 25 și 50 de metri. Ei domină peisajul celor 101 hectare de vegetație. Sunt o îmbinare între tehnică și dezvoltarea plantelor. Prin „trunchiul” unor copaci, te poți urca cu liftul de 12 persoane până aproape de vârf. Acolo, ai o pasarelă lungă și suspendată, ce face legătura cu alt supercopac, asemănătoare canopelor din jungla ecuatorială, construite de localnici. Fiecare supercopac este o grădină verticală cu multiple funcții, care includ până și instalații de producere a curentului electric. Noaptea sunt o feerie
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
de Mickey, pentru că jumătate din celule aveau instalațiile sanitare distruse și nu puteai să bagi deținuți În ele. O să vezi: tot șirul de celule e pustiu și Închis. Puncte de verificare, blocurile de detenție, grupe pe șase nivele, legate prin pasarele. Urcară pînă la un coridor - opt celule goale. Goddard spuse: — Aici e mansarda. Liniștit, subpopulat și cu o minunată cameră de zi, să aibă unde să joace cărți băieții. Un informator ne-a spus că Mickey Cohen a primit aprobare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
răsărit. Superb este "umplută" filmic uvertura; două echipaje, cel al lui Don Giovanni și cel al Donnei Anna, pornesc în gondole somptuoase de la Veneția la Murano, pentru a asista, într-un imens atelier, la arderea sticlei. Cei doi stau pe pasarele opuse, înălțate în marginea focului central (rapel pentru focul infernal din final), și se privesc prin aerul vibrat de dansul flăcărilor. Losey construiește aici premisele pentru scena violului cu care se deschide opera, dar, deopotrivă, introduce semnul sub care stă
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Într-un amalgam de spirale ce urca Încetișor spre măruntaiele labirintului. În cele din urmă, am izbutit să-mi refac pașii prin hățișul de culoare și de tuneluri, pînă cînd am apucat-o pe un coridor Îngust care părea o pasarelă Întinsă spre beznă. Am Îngenuncheat lîngă ultimul raft și mi-am căutat vechiul prieten ascuns Îndărătul rîndului de tomuri Îngropate sub un strat de praf ce strălucea precum chiciura În lumina opaițului. Am luat cartea și i-am Întins-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
dar cineva, parcă, mă oprește, si eu stau și aștept, aștept, dar Malin nu mai vine. Apoi mă Întreb, Maline, unde ești? Unde ai plecat? Vino, Întoarce-te că te așteptăm să vii afară, uită-te ce frumos e, cântă pasarelele, copiii se joacă. Tu nu vii?” Ana Maria ,,...Dragă Malin, gândul meu este mereu la tine și niciodată nu pot să te șterg din amintirile mele. ...M-am considerat cel mai mic prieten al tău, dar discuțiile pe care le
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]