887 matches
-
a scris lucrările într-o frumoasă limbă de circulație universală pentru acea vreme. Aceste lucrări teologice au contribuit la încreștinarea și la creșterea prestigiului Imperiului, la lămurirea multor probleme de doctrină și spirituale puse de evoluția gândirii și a vieții patristice din Apus. Limba latină este cea care suține romanizarea profundă a Daciei, astfel încât, mai târziu, deși a urmat o perioadă slavă a culturii noastre câteva secole bune, limba neolatină născută din trunchiul daco-roman, limba română, a apărut ca un nou
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
de analiză critică a nestorianismului în această parte a Europei și, un pas înainte în teologia de limbă latină a secolului al V-lea, în felul acesta confirmându-și valența universală a teologiei sale. Opera cuprinde un material biblic și patristic bogat, analize interesante, utilizate într-un stil viu și atrăgător. Numele lui Nestorie nu e pomenit și nu apare în text, deși autorul se adresează aproape tot timpul ereziarhului la persoana a II-a. Limba, compoziția și stilul textului lui
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Tradiția Bisericii și pe lectura operelor Părinților, de la Sfântul Ioan Gură de Aur, al cărui colaborator a fost un timp, și până la marii asceți ai Răsăritului pe care i-a cunoscut. Prin aceasta, el devine un valoros exponent al teologiei patristice universale contemporane lui. 6. Harul și libertatea de voință, în cugetarea Sfântului Ioan Cassian. Ioan Cassian, dovedind un talent extraordinar în utilizarea limbii latine, a ales o mulțime de cuvinte și expresii atunci când a abordat problema harului și a libertății
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
vizibil al continuității pe acest pământ. VIII. SPIRITUL MISIONAR ȘI ENCICLOPEDIC AL CUVIOSULUI PĂRINTE DIONISIE EXIGUUL Condițiile istorice și geografice ale Imperiului roman au permis scriitorilor teologi daco-romani să-și aducă din plin contribuția la misionarismul și dezvoltarea ecumenismului epocii patristice a secolelor IV-VI. Prin călătoriile, contactele, șederea de lungă durată și întemeierea de mănăstiri sau prin lucrările lor scrise, acești teologi au legat între ele trei continente: Europa, Asia și Africa, depășind influențele legiunilor, ale administrației civile sau ale
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
viața ei. Prin activitatea sa, Dionisie Exiguul a pus în contact romanitatea răsăriteană cu cea apuseană. Mai mult, a contribuit la promovarea unității nu numai între creștini, ci și între toți oamenii prin aceasta demonstrând valența universală a personalității sale patristice. Limba latină folosită, lexicul, construcția frazei, echilibrul general al textului demonstrează „experiența magistra”, de care se servește acesta pentru a desemna mijlocul prin care a cunoscut pe oamenii duhovnicești superiori ai Sciției Minor, făcând aluzie la Ioan Cassian. El împărtășea
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
la faimoasa formulă scitică. Înainte de a reproduce formula augustiniană „Duhul Tatălui și al Fiului”, Dionisie Exiguul a amintit de „mărturiile venerabililor Părinți referitoare la deosebirea Persoanelor”. Astfel, unii cercetători au văzut aici o dovadă a existenței unui florilegiu de texte patristice. Mai mult, vestea descoperirii Codex-ului Novariensis XXX a stârnit păreri controverse: aprobare, probabilitate sau respingere. Cei care o resping au ca motivație lipsa dedicației antologiei. Faptul că această colecție de texte nu citează nici pe Papa Leon și nici
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
ea apare și se menține doar între oameni care merg pe același drum al binelui și practică aceeași virtute. Dragostea de muncă, ascultarea, răbdarea, smerenia, bunătatea și dragostea reprezintă temeliile desăvârșirii. b. Contribuția lui Dionisie cel Smerit la dezvoltarea literaturii patristice După remarca lui Ambrosius Amelli, „sub numele și haina cea smerită a lui Dionisie se ascunde un mare geniu, expert în aproape toate științele; unul din acei bărbați pe care obișnuim a-i chema biblioteci vii sau ambulante.” Foarte bun
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
bărbați pe care obișnuim a-i chema biblioteci vii sau ambulante.” Foarte bun cunoscător al Sfintei Scripturi, neîntrecut în mânuirea limbilor greacă și latină, Dionisie Exiguul traduce fluent dintr-una în cealaltă. Opera acestuia constă dintr-un număr de traduceri patristice în limba latină, din care unele spre folosul confraților săi, călugării sciți. Acestor traduceri li se adaugă și opere personale, în legătură cu sărbătorirea Sfintelor Paști, precum și zece Prefețe elaborate de el la traducerile făcute. Ele conțin informații de un real interes
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Sfintelor Paști, precum și zece Prefețe elaborate de el la traducerile făcute. Ele conțin informații de un real interes atât pentru cei ce îi cercetează biografia, cât și pentru istoria culturii noastre străvechi. Privind contribuția lui Dionisie Smeritul în domeniul literaturii patristice se disting mai multe categorii de lucrări, după tematica și scopul lor: - traduceri în limba latină a unor scrieri patristice răsăritene, însoțite de prefețe personale; - scrieri aghiografice - biografii; - scrieri de drept canonic; - lucrări de cronologie creștină. Prima serie de scrieri
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
cei ce îi cercetează biografia, cât și pentru istoria culturii noastre străvechi. Privind contribuția lui Dionisie Smeritul în domeniul literaturii patristice se disting mai multe categorii de lucrări, după tematica și scopul lor: - traduceri în limba latină a unor scrieri patristice răsăritene, însoțite de prefețe personale; - scrieri aghiografice - biografii; - scrieri de drept canonic; - lucrări de cronologie creștină. Prima serie de scrieri ale lui Dionisie cuprinde traduceri din limba greacă, spre a fi la îndemâna confraților săi, călugării sciți, în slujba apărării Ortodoxiei
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
din limba greacă, spre a fi la îndemâna confraților săi, călugării sciți, în slujba apărării Ortodoxiei, în contextul disputelor hristologice, pentru combaterea nestorianismului. Privind cea de-a doua categorie, seria aghiografică, Dionisie Exiguul este considerat autorul unei impresionante colecții de texte patristice din opera Sfinților Atanasie, Grigorie Teologul, Grigorie de Nyssa, Vasile cel Mare, Ciprian, Ilarie, Ambrozie, Fericitul Augustin. Textele acestora se referă la diverse probleme teologice, în special trinitare și hristologice. Scrierile de drept canonic formează o altă serie de lucrări
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Dionisie Exiguul sunt de o mare însemnătate pentru întreaga Biserică creștină. Bun cunoscător al calculului calendaristic oriental, el a întocmit tabela pascală bazată pe ciclul alexandrin, conformându-se regulii Sinodului I Ecumenic. 1. Traducerea în limba latină a unor scrieri patristice răsăritene, însoțite de prefețe personale. În perioada cât a stat la mult încercata Episcopie a Romei, Dionisie Exiguul a fost solicitat să traducă din marii Părinți și Scriitori ai Răsăritului. Clericii episcopiei i-au cerut să le dea în traducere
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
indispensabile. c. Cronologia în concepția lui Dionisie cel Smerit și fundamentarea ei teologică După cum preciza marele patrolog I.G. Coman, „Dionisie Exiguul a pus bazele calculului erei creștine... Este era noastră actuală, valabilă pentru întreaga planetă.” Se știe că, în cadrul scrierilor patristice ale monahului Dionisie Smeritul, un loc de cinste îl ocupă lucrările de cronologie creștină. Paralel cu traducerile și comentariile efectuate, aceste opere l-au făcut celebru în lumea întreagă: - Cartea despre Sfintele Paști (Liber de Paschate); - Argumente pascale (Argumenta paschalia
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
osârdiei sale, pentru duhul rugăciunii și al pocăinței care i-a caracterizat viața, unit cu sobrietatea în purtări și cu dulceața contemplației tăcute este posibil ca noi mărturii să-l așeze printre primii isihaști ai spiritualității noastre bisericești universale. Scrierile patristice ale eruditului monah, Dionisie Exiguul, atât de variate și de interes major pentru lumea creștină a epocii sale și pentru posteritate, au cunoscut o amplă circulație în diversele compartimente ale vieții bisericești din Țările Române: scrieri patristice necesare și pline
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
bisericești universale. Scrierile patristice ale eruditului monah, Dionisie Exiguul, atât de variate și de interes major pentru lumea creștină a epocii sale și pentru posteritate, au cunoscut o amplă circulație în diversele compartimente ale vieții bisericești din Țările Române: scrieri patristice necesare și pline de eficiență pentru apărarea dreptei credințe în controversele trinitare și hristologice, scrieri de edificare sufletească, mai ales în mediile monahale, canoanele Bisericii universale și lucrările de cronologie creștină. Universalismul spiritualității daco-romane s-a manifestat prin scrieri ca
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
XIII-lea, și cea a umaniștilor care au ținut cont de Antichitatea clasic] și au privit înainte înspre un viitor politic de natur] laic]. îi. De la p]rinții bisericii la scolastic] Primele origini postclasice ale filosofiei medievale rezid] în perioada patristic] a creștinismului, în scrierile p]rinților Bisericii. Aceste opere au fost scrise între secolele al II-lea și al V-lea de c]tre înv]ț]tori religioși care au aparținut Bisericilor orientale și occidentale. Scopul acestor autori teologi a
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
într-un „zbor al sufletului” din lume. Cele mai îndep]rtate origini ale acestei noțiuni se reg]sesc în Republică lui Platon, precum și în tradițiile mistice antice. Apare și în scrierile lui Plotin (204-269), dar a fost introdus] în gândirea patristic] de c]tre colegul s]u, studentul creștin Origene (185-255). Într-adev]r, a fost o doctrin] susținut] puternic, dezvoltat] într-un fel sau altul de Sfanțul Grigorie de Nissa (335-395), de Dionisyos Pseudo-Areropagitul (secolul al V-lea) și de John
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
fi interpretat] c] susține ideea conform c]reia aceast] conștiinț] este o cale de a cunoaște poruncile lui Dumnezeu, așa cum consultarea unui manual poate reprezenta un mod de a descoperi conținutul legii unei națiuni. Scriitorii Antichit]ții clasice, din perioada patristic] și de la începutul și sfârșitul Evului Mediu, deseori folosesc expresia „drept natural” (ius naturale) pentru a se referi la orice principii care sunt folosite în conduită uman], altele decât cele care își g]sesc originea în legislația uman] sau în dreptul
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
c]reia entit]țile și tr]s]turile individuale sunt instanțe ale formelor ideale (eide) și sunt mai bune sau mai rele în m]sura în care aproximeaz] sau deviaz] de la aceste paradigme perfecte. A doua noțiune deriv] din exegeza patristic] a capitolului I din Genez], care sugera c], prin crearea lumii, Dumnezeu a dat un caracter material instataneu unui plan care există deja ca idee etern] (rațio eternă) în mintea Să. (Acest] noțiune, denumit] uneori, „exemplaritate divin]”, a fost evident
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
împ]râtului, marcat] de reformele instaurate de Papă Grigorie al VII-lea asupra Bisericii, începute în 1073, si de penitenta împ]râtului Henric al IV-lea în fața Papei, la Canossa în 1077. iii. Epoca de aur a scolasticii În timpul perioadei patristice și a celei de la începutul Evului Mediu, discuțiile erudite despre moral] au fost doar de natur] teologic]. Acestea aveau ca punct central fie întreb]ri normative (ca acelea discutate în partea a patra a acestui volum) referitoare la virtuțile ce
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
o discuție ordonat] logic, pornind de la „axiome” și ajungând la concluzii implicite. El a aplicat aceast] metod] a gândirii sistematizate și discursive în cazul unor diferite probleme teologice și, citând autoritatea (auctoritas) sub forma citatelor din scripturi sau din scrierile patristice, a fost preocupat s] o utilizeze că un mijloc de a ajunge la concluzii suplimentare. Aceast] atitudine inovatoare este expus] într-un pasaj ale c]rui cuvinte finale reprezint] mottoul scolasticii. El spune: „Mi se pare o dovad] de neglijent
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
să se retragă complet din fața activității sociale a stăpânului și să-și limiteze la spațiile închise atât viața cotidiană, cât și manifestările sensibile, conform codurilor legiuitoare. Surse importante sunt (în același timp și normative morale) Biblia, Ecclesiastul și Leviticul, textele patristice, scrierile bizantine (Cronica lui Skilitze, Viața lui Philateros, Cronica lui Psellos) și hagiografiile, care condamnă, prin afirmarea în compensație a virtuților eroului glorios, "anti-modelul" feminin (așa cum aflăm și din scrierea lui Dosoftei, Viața și petreacerea svinților). Spațiul românesc, precum și celelalte
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
sărbători, banchete, ritualuri funebre ...) i-a determinat pe părinții bisericii să aprofundeze și să găsească fundamente raționale și spirituale pentru a justifica uzul ei, ceea ce a dus la o vigilență uneori moderată, alteori polemică. Preocuparea celebrativă și etică orientează discursul patristic, în general, spre versantul practic al muzicii, adică spre acel usus, care, între docți, nu era atât de apreciat, pentru aceștia muzica adevărată fiind scientia sau „speculație” filozofico-matematică. Sfinții părinții nu accentuează prea mult puterea educativă a muzicii, precum filozofii
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
cântecele (profane); atunci când vin la biserică, mintea lor este plină de melodiile histrionilor”, spune același Crisostom. Dacă muzica are puterea de a influența sentimentele, este nevoie de o reglementare a ei în manifestările liturgice: referitor la această idee, în textele patristice, există multe recomandări. Astfel, eleganța, modestia, sobrietatea și naturalețea trebuie să fie câteva din calitățile muzicii. Folosirea instrumentelor muzicale este contrară austerității creștine, deoarece amintesc de banchetele, teatrele, templele păgâne și de toată acea lume legată de cultul păgân (idolatria
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
suflet umil, o minte atentă, o inimă căită, un duh sănătos și o conștiință liberă; dacă ai toate acestea, vei intra în corul divin și te vei așeza lângă David”. Asemenea afirmații par în contradicție cu viziunea generală a epocii patristice. Părinții bisericii, însă, nu sunt împotriva studiului și a perfecționării vocale, ci vor doar să sublinieze superioritatea perfecționării interioare și a dispoziției cu care se cântă. De fapt, alte pasaje demonstrează eficacitatea cântecului îngrijit: „Corul reprezintă unitatea spirituală a cântăreților
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]