1,594 matches
-
nu sunt denumite numai toate lucrurile acestea, ci și gesturile fizice ale în-scrierii literale, pictografice sau ideografice, și ceea ce poate să dea loc unei în-scrieri în general, literală sau nu, străină sau nu de ordinea vocii, adică scriitura cinematografică, coregrafică, picturală, muzicală, sculpturală, atletică, militară sau politică . O discuție despre așa-zisul teritoriu pictural al scriiturii ar putea porni de la unele observații despre materialitatea contorsionată a lumii. Obiectele acestei materialități au uneori o:. Formele acestor obiecte sunt, așa cum spune Rudolf Arnheim
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
literale, pictografice sau ideografice, și ceea ce poate să dea loc unei în-scrieri în general, literală sau nu, străină sau nu de ordinea vocii, adică scriitura cinematografică, coregrafică, picturală, muzicală, sculpturală, atletică, militară sau politică . O discuție despre așa-zisul teritoriu pictural al scriiturii ar putea porni de la unele observații despre materialitatea contorsionată a lumii. Obiectele acestei materialități au uneori o:. Formele acestor obiecte sunt, așa cum spune Rudolf Arnheim, urme ale forțelor fizice care le-au creat. Mișcarea, dilatarea, contracția, procesele de
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
de argilă. Desenele, mai înainte simple faze pregătitoare în munca de atelier, erau colecționate ca opere de artă în sine. Dinamica actului de creație a devenit astfel un adaos al activității de creare a formelor. Diferențe grafologice semnificative de ordin pictural pot fi remarcate, așa cum arată Rudolf Arnheim în trăsăturile neinhibate, spontane la Velasquez sau Frans Hals, în trăsăturile violent contorsionate la Van Gogh sau în straturile de tușe aplicate grijuliu din tablourile lui Cezanne. Există: în uniformitatea punctelor aplicate de
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
din tablourile lui Cezanne. Există: în uniformitatea punctelor aplicate de pointilliști, iar nivelarea atentă a oricărui element personal din textura lui Mondrian, Vasarely sau a altor pictori abstracționiști geometrici concordă cu absența curbelor din operele lor și cu îndepărtarea temelor picturale de natură. Creatorii de artă: . Ei folosesc mișcări relaxate ale brațului și încheieturii mâinii care se traduc în linii fluente sau: . Henry Bowie examinează principiul mișcării vii și demonstrează că o caracteristică distinctivă a picturii japoneze este tăria trăsăturii de
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
altfel decât seria Interioarelor în care pictorul este atent la detalii. Și unele și altele povestesc însă, într un fel aparte, despre o anume stare de spirit a artistului, despre o anume tendință de apreciere sau refuz a unui gen pictural, despre trăsătura de penel ca element al formei artistice. Și unele și altele povestesc despre urmele lăsate de mâna pictorului și despre faze pregătitoare ale muncii de atelier. Și unele și altele sunt manifestări picturale care exprimă o stare de
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
sau refuz a unui gen pictural, despre trăsătura de penel ca element al formei artistice. Și unele și altele povestesc despre urmele lăsate de mâna pictorului și despre faze pregătitoare ale muncii de atelier. Și unele și altele sunt manifestări picturale care exprimă o stare de spirit, ca și trăsăturile neinhibate, spontane la Velasquez sau Frans Hals, ca și trăsăturile violent contorsionate la Van Gogh, ca și straturile de tușe aplicate grijuliu în tablourile impresioniștilor, ca și caracterul mecanic din uniformitatea
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
Tom Phillips. Scriitura, această țesătură tulburătoare, prinsă, la rândul ei, în cealaltă țesătură, a lumii, nu privilegiază niciuna din scriiturile ei sensibile, finite, nu privilegiază niciuna din vicleniile ei încarnate accidental în texte, sonorități, volume sculpturale sau forme și culori picturale. Ea nu privilegiază niciuna din vizibilitățile limbajului: nici textul de odinioară, adică vechiul roman victorian al lui Mallock, nici eliminările, raturile sau adaosurile picturale ale lui Phillips. Și pentru că nu acordă statut de centralitate nici uneia dintre ele, scriitura favorizează, într-
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
privilegiază niciuna din vicleniile ei încarnate accidental în texte, sonorități, volume sculpturale sau forme și culori picturale. Ea nu privilegiază niciuna din vizibilitățile limbajului: nici textul de odinioară, adică vechiul roman victorian al lui Mallock, nici eliminările, raturile sau adaosurile picturale ale lui Phillips. Și pentru că nu acordă statut de centralitate nici uneia dintre ele, scriitura favorizează, într-o anume măsură, comentariile care-și propun să depășească ideea unei naratologii cu afinități speciale pentru limbajul verbal și prejudecățile despre narațiunile înțelese ca
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
și se limitează la analize ale discursului verbal. Favorizează perspectivele în care verbalizarea narativă nu mai constituie un mod singular de semnificare, ci este doar un tip de marcă, urmă sau semn, printre multe altele, cinematografice, pantomimice, digitale, muzicale sau picturale. În contextul acestor notații se pune întrebarea dacă imaginea, care este și nu este un text, adică este înrudită, prin scriitură, cu scrisul de mână dar este și altceva decât el, poate sau nu să fie abordată în termenii verbalizării
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
O poveste prezintă o secvență de evenimente: . Lewis arată că metoda lui Pacht, fondată pe achiziția unor obiceiuri nefamiliare de a privi, face din arta medievală, în care apar cu preponderență miracole, un demers prin care se creează o lume picturală proprie medievalității, cu o logică vizuală proprie. Ea consideră că Pacht explorează anomalii ale unității narative vizuale pe care le numește uneori vizualități expresive, alteori dialoguri lipsite de sonoritate care contrazic evidența simbolică și care sunt generate de privirea atentă
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
că Ervin Panofsky accentuează importanța unor tehnici cinematografice din abordările lui Pacht ca dinamizarea spațiului, spațializarea timpului și privirea spectatorială. Panofsky crede că spectatorul: . În Narrative Lewis valorifică și altă contribuție majoră a lui Pacht la cercetarea narațiunii în imaginea picturală: lacunele sau golurile din manifestările narative. Fie că este vorba de text, imagine sau film, nu există nici o cale prin care un narator să poată evita solicitarea către cititorul sau privitorul care să încarce, împreună cu el, golurile narative. Iluzia de
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
întâmpla. El mai notează faptul că pictura narativă victoriană reține dramatismul, patosul și autenticitatea ca pe niște ingrediente specifice ale vizualității narative. Lister selectează și descrie în cartea sa, șaizeci de imagini pe care le consideră reprezentative pentru genul narativ pictural. El crede că adevărurile sau minciunile din aceste imagini se referă la adevăruri sau minciuni, așa cum erau văzute atunci, de oamenii timpului și consideră că umanitatea crede în caracterul narativ al picturilor, pentru simplul fapt că îndrăgește narațiunile. A London
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
cărui portret, pare să fie expus, în dreapta imaginii. Pentru o descriere adecvată a imaginii multiepisodice Darby Day de William Power Frith, Lister consideră ca ar fi nevoie de o carte întreagă. Numai așa ar putea fi detaliat acest: , această expresie picturală a evenimentului anual în care, așa cum scrie Sunday Time: . Mulțimea este descrisă în dinamicile ei diferite. Un acrobat încearcă să și convingă copilul să participe la spectacol dar acesta, probabil flămând, se uită la coșul cu merinde din apropiere. O
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
Asociata lui vizează deja, un alt tânăr aflat în apropiere, pe care soția încearcă să-l împiedice să devină următoarea victimă. Imaginea este încărcată de incidente selectate la întâmplare, dar reprezentative pentru impresia de autenticitate, așa cum spune Lister, a documentului pictural. Lister este atent și la cele cinci episoade care prezintă povestea prăbușirii tânărului jucător de cărți din The Road to Ruin de William Power Frith. Secvența începe cu imaginea în care tânărul și partenerii de joc se află într o
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
momentul, sugerat de masa pe care se află un revolver, în care decide să se sinucidă. Despre The Old Chief Shepherd’s Mourner de Edwin Landseer Lister crede, ca și John Ruskin, că este unul dintre cele mai reușite poeme picturale din timpurile moderne, iar despre The Tarvelling Companions de Leopold Augustus Egg consideră că este: . La pictura lui Egg se oprește mai atent, atras de disponibilitățile narative ale seriei Past and Present I, II, III pe care Samuel Redgrave o
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
în The Blind Fiddler și The Village Holiday de David Wilkie, unde trăsăturile și gesturile trimit, în mod explicit, la emoțiile și trăirile personajelor. Un alt exemplu în acest sens este William Mulready care consideră că cele mai importante elemente picturale sunt povestea, personajele și expresivitatea imaginii. The Last In creează un contrast puternic între simbolurile disciplinare din spațiul didactic pictat și scena care apare în cadrul ferestrei. Thomas crede că acest tablou solicită într-un fel special lectura scenei în care
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
pe ușă. Altele s-ar putea referi la cele două figuri din marginea dreaptă a imaginii, o femeie în vârstă și o femeie cu un copil în brațe. Julia Thomas nu-și propune să răspundă la asemenea întrebări despre imaginile picturale. Ea presupune doar că picturile narative nu spun sau refuză să spună poveștile până la capăt și că lasă privitorul să caute singur indiciile care lipsesc și să construiască singur parcursuri narative. Construcții narative ale feminității În Women in Babylon: Gender
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
este amplificată prin folosirea vocii umane, Jason Mittellcare arată că filmul și televiziunea folosesc practici narative similare și Marie-Laure Ryan care studiază rolul hărții și al diagramei în analiza structurilor narative. Este valorificat modul în care Marie-Laure Ryan comentează revizuirea picturală a romanului A Human Document de William Hurrell Mallock din opera lui Tom Phillips. Această secvență constituie o articulație importantă în construcția lucrării, pentru că atrage atenția asupra comunicării prin ceea ce W.J.T. Mitchell consideră că este limbajul vizibil, aflat la
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2198]
-
roz ale lui Renée Saccard constituie un fundal senzual, care îi scoate în evidență nuditatea. Spațiul, chiar și cel abordat fugitiv, într-un amestec de percepții diverse zgomote și lumini participa la crearea unui efect complex, mergând mai departe de pictural și prefigurând toate virtuozitățile filmului, sunetului și imaginii. Esență Parizienei se găsește în aparență. Servindu-se de mijloacele limbajului verbal și nonverbal, Pariziana oferă un autentic spectacol, reușind să stilizeze cotidianul. 2.3.3. Modă că po(i)etică a
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
2002, N°617, p.302-307 SANDKÜHLER, H. J., Рeпрезентация или Как pеальность может быть понятa философски, în Вoпрocы филocoфиии, 2002, Nr.9, p.81-90 SANSOT, Pierre, Poétique de la ville, Klincksieck, Paris, 1971, Armând Colin, Paris, 1996 SARBU, Anca, Le modèle pictural et le modèle théâtral dans l'imaginaire romanesque d'Emile Zola, în Dimension du discours littéraire au XIXe siècle, Editura Universității "Al.I. Cuza", Iași, 2004, p.113-123 SARBU, Anca, Personajul literar în secolul al XIX-lea francez, Chemarea, Iași
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
1932, când tabloul lui Millet îi apăru în minte "deodată, fără nici o amintire recentă și fără nici o asociere conștientă care să sugereze vreo explicație imediată", dar "complet modificat și încărcat de o intenționalitate latentă", încât Angélus deveni, pentru el, "opera picturală cea mai tulburătoare, cea mai enigmatică, cea mai densă și cea mai bogată în gânduri inconștiente din câte au existat vreodată". "Fenomenul delirant inițial" sugerează el însuși o interpretare și este suficient pentru a semnala apoi o "nouă dramă delirantă
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
excitare sexuală a fiului și ilustrează actul de împerechere; ea definește, de asemenea, o postură de rușine ce se contrapune virilității (1998: 293). Urmează actul sexual violent, simbolizat în tablou prin furca înfiptă în pământ, și moartea fiului - nici un element pictural nu trimite la moartea acestuia, dar Dalí are încredere în propriile "impresii lirice": A doua fază: fiul realizează copulația cu mama sa pe la spate, ținând picioarele femeii în mâini, la înălțimea coapselor. Avem de a face cu o postură cu
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
a încercat pentru prima oară imaginea dublă într-o pictură ambițioasă, Omul invizibil, începută în iarna anului 1929, încă neterminată în 1931, când a fost expusă la Paris. Figura omului așezat se întinde pe toată lungimea pânzei al cărei spațiu pictural este ocupat de ruine, statui și arcade de clădiri, un peisaj inspirat, după propria-i mărturisire (1994: 176), de amintirea unei planșe colorate dintr-o carte pentru copii despre ruinele egiptene. De data aceasta, noile imagini se formează de la alte
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
printr-un arc, se află satul Vilabertran, nu departe de Figueras, iar la dreapta, Calle de al Cal, strada principală din Cadaqués, ce duce spre port. La stânga și în centru se întind clădirile. Fiecare dintre scene, în sine un spațiu pictural separat, evocă în același timp un spațiu interior nespecificat. Imaginile amintesc de arhitectura metafizică a lui deChirico și funcționează mai ales ca "decor pentru un fenomen paranoic specific" (Ades 1995: 129). În scena centrală a pânzei, ciorchinele de struguri din
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
pictorială a faptului că nu-i plăceau de loc luptele cu tauri; ea privește dezaprobator la scena de coridă, returnând privirea tânărului Dalí. Privirile lor se întâlnesc în mijlocul pânzei, fixate asupra nasturelui central, obsesiv pictat, de la gulerul cămășii toreadorului. Spațiul pictural unește istoria artistică a lui Dalí. Dubla imagine a câinelui amintește de interesul lui pentru optică, iar diagrama moleculară a capului taurului, de fascinația lui pentru anatomie, precum și dragostea lui pentru decorațiunile arhitecturale ale lui Antoní Gaudí; umbrele micilor statui
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]