1,337 matches
-
trei barăci metalic de mari dimensiuni, necesare pentru stocarea unor mărfuri de aprovizionare a Capitalei. Cum barăcile metalice erau confecționate În raza orașului Ploiești, Tony Pavone burduși servieta cu țigări americane, cumpărate la astronomic preț de la bursa neagră, mai aprovizionă portofelul Îndesându-l cu câteva mii lei după care se prezentă la directorul fabricei arătându-i comanda. Nu mică Îi fu mirarea Însă când directorul Îl refuză categoric. „Regret domnule inginer...Dacă dădeați un telefon...Însfârșit, toată fabrica lucrează pentru export
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
pierd această valoroasă investiție opținută cu greu, mă Înțelege-ți...?” Directorul Îl fulgeră cu privirea. „Doresc să fiu bine Înțeles.Nu vă pot vinde nici măcar o singură foaie de tablă...!” Fără folos, Tony Pavone insistă, Îi dădu de Înțeles, mutând portofelul dintr-un buzunar În celălalt, scormonind În servietă În așa fel ca directorul să observe conținul, omul din fața lui rămânea impasiv. Ajunse cu rugămintea atât de departe Încât aproape Îi lacrima ochii, explicându-i convingător: aceste barăci asigură de lucru
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
termine repede,Tony Pavone depuse Cec-ul la funcționara dela ghișeu apoi merse la mașina automată unde ridică suma de una sută dollary. Coborî repede În stradă parcurcând cele patru-cinci trepte ale eșirii din bancă În timp ce Își stivui banii În portofel păstrând totuși o banknotă de zece dollary care o ținea În mâna stângă la vedere, pentru a-i fi la Îndemână la casa de bilete.Ajungând pe trotuar se opri din mers, căutând cu privirea pe Atena care Însă nu
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
cele pozitive. Îmi vine doar, pentru că n-am ce să număr. Nimic altceva în afară de: „N-am înțeles ce-au căutat țiganii la Muzeul Țăranului Român. Erau chestii de ciordit prin zonă?“ (un român); „Paradă de costume și obiceiuri: adică ciordit portofele, dat cu japca, furat de porumb și transformatoare. Bine le făcea Mareșalul!“ (Nea Florică). Și altele asemenea. Unele, de nereprodus. Deh, ca pe forumuri. Și iată-mă la începutul paragrafului conclusiv observând că, mai sus, n-am reușit altceva decât
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
să îmi amintesc“. Cum ați reconstruit toată acea atmosferă - pornind de la decor (pătura albastră înfășată în cearșaful plic, cămașa de noapte mototolită, perna de pe pervaz, cârpa din tricoul chinezesc, lampa albastră pe care ați mai folosit-o într-un film, portofelul maramureșean cu mărgeluțe etc.) la îmbrăcămintea personajelor (ne întrebam, de exemplu, după film, unde ați mai găsi o cămașă de jeans prespălat ca aceea a lui Adi)? Ați recreat totul din memorie? De unde ați procurat toate aceste lucruri? C.M.: În
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2182_a_3507]
-
le schimbe, că am nevoie de cincizeci de copeici pe care i le voi da înapoi neîntârziat, căă Dar Zinocika m-a întrerupt. Și-a deschis cu grabă temătoare gentuța ei veche din piele de crocodil, de unde a scos un portofel micuț iar conținutul lui mi l-a răsturnat în palmă. Erau o grămadă de monede de cinci copeici din argint, pe atunci o raritate, așa că am privit-o pe Zinocika întrebător. - Sunt exact zece, îmi spuse ea liniștitor, după care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
zodia bolnavă a securitismului. N-aș vrea să miros a petrol de pe la rafinăriile lui Patriciu, cum fusei întâmpinat, nici să-mi petrec serile uneltind editorial la comanda mai marilor politicii de partid și de mass media, nu am soldă în portofel nici de la SOV Invest și nici nu am semnat contracte prin mass media care să-mi tulbure somnul. Cei care au mai citit ce am scris au putut vedea limpede că am avut întotdeauna față de politica prezidențială toată bunăvoința câtă
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
Rigorile capitalismului - idei, produse, servicii și procese, judecate de către piața de desfacere - confirmă validitatea a ceea ce este sau nu este inovator. Exprimat simplu, o inovație are valoare dacă este apreciată din partea clienților cărora aceasta le-a adus bani mulți în portofel. Acum că am calificat acest aspect, este important de remarcat faptul că o inovație pe care clienții nu și-o doresc sau sunt incapabili să plătească pentru ea astăzi, ar putea satisface componenta valorii a acestei definiții mâine. De exemplu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
stație, tramvaiul nu se vede, mai bine să-și potrivească ea dinainte banii. Să-și scoată portofelu din țoașcă, să numere dooșcinci de bani, clasa a doua, să ție banii în palmă până se suie... Tot bâjbâie în țoașcă după portofel și tot se împiedică în afurisitele astea de pungi goale de plastic... Lua-le-ar dracu, la ce s-o mai fi încurcat și cu ele, portofelu, asta e ce-i trebuie ei... Portofelu, unde-o fi... Unde poate fi
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
mai caut pân toaște, da nu se-ntâmplă niciodată să fie mai mulți decât știu io ! Nu se-ntâmplă să uit de bani v’odată... Ia țoașca și scoate pe rând tot ce are înăuntru : pungile goale de plastic, apoi portofelul. Ivona bâjbâie neatentă cu mâna pe masă după pachetul de țigări, scoate una, o aprinde... — Dooj de lei știu c-aveam la mine, dooj-de lei și ceva mărunt, da mai mult, nu... Da ce-ai de tot taci așa, madam
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
Și până vii, îmi strâng și io toate-ale mele care le am, că-s în mare zor... Vica înghesuie pungile goale de plastic în țoașcă, își pune paltonul, basmalele, basca, se leagă pe deasupra cu fularul, controlează suta de la Ivona în portofel. Pe urmă, așa încotoșmănată cum e, intră în bucătărie, se aude ușa frigiderului. Vica se întoarce înapoi, mestecând. În sufragerie dă cu ochii de Ivona pe care n-a auzit-o coborând de la telefon. — Ce-ai, Ivona dragă, ce-ai
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
totul, Dimineață pierdută nu prezintă un moment sau o secvență temporală dislocate, prin propria importanță, de restul. În lumea multiplanară și multifațetată a cărții, decesul capului Coroanei e la fel de important ca întârzierile, din epoca socialistă, ale „pramatiei“ de Niki, rătăcirea portofelului care o aduce pe Vica la disperare, în dimineața sâmbetei romanești, ori milităria pe care a aplicat-o, cât a trăit, Sofia Ioaniu într-un menaj destul de complicat. Interesați și amuzați de „mahalagismul suculent“ al personajului, destui comentatori ai cărții
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
amuzată. Trezește-te, Somnorilă ! E momentul să deschidem cadourile. — A, da, zic, trezindu-mă la realitate. OK. Mă duc să-l aduc pe al meu. În clipa În care mama deschide pachetul cu camera video, de la tata, și cel cu portofelul de la bunicul, sînt surescitată la maximum. Sper din suflet ca mamei să-i placă darul meu. Nu arată cine știe ce, spun Întinzîndu-i plicul roz. Dar, atunci cînd Îl vei deschide... — Ce poate fi ? spune mama, curioasă. Deschide plicul, apoi felicitarea Înflorată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
de mîna a paișpea. Ia uite ce tîrziu s-a făcut! Am Întîrziat la... la... expoziția de sculptură. Poftim ? — Îmi pare foarte bine că te-am văzut, Emma... Nu puteți să plecați ! zic panicată. Dar tata și-a deschis deja portofelul și a pus o bancnotă de 20 de lire pe masă, În vreme de mama s-a ridicat și și-a pus sacoul. — Ascultă doar ce-are de spus, Îmi șoptește, aplecîndu-mă să mă pupe. — Pa, Emma, spune tata și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
bluză de trening roz Îmi bagă brusc În față o legătură acoperită cu folie de aluminiu, și scutur enervată din cap. Niște iarbă-neagră norocoasă, domnule ? — Dați-mi tot coșul, spune Jack. Cred că am mare nevoie de el. Caută În portofel, Îi dă femeii două bancnote de 50 de lire și Îi ia coșul. Toate astea, fără să-și ia ochii de la mine. — Emma, vreau neapărat să mă revanșez față de tine, spune, iar femeia dispare grăbită. Pot să te invit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
slăbit, iar cicatricea de deasupra sprîncenei stîngi pare că-i sporește aerul întrebător. Stau amîndoi în fotolii și sorb din cafea. Ai o poză a fetiței? Mihai tresare. Apoi, cînd vede palma femeii întinsă spre el, se dumirește și scoate portofelul. Te rog! rămîne Simona cu palma întinsă pînă primește toate pozele. Își pune ochelarii și le privește cu atenție. Înapoiază ma întîi pe aceea în care Ana e cu copiii: Te rog să transmiți soției complimente! Pare a fi o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
aceea în care Ana e cu copiii: Te rog să transmiți soției complimente! Pare a fi o femeie deosebită. Ba chiar sînt sigură că este! Fără prezența ei alături nu cred c-ai fi realizat atîtea. Mihai se preocupă de portofel. În fața lui, Simona stă cu fotografiile copiilor în mînă, privindu-le pe rînd. Faci vreo deosebire între ei? Vreau să spun... faptul că băiatul nu-i al tău... Asta-i bună! rîde Mihai. Bineînțeles, revine el imediat, schimbînd tonul, faptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
cu cașcaval Ingrediente: 3 bucăți de piept de pui, 400 g cașcaval, 4 ouă, sare, piper, 4 linguri făină, 150 ml ulei. Mod de preparare: Pieptul de pui se dezosează și se taie bucăți mari care se despică ca un portofel. Se bate carnea cu ciocanul de bucătărie pe ambele felii și se pune sare și piper după gust și o bucată pătrată de cașcaval înăuntru la fiecare bucată , apoi se prinde cu scobitori de lemn. Se dau prin făină, ou
350 Re?ete culinare din Moldova lui ?tefan cel Mare by Denisa Rodica GOLDBACH [Corola-publishinghouse/Journalistic/84371_a_85696]
-
așa că fii drăguț! — Ai agenda la tine? — Nu. Jack, amintește-ți cine e tatăl lui Billy. Nu uita ce de bani poți să faci În industria filmului după ce te pensionezi. De-acum supărat, aproape văzînd roșu În fața ochilor: — Dă-mi portofelul! Dă-mi-l, altfel Îmi ies din pepeni și te pun cu fața la perete. Valburn ridică din umeri și scoase un portmoneu. Jack luă ceea ce Îl interesa: cărți de vizită, nume și numere de telefon scrise pe bucățele de hîrtie. — Vreau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
și să se sufoce exact cînd au Început Împușcăturile. Pac, trosc, Cathcart și Lefferts sînt tîrÎți la magazie, iar Lunceford merge de bună voie - probabil amărîtul credea că-i doar un jaf armat. La magazie li se iau poșetele și portofelele - am descoperit o bucățică din permisul de conducere al lui Gilbert Escobar plutind În sînge chiar lîngă ușă, alături de șase ghemotoace de vată pline cu ceară. Trăgătorii au avut suficientă minte ca să-și protejeze urechile. Ultima informație nu prea se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
suspect. — Se pare că tot la colorați ne Întoarcem. Da, așa se pare. — A avut careva noroc cu mașina și cu armele? — Nu. Cei de pe Strada 77 cercetează coșurile de gunoi și grătarele de la canalizare, În căutarea poșetelor și a portofelelor. Iar eu știu o metodă ca să economisim o grămadă de timp de anchetă. Pinker zîmbi. — Căutăm cartușe goale În Griffith Park? Ed se Întoarse spre fereastră. Fata ce seamănă cu Inez dispăruse. Dacă reușim să le găsim acolo, atunci sînt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
adîncituri În el. Lui Jack Îi străfulgeră prin minte că dacă monstrul se Întoarce, șase gloanțe calibrul 38 nu vor fi de ajuns. — Noaptea asta lucrezi? — D-da. — Adresa. — Nu... vă rog... Jack Îi făcu rapid o percheziție corporală: un portofel, ceva mărunțiș, niște ceară și o cheie legată de un lanț. Ridică cheia, Hilton se lovi cu capul... bum bum... sînge pe stîlp. — Adresa și am plecat. Bum, bum. SÎnge pe fruntea monstrului. — Cheramoya, numărul 5261B. Jack lăsă să cadă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
dreapta lui Îndreptîndu-se spre cabinele pentru doamne, flight hostess În bikini prin stînga lui tot spre cabine, el nu mai știu Încotro să se uite, ar fi dat orice numai să poată face cunoștință cu flight hostess, voia să scoată portofelul și să plătească, voia să le facă cu ochiul fetelor care treceau, dar pînă la urmă n-a făcut nimic din toate astea și rămase cu buzele umflate; cînd scoase În sfîrșit portofelul doldora de bani, Susan semnase cecul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
cunoștință cu flight hostess, voia să scoată portofelul și să plătească, voia să le facă cu ochiul fetelor care treceau, dar pînă la urmă n-a făcut nimic din toate astea și rămase cu buzele umflate; cînd scoase În sfîrșit portofelul doldora de bani, Susan semnase cecul și reușise chiar să-și amintească numărul apartamentului. Susan plecă, frumoasă și fără să-și dea seama de nimic, gîndindu-se numai că șirul acela de Încăperi de scînduri erau cabinele și că Julius nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
subțire dar mult prea larg pentru el, urmărindu-l cu ochii pe Juan Lucas care, aplecat peste un scrin, scotea rînd pe rînd un portchei de aur, o tabacheră de aur, o brichetă de aur, un pix de aur, un portofel cu inițiale de aur, un carnet de cecuri tot de aur, dacă vreți, cu alte cuvinte visul de aur al unui pungaș de buzunare, partea rea e că el nu avea treabă niciodată acolo unde erau ei, sau, dacă te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]