887 matches
-
întâiul avânt. Putea, urcându-se pe scăunel, să-și moaie degetul în gavanosul cu dulceață, de pe măsuță, ca mai apoi, după ce și l-a supt, să-l întindă și mamei; era întâia dărnicie. Putea păși singur în cerdac: era întâia pribegie. În curând pașii lui se căzniră prin ogradă; ulița îl privea înduioșată pe sub poartă, făcându-i semne cu portița: îl chema la ea. El nu putea ajunge până acolo. Supărarea curcanului îl speria ca o furtună; se-nnoura curcanul în pene
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
Ion Arhip); Din cronica unui veac. Documente inedite (1850-1950), Iași, 1978 (în colaborare cu Ion Arhip); Alexandru Vasiliu-Tătăruși, Focul cel mare. Amintiri din primul război mondial (1916-1918), pref. Petru Ursache, Iași, 1978 (în colaborare cu Ion Arhip), Lunga și amara pribegie, Iași, 2001 (în colaborare cu Lucian Vasiliu); Ionel Teodoreanu, Cina cea de taină, pref. edit., Timișoara, 1992; Otilia Cazimir. Viața și opera în imagini, pref. edit., Iași, 1995; Delavrancea și copiii, pref. edit., Iași, 1996; G. Topîrceanu. Viața și opera
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290403_a_291732]
-
prin căsătoria fiicei sale Maria cu împăratul latin Henric de Flandra, el s-a bucurat de sprijinul său. În 1216, după moartea împăratului latin, situația țarului bulgar s-a agravat, Ioan, fiul lui Asan, întors în țară după ani de pribegie, a revendicat tronul, a ocupat Târnovo, în 1218, și a luat domnia, iar Borilă, încercând să fugă, a fost prins și orbit, după obiceiul de la Bizanț.28 Sub Ioan Asan II (1218-1241), statul Asăneștilor a atins cea mai mare întindere
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
dascăl și istoric C. A. Stoide. Cum însă războiul din Răsărit se apropia amenințător de fosta capitală a Moldovei, Liceul Național, cu întregul calabalâc însoțit de dascălii și elevii săi, aidoma multor altor instituții ieșene, a trebuit să ia calea pribegiei, refugiindu-se în Banat, la Făget, din 29 martie 1944 până la 15 martie a următorului an. Cu programul didactic adaptat condițiilor speciale de refugiu, anul școlar nu a fost compromis, încât la finele acestuia situația elevilor (între ei și Leonid
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
emigraților polonezi. Tălmăcirile românești din creația lui Mickiewicz au început nu „în apropierea anului 1848”, cum susținea Wedkiewicz 20, ci mai înainte: „Foae pentru minte, inimă și literatură”, de pildă, publica în 1843 (nr. 15, p. 117-119) Fragmente din cărțile pribegiei. Influența lui Mickiewicz asupra lui Gh. Asachi este un fapt stabilit, ca și înrâurirea cursurilor sale de la Collège de France asupra studenților români, fruntași ai mișcării de emancipare socială și națională. Neîndoielnic că transformarea spiritului național românesc local într-un
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
și trăind în robie la marginile imperiului. Exclus el însuși, Moise le arată acelor excluși conținutul religiei sale, complotează cu ei încheind un legămînt pentru a părăsi vitregia Egiptului în căutarea unui ținut al vieții libere. Și împreună iau calea pribegiei. Pe scurt, Moise a reușit acolo unde faraonul dăduse greș. Neîndoios, evreii proiectează asupra acestui prinț străin și asupra straniei lui religii aspirația de a-și recăpăta libertatea. Au găsit în el o călăuză, iar în credința lui o învățătură
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
2005, p. 38, 138, 176, 210, 214. * Petru Ioan, Lucian Blaga în orizontul unei logici paradisiace, Iași, Editura Ștefan Lupașcu, 2005. * Elena Bondor, Ștefan Lupașcu în perspectiva logicii "dialectice", Iași, Editura Universității "Al. I. Cuza", 2005. * Neagu Djuvara, Amintiri din pribegie, București, Humanitas, 2005, pp. 68-70, 128, 268; fotografie, între p. 336 și p. 337, a lui Stéphane Lupasco împreună cu fiica sa Alde și cu Neagu Djuvara (august 1975). * Cassian Maria Spiridon, Eminescu, azi, Iași, Junimea, 2005, pp. 186, 202, 204
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
așteptărilor legate de câștigarea independenței față de Poartă, speranța întemeierii unei epoci de siguranță și prosperitate se schimbă în scurtă vreme în amărăciune a înfrângerii, în spaimă de răzbunarea turcilor și în durere a exilului. Căderea domnului și a iluziilor sale, pribegia silită, starea jalnică a Moldovei după 1711 fac din cronicar un om resemnat, cu o atitudine schimbată față de istoria internă, mai puțin implicat, preocupat pe largi spații de evenimente externe. Doar spre final se mai înseninează, consemnând domnia ceva mai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288395_a_289724]
-
documente românești”; textele sunt multiplicate prin fotocopiere. Cele patru volume ale primei serii reflectă preocupări științifice diverse, aparținând atât unor colaboratori fideli ai Bibliotecii Române din Freiburg, cât și altora, răspândiți pe alte meridiane: Mircea Eliade (Pentru o bibliografie a pribegiei, 1953, Preistoria unui motiv folcloric românesc, 1954), Alexandru Busuioceanu (Caietele spaniole. Pictorul Pătrașcu, 1953), N. I. Herescu (Apărarea limbii române, 1953, Nicolae Iorga, vizionarul, 1955, Cronica latină, 1957), D. C. Amzăr („Elegia română”, o poezie necunoscută de la 1840, 1953, Românii în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285932_a_287261]
-
a pornit la lucru, lumină din 64 lumină, fără capital, cotizații sau subvenții ș i fără statute”. Și tot aici marele nostru maestru Al. Vlahu ță plin de fericirea comunicației a „elevilor săi”, găsea clipe de mângâiere, uitând de drumurile pribegiei. Că se simțea așa de bine în mijlocul acestei societăți o spunea singur ades eori: „prefer mai bine să fiu membru în „Academia Bârlădeană” dec ât în cealaltă Academie.” În vâltoarea războiului au tipărit pe spezele lor „Calendarul nostru „ și broșura
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
din Amsterdam. Începe să studieze, dar abandonează repede. În iulie 1878 se întoarce iarăși acasă. Se dedică trup și suflet imboldului de a deveni misionar printre minerii săraci din Borinage, în Belgia, dar eșuează iar. La capătul cîtorva luni de pribegie poposește iar la casa părintească. După cîteva săptămîni, iată-l din nou în Borinage. În iulie 1880 îi scrie lui Theo o scrisoare lungă în care încearcă să se explice. Își dă seama că e privit ca un personaj îndoielnic
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
în utilizarea gadgeturilor, o ilustrată din care să afle că "Sexi brăileanca e o c...ă". Două rânduri din Ovidiu, de pildă, bine alese, i-ar face pe expeditori și destinatari să afle sau să-și reamintească de existența și pribegia poetului latin la Pontul Euxin. La Iași, când vom avea cărți poștale realizate profesionist, însoțite de mini-citate din spusa de duh a cărturarilor legați de "dulcele târg", vor duce cu ele, pe-acolo pe unde vor fi trimise, vestea despre
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
ai versiunii inițiale a textului, aparținând lui Nicolae Milescu. Viața și petrecerea svinților a servit apoi la întocmirea ediției Mineielor din 1698, apărute sub supravegherea lui Mitrofan al Buzăului, fostul episcop de Huși și colaborator al lui D., care, după pribegia mitropolitului moldovean în Polonia, își va relua și continua activitatea tipografică în Țara Românească. Cele dintâi contacte cu psalmii versificați de D., Mihai Eminescu le datorează probabil anilor de gimnaziu la Cernăuți și Lepturariului rumânesc al lui Aron Pumnul. Mai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286838_a_288167]
-
autor de dedicații, versuri ocazionale trecute În albume. Dedicațiile epuizează retorica luminii solare și a florilor. Într-un loc (Buchet) aduce elogii calului favorit al domnișoarei Măria Docan, numită și Mitica. CÎnd e mai filozof, Alecsandri scrie despre dorul de pribegie și laudă orele dumnezeite („Pe albumul domnișoarei Z.”). CÎnd albumul aparține unei tinere mame, poetul face elogiul maternității: „Alei, mîndre sorioare! Puteți voi a-mi spune oare Ce-i mai bun În astă viață Ca iubirea de dulceață? Ce-i
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
dăduse, sub pseudonim, cronici în „Revista modernă”, Mihail Sadoveanu este prezent și în P.a., unde în primele șase numere îi apar, în serial, capitole din romanul Frații Potcoavă, semnate M. S. Cobuz, apoi nuvelele Ivanciu Leul, Printre gene, În amurg, Pribegii, iscălite M. Sadoveanu-Cobuz, Regretul și Hanul boului, cu semnătura M. Sadoveanu, respectiv Mihail Sadoveanu. Sunt publicate aici și versuri de Al. Gherghel, Enric Furtună, I. Stătescu-Naia, Virgiliu N. Cișman, Ion Petrovici, A. Mândru, Corneliu Moldovanu, D. Karnabatt, Mihai Codreanu, schițe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288607_a_289936]
-
str]inul ce se va așeza la voi!”, diferențele existau. Cet]tenii erau diferiți de sclavi, cei pribegi de str]inii rezidenți, precum și b]rbații de femei. Societatea își manifestă grijă pentru orfani, v]duve și pentru cei aflați în pribegie (Deut. 10.18-19). Evreii ajunși în sclavie erau eliberați dup] șase ani și tratați cu generozitate (Deut. 15.12-18). C]s]toriile cu str]inii erau interzise (Deut. 7.3-4; Neem. 13.23-27). Inegalit]țile sociale și politice erau acceptate
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
spaimă pentru țara Moldovei? Întrebându-l, Ștefăniță Își limpezea, de fapt, primejdia tătarilor și necazurile oamenilor. Își strânse pumnii. În lungul obrazului Îi aluneca o lacrimă, Întâia lacrimă de ciudă. Văzuse cu ochii lui sate arzând și carele Moldovei În pribegie. Văzuse corbi zburând spre stârvurile oamenilor. Zărise și tătari, pe un deal, departe, și-n urma lor cerul era Înroșit de focuri. Asta era Întâia amintire a voievodului despre tătari. De ce? a Întrebat Încă o dată Ștefăniță, așa de crunt, Încât
Istoria românilor prin legende şi povestiri istorice by Maria Buciumaş, Neculai Buciumaş () [Corola-publishinghouse/Science/1126_a_1952]
-
Buenos Aires apăreau Curentul românesc, după 24 iulie 1949, Curierul creștin. Buletinul Bisericii Române Unite și Chemarea, cu apariție săptămînală, editată de N.S. Govora, și România. Foaie românească independentă, care anunță În 1951 că aici și-a Început activitatea editura „Cartea Pribegiei”. La Rio de Janeiro apărea În șir de mărgărite. Literatură, Folclor, Artă, Știință, Critică. Publicație trimestrială, editată de Cercul cultural „Andrei Mureșanu”, Înființat din inițiativa lui Ștefan Baciu și Faust Brădescu, iar la Sao Paolo, Căminul. La Sttugart apărea Orizonturi
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
m-a trimis are viața veșnică și la judecata nu vine, ci a trecut de la moarte la viață.” (În 5, 24) Singurele despre care se afirma la un moment dat că sunt contabilizate de Dumnezeu sunt lacrimile și suferințele: „Pașii pribegiei mele sunt numărați la tine; așază lacrimile mele în urciorul tău! Nu-s ele oare socotite în cartea ta?” (Ps 56/55, 9 - t.n.) Iar faptele bune nu au importantă în sine, ci în măsura în care construiesc și exprima interiorul omului
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
Tăcerea Își Întinse adâncul tainei sale până la hotarele cele mai de pe urmă ale nesfârșitului, iar din Înaltul cerurilor mâna Îndurătoare a Celui mai Puternic aprinse milioanele de stele și cu lumina lor strălucitoare, călăuzea pe drumul fatal al veșnicei sale pribegii, calea oarbă a pământului... Susurul domol, prelung și nehotărât al tăcerii mute se ridică peste abisuri, ca o cântare fermecată de leagăn și luminile dormeau duse pe brațele imense de Întuneric... Iar peste tot și peste toate, se aprinse la
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
lui dragoste, Yang Guifei care îl prefera în relațiile de intimitate. Generalul a declanșat revolta militară și un război civil, mai mult, s-a declarat împărat. Trupele imperiale au fost înfrânte, orașele au fost devastate. Împăratul, septuagenar, a plecat în pribegie, în provincia Sichuan. Imperiul Tang a supraviețuit cu ajutorul militar al uigurilor, turcilor și tibetanilor. Consiliul împăratului a atribuit vinovăția rebelului, fiu adoptat al împăratului și favorit al curtezanei, An Lushan, și vărului concubinei, Yang Guozhong. An Lusha a refuzat să
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
și al valențelor sale ideologice așa cum se configuraseră ele În secolele I-II d.Hr., afirmă că zeița, după ce l-a biruit pe Typhon/Seth, nu s-a Împăcat cu gândul ca luptele și chinurile pe care le Îndurase și pribegia și multele fapte Înțelepte și marile isprăvi să se piardă, Învoindu-se ca să spunem așa, să le Învăluie uitarea și tăcerea, ci, unind cu niște ceremonii preasfinte unele imagini și sensuri tainice și Înfățișări ale acelor isprăvi din vremea trecută
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
de Virgil Ierunca comprend également des traductions. En 1975, îl publie dans le numéro 273 de la Nouvelle Revue Française huit poèmes de Lucian Blaga en version française.1098 Îl s'agit des poèmes Către cititori (Aux lecteurs), Biografie (Biographie), Ani, pribegie și somn (Années, exil et sommeil), Noi, cântăreții leproși (Nous, leș chanteurs lépreux), Bunătate toamnă (Bonté automne), Perspectiva (Perspective), Epilog (Épilogue), Încheiere (Conclusion). Leș poèmes traduits șont précédés par une brève présentation de la biographie et de l'univers conceptuel de
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
casa mea/J'ai compris le péché qui pèse sur mă maison, Cap aplecat/Tête inclinée, Elegie/Elégie, Ioan se sfâșie în pustie/Jean se lamente dans le désert, Tăgăduiri/Désaveux, Încheiere/Fin, Boala/Maladie, Cântăreți bolnavi/Chanteurs malades, Ani, pribegie și somn/Années, exil et sommeil, Cântecul așteptării/Le chant de l'attente, Epilog/Épilogue. Le titre du recueil est un autre choix original de la traductrice, qui reprend un vers du poème Epilog/Épilogue : Îngenunchez în vânt. Mâine oasele au
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
source, se fait remarquer pourtant par une plus grande oralité lorsque le traducteur décide de transformer des phrases affirmatives en interrogations : Acestui cutreier nu-i chip să-i dărui temeiul promis și mersul de-un mal să-l anin [...]. (Ani, pribegie și somn) (Blaga, 2010 : 194) Ce long cheminement quelles assises lui trouver et cette marche à quelle rive l'agripper ? (Années, exil et sommeil) (Ierunca, 1975 : 4) Cette longue marche, je ne sais comment lui rendre la raison promise et
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]