4,072 matches
-
alte lucrări, el pune bazele limbii sârbe standard actuale. O fundamentează pe graiul din Herțegovina de est, care face parte din dialectul štokavian cu pronunțare (i)jekaviană, vorbit și în Șerbia de sud-vest, regiunea natală a lui Karadžić. Sub influența romantismului din Europa Occidentală, Karadžić recomandă ca model pentru limba literară pe cea a literaturii populare și respinge normele de atunci influențate de limba rusă, care nu corespund cu structura gramaticala și sistemul fonologic ale limbii sârbe. În același timp simplifica
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
următoarele cuvinte: Scriind despre „Hans Pfaall”, profesoara Zoe Dumitrescu-Bușulenga considera că această povestire "„ne introduce în specificul unei anumite laturi a creației lui Poe. E vorba, de data aceasta, de capacitatea lui de fabulație în ipostaza analitică, unică în istoria romantismului universal, și care-l duce la o viziune științifico-fantastică asupra lumii. Scriitorul începe cu eroul său călătoria spre Lună, dar nu în elanurile pline de poezie și imagini folclorice eminesciene sau shelleyene, ci într-un mod foarte apropiat de știință
Hans Pfaall () [Corola-website/Science/334341_a_335670]
-
plecare orașul Constantinopol și se termină la curtea Șahului Iranului, relatând războaiele care au avut loc între imperiul turc și poporul iranian. Acest roman, care îl are drept protagonist pe Gezmi, un spahiu din zona orașului Istanbul, este influențat de romantism și se termină într-un mod tragic ca urmare a ideologiei pan-islamiste ce domina operele scriitorilor turci de la acea perioadă. Metrica "aruz", care era reprezentativă pentru literatura arabo-persană și care era tradiționala pentru operele turcești se va schimba în
Namik Kemal () [Corola-website/Science/330913_a_332242]
-
vechiului oraș, din care s-au păstrat mai ales spațiile subterane greu de recuperat datorită impunerii unei noi structuri urbanistice. Numeroși arhitecți francezi, printre care nu s-a numărat nici unul de prim rang, au contribuit la impunerea neoclasicismului, apoi a romantismului și a eclectismului de școală franceză. Astfel, Palatul Băncii Naționale (corpul vechi) este o operă din 1883-85 a arhitecților Cassien Bernard și Albert Galleron. După planurile lui Paul Gottereau s-a construit Casa de Economii și Consemnațiuni de pe Calea Victoriei, cu
București () [Corola-website/Science/296542_a_297871]
-
n. 12 ianuarie 1746 - d. 17 februarie 1827) a fost un pedagog elvețian și reformator al educației. A îmbogățit și reînnoit conținutul și metodele învățământului primar, fiind considerat întemeietorul școlii populare. Pestalozzi fost influențat atât de iluminism, cât și de romantism. Astfel, a considerat că îmbunătățirea situației maselor populare se poate realiza în primul rând prin educație și instrucție, care ar trebui să se desfășoare, atât în școală cât și în mediul familial, conform naturii, adică să descopere și să stimuleze
Johann Heinrich Pestalozzi () [Corola-website/Science/332818_a_334147]
-
a tonului și a liniei, dar și atenție acordată detaliului - cum este cazul portretului "Contesa d'Haussonville" (1845, Frick Collection, New York) - se identifică cu tradiția academică a Franței. La Ingres întâlnim și trăsături ale curentului ce succede neoclasicismul și anume romantismul, lucru vizibil mai ales în numeroasele sale reprezentări de "odalisce" (concubine într-un harem). Printre pictorii influențați de David putem aminti și câteva femei: Adélaïde Labille-Guiard, Marie-Guillemine Benoist și Constance Marie Charpentier. Succesoare imediată a neoclasicismului, romantismul introduce gustul pentru
Istoria picturii () [Corola-website/Science/315124_a_316453]
-
neoclasicismul și anume romantismul, lucru vizibil mai ales în numeroasele sale reprezentări de "odalisce" (concubine într-un harem). Printre pictorii influențați de David putem aminti și câteva femei: Adélaïde Labille-Guiard, Marie-Guillemine Benoist și Constance Marie Charpentier. Succesoare imediată a neoclasicismului, romantismul introduce gustul pentru medieval și mister, dar și pentru pitorescul și sublimul din natură. Rolul jucat de imaginația individuală ce dă libertate emoției și sentimentelor înlocuiește abordarea intelectual-rațională a neoclasicismului. Succesorul lui David, care marchează cotitura către romantism, a fost
Istoria picturii () [Corola-website/Science/315124_a_316453]
-
a neoclasicismului, romantismul introduce gustul pentru medieval și mister, dar și pentru pitorescul și sublimul din natură. Rolul jucat de imaginația individuală ce dă libertate emoției și sentimentelor înlocuiește abordarea intelectual-rațională a neoclasicismului. Succesorul lui David, care marchează cotitura către romantism, a fost discipolul său, Antoine-Jean Gros (1771-1835), celebru mai ales pentru portretele lui Napoleon. Colegul lui Gros, Théodore Géricault (1791-1824) este renumit pentru redarea spectaculoasă și monumentală a evenimentelor acelei epoci. Capodopera sa, "Răpirea meduzei" (1818-1819, Luvru), reliefează atât suferința
Istoria picturii () [Corola-website/Science/315124_a_316453]
-
fel ca în perioada timpurie a Școlii Hudson River, și aici apare ideea prezenței divinității în natură. Alti artiști, ca Frederic Edwin Church (1826-1900) și Albert Bierstadt (1830-1902), au înfățișat scene spectaculoase din jungla sud-americană și din Vestul sălbatic. Deși romantismul a fost mișcarea dominantă în arta secolului al XIX-lea, au existat pictori care nu pot fi încadrați ca aparținând acestei mișcări. De exemplu, Francisco José de Goya y Lucientes (1746-1828), cel mai mare pictor spaniol al secolului menționat, nu
Istoria picturii () [Corola-website/Science/315124_a_316453]
-
și imaginea proprie în cadrul acestei picturi. Dar, spre deosebire de Velázquez, pictura lui Goya n-a fost niciodată obiectivă, imaginile sale fiind încărcate cu puternice valențe psihologice. Pe la mijlocul secolului al XIX-lea, pictorul francez Gustave Courbet (1819-1877) respinge atât neoclasicismul, cât și romantismul și proclamă o nouă mișcare, realismul. Nu îl interesa pictura cu subiecte istorice, portrete de șefi de stat sau subiecte de tip exotic. Consideră ca artistul trebuie să fie realist, să reflecte evenimente cotidiene, la care să participe oameni obișnuiți
Istoria picturii () [Corola-website/Science/315124_a_316453]
-
și versuri libere, multe dintre ele descoperite post-mortem. Poeziile sale au fost traduse în multe limbi străine, iar unele dintre povestiri au devenit filme (anime) în Japonia. Operele lui Miyazawa au fost influențate de curente literare contemporane, cum ar fi romantismul și mișcarea literară proletară, dar mai ales de crezul său în budism, și în particular de Lotus Sutra. Miyazawa a suferit mulți ani de pleurezie, lucru care l-a incapacitat luni de zile la rând. A murit de pneumonie în
Kenji Miyazawa () [Corola-website/Science/309409_a_310738]
-
secolul al XIX-lea, când autoritățile ecleziastice locale - poate într-un efort de a consolida poziția catolicismului împotriva amenințării percepute a protestantismului în primele zile ale dominației britanice în Malta - au favorizat și au promovat insistent teme religioase îmbrățișate de . Romantismul, temperat de naturalismul introdus în Malta de către , a influențat artiștii „de salon” de la începutul secolului al XX-lea, între care Edward și Robert Caruana Dingli. Parlamentul a înființat Școala Națională de Artă în anii 1920. În perioada de reconstrucție care
Malta () [Corola-website/Science/297134_a_298463]
-
din Republica Moldova și România. Cel de-al 2-lea album al formației, "Visători cu plumb în ochi sau ultima scrisoare pentru femeia nordică" a văzut lumina zilei în iunie 2007. Prin acest album Alternosfera a vrut să pună punct perioadei romantismului liric în creația sa. În toamna 2008, Alternosfera lansează EP-ul "Flori din groapa Marianelor" Virgula reprezintă prima parte dintr-un triptic conceptual al formației Alternosfera, numit ePIsodia, ce cuprinde 3 CD-uri: „Virgula”, „3” și „14”. Chintesența tripticului ePIsodia
Alternosfera () [Corola-website/Science/304858_a_306187]
-
rusă se eliberează definitiv de elementele literaturii bisericești, făcându-se purtătorul de cuvânt al așa zișilor ""înnoitori"" în conflict cu purtătorii tradțiilor arhaicizante. În secolul al XIX-lea literatura rusă cunoaște o deosebită înflorire. Principalele tendințe din această perioadă sunt romantismul și realismul. Operele lui Aleksandr Pușkin marchează începutul literaturii ruse moderne. Scriitori contemporani cu Pușkin: - Ivan Andreevici Krîlov, autor de fabule. - Aleksandr Griboiedov, autor dramatic. - Vladimir Odoievski, autor de nuvele ("Nopți ruse"). În domeniul teoriei și criticii literare: - Vissarion Belinski
Literatura rusă () [Corola-website/Science/305066_a_306395]
-
responsabil pentru problemele emigrației evreiești la Ambasada Israelului la București. David Ghiladi stăpânea din copilărie limbile ebraică, idiș, maghiară, germană, română și cehă. El a tradus în ebraică poezii de Rainer Maria Rilke, (Cartea imaginilor), de Charles Baudelaire, poezii din romantismul francez, precum și din literatura maghiară. A scris cărți dedicate picturii, istoriei evreilor din Transilvania, precum și versuri. David Ghiladi a fost căsătorit cu Helen Lea, până la moartea acesteia în anul 1974. Fiica lor este scriitoarea israeliană de limbă ebraica Shulamit Lapid
David Ghiladi () [Corola-website/Science/333981_a_335310]
-
până în epoca neoclascismului, iar a doua este cea corespondentă „"Principelui tenebrelor"”, care începe în 1610 și în care compune oda „"Cucerirea portului Larache"”, transformându-se în poetul obscur și neinteligibil pe care îl recunoaște toată lumea. Dar de fapt, până în epoca romantismului această parte a operei sale a fost criticată cu asprime și chiar cenzurată de către neoclasicul Ignacio de Luzán. Această teorie, însă, a fost combătută de către Dámaso Alonso, care a semnalat că obscuritatea și complicațiile existau deja în prima epocă de
Luis de Góngora y Argote () [Corola-website/Science/307855_a_309184]
-
este plictisitor” scria Tolstoi în jurnalul său la Dijon. Deși relațiile celor doi mari scriitori au fost destul de tensionate, ei nu au întrerupt niciodată legătura. Sub influența critica a lui Vissarion Belinsky, adept al realismului social în literatură, Turgheniev abandonează romantismul pentru a aborda stilul realist. Între anii 1853-62 scrie o parte din cele mai bune povestiri, nuvele și romane ale sale, "Rudin" (roman) 1856, "Un cuib de nobili" (roman) 1859, "În ajun" (roman) 1860 și "Părinți și copii" (roman) 1862
Ivan Turgheniev () [Corola-website/Science/304327_a_305656]
-
tradiționale românești, alături de: folclorul literar, dans și teatrul popular. La începutul secolului XX se remarcă compozitorul George Enescu, primul creator român ce realizează o sinteză organică, profundă între muzica folclorică românească și tendințele muzicii culte ale vremii sale (este epoca romantismului târziu); el folosește un limbaj muzical modern și experimentează în ariile modală și microtonală. Enescu este considerat cel mai valoros compozitor român din toate timpurile. Lista Patrimoniului Mondial UNESCO include monumente din România precum: așezările săsești cu biserici fortificate din
România () [Corola-website/Science/296520_a_297849]
-
ulterior pe lista "Index librorum prohibitorum" („Index de cărți interzise”). Un lucru central în scrierile lui Rablais sunt încrederea sa totală în calitățile pozitive ale omului și a posibilitățile acestuia. Literatura spaniolă se caracteriza printr-un amestec de realism și romantism. Deja înainte de 1500, "La Celestina", un roman dramatic despre dragostea idealistă a personajului principal, se răspândise în Europa. La fel se întâmplase și cu "Amadis de Gaula". Dar la mijlocul secolului al XVI-lea, romantismul cavaleresc și-a găsit polul opus
Literatura Renașterii () [Corola-website/Science/317919_a_319248]
-
printr-un amestec de realism și romantism. Deja înainte de 1500, "La Celestina", un roman dramatic despre dragostea idealistă a personajului principal, se răspândise în Europa. La fel se întâmplase și cu "Amadis de Gaula". Dar la mijlocul secolului al XVI-lea, romantismul cavaleresc și-a găsit polul opus în romanul comic realist, așa-numitul „roman picaresc”. Primul roman de acest gen a fost "Lazarillo de Tormes" (1554), scris de un autor anonim. Acesta a fost mediul literar care l-a influențat pe
Literatura Renașterii () [Corola-website/Science/317919_a_319248]
-
sporturi (a apărut baseballul), a filmului, a artelor și a construcțiilor arhitecturale actuale. Înainte de venirea spaniolilor, literatura în Venezuela era orală. Literatura scrisă a apărut după venirea spaniolilor, fiind dominată de influența spaniolă. După Războiul de independență s-a impus romantismul, cel mai notabil reprezentant fiind Juan Vicente González. Cu toate că literatura venezuelană este reprezentată în principal de literatura narativă, ea a avansat datorită unor poeți ca Andrés Eloy Blanco și Fermín Toro. Marii scriitori și romancieri al Venezuelei sunt: Rómulo Gallegos
Venezuela () [Corola-website/Science/298155_a_299484]
-
în paginile ziarului său ca, ospitalitatea românească să se facă prezentă, pentru că "suferințele fratelui merită alinare". În ciclul intitulat: Literatura sabiei, Neamul românesc din 29 septembrie publică fragmente din creația marelui bard polonez, Adam Mickiewicz, din poemul de referință al romantismului polonez și universal, Konrad Walenrod, însoțit de un comentariu semnat de Aurel George Stino. Pe măsură ce valul refugiaților sporea, Nicolae Iorga publică comentariul N-avem destul pentru dânșii, în fapt o chemare fierbinte de a veni în ajutorul zecilor de mii
Nicolae Iorga despre Polonia by Nicolae Mareș () [Corola-journal/Memoirs/6954_a_8279]
-
transpunerea unei experiențe reale în ficțiune. Realizată prin intermediul corespondentei între personajul principal Werther și prietenul său, Wilhelm, narațiunea este subiectivă. "Suferințele tânărului Werther" este un roman cu cheie reprezentativ pentru curentul romantic german, „Sturm und Drâng”. Tipărit în perioada revenirii romantismului, românul a avut un succes imens, despre care Goethe a scris în autobiografia să: Efectul acestei cărți a fost de mare, imens chiar, și în special pentru că a apărut la momentul potrivit.” Românul a fost primit și de critici și
Suferințele tânărului Werther () [Corola-website/Science/326839_a_328168]
-
(n. 23 aprilie 1775, Londra - d. 19 decembrie 1851, Chelsea, Londra) a fost pictor și gravor britanic peisagist, reprezentant al romantismului. Specializat în peisaje și scene marine, era considerat de impresioniștii francezi ca unul dintre principalele modele artistice. Fiu de bărbier peruchier și nepot de măcelar, se naște la 23 aprilie 1775, în cartierul londonez Covent Garden, strada Maiden Lane. Fire
Joseph Mallord William Turner () [Corola-website/Science/303884_a_305213]
-
obișnuit al cuvântului, care înseamnă ceva nereal, dimpotrivă, la fel ca și la Coleridge, reprezintă realitatea supremă, viziunea divină sau putere creatoare a lui Dumnezeu. "Blake a ajuns sa fie considerat una dintre primele și cele mai mari figuri ale Romantismului, unul dintre cele mai mari genii ale lumii moderne. A fost ignorant însă în mare măsură de contemporani, care îl considerau nebun, pentru că era sincer și idealist. A trăit aproape toata viața în sărăcie și a murit în timp ce încă lucra
William Blake () [Corola-website/Science/307949_a_309278]