2,506 matches
-
să-l uluiască pe eventualul client, să creeze un climat senzual și compulsiv, propice cumpărăturilor. Marele magazin nu vinde doar mărfuri, el se străduiește să stimuleze nevoia de consum, să excite gustul pentru nou și pentru modă prin strategii de seducție ce prefigurează tehnicile moderne de marketing. A impresiona imaginația, a provoca dorința, a prezenta actul cumpărării ca pe o plăcere: marile magazine au fost, alături de publicitate, principalele instrumente de promovare a consumului ca artă de a trăi și emblemă a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
timpului de viață al mărfurilor, demodarea lor prin înnoirea rapidă a modelelor și a stilurilor. „Complotul modei”, afectând de-acum universul industrial, face obiectul a numeroase denunțuri. Deși de natură esențialmente fordiană, ordinea economică își adaptează parțial funcționarea după principiile seducției, ale efemerului, ale diferențierii piețelor: marketingului de masă, tipic pentru faza I, îi succedă strategii de segmentare centrate pe vârstă și pe factorii socioculturali. Asistăm, de fapt, la momentele inaugurale ale unui ciclu intermediar și hibrid, care combină logica fordiană
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
obiecte și distracții. Există în societatea de consum ceva mai mult decât creșterea rapidă a nivelului de trai mediu: ambianța stimulării dorinței, euforia publicitară, imaginea luxuriantă a vacanțelor, sexualizarea semnelor și a corpurilor. Iată un tip de societate care substituie seducția coerciției, hedonismul datoriei, risipa economiei, umorul solemnității, eliberarea refulării, prezentul promisiunilor viitorului. Faza II se prezintă ca „societate a dorinței”, întreaga viață cotidiană fiind impregnată de imaginarul beatitudinii consumatorii, de visele cu plaje însorite, de ludism erotic, de mode ostentativ
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
fazei II sunt pulverizate rapid vechile rezistențe culturale la frivolitățile vieții materiale în care totul a devenit marfă. Întreaga mașinărie economică se străduiește să ajungă la acest rezultat prin înnoirea produselor, schimbarea modelelor și a stilurilor, prin modă, credite și seducție publicitară. Creditul este încurajat pentru ca oricine să-și poată achiziționa toate bunurile din țara minunilor, să-și realizeze neîntârziat dorințele. Între 1952 și 1972, sumele investite în publicitate s-au multiplicat în Franța de cel puțin cinci ori (considerând francul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
să orienteze comportamentele majorității oamenilor. În 1964, E. Dichter nota deja că statutul devenise o motivație secundară în cumpărarea unui automobil 3. De fapt, lucrurile erau identice și în cazul televizorului, al aparatelor electrocasnice, al concediilor, al plajei, a căror seducție nu poate fi explicată plecând doar de la modelul distincției. Adevărul este că, începând cu anii 1950-1960, accederea la un mod de viață mai ușor și mai confortabil, mai liber și mai hedonist constituia deja o motivație foarte importantă pentru consumatori
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
mult să răspundă cât mai precis posibil cererii, să producă la comandă la nivel de masă. O mutație capitală, ce poate fi interpretată ca radicalizare a logicii-modă care, abia schițată în faza II, ajunge acum la apogeul său. Nu doar seducție a bunurilor de confort, ci, pe deasupra, logică a varietății, a înnoirii perpetue, a diferențierilor marginale constitutive de secole ale modei vestimentare. Într-adevăr, „sistemul modei desăvârșite” comandă funcționarea pieței în faza III7: o organizare-modă de-acum înainte de tip hipermodern sau
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
Animalis, Nature & Découvertes), al sportului (Andaska, Citadium) și al produselor vechi (Résonances), amenajând în mod spectaculos locurile de vânzare conform principiilor fun shopping. Fapt prin care ele reînnoadă cu tradiția demersului „feeric” al marilor magazine. Sub impulsul marketingului experiențial, logica-modă (seducție, animație, fantezie, decorație, ludism) a pus stăpânire pe spațiile de vânzare și le-a transformat în locuri atrăgătoare, în „ambianțe” emoționale și estetice. În ciclul III de consum, strategia prețurilor „de nimic” nu mai corespunde așteptărilor diferitelor segmente ale clientelei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
publicitar, cât o hiperpublicitate spectaculoasă și decalată, onirică și complice; o hiperpublicitate ironică ce se privește pe sine, se joacă cu ea însăși și cu consumatorul. Se instaurează o nouă vârstă a publicității care, aliniindu-se principiilor modei (schimbare, fantezie, seducție), este în pas cu cumpărătorul emoțional și reflexiv din faza III. Forța imaginilor care contribuie la impunerea marilor mărci nu instituie o ordine tiranică, ci un univers al mărcilor-staruri planetare: epoca hiperconsumului coincide cu triumful mărcii ca modă și ca
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
Nu i se mai vinde, el cumpără și atât. Fără îndoială, supermagazinele și hipermagazinele au distrus farmecul mărfii care făcea atracția marilor magazine. Dar este la fel de adevărat că, odată cu autoservirea, marea desfacere a pus în funcțiune o nouă strategie de seducție, care nu se mai bazează pe punerea în scenă feerică a produselor și a locului vânzării, ci pe autonomia consumatorului. În faza II, seducția nu se limitează la mitul euforic al consumului, la spectacolul belșugului, la ambianța de risipă festivă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
este la fel de adevărat că, odată cu autoservirea, marea desfacere a pus în funcțiune o nouă strategie de seducție, care nu se mai bazează pe punerea în scenă feerică a produselor și a locului vânzării, ci pe autonomia consumatorului. În faza II, seducția nu se limitează la mitul euforic al consumului, la spectacolul belșugului, la ambianța de risipă festivă și de solicitudine care înconjoară mărfurile 10, ea ține și de dispozitivele care, eliminând diversele constrângeri comerciale, au deschis spațiul independenței și al mobilității
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
le provoacă. Aceasta ar fi „tirania” ordinii publicitare care, propagând o cultură a satisfacerii imediate a dorințelor, ar ajunge să destructureze organizarea psihică a consumatorilor, să dezarmeze omul în fața așteptării și a frustrării, să anuleze distanța dintre ființa lui și seducțiile pieței. Această lectură „paranoică” a publicității trebuie repusă în discuție. Publicitatea instituie oare domnia frenetică a momentului și a consumului irepresibil? Cum să înțelegem, în acest caz, faptul că în Europa procentul economiilor familiale se menține la un nivel relativ
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
de consum imposibil de controlat nu este câtuși de puțin hiperbolică. Nu-i vorba de a nega influența exercitată de publicitate, ci de a evita pur și simplu asimilarea ei cu atotputernicia lui Big Brother. În ciuda unui întreg arsenal de seducție, dominația publicității asupra sufletelor rămâne până la urmă redusă. Mai trebuie oare să amintim că religiile și marile ideologii politice au reușit cu mult mai mult succes să exacerbeze dorința, să dirijeze comportamentele private și colective? Întrucât se dovedește neputincioasă să
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
vreun bărbat sau vreo femeie simțindu-se frustrat(ă) în viața sa amoroasă pentru că iubita (iubitul) nu seamănă cu un top-model sau cu un geniu? E de-ajuns ca celălalt să aibă, în ochii noștri, un pic de farmec pentru ca seducția să opereze: și atunci plăcerea e întreagă. La fel se petrec lucrurile și în cazul consumului: satisfacția este bineînțeles posibilă și în afara cadrului a ceea ce e mai frumos și mai scump. Pentru că ceea ce procură satisfacția consumatorului sunt mai mult noutatea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
adusă parcă la îndemâna trecătorilor și imagini pline de sex-appeal. Moda senzualizează trupurile și chipurile. Panourile publicitare legate de plajă și vacanțe stârnesc visuri și dorințe. Întreaga viață cotidiană vibrează de imnuri în cinstea divertismentului, a plăcerilor trupului și ale simțurilor. Seducție publicitară, oraș ludicizat, febra divertismentelor, nebunia vacanțelor, tot atâtea trăsături care, în mod evident, dau semnalul fericirii dionisiace, universului său marcat de abundență și de plăceri, de lipsa de griji și de absența muncii. Divertisment și timp pentru sinetc "Divertisment
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
talcioc”12, amestecă obiectele, combină stilurile pentru a compune un decor original, o ambianță „creativă” „care să-i semene”. Decorația casei s-a desprins de imperativul ostentației în beneficiul valorii de ambianță: logicii expunerii statutare îi succedă o logică de seducție afectivă, intimizată, intrafamilială. De aici rezultă o dinamică a pluralizării decorurilor de interior. Dacă ansamblurile de construcții se aseamănă, decorarea interioarelor se destandardizează, se personalizează, tinde să devină mai originală, purtând pecetea gusturilor particulare. După decorul „de clasă”, locuința hedonistă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
toate domeniile consumului sunt contaminate de această dinamică. Astfel, îmbrăcămintea sportivă îmbină tot mai mult performanța și esteticul: cu cât articolele sportive caută să dea imaginea de campion, cu atât se impune imperativul acestui look (culorile variate, fantezia, eleganța și seducția ținutelor). La fel stau lucrurile și în ce privește lenjeria feminină, care, asociată cândva cu normele igienice, a devenit un element al modei de sine stătător, redesenat de idealurile hedoniste și senzoriale, sexy și ludice, glamour și poetice. Ca și lenjeria feminină
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
Juan însetat de performanțe amoroase exprimate în multe cifre nu mai este un model pentru individul hipermodern: totul se petrece ca și cum, privilegiind de-acum înainte relaționalul, autocunoașterea și comunicarea intimistă, bărbații ar ține mai puțin să pozeze în recordmeni ai seducției. Pe acest plan, contrar a ceea ce lasă să se întrevadă niște aparențe înșelătoare, faza III înregistrează nu atât triumful imaginarului performanței, cât regresia lui. Dar dacă adversarii tiraniei plăcerii ar fi ei înșiși primii păcăliți? Căci ce înseamnă revendicările feminine
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
sau concordanța poftelor, gradul de dezirabilitate al fiecăruia. Măștile au căzut: în mod evident, nu totul e politică. Este imposibil să concepem fericirea în domeniul erotic ca fiind produsul mecanic al unei eliberări colective atâta vreme cât ea depinde de gradul de seducție al indivizilor, de preferințele și gusturile individuale, de alchimia particulară a trupurilor și a sufletelor. E clar că revoluția care promitea să pună capăt mizeriei sexuale nu va merge până la capăt: limitele ei nu țin de despotismul performanței, ele rezultă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
vieții sexuale, singurătatea, dar și diminuarea dorinței celuilalt, neînțelegerile la nivelul cuplului, dezamăgirile în iubire. Împlinirea în viața sexuală nu este condiționată numai de numărul orgasmelor: ea ține și de puterea dorinței de celălalt, de legăturile de complicitate, de farmecul seducției, de intensitatea sentimentelor pentru partener. Adică tot atâtea fenomene pe care timpul le pune, în general, la mare încercare. Astfel, satisfacerea erotică descrește în funcție de durata cuplului, de banalitatea zilelor, de rutina relațiilor, de rănile suferite de fiecare membru. Să nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
altora, invidiile și bucuria răutăcioasă înfloresc pretutindeni. Dar sentimentele sunt provocate nu atât de diferențele de avere, cât de categoriile de bunuri a căror caracteristică este tocmai de a nu putea fi cumpărate. Prestigiu, celebritate, talent, victorii, promovări profesionale, frumusețe, seducție, succes în dragoste, fericirea de a fi iubit, iată ce anume provoacă invidia în timpurile hipermoderne. Sub domnia consumului-lume, tocmai bunurile care nu se cumpără sunt cele care alimentează pasiunile triste. Desigur, bucuriile și satisfacțiile altuia au fost întotdeauna elemente
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
o privire asupra trecutului plin de evenimente, care i-a precedat și care i-a dat naștere. Autorul A ierta nu înseamnă a uita, însă a uita este de neiertat... Vladimir Tismăneanu, Noaptea totalitară. Crepusculul ideologiilor radicale din Europa de Est 1. Seducția utopiei comuniste „România nu poate să facă pasul spre viitor decât cu oameni ai viitorului, nu cu oameni ai trecutului. [...] Singura șansă este tânăra generație care navighează pe Internet, deci nu cunoaște frontierele. [...] românii nu apreciază ceea ce au, nu se
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
vis îndrăzneț și iubit de unii -, s-au săvârșit cele mai mari fărădelegi (crime, arestări, deportări, muncă silnică etc.), egalate probabil doar de naziști. Ca și nazismul, această doctrină sau utopie a comunismului a exercitat la vremea respectivă o mare seducție pentru unii intelectuali și pentru mulți fanatici din toată lumea. Dogmele constituiau adevărate religii, care umpleau vidul sufletesc al unora și conduceau la o intoleranță profundă și fățișă față de alte convingeri (inclusiv cele democratice). Patima pe care au pus-o în
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
lui». Asimilarea socială a unei teorii, transformarea ei într-un instrument al omogenizării conștiinței și voinței unei clase este proprie comportării sale în ipostaza unei ideologii, termenul fiind luat în accepția sa pozitivă, care nu include ideologizarea, adică denaturarea teoriei. Seducția utopiei comunismului este «analizată» cu măiestrie de Hannah Arendt, în una din cărțile sale: Marea încercare a lui Marx de a rescrie istoria mondială în termenii luptelor de clasă îi fascinase chiar și pe cei care nu credeau în corectitudinea
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
condamnă la degradare și degenerare poporul muncitor. [...] Proletariatul, fiind singura clasă consecvent revoluționară până la capăt, are chemarea să conducă lupta tuturor celor exploatați și asupriți împotriva tuturor formelor de exploatare și asuprire»”. (Documente din istoria PCR) Se observă deci, puterea seducției comuniste și influența exercitată de partidul lui V.I. Lenin. Trădând interesul național, comuniștii români au ales să înfăptuiască politica Moscovei. Înființarea Partidului Comunist Român a avut și ea loc într-o conjunctură favorabilă. După o serie de greve, a avut
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
în analiza comparativă. Partidele oferă un exemplu extrem: în lupta politică occidentală contemporană, se ucide cu ajutorul cuvintelor și pentru a învinge trebuie să convingi. Și cum să convingi dacă nu prin intermediul discursului? Un discurs care are în vedere din ce în ce mai mult seducția și care, în consecință, se adresează tot mai puțin rațiunii. În fața unei asemenea probleme, analistul politic care compară partidele trebuie să se păzească de piedicile limbajului care pornesc, toate, de la ceea ce Bourdieu numea odinioară "iluzia cunoașterii imediate". Statutul structural al
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]