1,154 matches
-
Dumnezeul meu, spuse Între dinți, că mi-e sete. Și fără alte comentarii mi-o luă Înainte pe scări În jos, apoi pe strada Toledo până la taverna Turcului. Pentru că nu avea pe el capa, mergea pe partea Însorită, cu capul semeț sub pălăria cu pană roșie, cam roasă la panglică, atingându-și largile boruri cu mâna ca să salute vreun cunoscut sau scoțându-și-o când se Încrucișa cu doamne mai de vază. L-am urmat, neatent, uitându-mă la plozii care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
Îi Întoarse zâmbetul, pe când Dómine Pérez, lăsându-se păgubaș, se concentră asupra tămâiosului său Îndoit cu multă apă. Dar acum poetul se dezlănțuise, recitând un sonet pe care Îl relua din când În când: Privit-am zidurile țării mele, cândva semețe, acum năruite... Apăru Caridad Lebrijana adunând stacanele goale de pe mese și cerându-le tuturor să fie mai calmi, Înainte de a se Îndepărta cu o mișcare din șolduri care atrase toate privirile, În afară de cea a lui Dómine Pérez, cu nasul În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
maniere și de ora înaintată). Ba chiar cortul prindea uneori a se mișca și lua forme din cele mai bizare. Vremea trecea. Cum ajunseserăm deja la paroxism și tot nu ne lămurea nimeni care e în drept să se poarte semeț și care nu, până la urmă copiii noștri s-au căsătorit cu ai lor țținând pe alocuri seama de sex), noi i-am binecuvântat. Am ridicat case durabile, am cumpărat vite dând la schimb caii, din împărățiile vecine am primit ajutoare
Amintiri din casa scării by Laura Aprodu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1354_a_2721]
-
felul de orori (și urdori) prin care medicalul vrea să încalece metafizicul. Exact ca la 16 ani, când dum nealor voiau să ne explice pornirile ceresc-nărăvașe prin excese hormonale... Nu ține, domnilor! Noi inspirăm extatic, precum tăurașul Ferdinand, vă dăm semeț la o parte diagnosticele, visând deja, în creierul verii, să ne înfigem dinții și nările în miezul unui pepene roșu, ținut la rece-n fântână! 15 iulie 2010 Mici lecții de optimism estival De câteva veri încoace, observ că am
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
cananeiencii, și cele mai jalnice dintre făpturi. De ce n-aș recunoaște și n-aș spune? De fericirea aceasta necuprinsă am avut parte și eu - ca și de o anumită liniște, o anumită neîncetată voioșie, o anumită zâmbitoare nepăsare, o anumită semeață nesimțire, o anumită copilăroasă încăpățânare. Doamne, iartă-mă! Iată că mă pornii a-mi face un fel de portret psihologic - tu vois ça d'"ici"! Iartă-mă și tu și nu râde prea tare!" Uneori însă, când este obosit, uită
Expeditor: N. STEINHARDT by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17104_a_18429]
-
de Marea Neagră cu indicatoare. ( A. M. P.) Imagini de munte Spațiul dintre Piatra Craiului și Munții Bucegi, denumit Culoarul Rucăr - Bran, reprezintă una dintre cele mai spectaculoase zone montane din România, un peisaj complet, cu munți înalți, pereți de stâncă, păduri semețe, toate aranjate parcă pentru o fotografie de succes. În această zonă, în satul Măgura mai exact, se va desfășura un workshop de fotografie, între 21-23 octombrie. Programul manifestării va cuprinde seminarii pentru introducerea în temă, urmate de sesiuni de fotografie
Agenda2005-40-05-turistica () [Corola-journal/Journalistic/284282_a_285611]
-
durdulii, mult iubite, ale Leonorei și Acriviței, al lui Fifi și-al Marghioalei, cocotele de lux, cu tariful pe ușă, de la otelul Victoria, din dosul bisericii Sf. Pantelimon. Până și moșul de pe plută, ce căuta să se-arate demn și semeț între gherghine, era cunoscut ca un cal breaz, căci nu era nimeni altul decât milogul de la ușa aceleiași biserici. "Mai lipsea popa și țîr-covnicul, să tragă la jug", zisese-n gura mare un mucalit, și, pentru o clipă doar, consternarea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și pe piept, și pe brațele rotunde. Buclele-i erau ca săpate în calcar și curgeau în inele de piatră până spre mijloc. Un peplum de pânză albă și groasă făcea sute de-ncrețituri complicate, ce nu puteau ascunde totuși globii semeți ai sânilor și rotunjimea de lira a șoldurilor. Un picior puternic, cu unghii cornoase, în sanda de piele și ținte de fier ieșea de sub cutele rochiei și apăsa pe o carte legată în marochin. Dar căpitanul, care se depărtase de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
al verii, o roată care nu vrea să se-nvîrtă și lasă o dungă hîrșită pe pietrele buhvarului. De-atunci orele trecuseră lesne. Pompierul se grăbise să-și ajungă compania și-și luase locul între fruntașii ei, tocmai când carul trecuse semeț prin fața tribunii Majestăților Lor, înțesată de camarilă, miniștri în fracuri, generali și înalte doamne. An-gelul pompier stinsese flăcările de țesătură purpurie, salvase cetățenii desperați și coborâse pe pământ cu bine, în aplauzele tribunii. Pompele strălucitoare, cu manometre strunjite-n alamă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
lucea atât de intens în ambra asfințitului, încît părea de aur. Cîte-o turlă împodobită cu amorași se profila neagră ca zmoala pe cer. Americanul nu scotea o vorbă, ci doar își sucea gâtul după fiecare damă mai cochetă ce-nainta semeț ca o corabie la brațul vreunui ofițer. Trăsura se afundă în mahalaua Hereascăi, luînd-o pe una din ulițele mărginite de ateliere și depozite de cherestea. Ștrengarii înălțau zmee colorate pe maidane pline de mortăciuni. Câini galbeni, aproape fără blană, levitau
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
oamenii vorbeau încă vechiul grai bulgăresc. Zăpada, pe-ntinderea câmpiei, părea albastră. Doi sau trei plopi desfrunziți se desprindeau, ca de cărbune, pe cerul înnorat, roșu, prevestind o nouă ninsoare. Rotunjite și strâmbe, casele păreau niște ouă adunate în jurul clostii semețe a bisericii. Prin case, mai nici o lumină, doar o izbă mai depărtată luminată ca ziua. Se gândi că o fi crâșma, dar nu era decât casa încăpătoare a unui gospodar, unde-n noaptea aceea se ținea un vapor. Și cum
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
semințele pe jos la vreun western de-acum o mie de ani. Și totuși ei construiau, pe dealul de brumă și ceață de deasupra orașului, o casă nemaivăzută, mai mare decât ochiul și mintea, mai întortocheată decât căile Domnului, mai semeață decât palatul de cleștar al Crăiesei Zăpezilor. Nu va ține seama nici de Dumnezeul părinților săi, nici de dorința femeilor; nu va ține seama de nici un dumnezeu, căci se va slăvi pe sine mai presus de toți. În schimb, va
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cine ești? se răsti femeia. Bărbatul îi susținu privirea doar pentru câteva fracțiuni de secundă. - Tader. Sunt cel mai vechi operator și de obicei vorbesc în numele colegilor mei... - De ce? Ești prea bătrân ca să participi la orgiile lor? Bărbatul își înălță semeț capul și rămase nemișcat, păstrîndu-și însă ochii în pământ. - Păi ce e de ascuns? De ce te-ai supărat? Toată lumea știe de protocolul ăla de constrângeri zero. Toată lumea știe de desfrâul pe care îl practicați... - Cu respect vă atrag atenția că
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
de animale mici... Prea mici pentru ca armele sale colosale să le poată atinge. Vietățile acelea iuți și agile se strecurau dincolo de ochii scăpărători ai dragonului și mușcau cu gurile ca niște clești din părțile expuse. În doar câteva momente, trupul semeț de care Xtyn învățase încă de mic să fie mândru începu să se contorsioneze. Trezește-tel Unul din atacatori reuși să smulgă o pereche de ochi și Xtyn percepu undeva la limita conștienței un trup care cade la pământ. Bufnitura surdă
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
-i dați un crunt război, Să dezrobiți un popol cu lege, grai ca noi. În loc de-a fi polonul cap oștilor creștine Fiți voi, Domnul Moldovei! În loc de-a fi în fine Polonia regina-ntîmplărilor mărețe Războiului de cruce, a luptelor semețe, Moldova putea bine să ție pe-a sa frunte Diadema-i eternă... și flamura cea cruntă S-o nalțe pentru lege, iar sabia sa lată, Întinsă, să arate izbânda lăudată. [ȘTEFAN] Moldova este mică. [ARBORE] Moldova este mare. De unde Tisa
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
tort Pot să îmbrace bine un corp și-un suflet mort. (cu putere) În loc de-a fi polonul cap oștilor creștine Fiți voi, Domnul Moldovei! În loc de-a fi în fine Polonia regina tîmplărilor mărețe, Războiului de cruce, a luptelor semețe, Moldova putea bine să ție pe-a sa frunte Diadema-i eternă... și flamura-i cea cruntă S-o nalțe pentru lege... iar sabia ei lată Întinsă să arate izbânda laudată. ȘT[EFAN] Moldova este mică ARB[ORE] Moldova este
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
am sfărmat ca pe-un șarpe cu călcîile mele. (apart) Prea mult. [MIRON-] ȘTEFAN (se repede la bătrân, îl privește apoi țintă) Da! m-ai sfărmat! Aide râzi, Satano!... joacă pe mormântul meu! Nemic în trecut, nimic în viitor, copil semeț al pustiului, ce drept aveai d-a crede că Dumnezeu crease lumea și pentru tine (în culmea durerii, cătră statuă) Piatra, fă-te eu! eu, fă-te piatră! A mă fi rupt în bucăți... a mă fi-nfierat pe frunte... a
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
doar pe baza unor relații vechi, dar tata se afla prins într-o forfotă de musafiri, vorbea, ținând paharul de vin în mână, cu expresia lui surâzătoare și sigură de sine. Stătea cu fața în plină lumină. Avea o ținută semeață și nobilă și ochii lui priveau liniștiți prin ochelarii cu rame groase, foarte la modă. Nimeni n-a observat ușorul tremur care l-a apucat când Hackler a ciocănit într-un pahar, având de gând să-i anunțe pe musafiri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
vestiar, unde uniforma aștepta pregătită, mă dezbrăcam, mă spălam, mă îmbrăcam, verificam dacă și cravata îmi stătea cum trebuie, făceam câțiva pași de probă prin încăpere și, când mă simțeam sigur pe mine, mă arătam la vedere. Pășeam tacticos și semeț prin tot câmpul de zbor, întorcându-mă la avioane, iar când ajungeam acolo, lucrurile se petreceau de fiecare dată în felul următor. Fetele se așezau pe un trunchi de copac, aruncând înspre noi priviri nerăbdătoare, elevii se strecurau afară din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
-n dată. F frunză verde cu furnici, E și el de pe aici. G el este zâmbăreț, E frumos și e isteț. H din trei linii e format: Două-n sus, una pe lat. I chiar de este mai firav, E semeț și este brav. Î sunt frați gemeni, bine știm, Nu-i greu să-i deosebim. J că o cârjă e întors, Care stă cu susu-n jos. K de la kilogram, Cântărește orice gram. L laurii celor ce-nvață, Cei deștepți și
Alfabetul by Alin Gabriel Caras () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83645_a_84970]
-
ține. Trecând prin mulțimea de dorobanți, Constantin Brâncoveanu observă armăsarul pursânge arăbesc împodobit cu harnașament voievodal și zâmbi mulțumit. Punerea în scenă era perfectă; înghiți saliva care-i umpluse gura și se hotărî să-și joace până la capăt rolul. Intră semeț și trecu în față în rândul marilor dregători. — Logofete, noi cu toții pohtim să ne fii domn, răsunară bolțile Mitropoliei. Dar de ce aș vrea eu domnia, de vreme ce ca un domn sunt la casa mea? Nu doresc să fiu, răspunse marele logofăt
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
obișnuit și așteaptă-mă în prima caleașcă. E frig și plouă mărunt și nu am plăcerea să merg pe jos, așa că ne întâlnim la caleașcă. Tânărul sărută din nou mâna tatălui, se uită cu ciudă la postelnic și, ridicând capul semeț, spuse: — Să ne grăbim, măria ta, că uite au tăcut clopotele și a prins să toace. Îl privi cu înțeles pe domnitor și adăugă: Nu-i timp de pierdut. Se apropie cu spatele de ușă, o deschise și de acolo
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
așteptarea Floriilor. Înțeleptul Leu a ajuns la răscrucea de drumuri de la ieșirea din sat, s-a oprit și și-a alungit gâtul înainte întinzând căpăstrul din mâna ieromonahului; acesta a ridicat capul, l-a văzut pe prinț drept, cu capul semeț ca și cum ochii închiși ar fi privit înainte, și i se păru atât de frumos încât sufletul lui limpede se simți tulburat de un simțământ de părere de rău. Doamne, ce fericit trebuie să fie vodă având asemenea mândrețe de coconi
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
așa de bucuroasă încât m-am apropiat de el și l-am întrebat: „Ce-i meștere, ce s-a întâmplat?“ „Doamne, cuvioase, ce fericire, abia acum am înțeles de ce-mi cere canonul să-l fac pe Sfântul Ioan Prediteci, semeț, râzând, ducându-și într-o tipsie capul în mâini, așa a spus vodă, moartea i-a înălțat, nu i-a doborât. De abia acum am înțeles...” Atunci am priceput și eu, iar durerile mele s-au preschimbat în bucurii și
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
-ți împărtășească vocația sfințeniei trăind în sărăcie lucie și castitate. Asta da concubinaj, dragostea mea, și parcă mi-aș fi închipuit ceva de neînchipuit: bruneta aia criminală pe care tocmai o descopereai, sfințită, sfântă, cu un suflet pur, senin și semeț aidoma înfățișării ei. Criminală, vorba vine, depinde cu ce intenții te uiți, și ar fi ca și un dar de la Dumnezeu, de care ar trebui să te dovedești vrednic în permanență, douăzeci și patru de ore din douăzeci și patru. E pur și simplu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]