2,422 matches
-
Reședință voievodală a Maramureșului și capitală prefecturală, localitatea Sighetu Marmației s-a constituit în jurul unei așezări fortificate datate din epoca târzie a bronzului și începutul primei epoci a fierului. Este considerată centrul unui grup de așezări situate pe Valea Tisei, la confluența cu Iza și este pusă în legătură cu exploatarea salinelor din zona Maramureș (M. Dăncuș, 1986). Până în sec. al XIV-lea, servea doar „de loc de adunări și de târguri” (Al. Filipașcu, 1940). Prima atestare documentară datează din 1346, sub
Centrul istoric din Sighetu Marmației () [Corola-website/Science/314173_a_315502]
-
unul dintre cele mai bune filme ale așa-numitului "Val Negru" din cinematografia iugoslavă. Protagonistul, Bora (Bekim Fehmiu), este un țigan fermecător, dar cu suflet rău, în timp ce soția lui mai în vârstă este supusă. Bora este îndrăgostit de mai tânăra Tisa (Gordana Jovanović), care este oferită în căsătorie de către tatăl ei. Cei doi intră în necazuri și în cele din urmă trebuie să fugă. Tisa își respinge soțul și se căsătorește cu Bora la biserică. Tisa încearcă apoi să ajungă la
Am întâlnit țigani fericiți () [Corola-website/Science/325644_a_326973]
-
suflet rău, în timp ce soția lui mai în vârstă este supusă. Bora este îndrăgostit de mai tânăra Tisa (Gordana Jovanović), care este oferită în căsătorie de către tatăl ei. Cei doi intră în necazuri și în cele din urmă trebuie să fugă. Tisa își respinge soțul și se căsătorește cu Bora la biserică. Tisa încearcă apoi să ajungă la Belgrad, în timp ce Bora înjunghie mortal pe un alt țigan într-o luptă. Ei sunt, prin urmare, exilați din tabăra lor de romi, dar aventurile
Am întâlnit țigani fericiți () [Corola-website/Science/325644_a_326973]
-
este îndrăgostit de mai tânăra Tisa (Gordana Jovanović), care este oferită în căsătorie de către tatăl ei. Cei doi intră în necazuri și în cele din urmă trebuie să fugă. Tisa își respinge soțul și se căsătorește cu Bora la biserică. Tisa încearcă apoi să ajungă la Belgrad, în timp ce Bora înjunghie mortal pe un alt țigan într-o luptă. Ei sunt, prin urmare, exilați din tabăra lor de romi, dar aventurile lor continuă. Restul distribuției este redat în ordine alfabetică: La Festivalul
Am întâlnit țigani fericiți () [Corola-website/Science/325644_a_326973]
-
Ca urmare a divizării Imperiului Austro-Ungar, Slovacia a făcut parte din Cehoslovacia. Hitler avea nevoie de teritoriul slovac ca o bază strategică pentru a invada Polonia. Profitând de faptul că slovacii voiau un stat independent, furherul l-a chemat pe Tiso să proclame independența. Ca recunoștință ,Bratislava a semnat Pactul Tripartit pe 24 noiembrie 1940. România s-a alăturat Aliaților din primul război mondial și în 1918, Transilvania (aflată în componența Ungariei până atunci) s-a unit cu această țară. După ce
Pactul Tripartit () [Corola-website/Science/309739_a_311068]
-
pentru Slovacia. Decizia finală a lui Hitler a fost să creeze un stat separat slovac aflat sub „protecția” Germaniei, care să reprezinte o bază strategică de atac împotriva Poloniei. Pe 13 martie 1939, Hitler l-a invitat pe monseniorul Jozef Tiso (fostul premier al Slovaciei autonome, înlăturat prin forță de trupele cehe cu câteva zile mai înainte) la Berlin, pentru a-l îndemna să proclame independența Slovaciei, alternativa fiind împărțirea țării între Ungaria și Polonia. Această posibilitate a fost „confirmată” de
Istoria Slovaciei () [Corola-website/Science/323173_a_324502]
-
Berlin, pentru a-l îndemna să proclame independența Slovaciei, alternativa fiind împărțirea țării între Ungaria și Polonia. Această posibilitate a fost „confirmată” de Joachim von Ribbentrop, care a prezentat un raport fals cu privire la mobilizarea trupelor maghiare la granița cu Slovacia. Tiso a refuzat să ia decizia proclamării independenței de unul singur. Hitler a fost de acord ca problema independenței să fie hotărâtă de Dieta (parlamentul) slovacă. Pe 14 martie, a fost convocată Dieta. În sesiunea parlamentului, Tiso a prezentat un raport
Istoria Slovaciei () [Corola-website/Science/323173_a_324502]
-
la granița cu Slovacia. Tiso a refuzat să ia decizia proclamării independenței de unul singur. Hitler a fost de acord ca problema independenței să fie hotărâtă de Dieta (parlamentul) slovacă. Pe 14 martie, a fost convocată Dieta. În sesiunea parlamentului, Tiso a prezentat un raport asupra discuțiilor cu Hitler, iar deputații au aprobat în unanimitate proclamarea independenței. Jozef Tiso a fost numit președinte al noii republici. Slovacia a semnat un tratat cu Germania prin care al doilea devenea un protector al
Istoria Slovaciei () [Corola-website/Science/323173_a_324502]
-
de acord ca problema independenței să fie hotărâtă de Dieta (parlamentul) slovacă. Pe 14 martie, a fost convocată Dieta. În sesiunea parlamentului, Tiso a prezentat un raport asupra discuțiilor cu Hitler, iar deputații au aprobat în unanimitate proclamarea independenței. Jozef Tiso a fost numit președinte al noii republici. Slovacia a semnat un tratat cu Germania prin care al doilea devenea un protector al țării. Slovacia s-a înscris în război de partea Axei ajutând de multe ori Germania. După izbucnirea insurecției
Istoria Slovaciei () [Corola-website/Science/323173_a_324502]
-
1944 : o primă etapa o reprezintă cercetările în urma cărora această cultură a fost separată de celelalte culturi neolitice de pe teritoriul Ungariei. O a doua etapă o constituie contribuția adusă de J. Banner, care a încadrat inițial aceste descoperiri în cadrul culturii Tisa, iar o a treia etapă este reprezentată de cercetările făcute de F. Tompa care a precizat poziția cronologică a materialelor descoperite și denumirea culturii Körös pentru materialele descoperite în Ungaria dar și pentru o parte a celor din Serbia și
Cultura Starčevo-Criș () [Corola-website/Science/302737_a_304066]
-
identificate în Banat, Transilvania, în sudul României (Oltenia) și parțial la est de Munții Carpați în Moldova. Pe teritoriul Ungariei de astăzi descoperiri aparținând culturii Körös s-au făcut în estul Ungariei pe văile râurilor Criș, Mureș sau pe valea Tisei spre vest până la cursul Dunării. Așezările sunt dispuse în general de-a lungul râurilor sau pe terasele acestora. O mare parte dintre așezările descoperite până în prezent sunt dispuse în vecinătatea unor cursuri de apă în zone inundabile. Apar însă și
Cultura Starčevo-Criș () [Corola-website/Science/302737_a_304066]
-
cu Ungaria). Decizia finală a lui Hitler a fost să creeze un stat separat slovac, aflat sub „protecția” Germaniei, care să reprezinte o bază strategică de atac împotriva Poloniei. Pe 13 martie 1939, Hitler l-a invitat pe monseniorul Jozef Tiso (fostul premier al Slovaciei autonome, înlăturat prin forță de trupele cehe cu câteva zile mai înainte) la Berlin, pentru a-l îndemnat să proclame independența Slovaciei, alternativa fiind împărțirea țării între Ungaria și Polonia. Această posibilitate a fost „confirmată” de
Republica Slovacă (1939-1945) () [Corola-website/Science/311188_a_312517]
-
Berlin, pentru a-l îndemnat să proclame independența Slovaciei, alternativa fiind împărțirea țării între Ungaria și Polonia. Această posibilitate a fost „confirmată” de Joachim von Ribbentrop, care a prezentat un raport fals cu privire la mobilizarea trupelor maghiare la granița cu Slovacia. Tiso a refuzat să ia decizia proclamării independenței de unul singur. Hitler a fost de acord ca problema independenței să fie hotărâtă de Dieta (parlamentul) slovac. Pe 14 martie, a fost convocată Dieta. În sesiunea parlamentului, Tiso a prezentat un raport
Republica Slovacă (1939-1945) () [Corola-website/Science/311188_a_312517]
-
la granița cu Slovacia. Tiso a refuzat să ia decizia proclamării independenței de unul singur. Hitler a fost de acord ca problema independenței să fie hotărâtă de Dieta (parlamentul) slovac. Pe 14 martie, a fost convocată Dieta. În sesiunea parlamentului, Tiso a prezentat un raport asupra discuțiilor cu Hitler, iar deputații au aprobat în unanimitate proclamarea independenței. Jozef Tiso a fost numit prim-ministru al noii republici. Pe 23 martie 1939, Ungaria, după ce ocupase deja Rutenia Subcarpatică, și-a atacat vecinul
Republica Slovacă (1939-1945) () [Corola-website/Science/311188_a_312517]
-
de acord ca problema independenței să fie hotărâtă de Dieta (parlamentul) slovac. Pe 14 martie, a fost convocată Dieta. În sesiunea parlamentului, Tiso a prezentat un raport asupra discuțiilor cu Hitler, iar deputații au aprobat în unanimitate proclamarea independenței. Jozef Tiso a fost numit prim-ministru al noii republici. Pe 23 martie 1939, Ungaria, după ce ocupase deja Rutenia Subcarpatică, și-a atacat vecinul slovac de pe poziții din această regiune. Slovacia a fost nevoită să cedeze 1.697 km² de teritoriu cu
Republica Slovacă (1939-1945) () [Corola-website/Science/311188_a_312517]
-
era împărțită în șase regiuni ("župy"), 58 districte ("okresy") și 2.659 de municipalități. Capitala Bratislava avea peste 140.000 de locuitori. Slovacia a continuat sistemul legal cehoslovac, care a fost modificat treptat. În conformitate cu prevederile constituției din 1939, președintele (Jozef Tiso) era șeful statului. „Dieta Republicii Slovaciei” era aleasă pe 5 ani și era cel mai înalt corp legislativ al țării, dar nu au fost organizate alegeri generale pentru alegerea deputaților parlamentului. În schimb, a funcționat așa-numitul „Consiliu de stat
Republica Slovacă (1939-1945) () [Corola-website/Science/311188_a_312517]
-
77% din populația evreiască interbelică a Slovaciei, au murit în timpul războiului. În rândurile partidului de guvernământ „Partidul Poporului Slovac al lui Hlinka” s-a remarcat încă din 1939 existența a două facțiuni. Facțiunea conservatoare și moderată condusă de monseniorul Jozef Tiso, președinte al Slovaciei și al partidului, dorea crearea unui stat autoritarist și religios. Această facțiune controla cele mai importante posturi guvernamentale, ale partidului și clerul. Cealaltă facțiune era formată din radicali inspirați de modelul național socialist german, era puternic antisemit
Republica Slovacă (1939-1945) () [Corola-website/Science/311188_a_312517]
-
erau unite de aversiunea comună împotriva bolșevismului. Germania a sprijinit l-a început pe Tuka și facțiunea sa extremistă, dar după începerea deportărilor evreilor în 1942, conform „principiului Führerului” prin care dictatorul se identifică cu țara, facțiunea moderată a lui Tiso s-a bucurat de încrederea naziștilor germani. Această atitudine i-a permis lui Tiso să întrerupă la un moment dat deportările evreilor.
Republica Slovacă (1939-1945) () [Corola-website/Science/311188_a_312517]
-
Tuka și facțiunea sa extremistă, dar după începerea deportărilor evreilor în 1942, conform „principiului Führerului” prin care dictatorul se identifică cu țara, facțiunea moderată a lui Tiso s-a bucurat de încrederea naziștilor germani. Această atitudine i-a permis lui Tiso să întrerupă la un moment dat deportările evreilor.
Republica Slovacă (1939-1945) () [Corola-website/Science/311188_a_312517]
-
43" (privind conservarea habitatelor naturale și a speciilor de fauna și floră sălbatică)din 21 mai 1992; astfel: Arbori și arbuști cu specii de brad ("Abies albă"), molid ("Picea Abies"), pin ("Pinus"), larice ("Larix decidua"), zâmbru ("Pinus cembra"), zada ("Larix"), tisa ("Taxus baccata"), fag ("Fagus sylvatica"), gorun ("Quercus petraea"), stejar ("Quercus robur"), carpen ("Carpinus betulus"), paltin de munte ("Acer pseudoplatanus"), tei ("Tilia cordata"), frasin ("Fraxinus excelsior"), jugastru ("Acer campestre"), mesteacăn ("Betula pendula"), castan sălbatic ("Aesculus hippocastanum"), ulm ("Ulmus glabra"), arțar ("Acer
Cornu Nedeii - Ciungii Bălăsinii () [Corola-website/Science/324785_a_326114]
-
ARADULUI, PROCOP...IVASC...PROTOPRESBITERU...PĂRINTELE PETRU MOLDOVAN, PREOT MAXIMU...CURATORI TOLCIU PETRU PACU ȘI MIHAI C-TIN...AURORA TOLCIU DIN...”. Picturile făcute direct pe lemn, afumate foarte tare, se pare că au același autor care a pictat și biserica de la Tisa, așa cum afirma Coriolan Petranu: „Pictura de la Cristești, ca și cea de la Tisa, este de factură apuseană.” În biserică se află mai multe cărți, dintre care unele cu însemnări manuscrise interesante - Octoih mic, sec.XVIII; Strastnic, Blaj, 1783, cu însemnări indescifrabile
Biserica de lemn din Cristești () [Corola-website/Science/316824_a_318153]
-
PACU ȘI MIHAI C-TIN...AURORA TOLCIU DIN...”. Picturile făcute direct pe lemn, afumate foarte tare, se pare că au același autor care a pictat și biserica de la Tisa, așa cum afirma Coriolan Petranu: „Pictura de la Cristești, ca și cea de la Tisa, este de factură apuseană.” În biserică se află mai multe cărți, dintre care unele cu însemnări manuscrise interesante - Octoih mic, sec.XVIII; Strastnic, Blaj, 1783, cu însemnări indescifrabile din anul 1794; Evanghelie, Blaj, 1817 (Această carte este a bisericii din
Biserica de lemn din Cristești () [Corola-website/Science/316824_a_318153]
-
păduroasă, de la 1.100 până la aproape 1.700 m altitudine. În afara de acești doi reprezentanți ai coniferelor, în Făgăraș se mai întâlnesc și alte esențe rășinoase. Astfel, zada sau laricele (pe "Valea Brezcioarei"), pinul (pe "Valea Caselor", pe "Muntele Clăbucet"), tisa (în număr mai mare pe "Muchia Moașei"), rare exemplare de zâmbru, și destul de des jneapănul (pe "Muchia Moșului"). Dintre acestea, zada, tisa și zâmbrul sunt specii ocrotite prin lege. Deasupra molidișului începe golul alpin, deseori întrerupt de aglomerări numeroase de
Munții Făgăraș () [Corola-website/Science/300137_a_301466]
-
și alte esențe rășinoase. Astfel, zada sau laricele (pe "Valea Brezcioarei"), pinul (pe "Valea Caselor", pe "Muntele Clăbucet"), tisa (în număr mai mare pe "Muchia Moașei"), rare exemplare de zâmbru, și destul de des jneapănul (pe "Muchia Moșului"). Dintre acestea, zada, tisa și zâmbrul sunt specii ocrotite prin lege. Deasupra molidișului începe golul alpin, deseori întrerupt de aglomerări numeroase de jnepeni, ienuperi, afine și merișor. Golul alpin este în mare parte acoperit cu pășuni (în special pe versantul sudic al masivului) oferind
Munții Făgăraș () [Corola-website/Science/300137_a_301466]
-
catapeteasma. Cheltuiala pictării bisericii a fost suportată de către vornicul Iorgu Vârnav, soția sa Anastasia și sora sa, schimonahia Epraxia Vârnav, după cum reiese din inscripția aflată pe zidul exterior nordic al pronaosului. Tot el a sculptat și catapeteasma din lemn de tisă a Bisericii "Sf. Ierarh Nicolae" și a pictat icoanele în stil neoclasic. La începutul secolului al XX-lea, după cum arată o placă de marmură amplasată pe peretele exterior sudic al pronaosului Bisericii "Adormirea Maicii Domnului", prin îndemnul și stăruința mitropolitului
Mănăstirea Vorona () [Corola-website/Science/313822_a_315151]