1,214 matches
-
al unei generații contestatare prin tradiție și conjunctură, "omul virgil" își pune vehemența cotidiană între parantezele boemei literare, pentru a face loc, în rare și fragile plachete de versuri, unei grafii devitalizate din talpa ortografică a literei pînă în creștetul voit umil, niciodată moțat al poemelor: "ca și cînd am putea să admitem/ pelerinajul înzăpezit al vrăbiilor/ între fereastra noastră și lacrima noastră". Dar tocmai în lipsa mijloacelor pare a fi fost atins scopul: cuvintele se înșiră, se deșiră, se repetă ca
Aprilie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/15299_a_16624]
-
bibliografii care există la nivel internațional. Jurnalul Constanței Buzea, Creștetul ghețarului. Jurnal 1969-1971, oferă un nou material de analiză, alăturându-se celorlalte jurnale feminine românești, prin specificitate și simț al nuanței. Autoarea ne avertizează chiar prin poetica titlului despre o voită discreție în dezvăluirea trăirilor intime ale eului feminin și/ sau despre o anume imposibilitate de a da cortina cu totul la o parte. Operă de poetă, notația diaristică este întreruptă de pasaje poetice care sublimează și esențializează suferința zilnică a
Jurnal de femeie by Mihaela Mudure () [Corola-journal/Journalistic/5284_a_6609]
-
concepție - limba (că și comunicarea) este conceptualizata - intuitiv sau științific - în esențialitatea ei pozitivă, de liant al vieții sociale, de mijloc de înțelegere. Dacă "menirea" ei este neîndoielnic social benefică, utilizarea ei este compatibilă și cu multiple efecte negative, adeseori voite, intenționate, dar, nu de puține ori, si involuntare. Codul lingvistic, prin complexitatea să, constituie în majoritatea covîrșitoare a cazurilor sursă acestora din urmă. Competența lingvistică comună, capacitatea de a recurge la acelasi cod, reprezintă condiția esențială a comunicării lingvistice, recunoscută
Dificultăti de comunicare by Valeria Guțu Romalo () [Corola-journal/Journalistic/17638_a_18963]
-
în mod responsabil, să ai și să exprimi o opinie, în orice situație, fără o prealabilă lămurire a datelor (inclusiv a celor lingvistice) ale problemei respective. Cîte dintre conflictele sociale nu-și au temeiul într-un transfer defectuos (involuntar sau voit) de informație, cîte din eșecurile, ezitările, bîlbîielile trudnicei noastre tranziții nu sînt rezultatul unor defecțiuni de comunicare, a unor opinii grăbite, a unor decizii insuficient cumpănite?
Dificultăti de comunicare by Valeria Guțu Romalo () [Corola-journal/Journalistic/17638_a_18963]
-
Iulian Urban, senator PDL de Ilfov, propune creșterea pedepsei maxime pentru infectarea voita cu virusul HIV, ce poate provoca SIDA, de la 5 la 15 ani de închisoare. Reprezentanții societății civile susțin, însă, ca acest lucru nu ar face decât să crescă nivelul de discriminare. Mai mult, amintesc autorităților că în țările civilizate trendul
Ai fi de acord cu 15 ani de închisoare pentru o persoană care te-a infectat voit cu HIV? () [Corola-journal/Journalistic/26587_a_27912]
-
nu poți să trăiești o mie de ani purtînd permanent povara amintirii a ceea ce s-a întîmplat, dar nici nu ai voie să uiți. Cu atît mai vigilent trebuie să fii atunci cînd observi că există deja semnele unei amnezii voite. Care este așadar rolul intelectualului, martor și victimă, care este rolul scriitorului? H. B.: În ceea ce privește fenomenul iertării, fiindcă de acolo am pornit, bineînțeles că există o limită. N-aș fi în stare, dacă mă întreb acum foarte autocritic și foarte
Hans Bergel - suferință și iertare by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/14833_a_16158]
-
că nu văd variante!”. Tot efortul artistului este unul de închidere, de parcă și-ar lua toate personajele prizoniere într-o viziune plasată permanent cultural în ce timp îi dictează memoria. Astfel se repliază artistul pe granița subțire a unui postmodernism voit sau poate doar afișat și aceea a unui barochism în care nici nu-și imaginează că trăiește. Se deconspiră el însuși: „... la ce sunt bune miturile, dacă nu ne imaginăm din când în când că ne întâlnim cu ele, că
Intrările și ieșirile din criză ale artistului by Petre Tănăsoaica () [Corola-journal/Journalistic/5845_a_7170]
-
tonurile propriului său temperament și transferă interiorului ambiental dimensiunile celuilalt interior, ale eului său moral și afectiv. Stăpînă perfect pe mijloacele tehnice și pe codurile limbajului, lipsită de orice inhibiție în fața riscurilor pe care le presupune întîrzierea, fie ea și voită, în spațiile unei imagini deja erodate prin uz, artista realizează cea mai spectaculoasă și mai profundă experiență din pictura noastră de astăzi. Sub aparența unei priviri conformiste și ușor de localizat în convenția figurativului, a unui dialog asumat cu valorile
Forță și melancolie by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/16320_a_17645]
-
fundamental se află în centrul scenei de la început, limpezește sensul ultim al romanului și transformă, treptat, spectacolul într-o soteriologie teatrală: într-un vas mare, transparent, plutește în apă un pește. Or, motivul peștelui, circular în roman, este, în mod voit, o ideogramă cristică, accentuată, în spectacol, de prezența, printre ceilalți ,apostoli" bolșevici, a celui poreclit aici ,fiul pescarului" (și care, în carte, este Sașa Dvanov). Scena finală e profund platonoviană, fără a exista ca atare în roman. Într-o stare
Chéreau, Dodin și ,teatragiul" român by Ion Vartic () [Corola-journal/Journalistic/10051_a_11376]
-
amîndoi printre scriitorii preocupați în feluri diferite de reacțiile maselor, pălesc în fața realității. Acestea fiind zise, aș adăuga că întîlnim din cînd în cînd în experiența noastră de zi cu zi și reversul kitsch-ului conformist, un soi de originalitate voită, deghizînd de fapt proasta creștere, brutalitatea, ingratitudinea, pornirile antisociale. La urma urmelor, mai toate formulele de politețe, de atenție mai mult sau mai puțin simulată față de semeni conțin un element de kitsch, de edulcorare superficială a relațiilor adesea dificile dintre
Kitsch-ul în viața de toate zilele by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/11738_a_13063]
-
pe Facebook: "Lăură Georgescu intra în sala de ședință "Ralu Filip" zâmbind. Ca si cand nimic nu s-ar fi întâmplat. Eu și Valentin Jucan ne ridicăm și ieșim din sală. Florin Gabrea era deja afară. Suntem doar opt membri, în mod voit. Din câte știu eu, doar Răsvan Popescu și Christian Mititelu sunt în concediu de odihnă, Cristina Trepcea trebuind să fie prezentă azi. N-a venit. E un tertip. Să fie ședința la limita cvorumului, știind că eu, Valentin Jucan și
Cristina Trepcea: Narcisa Iorga nu a fost rău intenționată by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/43267_a_44592]
-
lăcată/ și-n fundul beciului pe tăț"). E totuși clar că succesul textelor în cauză, confirmat de mulți ascultători, nu stă doar în "exotismul" dialectologic. Este esențial efectul comic produs de multe ori de contrastul cu muzica romantic-sentimentală, liric-baladescă (contrastul voit între clișeele poetice tradiționale și prozaismul modern e prezent și la nivelul strict textual: "cîntă cucul în pădure, eu îi zvîrl dolari"). În plus, pitorescul lingvistic are o susținere estetică reală, mai puțin vizibilă poate la izolarea din context a
Pătărănii... by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/11818_a_13143]
-
savant cum este el, vorbește în același timp ca un băiat de cartier, cu "io" și "tipesă", în timp ce comentează în stil propriu informații de manual de zoologie. Să fie vorba despre un acord stilistic cam lax sau de o semnificație voită? Greu de spus. Greu de spus și de ce apartamentul cu celulă fotoelectrică coexistă cu rudimentarul pager. Și neconcordanțe s-ar mai putea găsi. Autorul n-are rigoarea matematică a creatorilor de literatură SF. El dezvoltă un sentimentalism, un lirism de
Din bube, mucegaiuri și noroi by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/15641_a_16966]
-
În felul acesta d-sa ține a menționa un punct de plecare zero, afectiv și percepțional, precum un soi de alibi al mărturiei: "Trebuie să uit tot înaintea cuvintelor/ E amurgul cel mai nimerit pentru dragoste" (Distanțe). O atare amnezie voită e însă un semnal în răspăr al unei memorii pe care artistul e nevoit a o lua în considerare: "Stai în fața mea. Meridianul zero se tînguie" (Întoarcerea fiului). Oricum, materia din care se confecționează extravaganțele e una comun umană, e
Feeria libertății by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16963_a_18288]
-
observa, plăcute ocazii de aducere aminte celui care nu și-a asumat nici până astăzi ororile mineriadelor”, se arată în comunicatul UNPR remis vineri NewsIn. În cest context, UNPR consideră că declarațiile făcute la adresa lui Cristian Diaconescu sunt cauzate “de o voită uitare”. “Uniunea Națională pentru Progresul României consideră că declarațiile recente ale președintelui de onoare al PSD, Ion Iliescu, în legătură cu campania pentru alegerile locale din 2008, au fost cauzate de o voită uitare și negare a realității pe care domnia sa o
UNPR: Iliescu are nostalgia parcurilor bucureştene pline de mineri () [Corola-journal/Journalistic/47236_a_48561]
-
declarațiile făcute la adresa lui Cristian Diaconescu sunt cauzate “de o voită uitare”. “Uniunea Națională pentru Progresul României consideră că declarațiile recente ale președintelui de onoare al PSD, Ion Iliescu, în legătură cu campania pentru alegerile locale din 2008, au fost cauzate de o voită uitare și negare a realității pe care domnia sa o cunoaște foarte bine. Tributar școlii politice care l-a produs, Ion Iliescu vrea să rescrie istoria recentă prin declarații deplasate și mincinoase. În aceste condiții, îi reamintim faptul că domnul Cristian
UNPR: Iliescu are nostalgia parcurilor bucureştene pline de mineri () [Corola-journal/Journalistic/47236_a_48561]
-
anvergură. Singur am fost oarecum, din motive politice, după ce am protestat contra începutului dictaturii personale a lui Ceaușescu, acolo, în Franța, unde mă găseam, și apoi la întoarcerea în țară, timp de aproape două decenii. Dar a fost o singurătate voită și de care am fost mândru. Evident, singur, oarecum, m-am simțit și în anii de exil estetic și politic, mai ales în R. F. Germania, deși această țară mi-a acordat iute cetățenia în urma „sângelui meu german” și a
Nicolae Breban by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/5782_a_7107]
-
purtat niciodată de-a lungul istoriei acest etnonim și provine din cuvântul ŤDOMť, care pe limba originară a țiganilor înseamnă Ťomť". Într-o totală ignorare a proceselor fonetice și lexicale și a raționalității elementare, se mai spune că: "Prin denaturare (voită) Ťdomť s-a transformat în Ťromť cu Ťrť accentuat, apoi din Ťromť s-a transformat în Ťromať apoi în Ťromaniť și în Ťromaniesť". S-a ajuns astfel încât țiganii să aibe numele identic cu al românilor în limba engleză". Despre raportul
Rom by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/7525_a_8850]
-
situare polemică atât față de oficialitate, cât și față de celelalte modalități epice, mai mult sau mai puțin consacrate. Marginalitatea Cuțaridei sfidează centralitatea unor subiecte narative ideologizate. Pe de altă parte, lumea de mahala apare ca o variantă originală, diferită în mod voit (deși era diferită în mod cu totul întâmplător) față de lumea rurală din proza lui Marin Preda, față de lumea aristocratică din proza lui Petru Dumitriu sau față de lumea intelectuală din proza lui G. Călinescu. Groapa aduce un univers total diferit față de
Viața ca o panoramă by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9253_a_10578]
-
hotelurilor și restaurantelor de lux nu recunosc că primesc bacșiș. în Brașov ciubucul este un subiect considerat încă tabu" (brasov.monitorul.ro/ arhiva/ 7.10.1999). Oricum, există contexte noi, moderne în care termenul e prezent într-un contrast stilistic voit: "Se acceptă bacșiș la livrare?"; "Trimite bacșiș virtual" (www.megamarket.ro). Ciubucul (care are în parte aceeași sferă semantică), termen încă destul de popular în urmă cu mai bine de un deceniu, se folosește tot mai puțin, fiind simțit ca învechit
Șpaga by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/14979_a_16304]
-
se mărginește la schițarea unor amintiri care sunt atît de vagi sub unghiul amănuntelor concrete, că deseori ai impresia că te afli în fața unui volum de alegorii, și nu de memorii incomode. Pe scurt, autorul e în culpă de omisiune voită, cruțîndu-și apropiații și pereclitînd volumul dintr-o prea mare indulgență. De aceea cititorul străbate un catastif de elegii personale, care vagi fiind, nu-l pot face să priceapă în ce stă trauma suferită de autor. Episoadele nu atrag din lipsa
Scoriile trecutului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5147_a_6472]
-
însă că poemul cu pricina este unic în creația meivănesciană! Nicăieri altundeva nu mai întâlnesc această structură de berceuse (cât de vast e leagănul elefantului!), versul de numai opt-nouă silabe și chiar șăgălnicia unui soi de refren bazat pe formula voit stângace „orișicâtuși de puțin”. În ansamblul ei, fără a fi trufașă, poezia meivănescului nu ține să placă - este ultima preocupare a autorului în grandioasa lui rostire de sine, cu excepția fermecătoare a acestui Cântec de adormit elefantul. Care, în rest, nu
Adâncimea suprafețelor by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/13416_a_14741]
-
cît și în favoarea națiunii... Citindu-i poeziile de dragoste de țară sau de mamă, indiferent dacă ești estet sau nu, îți simți inima potopită de o străfulgerare dureroasă, rezonînd odată cu ritmul versurilor, în ciuda naivității lor mai mult sau mai puțin voite și a unor polițe plătite contemporanilor săi cu care ades s-ar război pe viață și pe moarte, cu atît mai greu de înțeles cu cît aceștia apărau aceeași cauză comună: „Ei ne hăcuiră graiul/ Și doina, și harta!/ Ei
Cîteva considerații pe marginea postumității lui Grigore Vieru by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/5430_a_6755]
-
unei dispoziții hazoase. Atîta doar că ceea ce se pierde e conștiința întîlnirii cu un irevocabil mister. Hohotul mucalit nu predispune la meditații înfiorate, iar filosofia, cînd e luată ca pretext parodic, îți dă senzația stînjenitoare că asiști la o contrafacere voită: amputezi un orizont reducîndu-l la mărunțenia plată a unei poante facile. De aceea, în orice banc făcut pe seama filosofiei există un fond de alterare bufonerească cu efect micșorător. Sînt teme care nu pot fi tratate umoristic fără să le terfelești
Copioasa abureală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6709_a_8034]
-
a judecății”. (Clement Alexandrinul, Stromatele, stromata a IV-a, cap. X, 76.1.-76.2., 77.1.-77.2., în PSB, vol. 5, p. 269) „Căci, deși e un lucru dulce pentru sfinți a pătimi pentru Hristos, primejdia nu e voită, însă trebuie suportată când e adusă de vreo necesitate. De aceea ne și poruncește să ne rugăm ca să nu cădem în ispită”. (Sf. Chiril al Alexandriei, Comentariu la Evanghelia Sfântului Ioan, cartea a noua, Introducere, în PSB, vol. 41, p.
Martirii – biruitori ai suferinței prin credință – Despre martiri și martiriu – by Diac. Dr. Liviu PETCU [Corola-journal/Science/157_a_163]