1,334 matches
-
probe greu de trecut. “M-am bucurat de ospitalitatea oamenilor din Costești care ne-au primit cu brațele deschise. Fetele au întâlnit acolo trei băieți numai buni de luat acasă, dar care nu s-au lăsat cu una cu două vrăjiți de farmecul fetelor noastre", a declarat Liviu Vârciu. Limita concurentelor, testate la Lacul Blestemat La prima oprire, concurentele au fost înspăimântate de legendele Lacului Cinciș. “Oprirea în acest loc a fost un bun prilej să vizităm și Sarmizegetusa, iar fetele
Fetele din “Autobuzul lui Vârciu”, testate la Lacul Blestemat by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/73421_a_74746]
-
prin imitație, care e o lectură intimă. Am trecut prin nenumărate intimități de lectură, nu mai lungi de trei luni fiecare, cu Roethke, Bishop, Eliot, Hughes. Mai am și acum idile de lectură când descopăr un autor nou ori mă vrăjește o carte, chiar una cunoscută deja (nu demult am petrecut o lună în Spania citind cele O sută de sonete ale lui Neruda și poemele narative mai lungi de Țvetaeva, ambele în ediții bilingve). Poeții pe care îi recitesc ades
Fiona Sampson by Lidia Vianu () [Corola-journal/Journalistic/13779_a_15104]
-
oarecum neutre, abstracte, îl activează, făcînd sufletul și percepția să penduleze între extreme: farmecul poate ucide, creează victime și călăi, sau poate înălța. Poate că acesta va fi fiind sensul farmecului de la inventarea sa în literatura română: să domine, "să vrăjească" pentru a stăpîni ("inima fermecată" a lui Eminescu trebuie citită și astfel). Fermecătorii Mihai Ursachi, Emil Brumaru, Nichita Danilov, Nicolae Turtureanu, Florin Lăzărescu, Romeo Cosma, Valentin Ciucă; Val Gheorghiu.
Cică niște marginali... by Ioan Holban () [Corola-journal/Imaginative/15024_a_16349]
-
acest ciclu și celelalte două e suficient de obscură: primul, În cercul amenzii suferă de maladia redundanței: îl citești și perspectiva de a mai auzi cuvântul "taxatoare" te înspăimântă; al doilea, Calea crinului are o oarecare rezonanță blagiană: Crin, ești vrăjit,/ spre roșu cîrmit/ îți fulguie încă/ în trup, flăcări/ nearse, ghețuri/ neprinse, prea tineri/ fiori, nevorbitori,/ haină, la porți/ pândește soarta. (pag. 30). Poemele din aceste două cicluri sunt mai slabe decât acelea din al treilea (mai eclectic) deoarece sunt
LECTURI LA ZI by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Imaginative/13892_a_15217]
-
răul [...] De aceea, arătând șarpele fructul rău al păcatului, nu a arătat vederii răul în natura ce o avea; căci nu s-ar fi lăsat omul ispitit de răul vădit. Ci înfrumusețându-l la arătare cu o vedere atrăgătoare și vrăjind gustul cu o plăcere pentru simțire, i s-a părut femeii acceptabil [...] și luând, a mâncat. Iar mâncarea a devenit maica morții pentru oameni<footnote Sf. Grigorie de Nyssa, De hominis opicio, P.G., col. 200 apud Preot Prof.Dr. Dumitru Stăniloae
Editura Altarul Banatului by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/123_a_149]
-
cunoștință cu nereida Marina Greceanu și cu colega și prietena ei al cărei nume nu-l mai rețin. Am tras cearșafurile alături, am devenit imediat amici la toartă; eram fericit, altceva parcă nici nu-mi doream decât să mă las vrăjit de perfecțiunea primei, de calda afecțiune a celeilalte: în sfârșit, eram sultanul răsfățat de soartă, mă desfătam - platonic deocamdată, îmi ziceam - cu două cadâne numai ale mele, din plin ajutat în cucerirea lor de turcaleții de la Ankara! Platonică avea să
Un surâs în plină var by Mihai Cantuniari () [Corola-journal/Imaginative/13874_a_15199]
-
proțăpită pe coșul pieptului meu chiar în dreptul inimii ca o matroană ce-și așteaptă clienții îngână un descântec de leagăn și-mi retează atenția numără toți flăcăii pe care i-a sedus cu luciul minții oțelite / sub lumina lunii cuvinte vrăjite fac hora demenței dansând haotic din buric / târfa își întinde fardurile până hăt în lumea cealaltă să-i tragă pe sfoară și pe bieții îngerași ce sar coarda peste orizont la apus de soare / din când în când își unduiește
Poezii by Lucian Alecsa () [Corola-journal/Imaginative/9811_a_11136]
-
pământului. Cu vântul mării în păr, privind cu ochi arzători stâncile albastre ale amurgului. Îngeri cu trompete pluteau în aerul de cobalt. Pietre verzi zburătoare, fântâni de vis cu sirene și pești, corpuri de zei ai mării, totul mă atingea vrăjindu-mă din depărtare. Viața urla de poeme. Apoi am mers într-un ritm mai liniștit, coborând în labirintul străzilor necunoscute. Toate casele erau pline de ființe având ochi de cuarț roz, ochi de ametiste și de citrin. Se auzeau porți
Logica visului by Gabriela Melinescu () [Corola-journal/Imaginative/14173_a_15498]
-
iese - într-un insectar. În crengi, un verde înspre chihlimbar, Semn că-n an, primăvară, n-ai de-ales! Un s, de la sentință-ntr-un proces, De la o sanie în zbor sprințar Printr-o poiană, sub, sticlind, ninsori. Parcă-i vrăjeau, tălpi gata fabricate, Pe-ai tăi, de-un Strâmbă-Lemne, de prin sate, Aceste, prin păduri, greșeli din rai. Le mângâiau, când le tăiau, gândeai, Ca-ncovoiate gâturi de viori. 20 ianuarie 2007 Ateneul Român Poetu-n bronz, pe cap c-un
Poezii by Aurel Rău () [Corola-journal/Imaginative/6711_a_8036]
-
întocmit de Caragiale. Similitudinile cu baletul Excelsior se fac observate încă din Tabloul I, care ne înfățișează Moldova și Muntenia sub chipul unor femei cernite și legate în lanțuri. În mijlocul scenei, un demon înalt și mîndru, cu aripe enorme negre, vrăjește întinzînd ghearele și aripele în dreapta și în stînga. [...] Deodată se aude un sunet de bucium depărtat. Femeile ridică fruntea. Demonul tresare. [...] Pe stîncă din mijloc apare în lumina albă un înger strălucitor. La această apariție demonul își strînge îngrozit aripele
Caragiale și baletul by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/14849_a_16174]
-
cîntă mandea pitpalacu^: Dă mandea glas: mergînd pe blat, Ici hoitu^ vi-l lăsați...Cărel! Nu pierdeți piele și ciolan! Colin Scoicaru-l puse dracu^ Colin Scoicaru^ a cîntat, La mahări să-și dășerte sacu^, De-a roata, la-ntrebări luat: Vrăjind, să scape de colac, Să scape - ciripi urît, Dar ceapă nu beli săracu^: Da-n vrăji nasoale încurcat, Gealatu^ i-a venit de hac. Ștrengaru-i rupse-un os în gît. (A doua baladă) (Baladă (a II-a) a mierlitorilor) în
"Deocheatele" lui François Villon by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/10932_a_12257]
-
Emil Brumaru Amoroasei noastre dragi Eu ce-am fost odată june Iar acuma-s bou prăjit La crieri de boliciune Stau și-ți scriu cracii vrăjit Unul e o libelulă Care-n aer trece-n zbor Celălalt e o pendulă Ce mișcă prin dormitor Însă amîndoi mă-mbată Căci în viața tristă grea Mi s-a pus pe ei o pată Ce n-o șterge nimenea
Cântec de zvâc și alean În cinstea lui Anton Pann by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/9812_a_11137]
-
mai mici decât ele: niște fire de cânepă răsărite într-o farfurie! Ascultați cum cântă la pian o fată, ascultați cum cântă la vioară o fată, ea vede un nor de băieți, în vreme ce cântă: un nor de băieți o caută, vrăjiți de matinala topică a formelor sale trupești, de ispititoarea sa prospețime. Încercați să le vedeți - cu ochiul tot mai leneș al minții - cum își scot sutienul și ciorapii cu jartiere, sub privirile însomnorate ale păpușilor din copilărie, exilate pe dulapul
Poezie by Mircea Bârsilă () [Corola-journal/Imaginative/2670_a_3995]
-
Pe-un petic de atlaz cu crini brodați Și fără de pereche-n țesătură, Când te stârnesc cu nurii mei drăcești Și-ți suflu foc și pară prin pupilă, Amăgitor de suflete ce ești, Mai meșteră-n sonet și mai subtilă, Vrăjindu-te cu stihuri femeiești Care ucid pe loc și fără milă. 3 Binevestim lumina care plouă Și lăudăm roșeața din căpșună, Iar degetele ei de Doamnă Brună Orbecăiesc ușor prin iarba nouă. Pe urmă nu mai știu ce îi cășună
Cartea sonetelor by Octavian Soviany () [Corola-journal/Imaginative/12735_a_14060]
-
lui Alecsandri și chiar Eminescu și Coșbuc, erau prețuite mai cu seamă baladele, ,cântecele bătrânești"; generația lui Iosif și Anghel a reținut lirismul cântecelor și doinelor, pentru ca poeții contemporani (Arghezi, Blaga, Barbu, Maniu, Voiculescu, adăugăm noi, Ion Pillat) să fie vrăjiți de ,elementul tainic și adânc tulburător al descântecelor și bocetelor, de sufletul primitiv și cosmic al creației populare" (Poezia populară, Câteva considerații). Lui Ion Pillat i se părea că generația lui crea, prin modul de a se inspira din folclor
Ion Pillat,critic literar by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Imaginative/11411_a_12736]
-
poet abulic: "Singur prin casă fac versuri", în timp ce în noapte "un greier cîntă în tăcere". Atmosfera și chiar elementele care o generează apar și în Melancolia lui Eminescu: În van mai caut lumea-mi în obositul creier / Căci răgușit, tomnatec, vrăjește trist un greier". Și, cum dincolo de "scîntei galbene" și de "amurg violet" Bacovia mai are și o grafică de austeritate în alb-negru: Copacii albi, copacii negri", să nu trecem peste intuiția lui Eminescu în aceeași direcție: "Codru-i alb și
Ianuarie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Imaginative/12068_a_13393]
-
marți, solicitând intervenția unui echipaj de poliție pentru că i s-a rupt tocul de la pantof. Echipajul de poliție a găsit-o în stare avansată de ebrietate, iar după ce s-au distrat pe seama problemei au condus-o la sediul Poliției. Probabil vrăjiți de frumusețea fotomodelului, polițiștii au fost îngăduitori și i-au dat doar avertisment. Chiar dacă, în alte cazuri, asemenea ”glume” sunt sancționate aspru, scrie La o zi după incident, Daiana Feher a revenit la Poliția municipiului Satu Mare, plângându-se că polițiștii
Strict autentic: de ce a sunat un fotomodel la 112 by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/62773_a_64098]
-
palme, ritmic, bat pe loc; Prinzând zurnaua-n mâini, mireasa S-avântă, sprintena, la joc ; Deasupra capului o salța, Mlădie, zvelta și înaltă ; Acum că vântul a pornit, Acum, oprindu-se privește, Si ochiul ei aprins sclipește Sub negre gene, ca vrăjit ; Acum se-nclină, se-nfioară, Acum sprincenele-i vorbesc, De pe covor se-nață , zboară Piciorul ei dumnezeiesc ; De-o dulce voioșie plină Surâde , gingașa, senina: Când luna rază și-o destrăma Jucând în abur străveziu, Abia-i cu-acel surâs de-o
Astrolog rus: Conflictului din Ucraina va declanșa Al Treilea Război Mondial by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/21839_a_23164]
-
au nici dor ; Nu pot regrete trecutul, Nu visează viitor. Tu la orice încercare Fă-ți din pildă lor temei ; Calmă și nepăsătoare, Și-mpăcată fii, ca ei ! Și-ndata ce a nopții umbră Va revarsă tăcerea-i sumbră, Când, ca vrăjit de un cuvânt, Vă adormi acest pământ ; Când vântul printre stânci va bate Stârnind și ierbile uscate, Și păsările ascunse-n ele, Ce-n vbor zbucni-vor ușurele ; Când pe sub vitele de vie, Din roua band cu lăcomie În noapte
Astrolog rus: Conflictului din Ucraina va declanșa Al Treilea Război Mondial by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/21839_a_23164]
-
dar , Si roua ce-oglindește luna Pe-a ta cunună-am să presar ; Ți-oi fauri o cingătoare , Din asfințit fâșii rupând , Și tot văzduhul străbătând Le-oi adapă cu-arome rare ; Cu melodii a ta ureche Necontenit o voi vrăji ; Din nestemate-ți voi zidi Palate fără de pereche ; Oi cufunda în mari , că vântul , Voi săgeta spre stele-n zbor , Ți-oi dărui întreg pământul- Iubeste-mă !... XI Și-atunci , ușor , Atinse gura-i arzătoare De gură ei care zvâcnea
Astrolog rus: Conflictului din Ucraina va declanșa Al Treilea Război Mondial by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/21839_a_23164]
-
Genova, nu s-a sinchisit prea tare de lucrul ăsta. Nu și-a dat seama că drumurile exilului abia acum începeau și că într-un fel, aveau să continue la infinit, pentru că nu avea să atingă niciodată destinația. Ravitch era vrăjit de poveste. În timp ce Gerda vorbea, respirația lui urma cadența vorbelor ei. Avea ceva magnific în felul de a povesti; era în elementul ei. Avea siguranța unui povestitor înnăscut, atragându-l, momindu-l. Nu mai era Gerda, era Șeherezada. - Din Genova, Issac
Yosef Hayim Yerushalmi G I L G U L – fragment – by Adriana Gurău () [Corola-journal/Journalistic/3971_a_5296]
-
poate face modă la nivelul impus în lume de italieni. Acum este în vacanță, dar are numeroase oferte de lucru. A fost o experiență interesantă, un loc în care a avut numai de învățat, un loc în care a fost vrăjită de mirajul Occidentului, fascinată de luxul și de creațiile mai marilor modei, un loc în care s-ar întoarce oricând cu plăcere, dar unde nu ar trăi pentru nimic în lume. Se simțea asemeni prizonierei sale pentru că nicăieri nu-i
Agenda2003-30-03-b () [Corola-journal/Journalistic/281295_a_282624]
-
în plină conștiință a inexorabilei treceri, ca în lungile după-amieze de vară la București, privind frunzișul umbros din fața geamului din hol și întinderea aurită de peste acoperișuri, până-n depărtare...ť (20 April 1992, Ostersonntag). Sunt pagini apropiate de poezie, care prind, vrăjesc - trepidare pe loc a aripii de albină.
O diaristă europeană by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/7104_a_8429]
-
pătrundă în Uniunea Scriitorilor, ne dezvăluie că vrea să uite de dragostea bărbaților. Probabil USR i se pare locul potrivit pentru atingerea acestui scop: Dă, doamne, timpul îndărăt,/ Ia-mi durerea,/Fă-mă să cred în povești!/ Ca mai demult,/Vrăjită de o stea,/Tainele nopții să le-ascult,/ De dragostea bărbaților să nu știu... Probabil că dragostea ticăloșilor de bărbați o împiedică să se concentreze și să scrie mai bine, încît biata poetă recunoaște că a fost înzestrată, dar asta
Veleitarii by Horia Gârbea () [Corola-journal/Journalistic/11691_a_13016]
-
desprinse din aria mediteraneană. Impresia lui déjà vu e stringentă, dar e o impresie agreabilă: „Pe drumul de la vii, de unde marea Se vede ca un lan de stînjenei Purtînd lumina serii peste ei, Răsare sarcofagul sur ca zarea. Doar greierii vrăjesc tăcerea vie- Păgîne mîni cu trudă l-au purces, Cu vremea ei, ce-n pulbere s-a șters, O barcă grea de veșnicii să-nvie.” (Sarcofag tracic). Opera lui Pillat se prezintă extrem de unitară. Trăsătura ei fundamentală pare a fi
Stilul Ion Pillat by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/2692_a_4017]