1,382 matches
-
semnătura lui George Banu. "Brusc, n-am mai simțit nevoia să acumulez și am inceput sa tînjesc după uitare. A uita - nu aveam nici o îndoială - era, prin urmare, decizia mea". Așa începe un eseu în fărîme despre uitare, o lungă zbatere, dar și o liniștitoare odihnă pe tărîmul ei, un exercitiu filosofic, dar și înduioșător de cald, de uman, pe care George Banu îl face cu sine și cu propriul trecut. Pagina a doua: "Doliul, pietrele funerare, negrul vesmintelor - cîrje împotriva
Cartea fara coperta by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/14777_a_16102]
-
într-o perspectivă în care începutul se reneagă, îmbolnăvind eternitatea care s-ar fi cuvenit a-l găzdui: „neîndoielnic/ ceasul în metal// de lujer garoafele/ o zare// puterea lor de a fi doar slăbiciune/ nici certitudinea nu mai separă/ nici zbaterea nu mai devoră// poate că ora este de iubire/ puterea lor fără putere/ și legătura fără legătură// poate că oră e de cumpănă/ în zero// de neînceput bolnavă o vecie...” (Modulație). Fețele golului ce intervine în etapa postparadiziacă sînt așadar
Impresionism liric by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13188_a_14513]
-
ironie. Actorii suferă fie intelectual, sub imperiul unor dileme abstracte, fie se chinuiesc sufletește, sub otrava viciilor. Valorile etice trec însă în subsidiar. Într-un cuvînt dispare sursa măreției, viața omului fiind derizorie prin ștergerea ideii de destin. Fără providență, zbaterile sunt insignifiante, fără ecou într-un plan superior. Din acest motiv, prologul piesei poate lipsi, la fel cum corul antic, ca asistență neutră a întîmplărilor, își pierde rostul, monologurile prelungindu-se uneori pînă la sațietate, din pofta subiecților de a
Decadența Teatrului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2713_a_4038]
-
ca niște clădiri de sunete care în realitate sunt arare ori locuite în identitatea lor nudă, originară, pură, de obicei practica muzicală savantă ridicînd edificii sonore compozite și alambicate. Ele sunt armurile și armăturile cu care se dotează timpul în zbaterea lui sonoră. Nu e ușor de izolat monodia, polifonia (superpozițională sau imitativă), omofonia ori eterofonia dintr-o partitură. Cu atît mai dificil este să identifici una sau mai multe dintre aceste categorii temporale cu un întreg opus. Starea lor de
Stringendo by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/11592_a_12917]
-
capul în piept, ca și cum ar fi vrut s-o împungă, și dădu drumul brațului cu violență. Simți un contact dur și osos în palmă, îi dădu un brânci, cu ură, și văzu în fața ochilor - fără a-și putea explica cum - zbaterea rapidă a unei păsări monstruoase, cu aripi negre. Fu o imagine bruscă și scurtă. Un fâlfâit de aripi întunecat și orbitor, o cădere vertiginoasă. Apoi auzi strigătul și, aproape în același timp, un zgomot sec și îndepărtat, izbitura corpului pe
JULIÁN RÍOS - Cortegiul umbrelor () [Corola-journal/Journalistic/4411_a_5736]
-
suferinzii, în momentul în care își descoperă aceeași slăbiciune, o preschimbă într-o sursă de simpatie spontană. În realitate, suferindul eram doar eu, și asta deoarece corzile vocale ale lui Ion Ianoși aveau, ca regim firesc de vibrație sonoră, o zbatere constantă și lipsită de vreo legătură directă cu starea sufletească. Pur și simplu Ion Ianoși așa vorbea, schimbînd mereu diapazonul gutural al sunetelor scoase, cînd urcînd sau coborînd tonul, cînd încrețindu-și valurile sunetului pînă la un gîlgîit trepidat și
Citindu-l pe Ion Ianoși by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10178_a_11503]
-
îndârjit al eului liric domină visarea și îi dă viață: Dus de vis ca vălul miresei în joc, dus de vis peste goluri, pe unde talpa-i ușoară și încrezătoare. Și o bătaie a inimii poate fi treaptă și o zbatere a pleoapei, pe înalta spirală! Din glezne pornește abisul luminii, rugina sorilor morți, legănarea de val a genezelor. Ci, după multa suire, iată pereții fântânii, marile ghizduri șiroind de întuneric: ești în adânc, zidit până la stele - atât de departe e
Celălalt by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/8165_a_9490]
-
soții lor întorși de la cîrciumi, fără bani și cu chef de scandal. Aurelian Octav Popa cîntă, divin, ceva din Purcell. Ascult acest Preludiu și nimic altceva nu ajunge la mine. Nici zgomotul furtunii ale cărei mișcări le intuiesc însă în zbaterea crengilor. Văd cum urcă la cerul posomorît fumul de la coșul doamnei de vis-à-vis. Nu e vară și nu o aud cum zbiară la telefon cînd vorbește cu "scumpi", "pisi"... Zidul este înalt, mîncat de timp, iar roșul cărămizii mă face
Azilul de noapte by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/14313_a_15638]
-
dar fără nici un indiciu al spiritului extraterestru. Și atunci singura atitudine demnă e căutarea. Căutarea ca scop în sine fără atingerea vreunui capăt. La Sagan dăm peste varianta laică a mitului lui Sisif: sîntem nobili fiindcă ne zbatem, chiar dacă deznodămîntul zbaterii nu e de întrezărit. „Trebuie să fie o intenție curajoasă de a saluta universul așa cum este el, și să nu-i impunem predispozițiile noastre emoționale, ci să acceptăm curajos ceea ce ne vor spune explorările noastre.” (p. 240) Se vede ușor
Editura Teologie și Viaţă naturală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5300_a_6625]
-
societății românești. După ce membrii Consiliului parcurg metri cubi de proză imundă, după ce-și strică ochii și stomacul îngurgitând tot ce-a fost mai infam în bolnava lume comunistă, află că energia lor s-a scurs pe apa Sâmbetei! Supraomeneasca zbatere are efectul înlăturării unei scame invizibile de pe o haină peticită, murdară și rămasă prea strâmtă pentru proprietar. Pe lângă acest păcat originar, există păcatele acumulate pe parcurs. Nici n-a început bine să funcționeze Consiliul, că unul dintre membrii săi a
Dosarele cu detergenți by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16586_a_17911]
-
matură și de fragilă o regăsesc pe tînăra actriță Kezdi Imola într-un Mephistophilis-feminin, cu atît mai ispititor, mai tulburător... Pielea ei albă, marmoreană parcă aduce o rază de lumină în amintirea mea. Și în mașina, întunecată, de Tîrgoviște. Și zbaterile mele, tot mai grele, și ale lui Iov-Râlea, la care n-am acces decît printr-o ferăstruică, cu putințele și neputințele mele cu tot, și cele ale Doctorului Faust prizonier într-un spațiu angoasant, într-un fel de clinică populată
Furioasele by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13196_a_14521]
-
țara noastră. De data aceasta nu stăm ănaintea unei monografii, ci a unei ediții cuprinzând un stoc masiv de 113 documente (dintre care 95 inedite), culese din arhivele din Washington, precedate de un ăntins, dens și convingător studiu introductiv. Toată zbaterea acelor peste șase luni (iulie 1945-ianuarie 1946) când regele, ajutat de partidele istorice (PNȚ, PNL și aripa Titel Petrescu din PSDR) s-a străduit să revoce guvernul Groza, instaurând an România un regim politic democratic este surprinsă, ăn această ediție
Greva regală by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17429_a_18754]
-
Maghiar. Din 1962 este profesor la Liceul de Arte Plastice din Timișoara. Din 1991 este cadru didactic universitar la reînființata Facultate de Artă, (ocupând, între anii 1996-1999 și funcția de decan). Biografia, povestită în cifre seci, nu dă măsura căutărilor, zbaterilor, frământărilor unei personalități complexe. A „refugiatului“ Constantin Flondor, care, în marginea de Vest a României, scrutează fragilitatea florii de măr, în căutarea sensurilor fundamentale ale existenței. Refugiat este, și se simte, pentru că și-a păstrat individualitatea între timișoreni, pentru că, având
Agenda2004-37-04-c () [Corola-journal/Journalistic/282858_a_284187]
-
țărînei agricole, humusul conceptelor fiind singurul ferment în stare a-i dospi destinul. Episodul e simptomatic, căci tînărul cu siluetă de pilastru surpîndu- se de cașexie era încredințat că o biografie fără punct de sprijin într-o idee e o zbatere absurdă către nicăieri, o anecdotă stearpă menită detracaților. Ajuns în București în 1968, Papuc lucrează sporadic ca redactor extern la Almanahul literar, supunîndu-se unei sihăstrii de ordin laic: stă închis cu lunile în cameră, trăind din nimic și consacrîndu-se lecturilor
Vultus importunus by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4692_a_6017]
-
care pleacă și revine la ideea de cuplu: memorie - uitare, eu - alter ego, regizor - actor, creator - spectator, sublim - suferință, realitate - ficțiune, exuberanță - cădere, colectivitate - singurătate. Conflict, tensiune, armonie leagă corpurile celor doi balerini, Sylvain Groud și Vava Ștefănescu în acea zbatere continuă a individului cu el însuși, cu celălalt, cu lumea. Efortul materializat în transpirația protagoniștilor lasă urme pe covorul scenei. Urme palpabile, concrete, dar efemere ca și teatrul. Durează un moment, apoi se strîng și dispar. Ce urmează? Uitarea. În
Revoltă sau abandon by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/15832_a_17157]
-
încheie pe 26 octombrie 1955, de Sfîntul Dumitru, cînd familia Spijavca e anunțată că poate părăsi carantina din mijlocul naturii. În acest interval, Elena Spijavca își notează întîmplările de peste zi. În totul, cititorul dă peste un trai vînăt, de chinuită zbatere în numele supraviețuirii. Spectrul foamei și al frigului sunt principalele griji: „27 noiembrie: Amare zile mai trăim, e foarte rău, e neînchipuit de greu să-ți fie foame și să nu ai ce să mănînci. N-avem nici petrol deloc, toată
În logica lui Camil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4603_a_5928]
-
să spună măcar "pâs" în fața tăvălugului comunisto-securist care nimicise țara. Românii nici nu-și mai doreau, de altfel, nimic. Paralizia ne cuprinsese ca o molimă, iar ciuma minții făcuse din noi simple mașinării controlate în cele mai mici gesturi. De zbaterile noastre spirituale avea grijă județeana de partid, iar de neliniștile metafizice liota de turnători care ne flancau la baionetă. Am reînceput să aud binecunoscuta formulă imediat după 1990. Poate că devenisem suspicios până în pragul maladivului, dar am fost șocat s-
Credeți în Dumnezeu? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/8065_a_9390]
-
Etica politică este un tom menit deliciului intelectualilor, nu educării clasei conducătoare. Și totuși, cartea e vie fiindcă e scrisă de un om politic, și nu de un ideolog. În paginile ei nu întîlnim propagandă doctă în marginea politicii, ci zbaterea unei inteligențe aflate în căutarea unor reguli de conduită în situații delicate. În plus, credibilitatea lui Manoilescu vine din împrejurările prin care a trecut, autorul avînd o biografie diplomatică ce nu poate fi invidiată de nimeni. Susținător al revenirii lui
Codul onoarei politice by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5985_a_7310]
-
victimă a regelui Carol al II-lea, cel care a ordonat uciderea liderului legionar: "Din mulțimile oarbe unul s-alege/ gîndul lui: rege.../ vorba lui: lege.../ vrerea-i: platoșă de neînfrînt.../ pasul lui: cutremur de pămînt/ veacul, sub trăsnete, în zbatere grea/ zice cum vrea/ îl botează cum vrea.../ la masa de lucru adună:/ auzul văzduhului lîngă o furtună/ și lîngă o inimă mai bună ca pîinea -/ cruzimi de tigru, auzu-i de cîine.../ noua lui limbă fața țării o schimbă".
Metalirismul lui Aron Cotruș (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12535_a_13860]
-
doctorat pe an!) Pe de alta, eram curios dacă nu cumva, sub această nouă grilă, voi găsi și aici cine știe ce semne privitoare la alte fraude - în regimul intelectual pur - al straniului nostru prieten. Voiam, cu alte cuvinte, ca toate aceste zbateri să se termine. Să pot spune: Nu numai că e ticălos, dar s-a prostit și ca intelectual!" Ei bine, nu! Cartea e remarcabilă, de la prima la ultima literă. Și această calitate a ei se datorează în egală măsură celor
Infelix culpa by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/10130_a_11455]
-
realiile” în cauză ar putea fi mai întîi prezentul, cel ce „devine noi”, asimilîndu-se nouă și asimilîndu-ne, apoi trecutul și viitorul laolaltă, stări ce relativizează ontologicul, „ne scapă”. Prezentul e prin excelență locul pierzaniei. Al dezagregărilor, al emanațiilor fetide, al zbaterilor inutile de a-l drege cumva: „și surparea continuă, ziua și noaptea/ stă deasupra noastră semnul leșului,/ timpul miroase/ a urină veche de pisică”. Un Infern conținînd „biografii ejaculate, voci ieșite dintr-o gură prăbușită”, unde autorul stă în propria
O criză a transcendenței by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/4232_a_5557]
-
-o peliculă de scurt metraj unde ochiul operatorului știe să vadă și să ia în obiectiv tot ce compune un peisaj în care natura se amestecă firesc cu elementele civilziatiei. Nimicul, anonimatul, iluzia, sentimentul derizoriului, toate cîntăresc la fel. Orice zbatere e inutilă și nerecomandabila: "Ai grijă nu te încălzi de loc/ altfel vei fi furat și înșelat/ Se zbate toată lumea/ ca-ntr-o piesă de Cehov/ E viața cenusie-cenusie/ găină jumulita/ ținută de-un picior? ("Viața cenușie"). În zadar pianul
Cronica unei clipe by Georgeta Drăghici () [Corola-journal/Journalistic/18052_a_19377]
-
am zărit deodată ceva mai puțin obișnuit: un sac de plastic (plastic sub formă de țesătură, nu de folie) în care fusese închis, prin înnodarea gurii sacului, un cățel. Speriat de moarte, cățelul reușise, după multe ore (poate zile) de zbatere să sfâșie puțin sacul și să scoată capul la lumină. Iar printr-o altă gaură își scosese lăbuța dreaptă, ceea ce însă nu-l salvase, întrucât nu avusese cum să se deplaseze ca să-și găsească de mâncare. Avea un cap delicat
Patru ani cu Alex. by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/7755_a_9080]
-
fi fost unul în care modestia producătorului unui eveniment teatral ocupa locul întîi. Domnul Chiriac, vanitos că nu este pomenit nominal, ține să ne amintească ceva ce știe toată lumea, nu doar breasla, și anume că un spectacol-eveniment implică eforturi și zbateri uriașe. Că un spectacol are un producător, că teatrul are un director, că la un spectacol muncesc zeci de tehnicieni, mașiniști, costumiere, cabiniere, marketingul, toate departamentele și serviciile. Mă gîndesc, însă, că asta se petrece, în principiu, cam în orice
O gală cu nori by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6379_a_7704]
-
în timp, a scăderii interesului chiar. Aici am găsit contribuția majoră a romanului lui Ion Vianu. Nu reconstituirea unor scenarii politice necunoscute, nu dezvăluiri senzaționale (pe care le-ar fi putut face fără nici o cenzură) înregistrate în minuțioasele jurnale, dar zbaterea de a pune cap la cap piesele necunoscute ale istoriei noastre adevărate însoțită îndeaproape de neputința pătrunderii esențialului. Dacă o astfel de temă, înainte de ’89, avea un anume sens în mecanismul totalitar, acum, după căderea comunismului, în libertate, el capătă
Fantomele memoriei by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/13155_a_14480]