10,472 matches
-
fiecare zi. Privind către nord, către muntele Pentadaktylos, care o ascunde, văd un mare steag turcesc înfipt în vârf... Evit să privesc către nord. În jumătatea rămasă de oraș vechi trec deseori... Biserica Phaneromeni, băile Emerke, vechea mânăstire a augustinilor, devenită loc sfânt pentru musulmani după ce, spune legenda, califul Omar a petrecut o noapte acolo. Cronicile vorbesc și de moaștele Sfântului Ioan de Montfort. Vechile biserici, cu icoane minunate, în săptămâna mare sunt pline de flori - după tradiții străvechi, poate de la
Întâlnire cu Niki Marangou by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/11059_a_12384]
-
și, poate, influențat de Romain Rolland, care își publicase deja Au-dessus de la melée, Zweig n-a renunțat să lupte prin scris împotriva războiului, contribuind, vizionar, la închegarea identității europene. Întoarcerea în Austria devastată a fost primul cutremur. Împăratul părăsea țara devenită Republică - într-o gară în care soldații și impiegații nu știau dacă să mai dea onorul, și unde o bătrânică în doliu, venită de departe să-l mai vadă o ultimă oară pe împăratul „ei”, plângea lângă trenul cu perne
Culorile Europei by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/4327_a_5652]
-
să-și camufleze numele, în așa fel încât diferențierea lor implică - fără drept la replică - depersonalizarea. Onomastica cedează, de nevoie, în fața aritmeticii. Privându-se de unul singur de asemenea delicii ale concretului, Dan Lungu are cel mai mult de pierdut. Devenite neinteresante în cercul lor închis, personajele alunecă, nu o dată, pe lângă poveștile care se rostesc în jurul lor. Emblematice sunt tablourile în care fiecare se simte dator să-și deruleze nostalgiile pradă câte unui tenace acces de autism: "SOLDATUL II: Acasă am
Antologia provințialului by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8112_a_9437]
-
amețitoare (prima ediție a Ghepardului, ELU, 1964 a avut un tiraj de 60.175 de exemplare, ediția a doua, din anul imediat următor, 1965, a avut tirajul de 85.160 de exemplare) care răspundeau unei foame de carte de mult devenită amintire. Primul eseu, o contribuție la exegezele nu doar românești ale Ghepardului, are un demers original: autoarea pornește de la câteva detalii subtile dintr-un singur capitol al romanului pe care le interpretează după o tehnică pe care aș numi-o
Lampedusa văzut de români by Smaranda Bratu Elian () [Corola-journal/Journalistic/14081_a_15406]
-
alimentară, rețeta originală a băuturii Coca Cola, a devenit piesă de muzeu... dar rămâne tot secret. De fapt, vizitatorii pot vedea doar seiful în care este păstrată legendara rețetă. Acesta este expus într-un muzeu din Atlanta dedicat, bineînțeles, băuturii devenite un fel de simbol al modului de viață american, cu bune și rele, informează . Coca Cola a fost creată acum 125 de ani, iar rețeta sa originală era adăpostită, de aproape nouă decenii, în tezaurul unei bănci.
Reţeta Caca Cola a fost expusă la muzeu () [Corola-journal/Journalistic/67917_a_69242]
-
Arad, orașul său natal, devenind, pentru o vreme, întreprinzător. Silit de împrejurări, abandonează afacerile, ocupându-se, de atunci încoace, numai cu arta literară. Publică mai multe cărți de versuri la editurile Jelenkor și Kalligram din Ungaria, ca și două romane, devenite bestsellers. (Vanda eternă este unul, al doilea, Trupul molatic al nopții, fiind în curs de apariție și la noi.) Publicului nostru îi este cunoscut prin placheta de versuri O sumă de sonete (Ed. Brumar, 2006), tălmăcite de Ildiko Gâbos & Șerban
Böszörményi Zoltán - Trupul molatic al nopții by Ildikó Gábos-Foarță () [Corola-journal/Journalistic/6101_a_7426]
-
sau posibile. Artistă complexă și neliniștită, cumulînd în același spațiu interese și disponibilități multiple, cu aceeași vocație a construcției ca și Irina Nicolau, Mihaela Șchiopu și-a conceput în așa fel mesajul încît el să acopere deopotrivă o experiență personală devenită, prin obiectivare, fapt cultural este vorba de prietenia cu Irina cît și propria nevoie de a se distribui în limbaj, de a organiza în absolut realități simbolice suficiente sieși. Acuitatea graficianului, vocația lui fondatoare, aceea a creației prin separație, coexistă
Exuberanță și melancolie by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/13827_a_15152]
-
are funcția unei lentile deformate ce proiectează cuplul într-o dimensiune a ficțiunilor compensatorii; Lache și Mache pun în scenă „personaje degeminate” cu toate că, temperamental, ele sunt diferite; Odată cu Lefter Popescu asistăm la intrarea în literatură a birocratului, cu tot disgrațiosul devenit normă; Cetățeanul turmentat „seamănă cu acei zani care populează universul burlesc” din commedia dell´arte; tot în „carnavalul pasiunilor” din O scrisoare pierdută, Cațavencu întruchipează „excesul retoric, enormitățile debitate sunt retorici și în spațiul ei iau naștere paradoxul la confiniile
Prospețimi Hermeneutice by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/2390_a_3715]
-
în oglindă, undeva la fund. De le-am putea prinde din urmă, scrie Petru Creția, ,toată viața noastră ar fi sfîșiată". , Dacă amintirea n-ar fi amintire vie, ci moartă oglindă, dacă visul n-ar fi vis, ci stearpa înfățișare, devenită vizibilă și reflectată, a nevăzutului ireflectabil din noi", atunci ne-am lăsa cunoscuți. Și n-ar mai fi, paznica bună a multelor noastre tristeți, și trucuri, și scamatorii de duzină, pîndind dintr-un ungher de casă, dovada că nu vrem
Ape-ape by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11250_a_12575]
-
lucrul respectiv. Și-apoi, realitatea nu se spune că se bazează pe detalii? Și că acestea ar fi sarea existenței?... Așa, de pildă, ce culoare avea perdeaua de pluș care separa cele două încăperi ale sufrageriei de la Mogoșoaia,... celebra casă devenită casa scriitorilor, unde, să-mi fie iertat, o spun din experiență, mai mult se bea, se mânca, se iubea, se bârfea, se trăia boierește, se murea, decât se scria; care scris, nici nu cere atâta liniște călugărească, nici confort exagerat
Scene cu Marin Preda (2) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15087_a_16412]
-
și-a început activitatea fabrica „Societatea Bănățeană de Pălării“ din Timișoara - firma „Paltim“, de astăzi... Un muzeu cum nu mai există Pălăria de paie (de orez, de grâu, graminee, sfoară de Manilla) trece drept un fel de emblemă a vacanței. Devenită celebră, mai ales prin utilizarea ei ca accent de culoare în personalizarea unor eroi de film, pălăria de paie nu contenește să fascineze. Din America Latină până în China, oameni de toate vârstele poartă această pavăză împotriva soarelui, fiecare înfrumusețând-o după cât
Agenda2004-40-04-senyational2 () [Corola-journal/Journalistic/282949_a_284278]
-
că revista aloca din ce în ce mai mult spațiu după revoluție unor chestiuni care țineau de politică. Care priveau ca fiind cel puțin stranie, dacă nu pur și simplu aberantă, o asemenea deschidere voluntară a oamenilor de cultură spre o zonă a societății devenită la maxim de grețoasă în România postbelică. Dacă singura soluție de supraviețuire pentru literatura română în timpul regimului comunist fusese să se ferească cât mai mult de nămolul ideologic, într-o perioadă în care politica nu era de fapt decât un
Literatură și politică by Cristina Ispas () [Corola-journal/Journalistic/8190_a_9515]
-
și nici cu privatizarea nu s-a ănteles prea bine. A tras de timp mai bine de un an, să nu spună responsabilii de la NATO că România e o țară instabilă. O situație mult mai acătării a avut Miron Mitrea. Devenit vicepreședinte al partidului dlui Iliescu, măi marele șoferilor le-a făcut acestora și nu numai lor semne de ăncurajare ori de căte ori au ieșit an stradă, cu mașini cu tot. La randul lui, Miron Cozma s-a ănscris an
Fortele obscure si sindicatele by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/17438_a_18763]
-
spre o conferință dedicată lui Balzac. Supraviețuind antisemitismului, Sebastian a murit ca un intelectual: cufundat în gînduri, absent la lumea din jur. E probabil că nu ar fi supraviețuit oricum pînă în zilele noastre, spre a-și putea vedea reveriile devenite realitate: după valul de comentarii stîrnite de apariția Jurnalului său în 1995, la Editura Humanitas, traducerea în limba engleză, datorată lui Patrick Camiller, într-o ediție îngrijită de Radu Ioanid, apare la Editura Ivan R. Dee, la Chicago. Traducerea e
Tragedia diferenței by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16322_a_17647]
-
premier și secretara depășeu de multe ori cadrul sritct profesional. "Forță să era direct proporțională cu slăbiciunea lui Petr Necas", a scris săptămânalul Reflex despre situația acestei foste contabile în vârstă de 48 de ani, originară din Boemia Occidentală, si devenită șefa de cabinet a primului ministru, și el în vârstă de 48 de ani, scrie HotNews. Când nu a existat loc pentru ea într-o trăsura, care urma să-l transporte pe premier la inaugurarea unei mari expoziții agricole, toată lumea
Cine este Jana Nagyova, femeia care a dus la căderea premierului ceh by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/56011_a_57336]
-
în anul 2000 a avut o relație cu fostul șel al FMI. Este un personaj cheie, visceral, în povestea lui Tristane Banon. Anne Mansouret, privire verde, fermecătoare și colocvială, femeie de succes în comunicarea de lux timp de mulți ani, devenită femeie politică, mamă dominantă a cărei umbră pare să apese greu asupra lui Tristane, femeia-copil", este descrierea pe care L'Express i-o face mamei jurnalistei, vicepreședinte al Consiliului regional din Eure, potrivit . În cadrul unei audieri de șase ore, Anne
Mama jurnalistei Tristane Banon, cea care îl acuză pe DSK de tentativă de viol, a făcut sex cu agresorul fiicei sale () [Corola-journal/Journalistic/69458_a_70783]
-
2001. Povestiri de o sută de rânduri și o sută de lumi "Trebuie să scriu o sută de rânduri și nici un cuvânt în plus" scria Anton Pavlovici redactorului șef al publicației " Cioburi" despre colaborarea lui la acea măruntă revistă umoristică, devenită celebră abia datorită scrierilor cehoviene. "Și nu-mi pot permite să câștig mai puțin de 150-180 de ruble pe lună." O tentație a regulei de trei simple: o mie cinci sute, o mie opt sute de pagini lunar. Așa se face
Libertatea, o poveste by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/15597_a_16922]
-
vechi și cele comune. De pildă, cât de greu era să faci rost de hârtie de ziar în lunile de după evenimentele din decembrie 1989. Sau ce dificil era să prinzi un loc la coadă... la vechea rotativă de la Tipografia „Banatul“, devenită ulterior „Helicon“, când numai cine nu voia nu pornea o publicație. Câtă muncă și câte persoane lucrau doar la fazele pregătitoare în comparație cu modul de lucru de acum... Atunci, cu litere de plumb culese la niște mașini uriașe. Acum, cu litere
Agenda2006-07-06-eveniment () [Corola-journal/Journalistic/284743_a_286072]
-
anii ce au trecut. Spiritul PRO nu dispare dacă schimbi clădirea , dacă îi vopsești fațada, dacă îi schimbi adresa sau faci amenajări interioare. Spiritul PRO e în oamenii ce au pus suflet, viață, energie și creier în toată această corporație, devenită o "multinațională". Spiritul PRO la mine e în ADN (cum e la mulți alții) și nu mă va părăsi niciodată. Rămâne ca în anii ce vin să arătăm că știm să deschidem uși ca să explorăm , nu ca să închidem lumina. Nu
Încă o lovitură pentru PRO TV. După 18 ani, părăsește postul by Andrei Moisoiu (Google) () [Corola-journal/Journalistic/37588_a_38913]
-
sau al construcției artistice devenise deja posibil numai prin faptul că emoția se declanșase. Iar intensitatea emoției asigură și ceea ce astăzi se află la mare preț, însă nu totdeauna cu folos: diversitatea. Intensitatea, în prezența și în înteriorul emoției autentice, devenită una singură, aceeași, la cel care o propune și la cel care o preia, deschide singurele canale prin care acest mister poate fi comunicat și împărtășit, în mesaj și comuniune. Nu are importanță dacă emoția e colorată cu ardoare patriotică
În adâncul emoției by Dinu Flămând () [Corola-journal/Journalistic/5755_a_7080]
-
onestitate sau când este doar o infirmitate a sincerității, când nu se mai instalează acel mediu de comuniune prin emoție, singurul care îi îngăduie și stingerii personale să-l accepte pe «dincolo» luând de «aici» un mugur de metaforă - lumina devenită întunericul ei. Este învățătura orfică eminesciană a morții, prezentă deja în misticismul solar grec dar și în solilocviul ciobanului mioritic - fără ca o asemenea observație să ne plonjeze automat în tropismele gândirii mitice, care mai mult limitează libertatea emoției. Limbajul este
În adâncul emoției by Dinu Flămând () [Corola-journal/Journalistic/5755_a_7080]
-
de la o singură Sursă. De la Guarani încoace Când pronunți cuvântul „Amadeus“, gândul te duce aproape sigur la Mozart, care, pe lângă Wolfgang, mai purta și acest nume. Ama Deus este o expresie de origine latină care semnifică „Iubește-L pe Dumnezeu“, devenită chiar nume propriu. Pe Internet există aproape 97 000 de adrese unde se găsește expresia „Ama Deus“. Denumirea sistemului a venit pe filiera portugheză, aceasta fiind principala limbă utilizată în Brazilia, în ciuda diferențelor notabile pe care evoluția lingvistică le-a
Agenda2004-31-04-b () [Corola-journal/Journalistic/282702_a_284031]
-
culturi și s-a aruncat cu bună știință în ea pentru a ajunge până la un pas de moarte, ilustrează în romanele sale enigmele postcolonialismului postmodern, adică fascinantul mister al virgulei. De fapt, virgula atrage atenția și asupra unei alte probleme, devenită din ce în ce mai frecventă în materialele teoretice și critice publicate astăzi: a termenilor care nu mai pot fi definiți pentru că sensurile lor proliferează într-atât de mult încât ajung să nu mai însemne nimic. "" este unul dintre acești termeni, criticat deja în
Postcolonialismul by Pia Brînzeu () [Corola-journal/Journalistic/9760_a_11085]
-
care își afirmă diferența în mod pozitiv, atrăgând atenția asupra unor comunități care se vor apreciate ca fiind mai mult decât o alteritate devalorizată prin colonizare. Vorbim aici despre contribuțiile lui Edward Said, Franz Fanon, Albert Memmi și Homi Bhaba, devenite deja clasice în domeniu. A doua fază cuprinde ultimele decenii ale secolului al XX-lea și ar fi perioada marilor ambiguități, a neliniștii identitare, a neputinței de a defini, delimita și obiectiva caracteristicile, de a pătrunde în adâncuri și a
Postcolonialismul by Pia Brînzeu () [Corola-journal/Journalistic/9760_a_11085]
-
la liniile prea ferm conturate. Literatura postcolonială înflorește într-o situație care, la origini, a presupus represiune și rezistență, ură și victimizare, dar în care, astăzi, limba comună, stabilește, asemenea virgulei lui Rushdie, o punte între culturi. Iar literatura engleză, devenită "English literatures", ne încântă prin originalitatea și pluralitatea ei, prin tensiunea conflictelor și frumusețea melanjurilor, prin imensa plăcere de a povesti a Șeherezadelor postcoloniale și, mai ales, prin fluiditatea conceptelor ce nu se lasă prinse în plasa fixă a abordărilor
Postcolonialismul by Pia Brînzeu () [Corola-journal/Journalistic/9760_a_11085]