9,734 matches
-
care a consacrat un studiu extrem de nuanțat al raporturilor psihiatriei cu civilizația, afirmă că „alienistul vede peste tot nebuni”, specificând că „psihiatrul vede, în viața liberă, dar frământată, numeroși anormali mintali sau sexuali”. Această „viziune psihiatrică asupra vieții” creează o mentalitate, o atitudine critică și nuanțată a vieții sociale. Rezultă de aici, în mod clar, că dincolo de funcția sa pur medicală, psihiatrul are și un rol precis în stat (A. Damaye, Ph. Rappard, M. Foucaidt, D. Cooper, A. Laing, A. Szasz
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
investește” terapeutul cu „virtuți salvatoare”. Acestea implică asumarea unei responsabilități în primul rând profesionale, dar, dincolo de aceasta, și morale din partea medicului și a personalului de îngrijire medicală. Dubla răspundere, medicală și morală, creează o anumită atitudine, dar și o anumită mentalitate atât pentru medic și personalul de îngrijire, cât și pentru bolnavi aflați în suferință. Aceasta va construi o anumită atmosferă relațională între medic și bolnav, dincolo de aspectele vizibile ale actului medical. Responsabilitatea este corelată cu încrederea. Ele sunt conjuncte și
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
ci este și o acțiune morală care are la baza ei o vocație, „deschiderea” către omul aflat în suferință. Dar, dincolo de aspectele individuale ale eticii medicale, ea se profilează și ca o atitudine față de boală și de bolnav, ca o mentalitate care depășește individul, fiind înscrisă în modelul socio-cultural al societății cărei îi aparțin atât bolnavii, cât și medicii, personalul de îngrijire, instituțiile medicale, dar și societatea în general. Acest aspect este deosebit de important, întrucât, în final, el este cel care
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
societății cărei îi aparțin atât bolnavii, cât și medicii, personalul de îngrijire, instituțiile medicale, dar și societatea în general. Acest aspect este deosebit de important, întrucât, în final, el este cel care, prin normele modelului socio-cultural, determină și construiește atitudinile și mentalitatea societății față de boală și bolnav. De regulă societatea face o separație netă între bolnavi și medici, pe de o parte, și restul societății, pe de altă parte. În mod firesc nici o societate nu iubește boala. Ea este un fenomen temut
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
nebunul este străin de noi. Bolnavul trezește milă. Nebunul inspiră teamă și repulsie. Cu bolnavul se poate comunica. Cu nebunul orice comunicare este anulată. De bolnav te apropii. De nebun te îndepărtezi. Aceste atitudini se datoresc în primul rând unei mentalități sociale care are la bază frica de nebuni, proiectată, extinsă, asupra bolnavilor psihici. Este mai ușor, mai simplu, de acceptat să fii bolnav, decât să fii nebun; în boală, nu-ți pierzi natura umană, statutul de om. Continui să fii
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
a se disculpabiliza la rândul său. Din acest moment societatea nu-i mai „ascunde” pe nebuni, ci va institui măsuri de protecție ale acestora, care nu sunt altceva decât formele sublimate ale primelor. Asistăm nu numai la o schimbare a mentalității, ci și la o schimbare a decorului și terminologiei sociale referitoare la nebunie și nebuni. Trebuie să vedem în aceasta o veritabilă atitudine etică compensatorie. Formele protejate și formele reprimate ale nebuniei Trecerea de la reprimarea la protejarea nebuniei și a
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
ritmul accelerat al progresului. Fără o identitate proprie, reticentă la spiritul critic, lumea lui Caragiale este preocupată doar de satisfacerea propriului ego, trăind, sau mai bine zis îndurând, progresul în mod grotesc și grosolan. Astăzi se vorbește despre o nouă mentalitate, dar care din păcate este îmbrăcată în aceleași haine vechi. Corupția, ipocrizia, interesul politicienilor pentru binele personal, și nu pentru cel colectiv, snobismul, aviditatea sunt doar câteva dintre defectele pe care scriitorul le reproșa societății sale și pe care le
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
ar fi fost, ci i-ar fi aparținut. Disprețul pe care îl arată față de acesta din urmă - A, ce lume! Ce lume! - este disprețul posedantului față de arivistul redus la matrapazlâcuri. Moralitatea nu îl oprește însă de la adulterul cu soția venerabilului. Mentalitatea lui Tipătescu este cea a unui adevărat reprezentant al claselor dominante. Îl aducem în scenă pe Nae Cațavencu acum, demagogul politic, tratat în grotesc, ca și Rică Venturiano. Acesta practică avocatura și gazetăria. Cațavencu este director-proprietar al ziarului „Răcnetul Carpaților
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
eroi e superficialitatea lor. Pasiunile sau poftele nu le sunt adânci. Ei n-ar comite nelegiuri ori crime ca să le satisfacă.“ Eroii lui Caragiale, continuă Ralea, nu sunt răutăcioși. Iată și argumentul său: „Ei rezumă psihologia, momentul istoric de atunci: mentalitatea în fond bucolică, caracteristică regimurilor cvasi-feudale, și apoi psihologia etnică a românului, lipsită de rancună și de pasiune.“ De altfel, eseistul nu exagerează nici când afirmă că: Sunt puține pagini literare care mai pot da astăzi atâta bucurie ca ale
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
odios din ele. O scrisoare pierdută este apreciată de N. Barbu ca sacră sistemă a oligarhiei burghezo moșierești, sinteza calităților odioase ale politicienilor vremii, relațiile dintre diferitele categorii sociale. Dramaturgul posedă arta tipizării: Fiecare din personajele lui rezumă comportarea, poziția, mentalitatea, cultura unei întregi categorii, păstrând totuși atribute individuale, concrete - apte a le face viabile. Astfel, Prinstanda e simbolul servilismului, Cațavencu al oportunismului venal. N. Barbu propune chiar termenul de cațavencism, reprezentând comportarea demagogică, lipsită de scrupul, în scopul profitului imediat
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
integrată /incluzivă oferă posibilitatea de a ieși din cadrul restrâns al unor valori contextuale la cel universal acceptabil, unde toți suntem ființe umane și toți avem dreptul la educație și dezvoltare pe măsura potențialului individual. Acest concept stimulează schimbarea atitudinilor și mentalităților, precum și a politicilor de excludere și segregare a copiilor percepuți de școală și comunitate ca diferiți de alții. Sunt stabilite principiile educației incluzive și anume: valorificarea tuturor diferențelor copiilor; flexibilitatea În activitatea didactică; cooperarea și comunicarea Între factorii implicați În
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Lidia BÂRCĂ, Viorica MANOLACHE, Gianina POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2131]
-
un număr limitat de școli de masă au devenit școli integratoare și au integrat copii cu CES. Nu avem Încă În România școli incluzive În adevăratul sens al cuvântului, serviciile educaționale de sprijin sunt ineficiente și prea puțin dezvoltate, iar mentalitatea comunității nu s-a Îmbunătățit prea mult În ceea ce privește incluziunea tuturor copiilor În orice școală. Cu toate acestea, În cursul ultimilor ani, au fost derulate o serie de proiecte, coordonate de organisme neguvernamentale, care au avut drept scop crearea școlilor incluzive
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Lidia BÂRCĂ, Viorica MANOLACHE, Gianina POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2131]
-
boșimanii, aborigenii australieni contrazic întru totul ceea ce științele economice ne învață despre om. Pot fi formulate trei ipoteze. Prima care-i vine în minte omului modern este să-i considere pe oamenii epocii de piatră infra-oameni: ființe care au o "mentalitate prelogică 65", aflați în pragul civilizației și al culturii, incapabili, deci, de a gîndi în termeni economici. Ar fi vorba despre o lume pre-civilizată, pre-economică. A doua ipoteză stipulează că avem de-a face cu o civilizație adevărată, caracterizată de
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
pp. 45, 66. 60 Marshall Sahlins, 1976, p. 73. 61 Marshall Sahlins, 1976, p. 52. 62 Marshall Sahlins, 1976, p. 130. 63 Marshall Sahlins, 1974, p. 168. 64 Evans-Pritchard, 1994, p. 213. 65 Ideea potrivit căreia popoarele "primitive" au o mentalitate "prelogică" a fost susținută mai ales de Lucien Lévy-Bruhl în La mentalité primitive, Alcan, 1922. 66 Adam Smith, Recherches sur la nature et les causes de la richesse des nations, Guillamin, 1881, p. 17. Filosofia morală a lui Adam Smith nu
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
oficialii de la Exxon au ignorat comportamentele sale legate de această problemă până când a fost prea târziu. Alte exemple dezastruoase de management doar pe baza rezultatelor includ scandalurile legate de economii, împrumuturi și trafic de informații confidențiale care au marcat sfârșitul mentalității de tipul „câștigătorul ia toți banii” specifică anilor ’80. În fiecare dintre aceste cazuri, comportamentele neadecvate duc pozitive pe termen scurt și la rezultate negative pe termen lung. Rezultatele susținute necesită un management precis. Managerii trebuie să știe exact ce
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
romanului consistență epică. Finalul este simbolic, stingerea tânărului e dedramatizată printr-o buclă a resemnării victorioase, căci personajul domină grozăvia morții absurde prin puterea autointrospecției și printr-o înțelegere calmă a existenței. Romanul sintetizează cu acuitate și un ansamblu de mentalități, comportamente, reacții și atitudini ale tinerei generații de orășeni instruiți din anii ’70. Acest profil de generație e trasat cu o luciditate surprinzătoare în epocă. Cartea e în același timp și un poem al orașului modern. Dulce ca mierea e
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288939_a_290268]
-
parte pe terenul limbii literare, unde rolul marilor creatori este deosebit de însemnat, dar este inadmisibilă pentru limba populară, unde rolul comunității este hotărîtor în selectarea și generalizarea inovațiilor, deseori ele însele izvorîte printr-o participare colectivă, ca urmare a unor mentalități comune, a unor predispoziții articulatorii sau psihice etc. De altfel, chiar în cazul limbii literare, acceptul social este elementul de bază al viabilității inovației lingvistice, în alte condiții, creația individuală rămînînd la nivelul unui simplu fenomen trecător și nesemnificativ pentru
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
Paris, 1971 Munteanu, Ștefan, Scrieri alese, Editura "Clusium", Cluj-Napoca, 2003 Nagy, Rodica, Sintaxa limbii române. Unități, raporturi și funcții, Institutul European, Iași, 2005 Negulescu, P. P., Opere inedite. I. Problema cunoașterii, Editura Academiei, București, 1969 Neț, Mariana, Lingvistică generală, semiotică, mentalități. O perspectivă de filosofie a limbajului, Institutul European, Iași, 2005 Nida, Eugene A., Componential Analysis of Meaning. An Introduction to semantic Structures, Mouton, The Hague Paris, 1975 Nida, Eugene A., Traducerea sensurilor. Traducerea posibilă și imposibilă, Institutul European, Iași, 2005
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
Editura Științifică, București, 1974, p. 57-67. 275 Vezi în acest sens Herbert Landar, Language and culture, Oxford University Press, Oxford, 1966, unde se fac analize ample ale modelelor comportamentale din perspectiva sensului cuvintelor. 276 Vezi Mariana Neț, Lingvistică generală. Semiotică. Mentalități, O perspectivă de filosofie a limbajului, Institutul european, Iași, 2005, p. 61. 277 Vezi Eugen Coșeriu, Introducere în lingvistică, p. 58-59. 278 Theodor Capidan, Limbă și cultură, Fundația regală pentru cultură și artă, București, 1943. 279 Georges Matoré, La méthode
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
Cuvânt înainte Scopul acestei monografii este acela de a pune în circulație informațiile cu privire la tema propusă , în vederea formării unor mentalități sănătoase. De fiecare dată când apare o disonanță în comportamentul , atitudinea sau mentalitatea oamenilor, reacția imediată constă în a propune metode de formare și mai ales de transformare a acestora. Trebuie luat în seamă ce ne învață teoriile disonanței cognitive
Conceptul de libertate în filosofia modernă by Irina-Elena Aporcăriţei () [Corola-publishinghouse/Science/663_a_1310]
-
Cuvânt înainte Scopul acestei monografii este acela de a pune în circulație informațiile cu privire la tema propusă , în vederea formării unor mentalități sănătoase. De fiecare dată când apare o disonanță în comportamentul , atitudinea sau mentalitatea oamenilor, reacția imediată constă în a propune metode de formare și mai ales de transformare a acestora. Trebuie luat în seamă ce ne învață teoriile disonanței cognitive sau ale influenței sociale. Într-o situație de schimbare, oamenii obișnuiți acționează în
Conceptul de libertate în filosofia modernă by Irina-Elena Aporcăriţei () [Corola-publishinghouse/Science/663_a_1310]
-
Kraus a examinat evoluțiile de pe scena social-politică și culturală în lumina unei reflecții principiale asupra valorilor. În degradarea limbajului public, bunăoară, vedea simptomul coruperii spiritului și al degradării relațiilor interumane. Căci defectele din caracterul unui om, cele ale gândirii și mentalității unei comunități se exprimă în modul în care se vorbește și se scrie. Ținta atacului lui Kraus a fost cu deosebire limbajul foiletonului, un gen jurnalistic foarte gustat în Viena timpului. Ceea ce acuza Kraus la acest gen era amestecul O
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
științifice a Occidentului drept o cultură printre altele. Pentru el, ca și pentru gânditorii epocii luminilor, viața bună și guvernarea bună, inspirate și conduse de rațiune, se situau deasupra tuturor acelor deosebiri WITTGENSTEIN ȘI RUSSELL 347 care se exprimă în mentalități și tradiții culturale. În exercițiul rațiunii, Russell vedea forța capabilă să dizolve pasiunile și idiosincraziile care îi despart și-i opun adesea pe oameni. Acel spirit raționalist pe care l-a promovat prin întreaga sa operă se opunea exaltării romantice
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
de vedere religios.“48 Ce a avut în vedere Wittgenstein atunci când a calificat punctul de vedere din care examina toate problemele care îl interesau drept „religios“? Pot fi formulate unele supoziții în această privință. Ca și alte minți pătrunse de mentalitatea științifică modernă, Russell nu putea înțelege cum este cu putință ca atitudinea fundamentală a unei persoane cultivate față de problemele vieții omenești să fie puțin afectată de reflecții ce se sprijină pe temeiuri și argumente. Wittgenstein a fost tocmai o asemenea
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
satisfacă dorințe și interese de ordin material, Wittgenstein credea că în forma lor autentică, originală, aceste ritualuri sunt pur expresive. „Înfățișarea unei dorințe este eo ipso înfățișarea împlinirii ei. Magia a înfățișat o dorință; ea exprima o dorință.“63 Datorită mentalității sale raționaliste, Frazier este incapabil să înțeleagă practicile magic-religioase. El îi atribuie omului arhaic motivații ale omului modern, în primul rând intenția de a stăpâni forțele naturii: „Ce îngustime a vieții sufletești la Frazier! Ce incapacitate de a înțelege o
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]