13,179 matches
-
Ce sens are să-i spui unui om de pildă că urmează să moară în curând, de vreme ce el oricum nu poate schimba lucrul ăsta? ― Exact, îl aprobă una dintre Marii. Stin mi-a ținut și el deunăzi o prelegere interesantă despre minciună. Concluziile lui erau asemănătoare, numai că se refereau la conducerea politică pe care încearcă el să o pună în practică acolo în Sat. Și el a încercat să mă convingă de utilitatea minciunii. ― Și Rim minte de-ngheață apele, completă
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
și el deunăzi o prelegere interesantă despre minciună. Concluziile lui erau asemănătoare, numai că se refereau la conducerea politică pe care încearcă el să o pună în practică acolo în Sat. Și el a încercat să mă convingă de utilitatea minciunii. ― Și Rim minte de-ngheață apele, completă cealaltă Marie. Abatele îi privi pe rând și apoi barba i se mișcă într-un fel despre care se știa că ascunde un zâmbet. ― Ei bine, am dat fiecăruia dintre voi câte un
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
să acceadă nici măcar accidental în asemenea funcții. Crima pe care o înfăptuise el doar cu câteva zile în urmă era un exemplu clar. Dacă Murrelius ar mai fi trăit, atunci probabil că ar fi continuat să otrăvească mințile tuturor cu minciuni sfruntate. Și nu ar mai fi realizat niciodată șanțurile, și nici nu ar mai fi domnit liniștea printre ei. Poate că s-ar fi împărțit chiar în două tabere și ar fi pornit o confruntare violentă. Crima aceea fusese necesară
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
spui așa ceva unei doamne, surâse Maria. ― Doamna nu e nici ea ruptă din Soare... Minte aproape de fiecare data când mă vede. Sfinte Augustine, ține-mă și umbrește-i judecata, fiindcă niciodată n-am fost prea iscusită la genul ăsta de minciuni! ― Și ce-ai vrea să-ți spun? Că sunt fiica lui Radoslav? Că știi că el n-a fost mereu homosexual? Că moartea mamei l-a făcut să fie așa? Uite, acum ți-am spus, izbucni femeia. Rim se holbă
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
ținute de Radoslav atât de departe de mintea iscoditoare a lui Rim. ― Vrei să spui că știe ce gîndim? ― Nu, nicidecum. Citește doar emoțiile. Știe când ești supărat, când vrei să-i ascunzi ceva... De fapt, în general, simte orice minciună. Rim își notă în minte să mediteze dacă ar putea tolera în imediata lui apropiere un om cu asemenea însușiri. Chiar dacă percepția lui se reducea la sentimente, pericolul era mare. Cu o singură vorbă, Maria pecetluise soarta tânărului călugăr. Trebuia
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
soldatului să plutească în aer. ― Îți mai aduci aminte că le-am spus că unul din motivele pentru care dorim să venim aici este să găsim originile adevărate ale dinastiei Boszt? ― Desigur. ― Într-un fel nu a fost chiar o minciună... Chiar mi-am dorit să descopăr... ― Să nu-mi spuneți că din cufărul ăsta minunat, îngropat într-o mizerie de colibă unde putea căuta oricine, au ieșit două dintre cele mai mari mistere ale Universului. ― Două? hohoti Kasser. Trei! Trei
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
pe Kyrall, dar rămâneau totuși în viață. Cu toate astea, motivul care fusese cât pe ce să-l omoare pe Aloim era jignirea pe care o adusese Mariei. Quintul simțea că e gata să se piardă în țesătura complicată de minciuni și adevăruri pe care i-o serveau cei din jurul său. Și nu știa decât un singur fel în care ar fi putut să grăbească îndeplinirea misiunii, așa încît ea să se încheie cât încă Maria nu-i alterase de tot
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
om cu adevărat excepțional și nu putea să nu-l compare cu Aloim. Trădătorul! Maria îi povestise cum Aloim aproape că-i spusese lui Rim că mai are o soră geamănă și că fusese nevoită să inventeze la iuțeală o minciună pe care, cu cât o analiza mai mult, cu atât își dădea seama că era mai greu de crezut. Abatele nu știa cum gândesc quinții, dar în anii lungi ai vieții sale învățase că e greu să te îndrăgostești de
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
un sertar. De acolo extrase o seringă hipodermică pe care începu s-o rotească distrat între degete. ― Noi, aici, în Abație, obținem întotdeauna mărturisiri complete. Nu condamnăm pe nimeni fără a fi siguri că e vinovat. Pentru a evita însă minciunile, ne ajutăm de serul ăsta, o mică minune pe care frații noștri savanți au pus-o la punct cu multă vreme în urmă, pornind de la o rețetă cunoscută încă de pe vremea Războaielor Mondiale. Îi ajută pe oameni să spună adevărul
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
unii nu vor putea lupta în rand, dar eu unul sunt convins că au alte calități... - Vorbele tale nesăbuite ne pun pe toți în mare încurcătură, îl întrerupse Arrus cu glas ferm. Nu asta doream să auzim de la tine. - Preferați minciuni? Cum aș putea să le spun, Arrus, de vreme ce am ales să fiu un fiu demn al Kyrallului, locul unde chiar tu spuneai că mințile nu pot avea ascunzișuri? Aveați oare nevoie de un preot care să stea cu gluga ridicată
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
el unul simțea mai degrabă o plăcere la gândul că în curând lupta avea să fie angajată, iar clonele înfrînte. - Stăpân Suprem vrea știe când voi dați nouă nave. Bella trase adânc aer în piept și se pregăti să spună minciuna pe care o ticluise cu multă vreme înainte, împreună cu N'Gai Loon. - Spune-le părinților tăi că există două feluri de zbor: unul pe lângă o planetă, spuse Bella învîrtindu-și degetele mâinii drepte în jurul pumnului stâng. Ăsta e simplu. Și bahlah
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Regulamentului canonic 14. CEI DOI BĂRBAȚI SE PRIVEAU cu conștiința clară a faptului că fiecare avea ceva important de spus. Se cunoșteau mult prea bine pentru ca vreunul din ei să spere să-l poată înșela pe celălalt. Nu puteau exista minciuni între ei, ci doar jumătăți de adevăr. Dar chiar și ele puteau servi tocmai la a sublinia ceea ce nu se rostise. - Rade, câteodată mă întreb dacă onoarea asta de care m-am cramponat în toți anii ăștia nu e cumva
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
nu știm exact cum am făcut, dar ai dreptate. Nu sunt siguri. Iar eu nu am trădat nimic astăzi, ba chiar cred că am reușit să-l derutez puțin. Mint încă foarte bine. - Ești aspru cu tine însuți... - Nu, Maria. Minciuna e arma celor puțini în fața celor mulți. Sunt forțe pe care pur și simplu nu le poți stăvili. Tot ceea ce pot spera e să le deviezi destul de iute pentru a scăpa cu viață. Vin vremuri interesante. "Vă cunosc prea bine
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
avem nici un ucigaș printre noi, mârâi Xtyn ridicând în același timp între ei un mic nor de praf. - Nu mă sperii, băiete. Nu m-ar mira să fii chiar tu cel pe care îl căutăm. Tânărul zâmbi larg. - Adevărul și minciuna se împletesc caraghios în vorbele tale. Eu l-am omorât, dar nu sunt ucigaș. Străinul clătină din cap și se întoarse către ai săi. Pentru o fracțiune de secundă, Xtyn se trezi că aude vocea ly a tribului Ulanni. Putea
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
a se lupta împotriva altor oameni. Arrus ridică un deget amenințător: - Știu unde vrei să ajungi. Vrei să spui că victoria împotriva tribului Ulanni este argument că felul în care am trăit de atâta vreme pe Kyrall e doar o minciună, că putem să ne unim, că putem să sădim atâția arbori negri câți dorim și tot așa... Xtyn zâmbi mulțumit. - Sunt multe lucruri pe care nu le înțeleg. Nu pricep și pace, de pildă, de ce amintirile sunt exceptate de la vocea
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
pretins că e Maestrul Ordinului quinților, iar voi ați răscolit jurnalele și v-ați dat seama că eu am fost odată operator pentru un quint. - Și c adevărat? - Da. Știți bine asta. Nu are sens să neg. - Nu spui niciodată minciuni..., zise Oksana pe un ton care ar fi putut însemna orice. - Așa c, încuviință Alaana. Oksana se ridică în picioare și se sprijini de ușă. - Cum erau quinții? - Nu foarte interesanți. Mintea lor era liniară, uneori aveam impresia că gândesc
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
psiac. Fără un cuvânt, Oksana dădu să plece din camera Alaanei. În pragul ușii se întoarse însă zâmbind larg. - Nu numai că minți, dar o faci și prost. Am în mine amintirile a doi oameni care au fost obișnuiți cu minciuni mult mai subtile. Poate că nu știu exact cum funcționează mintea umană. Sunt însă expertă în felul în care funcționează sufletul. L-ai iubit cu disperare pe quintul ăla, în ciuda felului jalnic în care încerci să ascunzi asta. Rămâne să
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
noi operatori avea să dureze ceva vreme, îndeajuns pentru ca ea și ceilalți să-și piardă urma. Oksana zâmbi acestui gând. Nu era pentru prima dată când pleca să se ascundă. În fapt, întreaga ei viața fusese doar o înșiruire de minciuni și planuri menite a camufla secretul ei cel mai de preț. Ca întotdeauna când se simțea deprimată sau înfricoșată, era pe punctul să se întrebe dacă amintirile din vremea primilor ani ai adolescenței merită să se transforme într-un asemenea
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
la rândul lor păreau că păzesc intrarea într-o cameră. - O să le ucid chiar acum, scrâșni Lelea Hinnedi la vederea Maestrului său. - Ohoho! Ce viteaz ești acum, că ți-a venit și un sprijin moral, care să te îmbete cu minciuni și să-ți ofere o scuză ca să ucizi, îl contră Maria cu o voce rea și fără să se miște din cadrul deschizăturii strâmte din piatră. - Șaptesprezece ani am îndurat... - Asta ziceam și eu, își reluă femeia vorbirea șuierată. Și n-
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
și o făcu aproape strigând: spuse burgunzilor că le înțelege nerăbdarea și îi asigură că armata lui Etius va ajunge la Lemanus de acum în douăzeci de zile. Acela era, de fapt, mesajul, însă el știa bine că era o minciună, căci cu greu armata lui Etius ar fi putut să treacă Alpii înainte de sfârșitul lui aprilie. Și, de fapt, care armată - căci era vorba doar de câteva mii de soldați când părăsiseră Ravena. Voia să se întoarcă la subiect, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
seama că era supus unui examen chiar și din partea sa. Era o situație stânjenitoare. Fusese trimis cu ordinul de a promite chiar și imposibilul, fiindcă alianța cu burgunzii era vitală. Cu toate acestea, hotărî să nu meargă prea departe cu minciuna: — Nu mai puțin de treizeci de mii de soldați și încă pe jumătate cavalerie! proclamă cu glas tunător. Păreri contradictorii se ridicară printre burgunzi, iar prin mulțime se porniră discuții aprinse. Mulți aprobau mulțumiți și comentau cu satisfacție acel anunț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
încruntat și părea foarte concentrat pe un gând. Gualfard, spumegând de furie, se zbătea între gărzile lui Chilperic și continua să strige ocări către el. — Ordalia! strigă deodată. Cer ordalia! Proba armelor o să arate că acuzațiile romanului ăstuia sunt numai minciuni! La acele cuvinte, un singur strigăt izbucni, răspândindu-se cu repeziciune prin mulțime: — Da! Ordalia! Ordalia! Gânditor, regele burgunzilor rămase tăcut câteva clipe, urmărind freamătul partizanilor acuzatului. Apoi, cu gravitate, încuviință, întorcându-se către Sebastianus: — E drept. Gualfard e de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
brațele și se rezema de perete, cercetându-l atent, Sebastianus se simți prins în laț. Privirea rece și atentă a lui Gundovek îl măsura din cap până în picioare țintuindu-l pe linia - subțire ca o lamă de brici - ce desparte minciuna de adevăr. înțelese că ar fi fost inutil să se arate jignit. — Eu... Nu pot, firește, să știu mai multe decât comandantul meu, dar pot să-ți garantez pe onoarea mea că intenția lui de a ajunge aici cât mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
nu te-ai fi luptat. Văzând expresia nedumerită a lui Sebastianus, adăugă: — Tu ești valoros, dar nu prost. Și în plus, ești un om de onoare, iar un om de onoare cu ceva minte nu-și riscă viața în numele unei minciuni sfruntate. — Ieri, totuși, nu te-ai arătat prea convins că te puteai încrede în cuvântul meu în privința trădării lui Gualfard. Gundovek ridică din umeri. — Gualfard era deja condamnat, oricum ar fi decurs adunarea; l-aș fi înlăturat în doar câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
sfâșiate între soți și părinți, alegeau să se consume în posturi, rătăcind ca niște spectre, cu trupurile lor scheletice, pe mozaicurile luxoase ale propriilor villae. Ea, în schimb, nu avea înclinații nici pentru autoflagelare, nici pentru o viață trăită în minciună. Dacă esențialul noii credințe putea fi rezumat în promisiunea raiului pentru cei umili și totodată amenințarea cu iadul pentru cei ce se osândeau, ei bine, atunci ea nu era umilă, cu siguranță; osândită, în schimb, era, în mod cert. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]