10,805 matches
-
a neliniștit gândirea noastră europeană ajunsă în fața descoperirii existenței, a cărei autonomie față de morală trebuia pusă în acord cu divinitatea. Asta i-a determinat pe unii să afirme că omul e un animal cu conștiința bolnavă, dominat de un sentiment tragic al existenței. Mai înainte danezul Kirkegaard a scris un tratat al disperării, a cărui lectură într-adevăr te poate îngrozi pentru totdeauna. Fiindcă, se spune în el, "creștinismul a descoperit o nenorocire pe care omul n-o cunoaște, ca om
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
apuca, Doamne ferește, să îmbrățișez cine știe ce doctrină sau credință care m-ar rupe de viața mea trecută și de eforturile mele care mi-au iluminat tinerețea. COMPROMISUL CU PRIETENII Cum se face, cum reușește un român să întoarcă pe dos mănușa tragică și s-o arunce în față destinului? Dintr-un dușman potențial își face un prieten pe viață. Devenind bucureștean și debutând în literatură, eram invitat la cenacluri, la revelioane. Asistam la veselia generală crunt și plin de orgoliul răspunderii universale
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
de idei, și nu renunțăm la ele nici atunci când vedem că din pricina lor ni se destramă căminul, ne pierdem prietenii și, uneori, în condiții excepționale, de convulsie socială, ne pierdem chiar libertatea și viața. Compromisul cu ideile e un lucru tragic, fiindcă omul simte instinctiv că ideea aceea e chiar el, în timp ce un om, un lucru, un obiect nu e decât ceea ce a dat el în afară, o investiție, dintre care cea amoroasă angajează mai mult sau mai puțin din ființa
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
gânditor idealist care imaginează o asemenea utopie, care e în felul ei sublimă. Dar e utopie fiindcă niciodată omul nu și-a îmbunătățit condiția prin renunțare voluntară la ceva, prin virtute, ci prin epuizarea unei experiențe, chiar dacă cu rezultate previzibil tragice. Numai asta îl convinge, sau mai exact numai asta l-ar trezi, în cazul de față, din beția posesiunii. Țelul, în această lume, zice gânditorul, nu este consumul, ci folosirea vieții. Ei bine, bucuria asta a vieții este să ai
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
copil și mai ales să spargă geamurile și vitrinele orașului cu 150 țipătul său care era atât de pătrunzător și de o atât de înaltă frecvență încît urechile obișnuite nu-l percepeau. Mama, cu amorul ei adulterin, are un sfârșit tragic, și aici interesul cărții devine maxim. Soțul a inventat pentru ea suferințe inumane. De pildă s-o facă să asiste la un pescuit de țipari folosind drept momeală capete moarte de cal, pline cu viermi. Femeia moare. Apoi când armatele
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
se petreceau, așa cum nu credeam în lucrurile nefirești. Acest sentiment de neîncredere care mi se năștea în conștiință în acea toamnă era adânc și cu anii a devenit foarte stabil și m-a eliberat pentru multă vreme de presiunea timpului tragic... Răsturnări nefirești... puteau avea o durată... nu puteau avea viitor... ― Te duci la București, reluă tata... Și cu o insistență cu care vocea sa groasă se ferea să ma sperie, dar nu șovăia să mă facă totuși să înțeleg că
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
însuși cu tot ceea ce reprezintă. O greblă în ochii lui nu era o simplă greblă, iar un cal, un simplu cal. Punerea sub semnul întrebării a plugului sau a vitei, a gardului și a bătăturii sale, capătă deodată un caracter tragic. Întrucât asta e mai puțin tragic decât tristele peregrinări ale lui Swann și căsătoria lui nedorită cu o demimondenă? DESPRE "INTRUSUL" Intrusul a fost scris în vara anului 1967, imediat după Moromeții, voi. II, și fără să se fi născut
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
greblă în ochii lui nu era o simplă greblă, iar un cal, un simplu cal. Punerea sub semnul întrebării a plugului sau a vitei, a gardului și a bătăturii sale, capătă deodată un caracter tragic. Întrucât asta e mai puțin tragic decât tristele peregrinări ale lui Swann și căsătoria lui nedorită cu o demimondenă? DESPRE "INTRUSUL" Intrusul a fost scris în vara anului 1967, imediat după Moromeții, voi. II, și fără să se fi născut din vreun embrion mai vechi, cum
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
să acționeze să ajungă inginer electrician, dar eșecul său vine din altă parte și îl antrenează și pe acest plan spre nereușită. Cu toate astea, eu nu4 consider nici învins și nici victimă. Este un om care face o experiență tragică pentru timpul său, și îl consider în afara categoriilor adaptabil sau inadaptabil. Nu numai că nu e inadaptabil, ci e un constructor al unei noi lumi. Într-un cuvânt, este un erou al timpurilor noastre moderne, în care noțiunile învingător și
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
într-o cursă: intervine Luther, care îl asigură că i se va face dreptate. I se face, dar, o dată prins, eroul este condamnat să i se taie capul pentru delictul de revoltă împotriva ierarhiei. Kleist însuși, după ani de zbateri tragice, se sinucide... Desigur, dacă tribulațiile bietului Ioanide ar fi fost descrise realist de către creatorul lui, n-ași fi fost atât de rău impresionat de acest roman (Scrinul negru). În carte, lui Ioanide i se deschid toate ușile, fără să i
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
Cu câteva luni înainte părăsise Cuba și se internase într-o clinică. Viața sa deci avea să se curme peste câtva timp și, curajos, a ales el însuși momentul și modul. Și-a oferit sieși și admiratorilor săi un final tragic, in locul unuia obișnuit, cu suferință atroce și anonimă. "Nu vreau să plătesc, și-o fi zis el, bucuriile vieții mele cu chinurile finale, nedrepte și înjositoare. Un act de voință mă poate scuti de acest tribut, și lașitatea de
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
umilă, sau cu pușca în mână, la vânătoare sau la pescuit... Sadoveanu îndeamnă să punem scriitorilor români întrebarea: ce este omul? Cum răspund ei la această întrebare? Omul e o ființă însetată de iubire și nemurire. Sfârșitul său e totdeauna tragic. Ne vine acest răspuns gîndindu-ne la Eminescu. Omul e un comediant al prostiei, când nu e demn de compătimit, răspunde Caragiale. Iar Bacovia ni-l arată strivit de ploi putrede și amurguri violete, în timp ce Arghezi ni-l arată încătușat în
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
să iasă victorios În discuții, fiindcă Uri era la rândul său Înzestrat cu o inteligență pătrunzătoare, nu mai puțin ascuțită decât a lui Fima. Aveau În comun tendința de-a trece cu ușurință, aproape pe nesimțite, de la ridicol la empatie tragică și Înapoi. Și de-a distruge din două propoziții o argumentație pe care o construiseră În cel puțin un sfert de oră. În serile de vineri pe care le petrecea la Uri și Nina, Fima era În cea mai bună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
și India nu sunt țări arabe. —Ei și? Ce-i cu asta? Ce-ți pasă ție? Întrebă bătrânul, intonând cuvintele ca un cantor la rugăciune, cu un zâmbet șiret și blând, am găsit noi cumva un răspuns satisfăcător la Întrebarea tragică „cine e evreu“, ca să Începem să ne spargem capetele și cu Întrebarea cine e arab? Fima, disperat, sări de pe scaun și se repezi la raftul cu cărți, să aducă enciclopedia, sperând să-i Închidă gura tatălui său o dată pentru totdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
pentru altă dată, Întrucât nu erau doar una sau două și păreau nedrept de Împovărătoare. Aprinse ceainicul electric ca să-și facă o cafea, potrivi radioul pe un post cu muzică, nimerind exact peste Recviemul lui Fauré, ale cărui prime note tragice Îl făcură pe Fima să se ducă la fereastră și să privească timp Îndelungat În direcția dealurilor Betleemului. Oamenii despre care vorbise tatăl său, cei care Încă nu se născuseră, care vor locui aici peste o sută de ani, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
mai erau portocale și nici biscuiți. Tamar Îi spuse că n-avea importanță, Îi mulțumi. Se simțea deja mai bine. El era Întotdeauna atât de bun. Mărul lui Adam, prea proeminent la ea, nu i se părea acum caraghios, ci tragic. Din cauza acestui sentiment de tragism se Îndoi că aceia care vor veni după ei, Yoezer și contemporanii săi, vor reuși cu adevărat să ducă o viață mai cumpătată decât a lor. Cel mult, cruzimea și prostia vor căpăta forme mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
să specifice dacă era de altă părere. Într-o țară civilizată, Încercă Wahrhaftig să readucă discuția la un nivel normal și logic, Într-o țară civilizată nu vi s-ar permite să spuneți lucruri atât de macabre despre acest subiect tragic. Există lucruri despre care nu se glumește nici măcar Într-o discuție particulară Într-o cameră Închisă. Dar Fima al nostru e dependent de paradoxuri, iar tu, Gad, te bucuri de orice ocazie de a-ți bate joc de guvern, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
În același timp, și că această Îmbinare a fasciculelor de lumină era cea care crea A Treia Stare, aflată la distanță egală Între trezia totală și somnul cel mai profund, dar totodată diferită de amândouă. Nu există o pierdere mai tragică pe lume, decât aceea de-a rata cea de-A Treia Stare. Lucrul acesta se putea Întâmpla din cauza buletinelor de știri de la radio, treburilor, dorințelor superficiale și goanei după deșertăciuni și banalități. Toată suferința, Își spuse Fima, tot ce e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
tocmai legătura cu el, cu Fima, dar că Yael știa perfect că el nu se considerase niciodată apt pentru paternitate, rolul acesta Îl speriase Întotdeauna de moarte și cu toate astea uneori i se părea că asta fusese o greșeală tragică, că totul ar fi putut fi complet diferit, ar fi putut fi pur, numai dacă... Yael Îl Întrerupse din nou, zicând cu răceală: — Termină-ți odată cafeaua, Efraim. Trebuie să plec. Fima o Întrebă unde pleca. S-ar fi bucurat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
ne prezenta un tip cu un păr foarte cârlionțat, lucru rar întâlnit la ruși, cu niște perciuni imenși, dar cu o față vioaie, îi aparținea lui Alexandr Sergheevici Pușkin. Pușkin și Lermontov mi se păreau foarte veseli și optimiști. Nimic tragic, ochi vioi, poeziile lor se învățau ușor și nici nu-mi venea să cred că ăștia au murit duelându-se. Nu între ei, firește. În literatura rusă era un banc conform căruia, dacă un scriitor rus nu moare foarte devreme
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
ciudat ? a remarcat ea. De obicei, ne descria totul, până în cele mai mici detalii. Eu nu știu nici cum se numește cartea. La câți bani a primit, a răspuns Irene, trebuie să fie o poveste de dragoste care se termină tragic. Fiți atente la ce vă zic: personajul principal moare până la urmă. Cele trei prietene au terminat „curcubeul”, după care au mai tândălit-o vreo jumătate de oră încercând să ghicească firul narativ al romanului. Alice le rugase să aștepte până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
simț al umorului. Nu voia să sară ca arsă la atingerea unui bărbat. Oamenii îi plângeau de milă din cauza acestui soi de respect de sine care-i anula toate șansele; până și fetele din clubul sushi o considerau o mixtură tragică de șoarece de bibliotecă și snoabă, o ființă incapabilă să atragă un bărbat și o femeie care-i punea pe fugă pe puținii care încercaseră să se apropie de ea din proprie inițiativă. Poate că într-adevăra Mary își sabotase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
la prima ei aventură, care face cunoștință cu dezastrul pe râul Salmon. Mary s-a minunat de faptul că ideea asta părea s-o transforme chiar și în mintea ei, o făcea mai slabă și mai puternică - sortită unui final tragic, dar mult mai pasionantă ca personaj. Era uluită să-și dea seama cât de geloasă fusese pe Jina în tot timpul ăsta. Mary a ajuns la liziera de copaci din lungul râului și-a oftat când picioarele goale i-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
vedea pe așternutul imaculat desenul roșu al unor frunze de palm cu fibre dureroase, ce-și mutau locul pe măsură ce-și mișca mâinile agitate. După ce-și termina o toaletă complicată cu grima unui actor, începea să joace comedia tragică a vieții de toate zilele, cu un program barbar de osteneli mărunte și zadarnice. Era dejunul cu oaspeți sau ca oaspe, la ore târzii și cu meniuri ucigătoare. Dar nemulțumirea lui n-avea voie să se manifeste în afară, ci
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
e mai chic decât să asiste la meciurile oficiale. De altfel, ei îi plăceau busturile goale asudate, mușchii întinși, viața brutală și în plin aer. Pe când ceilalți își cheltuiau acolo energiile sau își consumau lenea, Maxențiu trăia ceasurile unui efort tragic pentru ca resorturile 168 lui, toate, să stea la postul lor de funcționare; ca nu cumva sărmanul corp, tot mai deznodat, să se desfacă din toate niturile așa cum avea senzația permanentă. Prințul Maxențiu se plimba pe pistă corect sau sta pe
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]