10,599 matches
-
a fost dat să cunosc în persoana unui amic căruia nu i se putea reproșa nimic, și asta începând cu cele cinci progenituri ale Societății de Asigurări unde lucra nevastăsa. Insul își vedea liniștit de slujbă, de plimbatul câinelui, de gunoi și aprovizionare când, subit, avu prima criză instigatoare. Oprit în fața ușii blocului îl luă de guler pe vecinul de dedesubt întrebându-l de unde are miliardul pe care l-a pierdut la Safi și celelalte sute de milioane din care și-
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
în care au găsit-o pe chinezoaica aia din o mie de bucăți. Cunoașteți? Cunoaștem și chiar am aici ceva... Urmează o chestie atât de suspăncită că e cazu’ să dați afară din camera de lectură copiii, pisica birmaneză și gunoiul. Individul numit cu un singur nume Dânsu, se apleacă și scoate din sac un fel de ceva care poate fi mitralieră, arbaletă sau orice altă chestie asasină de care atârnă un lanț ca un laț. Cei de față ridică mâinile
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
arată chitanța de plată la întreținere, contractul de închiriere, de... Dar nu văd legătura. Sigur că n-o vezi, că de aia aveți și zăpadă pe carosabilul blocului. Posibil că nici impozitul pe venit global nu l-ați plătit. Apoi gunoiul, taxa de streașină, asigurarea de risc, mașină, accident și evident că mai ai și chef să te dedai la Capră, zoofilule ! Știți... Știm tot că de aia și suntem aici în persoana mea ca reprezentant. Dumneata ai cam băut . Nu
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
război, nu ca mine, după aproximativ o lună nimeni n-a mai vrut să-mi acorde vreun credit, un respiro, sau măcar o țigară, și erau oameni pe care-i cunoșteam de mult, fumam acum propriile-mi chiștoace pescuite din gunoi pentru că soția mea refuza să mai ducă gunoiul, și, În cele din urmă, au izbucnit, inițial temperat, ultragiile, un șofer, de exemplu, m-a scuipat din mașină, ai luat premiu, bă, nenorocitule, și tot un pîrlit ai rămas, uită-te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
nimeni n-a mai vrut să-mi acorde vreun credit, un respiro, sau măcar o țigară, și erau oameni pe care-i cunoșteam de mult, fumam acum propriile-mi chiștoace pescuite din gunoi pentru că soția mea refuza să mai ducă gunoiul, și, În cele din urmă, au izbucnit, inițial temperat, ultragiile, un șofer, de exemplu, m-a scuipat din mașină, ai luat premiu, bă, nenorocitule, și tot un pîrlit ai rămas, uită-te la trenciu’ tău, pute-a tămîie, aici i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Înfiorător din camera de la stradă, probabil că-i făceau baie unui deficitar motor. Și, cu banii lor, am luat Într-un fel cu mîndrie apartamentul ăsta, Într-un cartier Înecat În funingine, În imediata apropiere odorifică a fostei gropi de gunoi a orașului, un cartier suprapopulat cu erudiți și infernal de zgomotos. Trec tramvaie, de la cinci dimineața, camioane grele, zbîrnîie ferestrele, perdelele, basculante, autobuze, motociclete de curse, mașini cu remorcă, căruțe, cîini cărora le place să latre, noaptea se repară continuu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Simplă bastonadă de salubrizare citadină! Acest sublim și concis elogiu adus ciomagului nu este, din păcate, bisat. Însă trombonul revine pentru o ultimă dată, pentru a Întipări fraza În urechea publicului meloman: „Iată cum bastonada trasă bișnițarilor, proxeneților, cocotelor, incendiatorilor, gunoiului social, provocatorilor, agresorilor din piața rușinii, devine pentru A. C. prilej de a insulta poporul care-l hrănește”. Și reapare, fulgerător, tema principală, la baston. Pe spinarea poporului care te hrănește. Aceasta-i cauza pentru care mă duc din nou la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
număr mic de Înmatriculare și antene ridicate amenințător. Transportînd polițiști, militari, civili cu aer opac. Lumea e tot mai agitată. Totuși predomină cei bucuroși că vor putea circula din nou, În sfîrșit, cu mașina prin centru. Că s-a măturat gunoiul din intersecție. Celălalt, din noi Înșine, nu contează. Cu el ne-am obișnuit. GÎndurile circulă liber direct prin mijlocul lui de ani de zile. Și-mi aduc aminte de acea Înregistrare de la Timișoara, transmisă de Europa Liberă. Țipetele, strigătul plin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
sau ce sînt, final cu punere pe gînduri, din cauza simbolisticii necruțătoare, a coroanei verzi, a revolverului. Filmul este tot atît de străveziu pe cît se dorește de afund, nu mi-a plăcut decît Începutul, filmat la firul ierbii și al gunoaielor printre care aparatul intră-n bloc pe-o muzică superbă, În cea mai bună tradiție a cinematografiei din est, În special poloneze. În rest, pelicula-i oarbă, are scame, nu vede nimic. Cum spuneam, spre deosebire de Pintilie, Daneliuc a făcut un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
cuțit de vînătoare ca pentru grizzly. Subiectul filmului e limpede și amar: un taximetrist solitar bate noaptea străzile New York-ului și-i descoperă treptat urîțenia, Întunericul, se Îndrăgostește de Cybill Shepherd, acumulează o ură tot mai densă față de sordidul și gunoaiele metropolei, ce trebuie măturate, șterse de pe hartă, și tot zice chestia asta cu gunoaiele, metaforă pentru prostituate, negri, drogați, homosexuali, Cybill Îl părăsește fiindcă o dusese la un film porno, așa că vine clipa cînd va ține-n mînă toate motivele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
solitar bate noaptea străzile New York-ului și-i descoperă treptat urîțenia, Întunericul, se Îndrăgostește de Cybill Shepherd, acumulează o ură tot mai densă față de sordidul și gunoaiele metropolei, ce trebuie măturate, șterse de pe hartă, și tot zice chestia asta cu gunoaiele, metaforă pentru prostituate, negri, drogați, homosexuali, Cybill Îl părăsește fiindcă o dusese la un film porno, așa că vine clipa cînd va ține-n mînă toate motivele să treacă la acțiune, În definitiv e o walking contradiction, vorba Cybillei citîndu-l pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
și actorii) este același, cel din Începutul Odiseei spațiale, neschimbat, maimuțele sînt sentimentale, pun mîna pe femur, reacționează identic de la facerea lumii pînă-n ziua de azi. Mărturisesc că de multe ori mă apucă și pe mine aceleași senzații cînd văd gunoaie pe stradă, În fața blocului, mucuri de țigară, nasuri, aș vrea și eu să salvez puritatea lumii asasinînd cutii enorme de conserve, de preferință cele cu capacul bombat de germenii negativi anaerobi ce apar la televizor, pe autostrăzi particulare, și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Bobîlna, iese-n evidență, se zbate, scrie tremurînd: „Ar fi ceva rău dacă tricolorul ar flutura În fiecare zi la intrările În clădirile primăriilor, ale sediilor organelor, ale școlilor?” N-ar fi rău. Să fluturească. Îl arunc pe Cernea la gunoi și, pe fundul găleții, văd o femeie, Elena Dan, să-i zicem Nuți. Ea a citit deodată o carte de parasociologie scrisă de-un francez din care citează cu nesaț și ne explică la aragaz cum stă treaba, flacăra, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
sărbători și-n Anunț de la A la Z. „Scurtă iepure beige, camion 3,5 tone, proteză auditivă, punte față, punte spate, congelator, plapumă nouă, compresor, ușă tablă, trenuleț electric, sobă japoneză cu ardere de tot, statuie clasică. Privesc statuia de gunoi din fața blocului și-mi amintesc o emisiune TV unde Florin Diaconu, de la Azi, a susținut că președintele Iliescu nu este vinovat, În particular, În general, În orice, de nimic. DÎnsul doar nu știe ce se-ntîmplă, În jur, și e prost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
propria-i mașină făcută praf de-un autobuz, mai ales jazz, dar și giga și gavota foarte la modă pe-atunci la 2 Mai unde m-am dus doi ani, În primul marea era acoperită de meduze și plaja de gunoaie, În al doilea nu se găsea de mîncare, la Dobrogeanu era Închis din motive necunoscute, am mîncat trei zile biscuiți și-n a patra au adus mititei pe faleză, s-a făcut coadă, eram ultimul, și-n cîteva minute rîndul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
o medicinistă, am renunțat la libertatea atît de Îndelung și cu Înverșunare dorită pentru o brunetă născută la Leningrad. Și am continuat să blestem granițele, gardurile, ghiuleaua de la picior, gloata, galeria de personaje grotești din jur, grohăitul, guițatul, galaxia de gunoaie cu față umană, bestială, coșmarescă, de Bosch la cub, greutatea de fier a socialismului, uriașa lui forță de gravitație, grepfrutul care tocmai de aceea nu venea din Guatemala, Goya animat brusc chiar lîngă mine, În fiecare zi, gnomii, gros-planurile cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
o superficialitate oarecare transformată Într-o superficialitate planetară? R.P. Am vorbit puțin mai Înainte despre publicul care contează numeric. Despre cît e de idiot. Însă nu mi se pare prea inteligent nici să-l numești pe Coelho un rebut, un gunoi literar. Am auzit asemenea cuvinte. Și cînd se fac comparații Între Coelho și marii scriitori, se menționează Întotdeauna faptul că ăștia mari n-au avut niciodată vînzările lui Paulo. Se petrece o nefericită translație de interes din zona esteticului În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
vedea animale și flori, că poate mângâia arborii. Pe stradă, chiar fără să-și întoarcă privirile în jurul lui, simțea că face parte dintr-o imensă comunitate, că este o parte a lumii. Chiar lucrurile urâte - un loc viran plin cu gunoaie și fierărie veche - erau, într-un fel misterios, parcă iluminate de o iridescență interioară." - Foarte interesant, spuse ajungând la capătul coloanei. Dar trebuie să existe și o urmare. - Desigur că există. E un articol întreg, destul de lung. E intitulat: Tânărul
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
verzuie; se vedeau deja cazinourile de pe Long Reef și cele de pe Western Dry Rocks, catargele vaselor ancorate la Key West și hotelul La Concha, Înălțîndu-se dintre toate casele mici, și o grămadă de fum ridicîndu-se din locurile unde se ardea gunoiul. Farul de la Sand Key era foarte aproape acum și se vedeau deja debarcaderul și micul doc ce se-ntindea lîngă far; știam ca mai avem doar patruj’ de minute și-mi părea bine că mă-ntorc - acum puteam miza pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
cu tot felul de lume și bogată și săracă, dar alt loc unde să ne încheiem drumețiile noastre nu s-a găsit decât “Podul Spînzurătorii”? Întâi să-mi spui unde-i acest “pod”? Nu-i altul decât fosta “Uliță a Gunoaielor”. Știi cum dispare măgarul în ceață și ciobanul nu-i mai știe urma? Așa și cu acest nume dat unei uliți a Iașilor și amintit de tine. Dar “Podul Roș” îți spune ceva? Apoi acest nume se trage tot de la
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
să vă spun că în jurul casei lui era atâta neorânduială că te mâncau lupchii ziua în amiaza mare. Ici grămezi de vreascuri uscate de când lumea. Dincolo niște ciocleji de când o avut și el o văcuță. Mai încolo o grămadă de gunoi adunată de când o făcut casă pe locul cela. Printre toate acestea, numai rătăcăni și borți făcute de cine știe ce jivine. Vara creșteau tot felul de bălării, dar el nu curăța curtea niciodată. Nu aveau alt pământ decât pe cel din jurul casei
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
să le rupi.” „Apoi eu le duc acasă, le pun într-o oală cu apă și le așez în cel mai frumos locușor din casă.” - i-am răspuns eu. „Chiar dacă faci așa, până la urmă florile tot mor și tot la gunoi ajung” - mi-a spus zâna, privindu-mă cu ochi cam aspri. Acum mă-ți crede, nu mă-ți crede, dar zâna m-o luat de mână. Eu n-am avut încotro și o trebuit să o urmez. In scurtă vreme
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
bătrânica și pleacă, pășind nesigur ... Ce poate fi mai cumplit decât ca o mamă să audă cum propriul ei fiu o înjură de mamă? Ce s‐o fi întâmplând acasă la ea, când intră un asemenea descreierat, un astfel de gunoi uman ? ... Din nefericire, astfel de scene sunt multe în public, în care copiii își batjocoresc părinții, iar aceștia, copiii... În care frații se iau la bătaie, în care bătrânii sunt loviți ... în public. Dar ce se întâmplă în casele, în
OMAGIU MAMEI by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1073]
-
vor omorî între ei. Nici nu va mai fi nevoie să ne obosim noi, își vor ruina singuri viața. Nu-și vor mai da seama că ceea ce li se pare că e bogăția lor, fericirea lor - nu sunt altceva decât gunoi, că viața lor este gunoi. Pe scurt: oamenii se vor închina Lăcomiei. Ați înțeles, tăntălăilor? Numai așa vom reuși să roadem tot ce a mai rămas din Țara lui Verde Împărat. Zmeii dau din picioare, se pocnesc între ei și
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
nu va mai fi nevoie să ne obosim noi, își vor ruina singuri viața. Nu-și vor mai da seama că ceea ce li se pare că e bogăția lor, fericirea lor - nu sunt altceva decât gunoi, că viața lor este gunoi. Pe scurt: oamenii se vor închina Lăcomiei. Ați înțeles, tăntălăilor? Numai așa vom reuși să roadem tot ce a mai rămas din Țara lui Verde Împărat. Zmeii dau din picioare, se pocnesc între ei și urlă de bucurie. ...Desenați aici
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]