10,805 matches
-
tot felul de chinuri pe care doctorul le reducea sumar la: - Azi avem în stânga un suflu cam cavernos! Erau, în adevăr, acolo caverne și abisuri, și precipitări de ape roșii și scocuri și vaduri, pe care Maxențiu, ca un turist tragic, le vizita cu de-amănuntul, în fiecare zi pe alte climate. Pe acalmii înșelătoare sau pe tempeste înăbușite, le străbătea cu precauțiune, pășind ușor, vâslind cu rame noi, pentru a-și cârmi printre ele viața. Dar grija mare era ca
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
posibile. Maxențiu nu mai avea acum micile voluptăți vulgare ale boalei și căuta alte distracții, tot exterioare. Părăsise de tot călătoriile în interior. In acel interior nu mai erau peisagiile turmentate de altădată cărora, în nesiguranță, să le cerceteze parcursul tragic. Boala se statornicise în forma ei clasică și harta plămânilor fotografiată sta precisă subt ochii lui Maxențiu, resemnat. Căuta acum ocupații mărunte și răutăcioase, îngrijirile infirmierei îl plictiseau fiindcă subliniau prezența ftiziei. Era hărțăgos cu ea ca și cum ar fi șicanat
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
va fi însă atunci când vor afla, afară numai dacă Lina, mereu sclavă, nu va avea gestul biblic de a-și conduce fata în cortul patriarhului! Altfel, jocul celor doi era primejdios! Mini își zicea că poate vede ea lucrurile prea tragic și totodată se simțea zorită spre sfârșitul tragediei. Era neastâmpărul furtunii pe care o simți că vine, care te apasă și pe care ai vrea s-o vezi trecută, fie chiar cu ravagiile ei. Pe drum spre Rimi, Mini se
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
diverse destul de frecvente și banalizate de scepticismul public. Când ești însă confruntat cu ele îți fac altă impresie și scepticismul public nu împiedică ca X, Y,' Z, să trăiască într-o tragedie. Rimii, ce e drept, nu erau din aluat tragic. Pe buna Lina o puteai Jesne închipui tolerantă, Sia cea rudimentară nu-ți dezvolta indignări, iar Rim îți da nemulțumire mai mult prin persoana lui. Animal de o speță intermediară între genul feroce și cel domestic, 245 având dinții unora
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
concepea victima decât înfrîntă. Atitudinile celui care are dreptate sunt totdeauna anevoioase și uneori chiar antipatice. Chiar pe Mini acea simplă expulzare ca la mahala, cu bocceaua peste gard, o decepționa. Stratagema de vodevil nu era conformă cu spaimele ei tragice. Lucrurile se petrecuse întocmai cum povestise Nory. într-o zi, pe când Rim era la curs, Lina adusese o birjă, care să ia pe Sia ca din partea lui Lică. Aflase întîi unde e cuibarul nou al Trubadurului. O jumătate de ceas
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
ascuțită: - Altă zi nu găsea! Marcian înțelese că era vorba de ceva important. Iar vreun obstacol! Nory explica Elenei că Lina anunța moartea Siei și în-mormîntarea pentru miercuri. Erau lucruri destul de supărătoare. Pentru cine cunoștea tragicomedia, cu sfârșit așa de tragic, moartea Siei avea unele elemente de emoție. Evenimentul mai era și neprevăzut deoarece credeau că boala s-a sfârșit cu bine. Apoi înmormîntarea în ajun de concert era o stângăcie vrednică de Sia. Elena, turburată de acea veste, pălise cu
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
ispita imaginilor frumoase. Uneori nici nu vreau. Mărturisesc: mai cu plăcere mă uit la Kylie decât la Patti Smith. Dar la ultima video-vedenie kyliotă (2 Hearts - single din albumul XĂ nu pot decât să râd. Imaginația scenografilor și stiliștilor e tragic de limitată: au făcut din Kylie o copie a lui Marilyn Monroe! Când tot farmecul blond-roșcatei este - era? - aerul aspru de australiancă focoasă, fără noroc în amor! SCRISOARE PENTRU MELOMANI Victor ESKENASY Premiile Gramophone 2007 Lunarul „Gramophone“ și stații de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
ale "iernii" cu pricina. Ar fi vrut să adauge că el însuși se află la bord tocmai pentru a preîntâmpina asemenea fenomene, dar se abținu, amintindu-și că din cauza unor astfel de dispute atâtea expediții din trecut avuseseră un deznodământ tragic. Între timp, fără ca oamenii să bănuiască ceva, navele deveniseră un fel de laboratoare pentru testarea a diferite teorii sociologice; nexialismul, alegerile și numeroase alte inovații erau experimentate în speranța că expansiunea omului în spațiu va deveni mai puțin dureroasă. - Ia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
situații speciale, bunica Cleei a corespondat cu o prietenă a acesteia din copilărie, Nbamira din Niger, în numele nepoatei sale, are rolul de a marca indicele în care se desfășoară oscilația înternă a personajelor, prin stabilirea unui punct de reper. Finalul tragic respectă lanțul dramelor, moartea Cleei dovedind că o femeie este definită de iubire, ceea ce îi dă forță și slăbiciune, nebunie și coerență. Acțiunea operei are caracter atemporal, iar etalarea diferitelor tipologii feminine are rolul de o oferi posibilitatea identificării cu
A doua oară unu by Tudosă Andreea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92970]
-
trimite personajul în diferite epoci, evocate fantasmagoric. Un loc important ocupă, bineînțeles, epoca dacilor, în care Carador, deghizat caraghios în dac, pătrunde împreună cu iubita lui, Silvana: „Silvana (Ana Pădurii) intră în bășag [colibă, n.n.] cu pași tremurători: Carador o însoțea tragic și transpus, ca un dac, în blana mițoasă oferită de un păcurar în schimbul a două pâini, o sticlă de Diana, de un sfert de litru și a două săptămâni de lucru la strunga din Rupșor; aburcaseră pe Vlădeasa și Cucurbăta
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
poematic sacerdotal care reușește cu greu să-i ascundă lipsa de idei. „Ideile“ tânărului autor sunt de fapt elanuri sexuale, specifice vârstei, pe care el și le manifestă indirect, demagogic, prin refuzul dragostei carnale și prin misoginism: „Femeia este lecția tragică a lui Dumnezeu că lucrul în sine există doar mulțumită nervilor noștri în erecție.“ „Ea, vinovată că, aflat în Ea, ingratul de tine, Îl uiți pe Celce-te-ține în-Existență, în timpul cât te afli în Ea!“ „După ce, din doi timpi și trei
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
viața umană aici, În forme de soliditate burgheză. Tentativa de permanență e tristă. Acum zburăm spre lună. Oare chiar avem dreptul la așteptări personale, când suntem ca bulele din recipientul de sticlă? Dar pe de altă parte oamenii exagerează accentele tragice ale propriei condiții. Pun prea mare accent pe certitudinile dezintegrate; ceea ce Înainte era crezut, de Încredere, acum este Încercuit amar În neagră ironie. Negrul burghez respins al stabilității tradus astfel. Și asta e nepotrivit, incorect. Lumea justificând lenea, prostia măruntă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
trivial? Doar dacă viața omului e trivială. Inamicul acestei profesoare este civilizația modernă Însăși. Ea doar se folosește de germani pentru a ataca secolul douăzeci - pentru a-l denunța În termeni inventați de germani. Își face unealtă dintr-o istorie tragică pentru a promova ideile neghioabe ale intelectualilor de la Weimar. Argumente! Explicații! gândi Sammler. Toți explică totul tuturor până când e gata următoarea versiune, cea nouă, comună. Această versiune, un reziduu a ceea ce-și spun oamenii unii altora timp de vreun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
o fetiță și un băiat. Câte o frumoasă umbră le creștea pe nas și copiii se jucau din zori și până în noapte de-a hoții și vardiștii și de-a Faust și Margareta. Mielopardul Gabrielopardul scrisese cartea de poeme lirice, tragice și mieloparde: Bună ziua-noapte Mieloparzi! pentru care a primit premiul criticii mieloparde.“ Șotronul e sub zăpadă. Nu ne-am pus nici de data asta mănușile, dacă ni se face frig suflăm în pumni și gata. Tac până și vrăbiile, iar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
spectacolul Un tramvai numit dorință, de Tennessee Williams. Regia este semnată Henrietta Yanovskaya, iar durata reprezentației este de trei ore și jumătate. „Toate personajele se rănesc reciproc în această piesă“, afirmă regizoarea. „După părerea mea, Stella este personajul cel mai tragic. Ea se află între două puncte de referință, între doi oameni pe care îi iubește foarte mult, pe care îi iubește mai presus de orice. Și acești doi oameni o distrug, în lupta lor pentru a o controla“, spune Henrietta
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
copilăriei lui Doris Lessing, colecția ei de povestiri africane este un adevărat document antropologic, pentru că scurtele narațiuni nu sunt altceva decât variațiuni fictive pe aceeași temă inspirată dintr-o realitate istorică: sentimentul covârșitor de dezrădăcinare al albilor colonizatori și existența tragică a negrilor ce nu pot depăși condiția de simple instrumente - ce-i drept, indispensabile - pe plantațiile acestora. Două universuri diametral opuse ce nu trăiesc pașnic decât dincolo de retina împăciuitoare a copilei a cărei voce, adesea critică mai ales la adresa „lumii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
aripi și cap de câine. DAMELE GAZETIERE Emilia CHISCOP Tristul destin al unui ziar Ziarele sunt ca și oamenii care le fac sau a căror viață e împăturită între paginile lor. Unele au o soartă bună, altele au un destin tragic sau măcar trist. Au perioade de mărire și decădere ori sunt renăscute artificial de așa-ziși gazetari care, asemenea unor oameni ajunși sus prin jocul ironic al întâmplării, își închipuie că sângele li se înalbăstrește pe loc, doar însușindu-și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
Cam așa ceva. I se Întâmplă adeseori. Dar mai mult când e vorba de măria ta. - Știi că a dispărut... - Da. Văd că asta devine o a doua pasiune a lui. Dispare. - Ești glumeț. - Sunt, de necaz. Sau ca să evit tonul tragic. Cred că totul e o chestiune de ton. Sau de culoare. Același lucru poate fi privit Într-o infinitate de feluri. Această pădure, chiar poate fi pictată ca o pădure pustie, sau ca o pădure cu suflet, o pădure a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
articol importat din Franța, adaptat la condițiile ruinelor germane, care se putea purta ca mască și care ne venea ca turnet nouă, celor care supraviețuiserăm „anilor întunecați“, cum era numită, pe ocolite, vremea domniei național-socialiste; ne ajuta să adoptăm poze tragice. Te vedeai, în funcție de cât de tulbure îți era starea, ori la o răspântie, ori în fața abisului. Într-o poziție la fel de precară trebuia să se afle și omenirea întreagă. Pentru starea de spirit finală, poetul Benn și filosoful Heidegger livrau citatele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
își terminaseră ucenicia de croitorese, iar acum voiau - cu un talent încă neconvingător - să slujească arta. Oricum, mulțumeam reciproc. Și, fiindcă nu era nici o proprietate în joc, relația noastră alternativă a decurs nu chiar lipsită de tensiuni, dar fără scene tragice. Până una-alta, ne plăceam. Amândouă participaseră la cursuri de pantomimă cu un artist francez la un institut cultural, Podul, finanțat de autoritatea britanică de ocupație. Așa se face că mai târziu, când eu eram plecat de mult, una din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
de tot ce găsise ia îndemînă și dase foc cu spirt patului. Nemaipomenit! Mini socoti că scena asta, care buimăcea pe Lina, nu era chiar o abatere de la un drum parcurs destul de logic de exaltata Lenora, de la începuturile carierei ei tragice, până la acele culminări. Trecuse și asta! Se vindecase de arsuri, de lovituri, clar adio liniștea și binele de mai înainte! repeta cu naivitate Lina. Din orișice sau din nimic, Lenora se enerva. Era o stare de furie aproape permanentă. Lui
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
de-a binelea nebună. . . O astfel de presupunere nu ar fi putut veni lesne în mintea lui sănătoasă; trebuiau motive puternice și dovezi sigure pentru ca el, care nu avea nici subtilitate, nici exagerație, să ajungă la așa concluzii precise și tragice. în ultimele trei luni, Lenora căpătase un fel de manie a persecuției. Privea pe toți bănuitor și în special pe Doru. în loc de forma mânioasă cu care îl chinuise până atunci, acum se socotea victimă. Credea că Hallipa duce o întreagă
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
că lumea se primenește, că pământul, după ce-și îndestulează oamenii, îi trimite la oraș rând pe rând, dar nu găsi curajul de a da glas unor astfel de opinii. I se păru că vor suna rău. Nory schimbă aspectul tragic al lucrurilor și le dete o altă întorsătură, întrebînd cu ce preț s-a vândut moșia. - Cinci milioane numai!. Eu îi dedeam mai mult!. Concluzia asta sarcastică arăta prăpastia deschisă între Elena și tatăl ei. Dacă cumva astfel de cuvinte
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
Ostiță e și el o victimă. Am putea spune că victimele ocupă un loc privilegiat în proza Dorinei Neculce. Copil inteligent, cu un viitor strălucit înainte, Ostiță e fugărit de un vânător beat, care îl amenință cu pușca. Urmările sunt tragice: copilul frumos și inteligent de altădată e „masiv, are chipul tâmp și un rânjet de hienă i s-a întipărit pe buze (...) O nebunie cruntă care-l arcuiește și-i cutremură trupul, spasmodic...” Cu toate acestea,Ostiță nu face parte
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
iubite, prin aerul de seară Să mă privești din frunze ofilite Să nu-mi ucizi iar muza din ploile de vară Și din tăcerea nopții, doar doruri rătăcite. Amurgul de iubire pe-o clipă te imploră Să spargi dorințele din tragice furtuni Când sângele de veacuri dansează într-o horă Cu vocea-i de Luceafăr prin trupuri de genuni, Un geniu se arată în viața mea de dor Și-mi pare că mă doare iubirea nerostită Cerneala timpului prin șoaptele-n
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]