9,905 matches
-
un echilibru armonic ideal al părților anatomice și al funcțiilor organismului său. Un asemenea individ nu s-ar putea încadra în nici unul dintre cele patru mari tipare temperamentale, pe care firește le-ar depăși, personificând sinteza lor ideală. În realiatea cotidiană însă, fiecare individ este dominant mai mult sau mai puțin, de către una (sau mai multe) dintre cele patru mari funcțiuni fundamentale ale mecanismului vieții: nutriția, respirația, dezasimilația și excreția. Într-adevăr, condițiile mediului ambiant impun individului necontenit modificări și adaptări
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
E dificil să ne închipuim ce lucruri vii au constituit pentru cei din vechime figuri și imagini mitice. Nu numai că ei le datorau întreaga lor viață culturală, dar tot în jurul miturilor luau naștere și se grupau toate manifestările vieții cotidiene, moravurile, obiceiurile și chiar și uzanțele și manevrele legate de muncă. De asemenea, decît să admitem absurditatea miturilor, sîntem mai curînd tentați să presupunem că ele conțin un sens mai mult sau mai puțin ascuns în spatele fațadei lor fanteziste, a
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
continuă să se manifeste sub diverse forme de dispersie care caracterizează viața de zi cu zi (angoasă, grijă, culpabilitate, ură etc). Este ceea ce mitul numește "răul". Bazate pe credința individuală, imaginile mitice contribuie și la depășirea spaimei sub forma aceasta cotidiană și dispersată și chiar la evitirea dispersării ei. Acesta este binele. Astfel, credința mitică nu este doar sentimentul evidenței misterului, ci și o forță motivantă. Orice sentiment este o forță motivantă care incită la acțiune. Sentimentul esențial, spaima metafizică, incită
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
declarați ca fiind intangibili real sau sexual dacă tabuul este grefat pe o diferență imaginată, de natură totemică. Prin teama de încălcare pe care o inspiră, tabuul însuși devine sursă de spaimă superstițioasă, dăunătoare vieții sub formele ei cele mai cotidiene. Cultura animista, oricît de închisă în ea însăși și de consecventă ar fi, decade prin acumularea de superstiții și se dovedește insuficientă izgonirii spaimei. Ea trebuie să se depășească și nu o poate face decît prin evoluția propriului ei principiu
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
agrare în simbolism etic. Divinitățile solare, centru și apogeu al miturilor păgîne, simbolizează într-o primă fază așa cum am afirmat deja binefacerile reale și sezoniere ale soarelui: fecundarea pămîntului; ele simbolizează într-o a doua fază, care pregătește monoteismul, binefacerile cotidiene ale soarelui iluminant devenit simbol al spiritului iluminant: fecundarea sufletului și a spiritului de către divinitățile solare, devenite în întregime simboluri suprareale, simbol al funcției supraconștiente (sublimare-spiritualizare). Discernerea celor două faze ale politeismului este prea importantă ca să nu merite o ilustrare
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
a nici unui regret. Binefacerile egoismului sublim ale sublimării egocentrismului vanitos sînt în realitate mai mult decît esențiale: forța sublimantă a egoismului conscvent cu intenții armonizante (care nu este altceva decît dorința esențială) care acoperă cele mai mici detalii ale vieții cotidiene și mai ales cortegiul resentimemelor dizarmoni-zante. Grație eliminării succesive a egoismului pervers de către resentimente și ambivalenței lor restrictive (vanitatea culpabilă și acuzația tînguioasă) a fost restabilită căldura sufletească, unirea armonioasă a dragostei ego-ului și a alter-ego-ului, dragostea obiectivă diametral opusă
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
sunteți destul de inteligent ca să înțelegeți ce vreau să spun". Expresiile "Cum să zic" și "Un fel de" sunt o scuză față de faptul că vorbitorul nu găsește cuvântul potrivit. DE CE METALIMBAJUL? Dacă am da la o parte tot metalimbajul din conversațiile cotidiene, ar rămâne un dialog neînsemnat, scurt, abrupt, la obiect. și s-ar părea că suntem lipsiți de maniere, nepoliticoși și nepăsători unii față de alții. Metalimbajul amortizează loviturile pe care ni le dăm reciproc, ne permite să manipulăm, fără să se
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
cartea Isvor, le pays des saules a stârnit senzație prin materialul inedit și pitoresc, inspirat de realitățile rurale românești. Măiestria autoarei rezidă în trasarea unei anume configurații spirituale a țăranului, a omului unei civilizații vechi, surprins în fluxul existenței lui cotidiene. Datinile și obiceiurile apar ca niște coordonate fundamentale ale traiului isvorenilor, generând drame și acționând ciclic, implacabil, asemenea destinului. „Țara sălciilor” se conduce după legi proprii, cu reminiscențe venite din timpuri străvechi. Imaginea satului este, astfel, ușor aureolată prin transfigurare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285720_a_287049]
-
Bolnavii din spitale mor cu zile în cauza lipsei medicamentelor obișnuite. SIDA face ravagii, mai ales printre tineri. Mâncarea a devenit un lux pentru populație. Iar întreruperea alimentarii cu curent electric, câte 20 de ore pe zi, este un fapt cotidian."9 b) Sancțiuni împotriva Africii de Sud. Africa de Sud este și ea atinsă de arma economică aceasta se concretizează în 1985, deoarece membrii O.N.U. nu au reușit până atunci să ajungă la un consens cu privire la această problemă. În 1973, ca răspuns
ARMA ECONOMICĂ ÎN CONTEXTUL GLOBALIZĂRII by Cristian Moșnianu () [Corola-publishinghouse/Science/844_a_1868]
-
și tulburări de comportament, incivilități, agresivitate sau delincvență, insultă și hărțuire sexuală? Putem cu adevărat să adunăm toate acestea sub termenul "violență"? Capitolul III Violența obișnuită: definiție și consecințe Problema violenței în școală ține în primul rând de o opresiune cotidiană, repetitivă, proteiformă. Este necesară o clarificare pentru a înțelege ce este această violență obișnuită, căreia i s-au dat mai multe denumiri: hărțuire, incivilitate, microviolență. Trebuie să înțelegem în ce mod devine cineva victimă. La finalul capitolului precedent, am pus
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
în școală și, prin asta, de un mod de a concepe lupta împotriva fenomenului, nu simplist, pe termen scurt, ci pe termen lung, prin prevenire și disuasiune zilnică. Departe de clișeele mediatice, vom încerca să ne ocupăm aici de violența cotidiană, o violență mai banală și care nu e numaidecât infracțională, ceea ce nu înseamnă că e suportabilă. Definirea violenței Imensul decalaj dovedit între statisticile administrative și celelalte moduri de contabilizare a "violenței școlare" are mai multe cauze. Prima este, bineînțeles, faptul
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
o dată în plus, nu e vorba de un fapt sau un comportament izolat, ci de repetarea și asocierea lor, iar în această repetare și această asociere a victimizărilor rezidă, în opinia noastră, nu toată violența din școală, ci violența ei cotidiană, realitatea ei comună. Microviolențele Într-o cercetare asupra tipurilor de victimizări suferite cel mai frecvent de elevii italieni, cercetătorii de la universitatea din Florența (Fonzi et al., 1999, p. 147) au arătat că pentru elevi cel mai frecvent era să fie
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
cercetarea centrându-se exclusiv pe infracțiunile sângeroase și astfel demonstrau cu ușurință că accentuarea "sentimentului de insecuritate" însoțea, în fapt, o diminuare a violenței. Arătând importanța în experiența victimară a micii delincvențe netratate, ea a deschis calea atenției acordate experienței cotidiene a delincvenței suferite, concepând-o dincolo de faptul divers și relativizând infracțiunile sângeroase. Important în această noțiune este că ea ne perminte să înțelegem retragerea treptată în sine a victimelor repetate: victimele abandonează un corp social de care se simt abandonate
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
mediatizarea lor și prin statisticile oficiale". Problema unei asemenea analize este că face din clasele populare și din cadrele didactice jucăriile pasive ale unor forțe care le depășesc total. Și, mai ales, că trimit la calendele revoluționare speranța că oprimarea cotidiană pe care o suferă victimele adică în primul rând copiii din clasele populare va înceta. Acest lucru este inacceptabil din punct de vedere moral și sinucigaș din punct de vedere politic. Trebuie oare să înecăm responsabilitățile individuale ale agresorilor într-
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
2004). Tradiție? poate, dar, în orice caz, o trăsătură culturală cât se poate de vie și conștientă, afirmată adesea cu mândrie de interlocutorii noștri, care ne explicau că problemele de violență școlare sunt rare în Djibouti datorită acestei puternice legături cotidiene. Această legătură conștientă e totodată una organizată, ierarhizată și uneori structurată în asociații, cum este cazul foarte activei asociații a sătenilor din Adailou, asociația EVA, puternic implicată în școală. La Arhiba, ni se descrie un adevărat parteneriat cu cartierul: "La
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
căci violența școlară nu este revoluționară, ci este adesea doar un agent de reproducere socială, oprindu-se la limitele universului imediat fără să atace structurile de dominație, departe de a fi în ruptură cu nedreptățile lumii, ea le întărește. Opresiunea cotidiană a violenței este tot o formă de dominare și de nedreptate, dacă nu cumva credem, ca bătrânul Engels, că violența pregătește vechea societate pentru nu se știe prea bine ce zori luminoși sau pentru un model social alternativ. Rămâne așadar
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
și liceenilor este chiar de acest ordin. Teoria celor "cinci la sută" pare deci verificată (vezi Wolfgang et al., 1972). Se presupune în general că expulzarea acestui grup restrâns din școală, dacă nu și din cartier, va rezolva dificultățile vieții cotidiene. Avem aici o metaforă a deșeului, însoțită uneori de precizări despre componența și geneza acestei drojdii indezirabile. La ora la care dezbaterea franceză despre "multirecidiviști" a devenit calul de bătaie al unuia dintre mânjii favoriți ai hergheliei prezidențiabile*, o asemenea
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
este o simplă rezultantă a situației socio-economice și a unui fel de "ură de clasă" care ar preexista școlii. Sentimentul de ură, revendicat de mulți adolescenți ("urăsc"), nu preexistă total intrării în lumea școlară, el se construiește și prin interacțiunile cotidiene, în care două elemente ni se par esențiale, după ce am studiat în profunzime fiecare dintre unitățile din eșantionul folosit: segregarea internă în "clase etnice" și pedepsirea diferențiată, care accentuează etnicizarea lumii școlare. Pentru a studia aceste interacțiuni, trebuie să coborâm
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
violenței în școală nu pot fi eficace decât dacă primesc asentimentul echipelor didactice și al comunităților. Eficacitatea acestor programe am preferat să prezentăm strategii este reală, dar are un efect social limitat, fiindcă programele sunt prea puțin înscrise în practicile cotidiene. Sunt mai mult programe "de demonstrație" decât rutine educative, mai modeste, dar mai necesare. Deprinderea acestor rutine este o provocare majoră în formarea dascălilor, chiar dacă nu trebuie să așteptăm totul de la aceasta. Or, aici e marea durere: în ciuda unei sofisticări
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
despre deficitul de școlarizare din multe țări. Rămâne mult de lucru în această direcție, unde comparațiile empirice sunt încă la început. Oricum, chiar la niveluri diferite, am putut constata un ansamblu de probleme destul de banale pentru a constitui o preocupare cotidiană, prin repetarea și consecințele lor obișnuite: legăturile violente, abandonul școlar și sănătatea mintală sunt prea importante ca să nu ținem cont de ele. 4. Toate acestea merg spre provocarea majoră, cea de a acționa, o replică la riscul neputinței. Aici găsim
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
altei chestiuni vulnerabile pentru ontologia virtuală, și anume problematica infomedicală care face de asemenea trecerea înspre noi teritorii existențiale, cu promisiuni care fascinează, dar și cu fragilități care tulbură, cu monstruozități de tip science-fiction, dar și cu contingențe palpabile și cotidiene. 1.6. Infomedicinatc "1.6. Infomedicina" Infomedicina reprezintă astăzi una dintre disciplinele care relaționează corpul și tehnologiile computerizate și suscită numeroase controverse științifice, filosofice, psihologice, antropologice, sociale și etice. În primul rând, orientarea de față continuă un proces istoric început
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
vedere care sprijină diverse inițiative de reconstrucție a identității, de la cyberfeminism la transumanism. Ajunse în pragul chestiunilor social-politice, aceste teorii care îmbină o perspectivă postmodernă cu o practică a virtualității pot fi criticate de încercarea de evadare din problemele realității cotidiene, de iresponsabilitate și de utopie, de imposibilitate de luare a deciziilor și de instabilitate în valori și în etică. Adesea, aceste teorii uită că avatarurile online ale cyberspațiului sunt „proiecții electronice ale referentului lor material” (vezi Horner, 2001Ă, astfel că
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
de putere și ca rezistență la acestea, trupul și imaginea acestuia se întrepătrund până la confuzie atât în ceea ce privește medierea tehnoculturală, cât și referitor la posibilitățile de manipulare și de expunere. Aceste manifestări artistice surprind corpul fie în aspectele domestice ale vieții cotidiene ori în situațiile de risc și de suferință, fie în circumstanțele mediale ale simulacrului identității. Fie în latura viscerală și carnavalescă a fluidelor și a dorințelor corporale fie în ipostaza de activism social și politic împotriva spectacolului și a comodificării
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
simplă suprafață, fie prin negarea substanței și a adâncimii, fie prin imaginificare și discursivizare. 23. Studii empirice dovedesc că subiectul uman devine din ce în ce mai dependent fiziologic și psihologic de tehnologia cyborgizantă, atât în domeniile medicale, militare, cibernetice, cât și în viața cotidiană, la locul de muncă sau în aplicațiile de relaxare și de distracție. 24. Nu discutăm fenomenologia în termenii filosofici inaugurați de Edmund Husserl, ce constă în evidențierea modului în care ne sunt date lucrurile, adică lucrurile ca fenomene, și în
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
noștri, față de contemporani și mai ales față de cei ce vor veni, scoțând la lumină și acest domeniu atât de apropiat sufletului și vieții unei comunități cum este sănătatea, fără de care este greu să ne imaginăm binele și frumosul în viața cotidiană. Și mai cred că această carte mai îndeplinește un deziderat și anume; cel identitar, atât de actual astăzi când asistăm la o adevărată ofensivă a globalizării, în care neamurile sunt amenințate cu disoluția națională. De aceea fiecare crâmpei existențial evocat
DE LA SPITALUL LUI DRAGHICI by MIHAI CIOBANU, VALERIU LUPU, NICOLAE BARLADEANU () [Corola-publishinghouse/Science/790_a_1489]