10,149 matches
-
detașează după 10 zile, lăsând o pigmentație fină se însoțește de enantem veziculos-eroziv pe mucoase. Herpesul zoster Perioada de incubație este necunoscută. Debutul precede erupția cu câteva zile și se exprimă sub formă de durere și hiperestezie cutanată în teritoriul cutanat corespondent ganglionului nervos în care virusul se reactivează. Perioada de stare se manifestă prin erupție maculo-papulo-eritemato veziculo-crustoasă, cu vezicule grupate în buchete, apoi în bule policiclice confluente. Leziunile sunt dispuse unilateral de-a lungul uneia sau mai multor rădăcini nervoase
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
leziunile oculare (conjunctivita, keratita), nefrita, diateza hemoragică și hepatita, suprainfecțiile bacteriene. Riscul malformativ al varicelei în primul trimestru de sarcină este de 25% și scade la 3% în ultimul trimestru. Varicela congenitală se manifestă prin hipoplaza membrelor, microcefalie, leziuni cicatriceale cutanate. Varicela perinatală apare la copii născuți de mame cu boală apărută în ultimele 5 zile de sarcină sau în primele 2 zile după naștere. Riscul de deces pentru varicela perinatală depășește 30%. Herpesul zoster Cea mai frecventă complicație a herpesului
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
alte erupții virale (herpes simplex, enterovirus, boala Orf), rickettii variceliforme, infecții bacteriene (impetigo, septicemii stafilococice, meningococice), sindrom Stevens Johnson, reacții medicamentoase, înțepături de insecte. Îngrijorarea pentru atacurile bioteroriste justifică diagnosticului diferențial cu variola, caracterizată de dimensiuni mai mari ale leziunilor cutanate. Herpesul zoster se diferențiază de infecțiile cu herpes simplex, infecțiile cu virus Coxackie, eczema umedă, dermita de contact. Tratament Bolnavii cu varicelă se izolează în spital sau la domiciliu timp de 6 zile de la finalizarea erupției. Măsurile igieno-dietetice vizează repaus
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
polinucleoză, sindrom inflamator Bacteriologic: evidențierea streptococului βHA Datele epidemiologice au semnificație redusă pentru diagnostic. Diagnostic diferențial Diagnosticul diferențial al erizipelului poate fi dificil în formele complicate și se face cu eczeme și alte infecții tegumentare: celulita, furunculul și abcesul, cărbunele cutanat, suprainfecțiile după herpesul zoster sau înțepăturile de insecte. Complicații Complicațiile locale ale erizipelului sunt: tromboflebita, adenita, celulita, abcesul, flegmonul, miozita, necroza, gangrena. Erizipelul se poate suprainfecta, mai frecvent cu stafilococi, bacili gram negativi sau anaerobi. Streptococul sau germenii de suprainfecție
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
treptat în trei săptămâni. Adenopatiile (94%) predomină cervical posterior dar pot fi prezente și axilar, inghinal sau generalizate, cu dimensiuni variabile, sensibile, mobile. Manifestările clinice inconstante Splenomegalia (75%) Enantemul peteșial la nivelul palatului (50%) Edemele palpebrale (33%) Hepatomegalia (20%) Erupția cutanată cu aspect maculo-papulos, scarlatiniform, hemoragic, urticarian sau papulo-veziculos apare spontan în 5-10% dintre cazuri, frecvența erupției crescând semnificativ după administrarea ampicilinei (50-60%) Icterul (10%). Diagnostic Datele epidemiologice pot avea semnificație în cazul provenienței dintr-un focar epidemic, dar sunt inutile
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
nivel ribozomal și moartea celulei afectate de toxină. Tablou clinic Incubația este de 2-10 zile. Debutul este insidios, cu manifestări generale: febră moderată, progresivă, astenie, greață, vărsături. Alte manifestări de debut sunt specifice porții de intrare: faringiană, nazală, laringiană, conjunctivală, cutanată, ano-genitală. Pseudomembranele sunt caracteristice difteriei, indiferent de localizare. Acestea conțin fibrină, leucocite și celule epiteliale, sunt aderente, sângerează la tentativa de desprindere și au rezistență la disociere în apă. Angina difterică Reprezintă cea mai frecventă formă de boală și apare
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
evidentă. Evoluția difteriei poate fi stadializată astfel: Stadiul inițial, corespunzător primei săptămâni de boală, predominat de leziunile locale și semnele de toxemie Stadiul complicațiilor cardiovasculare și nervoase, instalate începând din a doua săptămână de boală. Difteria cu alte localizări Difteria cutanată este întâlnită mai ales în regiunile tropicale și se manifestă sub forma unor ulcerații necrotice cu acoperite de pseudomembrane, apărute după leziuni traumatice sau leziuni dermatologice preexistente: eczeme, psoriazis, ulcer varicos. Endocardita și artrita cu C. diphteriae sunt rare și
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
neimunizată, contact cu bolnav de difterie Clinice: prezența pseudomembranelor și a stării de toxemie De laborator: Nespecifice: leucocitoza cu neutrofilie, creșterea VSH Bacteriologice: identificarea bacilului difteric. Diagnosticul de laborator începe cu recoltarea exudatului de la baza leziunilor pseudomembranoase (faringiene, laringiene, nazale, cutanate) din care se efectuează frotiuri colorate și culturi (mediu neselectiv geloza sânge, mediu de îmbogățire cu telurit OCST, medii selective Loffler, Tinsdale). Evidențierea bacililor gram pozitivi cu morfologie caracteristică bacililor difterici permite orientarea rapidă a diagnosticului și justifică aplicarea rapidă
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
tip apos, asocierea vărsăturilor și febrei, vârstele extreme (sugari sau vârstnici). În practică se utilizează aprecierea severității deshidratării în trei grade: I < 5%; II 5-10%; III > 10%. Mecanismul deshidratării acute poate fi extra sau intracelular: semne de deshidratare extracelulară: pliu cutanat leneș sau persistent, facies încercănat, deprimarea fontanelei la sugari, extremități reci, marmorate, oligurie, colaps semne de deshidratare intracelulară: sete, uscăciunea mucoaselor, tulburări de conștiență. Evaluarea biologică a deshidratării acute în se bazează pe nivelul hemo concentrației, hipopotasemiei și acidozei. Rehidratarea
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
clinic al salmonelozelor cuprinde: Gastroenterocolite Toxiinfecții alimentare Infecții diseminate de tip septicemic sau tifoidic. 8.5 Febra tifoidă Definiție Febra tifoidă este o infecție sistemică, specific umană, produsă de Salmonella typhi, caracterizată prin febră, stare tifică, tulburări de tranzit, modificări cutanate, splenomegalie, cu evoluție severă și potențial letal în absența tratamentului. Epidemiologie Sursa de infecție o constituie bolnavii și purtătorii de S.typhi. Transmiterea se face pe cale fecal-orală, directă sau indirectă. Receptivitatea este generală, dar riscul de îmbolnăvire este mai crescut
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
decurs de 5 - 7 zile, cu febră progresivă până la 40șC, cefalee, insomnie, anorexie. Perioada de stare durează 2-3 săptămâni în lipsa tratamentului. Caracteristicile acestei etape sunt: Febra neregulată, remitentă sau intermitentă Starea tifică manifestată prin apatie, obnubilare, delir, mișcări carfologice Sindromul cutanat, identificat în 10-50% dintre cazuri sub formă de rare macule roz pe abdomen, cauzat de embolii în vasele limfaticele cutanate Sindromul digestiv include simptome și semne diverse: anorexie, grețuri, vărsături, modificări de tranzit (constipație sau diaree), meteorism abdominal, ulcerații orale
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
tratamentului. Caracteristicile acestei etape sunt: Febra neregulată, remitentă sau intermitentă Starea tifică manifestată prin apatie, obnubilare, delir, mișcări carfologice Sindromul cutanat, identificat în 10-50% dintre cazuri sub formă de rare macule roz pe abdomen, cauzat de embolii în vasele limfaticele cutanate Sindromul digestiv include simptome și semne diverse: anorexie, grețuri, vărsături, modificări de tranzit (constipație sau diaree), meteorism abdominal, ulcerații orale (angina Duguet), splenomegalie, hepatomegalie Sindromul cardiovascular asociază hipotensiune, zgomote cardiace asurzite, puls bradicardic, discordant cu febră. Perioada de declin corespunde
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
în acest stadiu. Perioada de stare (paralitică, “boala majoră”) durează 10-14 zile și se manifestă prin mono-/ bi-/ tetra-/plegii, paralizii ale nervilor cranieni. Interesarea nervilor cranieni IX și X determină tulburări de deglutiție și respirație, cu pericol vital. Sensibilitatea cutanată și senzorială sunt păstrate. Transpirațiile și extremitățile reci sunt consecința tulburărilor neurovegetative asociate. Paraliziile polio se instalează rapid (în 48 ore de la debut) și au următoarele caracteristici: Sunt de tip flasc, cu hipotonie și mișcări active abolite Sunt asimetrice, de
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
VHB este de 4 28 săptămâni. Perioada prodromală evoluează mai frecvent cu artralgii, erupții, glomerulonefrită, febră, în timp ce sindromul digestiv este mai atenuat față de hepatita cu VHA. Perioada de stare este lungă (peste 30 de zile), deseori însoțită de manifestări extrahepatice: cutanate, articulare, renale, neurologice. Formele subclinice și anicterice sunt mai frecvente la copii. Vindecarea infecției acute cu VHB se produce în 85-90% dintre cazuri și se caracterizează prin dispariția AgHBs și apariția AcHBs protectori. 10-15% dintre infecțiile acute persistă sub forma
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
este favorizată de deficitul imunologic de complement și constituie cea mai frecventă cauză a meningitelor care asociază purpură. Proveniența pacientului dintr-un focar epidemic de meningită meningococică întărește această suspiciune. Meningitele virale cu herpesvirusuri, enterovirusuri sau adenovirusuri asociază frecvent erupții cutanate. Meningita cu Cryptococcus neoformans este caracteristică stărilor de imunodepresie din infecția cu HIV, leucemii, limfoame, corticoterapie cronică, post-transplant. Diagnostic diferențial Diagnosticul diferențial al meningitelor se face cu meningismul, reacția meningeană și cu alte afecțiuni care pot fi confundate cu sindromul
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
tentativa de avort, extracții dentare recente, tratamente parenterale Terenul biologic favorizant al pacientului: afecțiuni anterioare intestinale, biliare, pelvine, valvulopatii, splenectomie, ciroză, neoplazii, imunodeficiențe primare sau dobândite. III. Examenul clinic general evidențiază modificări indicatoare pentru poarta de intrare a agentului patogen: cutanată, urinară, biliară, digestivă, ORL, pulmonară, venoasă; uneori poarta de intrare nu se poate identifica și rămâne necunoscută localizările secundare (metastaze septice): pulmonare, pleurale, hepatice, renale, cerebrale, osoase etc. Examenul clinic se repetă sistematic și se completează cu investigații biologice și
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
hipertrofică obstructivă. Etiologie Etiologia endocarditelor variază după poarta de intrare, după proveniența germenului (comunitar sau nozocomial), după terenul pe care se grefează, pe valve native sau proteze valvulare. Etiologia probabilă după poarta de intrare: Dentară: streptococi orali si negrupabili, HACEK* Cutanată: stafilococi Uro-genitală: BGN Digestivă: enterococi Cateter: stafilococi, BGN, fungi * HACEK: grup de bacterii gram negative cu creștere lentă, care aparțin florei normale, reprezentate de specii de Haemophillus, Actinobacillus, Cardiobacterium, Eikenella, Kingella. Patogenie Endocardul este o structură anatomică slab vascularizată. Germenii
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
pe baza genomului ADN este încă puțin utilizată. Epidemiologie Sursa de infecție este reprezentată de mamifere sălbatice și domestice (rozătoare, porcine, bovine, cabaline, ovine, câini, pisici) bolnave sau purtătoare, care contaminează cu urină solul sau apa. Transmiterea se face pe cale cutanată, la nivelul escoriațiilor sau la nivelul mucoaselor conjunctivală, respiratorie sau digestivă. Patogenie După penetrarea cutanată sau mucoasă, leptospirele trec în circulația sanguină realizând o bacteriemie (leptospiremie), urmată de diseminarea organică, mai ales în ficat, rinichi, LCR. Endotoxina bacteriană conduce la
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
mamifere sălbatice și domestice (rozătoare, porcine, bovine, cabaline, ovine, câini, pisici) bolnave sau purtătoare, care contaminează cu urină solul sau apa. Transmiterea se face pe cale cutanată, la nivelul escoriațiilor sau la nivelul mucoaselor conjunctivală, respiratorie sau digestivă. Patogenie După penetrarea cutanată sau mucoasă, leptospirele trec în circulația sanguină realizând o bacteriemie (leptospiremie), urmată de diseminarea organică, mai ales în ficat, rinichi, LCR. Endotoxina bacteriană conduce la leziuni celulare și eliberarea de citokine, care acționează după mecanismul patogenic general al sepsisului cu
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
reprezintă factori de patogenitate. Transmiterea la mamifere este dependentă de legarea OspC de o proteină salivară a căpușei. Pentru a produce infecția mamiferelor, contactul cu căpușa trebuie să depășească 24 ore. Evoluția infecției parcurge 3 faze, asemănătoare luesului: faza primară cutanată, inconstantă, însoțită de semne generale, faza a II-a de diseminare hematogenă, cu evoluție către remisiune spontană sau către a III-a fază de cronicizare. Tablou clinic Stadiul 1 de infecție acută localizată se manifestă după 3-32 de zile după
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
Tablou clinic Stadiul 1 de infecție acută localizată se manifestă după 3-32 de zile după înțepătura căpușei prin eritem migrator („erythema migrans”, EM), care apare la 60-80% dintre pacienți. Eritemul migrator este markerul clinic principal al boreliozei, definit ca leziune cutanată apărută inițial ca maculă sau papulă eritematoasă, care se extinde formând o leziune rotundă, deseori cu decolorare centrală parțială, cu diametru de cel puțin 5 cm. Deseori, EM se însoțește de alte manifestări infecțioase generale: febră, cefalee, artralgii, mialgii sau
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
de cel puțin 5 cm. Deseori, EM se însoțește de alte manifestări infecțioase generale: febră, cefalee, artralgii, mialgii sau chiar meningism discret. Stadiul 2 de infecție acută diseminată este consecința diseminării hematogene, evidențiat după câteva zile sau săptămâni, prin leziuni cutanate secundare inelare asemănătoare celor inițiale. Manifestările generale nespecifice sunt mai intense decât în prima fază, însoțite de cefalee intensă, redoare moderată de ceafă, febră, frisoane, mialgii și artralgii migratorii, astenie intensă. Mai rar se pot constata limfadenopatie generalizată, splenomegalie, hepatită
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
2): înțepătură de căpușă cu 3-32 zile (medie 7-10 zile) înaintea eritemului migrator sau manifestărilor clinice de debut Laborator: Indirect: serologia pozitivă IgM prin testul Western Blot sau Direct: cultura pozitivă (mediu Kelly) sau ADN pozitiv pentru borrelii, din biopsie cutanată, mai rar din plasmă, LCR, lichid articular. În cursul infecției cu borrelii apar reacții fals pozitive pentru lues și leptospire. Diagnosticul diferențial în faza acută trebuie să excludă reacțiile de hipersensibilizare care apar după câteva ore de la înțepătura căpușei, artrita
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
alte cauze, blocurile de ramură și miocardita izolată. Din cauza manifestărilor clinice foarte numeroase, borelioza cronică este numită și „boala cu 100 de fețe”, al cărei diagnostic diferențial poate întâmpina dificultăți deosebite. Tratament Recomandarea terapeutică de primă intenție pentru formele acute cutanate, articulare și cardiace este Doxiciclină 100 mg/zi la adult și Amoxicilina 50mg/kg/zi la copil și gravide. Alternativele sunt cefuroxim axetil și eritromicina. Durata tratamentului variază între 5 și 21 de zile, în funcție de forma clinică. În formele neurologice
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
determinată de infecția cu Bacillus anthracis, localizată tegumentar sau generalizată. Epidemiologie Sursa de infecție o constituie animale bolnave și cadavrele lor (cornute, cabaline, porcine, animale sălbatice) dar și solul contaminat. Transmiterea poate fi directă sau indirectă (prin obiecte contaminate), pe cale cutanată, digestivă sau respiratorie. Receptivitatea este generală. Etiopatogenie Bacillus anthracis este un bacil gram pozitiv, aerob, imobil, sporulat. Tulpinile virulente au o capsulă care inhibă opsonizarea și fagocitoza, precum și o toxină cu trei componente: factorul I edemațiant, factorul II protector (stimulează
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]